Even though Mother was constantly s

Even though Mother was constantly saying that he should just study diligently and not worry about money, Suo Jia, although still a child, was not dumb. He knew that if they had the money, Mother would not be living in such a dark and cramped house. Even if Mother could endure it, she definitely would hate to see Suo Jia suffer too.

In a daze, the first day of classes had passed just like that. Leaving the school grounds, Suo Jia rushed home with heavy emotions. As soon as he pushed open the door, he was suddenly met with an alluring smell. He looked over disbelievingly, and saw a piping hot plate of barbecued meat placed in the middle of the wooden table.

Looking at the enticing barbecued meat, Suo Jia could not help but swallow his saliva. He could not remember how long it had last been since he had eaten such savory barbecued meat. Why had his mother been willing to spend the money today?

While he was contemplating, Suo Jia’s mother noticed Suo Jia and smiled. “Come quickly Suo Jia, let’s celebrate properly!”

“Celebrate?” Suo Jia gave his mother a puzzled look. He could not think of any occasion worth celebrating. He still complied however, and walked in front of the table to sit down.

Seeing Suo Jia’s puzzled expression, the woman laughed. “There are two things to celebrate today. The first is celebrating Suo Jia attending school, and the second is celebrating Mother finding a job!”

Hearing his mother’s words, Suo Jia’s heart raced. He knew very clearly that with a job, they could earn money, and with money, their lifestyle could be maintained.

The woman had already placed a few pieces of the barbecue in front of Suo Jia, and tenderly said, “Eat quickly Suo Jia, while it’s still warm. You are currently growing and need the nutrition, so eat a bit more.”

Although his nose was smelling the barbecue’s fragrance, his eyes were fixed on his mother’s delicate hands. In his memory, her tender and lovely lily-white hands were soft and satiny, so smooth that no wrinkles could be seen. Now however, Suo Jia clearly saw several blemishes on his mother’s fingers.

Stunned, Suo Jia unconsciously asked: “Mother, how did you find a job? Why are your hands…”

Hearing her son’s words, the woman was shocked as she looked at her own hands. As if suddenly realizing something, she quickly withdrew her hands behind her back. With a charming smile on her face, she narrowed her eyes, shook her head, and replied: “Nothing happened, nothing at all. Mother only helped some people wash their clothes. It gives a salary of 1 gold a day!”

Although his mother’s words were light, Suo Jia’s thoughts swarmed inside his head as he heard these words. What kind of horrible experience was this, washing clothes in such cold weather? A gold a day was in fact not a small amount, but nobody would ever give away money for no reason. If you cannot do anything to deserve the money, then nobody will give any to you.

Tears quickly began to blur Suo Jia’s vision. Eyes filled with glistening tears, Suo Jia’s heart could not help recalling the images of his mother’s delicate and beautiful hands now covered in scratches. How could a gentle and beautiful woman like his mother, who was meant to be pampered and loved, do such rough work?

Suo Jia knew that his affinity with water was inherited from his mother. As a woman with water affinity, his mother’s beauty was irrefutable. In fact, all women wjth water affinity can never be ugly; they are all women with charming looks and clear expressions. Women with water affinity represent beauty itself.

Many men had chased after his mother in past years, despite knowing that his mother was married and had a child. Although he didn’t really understand, even though many men chased after his mother, his mother’s love for his father was too deep, and she never considered accepting any of them.

However, it was surprising to see that a once delicate and beautiful woman would actually live this type of lifestyle, working hard for the sake of a better life and for Suo Jia. This made Suo Jia’s heart grieve, and he couldn’t quite come to terms with this.

Suo Jia really wanted to stop his mother from continuing this job. However, just as the words were about to reach his lips, Suo Jia could not actually say the words. If the job wasn’t done, then how could their lives continue? Unless he earned money himself, on what basis could he stop his mother?

Tormented, he grabbed the hands being held behind his mother’s back. His large tears fell drop by drop onto her blemished hands, and looked at the hands that were now covered in angry red scratches. At this point, guilt and helplessness hit, and Suo Jia wished that he could grow up quicker. The truth remained however, that he still an 8-years old child.

After a while, Suo Jia said in a heavy voice, “Mother, I hate Father.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าแม่ไม่พูดตลอดเวลาว่า เขาควรเพียงศึกษาขะมักเขม้น และไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเงิน Suo เจีย แม้ยังเด็ก ไม่ใบ้ เขารู้ว่า ถ้ามีเงิน แม่จะไม่มีชีวิตอยู่ในนั้นมืด และแคบบ้าน แม้ว่าคุณแม่สามารถทนได้ เธอแน่นอนจะเกลียดชังดูเจีย Suo ทรมานเกินไปดึก วันแรกของการเรียนได้ผ่านเพียงเช่นนั้น ออกจากโรงเรียน Suo เจียวิ่งบ้าน ด้วยอารมณ์ที่หนัก ทันทีที่เขาผลักเปิดประตู เขาก็ได้พบกับกลิ่นมีเสน่ห์ เขามองผ่าน disbelievingly กเห็นจานร้อนท่ออยู่กลางตารางไม้เนื้อแดงมองที่เนื้อแดงล่อลวง Suo เจียอาจไม่ได้แต่กลืนน้ำลายของเขา นอกจากนี้เขาไม่สามารถจำได้นานนั้นล่าสุดได้เนื่องจากมีกินเนื้อแดงเช่นแพะ ทำไมแม่ของเขาได้ยินดีจ่ายเงินในวันนี้ในขณะที่เขาได้ใคร่ครวญ แม่ Suo เจียเจีย Suo สังเกตเห็น และยิ้ม "มาเร็ว Suo เจีย ร่วมฉลองอย่าง""ฉลอง" Suo เจียให้ลูกดูพิศวง เขาไม่สามารถคิดของบรรดาน่าฉลอง เขายังกำกับอย่างไรก็ตาม และเดินหน้าตารางที่จะนั่งลงเห็นนิพจน์พิศวง Suo เจีย ผู้หญิงหัวเราะ "มีสองสิ่งเพื่อเฉลิมฉลองในวันนี้ แรกคือฉลอง Suo เจียร่วมโรงเรียน และที่สองคือฉลองแม่หางาน"ได้ยินคำที่แม่ของเขา หัวใจ Suo เจีย raced เขารู้อย่างชัดเจนว่า งาน พวกเขาสามารถได้รับเงิน และเงิน สามารถรักษาชีวิตของพวกเขาผู้หญิงมีแล้ววางตะแกรงหน้า Suo เจียกี่ชิ้น และละม่อมกล่าว ว่า "กินเร็ว Suo เจีย ในขณะที่ยังอุ่น คุณกำลังเจริญเติบโต และต้องการสารอาหาร กินเล็กน้อยเพื่อให้ "แม้ว่าจมูกของเขาถูกหอมกลิ่นของบาร์บีคิว ตาได้ถาวรบนมืออ่อนแม่ของเขา ในหน่วยความจำของเขา มือ lily-white เธออ่อนโยน และน่ารักได้นุ่ม และ satiny ราบรื่นดังนั้นว่า ริ้วรอยไม่สามารถมองเห็นได้ ตอนนี้ อย่างไรก็ตาม เจีย Suo ชัดเจนเห็นฝ้าต่าง ๆ บนนิ้วมือของลูกตะลึง Suo เจียขอรับ: "แม่ วิธีทำคุณหางาน มีมือ...ทำไม"ได้ยินคำของลูกชายของเธอ ผู้หญิงตกใจเธอมองมือของตนเอง ก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง ถ้าเธออย่างรวดเร็วต้องถอนมือเธอหลังเธอกลับ ด้วยรอยยิ้มเสน่ห์บนใบหน้าของเธอ เธอจำกัดดวงตาของเธอ จับหัวของเธอ และตอบ: "ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อะไรเลย แม่ช่วยซักเสื้อผ้าของพวกเขาบางคนเท่านั้น ให้เงินเดือนทอง 1 วัน"แม้ว่าคำที่แม่ของเขาถูกไฟ Suo เจียคิด swarmed ภายในหัวของเขาเขาได้ยินคำเหล่านี้ สิ่งที่น่ากลัวของประสบการณ์ถูก ซักเสื้อผ้าในสภาพอากาศเย็นเช่น เป็นสีทองวันไม่ในความเป็นจริงเล็กน้อย แต่ไม่มีใครจะเคยให้เงินไม่มีเหตุผล ถ้าคุณไม่สามารถทำอะไรเจอเงิน แล้วไม่มีใครจะให้คุณTears quickly began to blur Suo Jia’s vision. Eyes filled with glistening tears, Suo Jia’s heart could not help recalling the images of his mother’s delicate and beautiful hands now covered in scratches. How could a gentle and beautiful woman like his mother, who was meant to be pampered and loved, do such rough work?Suo Jia knew that his affinity with water was inherited from his mother. As a woman with water affinity, his mother’s beauty was irrefutable. In fact, all women wjth water affinity can never be ugly; they are all women with charming looks and clear expressions. Women with water affinity represent beauty itself.Many men had chased after his mother in past years, despite knowing that his mother was married and had a child. Although he didn’t really understand, even though many men chased after his mother, his mother’s love for his father was too deep, and she never considered accepting any of them.However, it was surprising to see that a once delicate and beautiful woman would actually live this type of lifestyle, working hard for the sake of a better life and for Suo Jia. This made Suo Jia’s heart grieve, and he couldn’t quite come to terms with this.Suo Jia really wanted to stop his mother from continuing this job. However, just as the words were about to reach his lips, Suo Jia could not actually say the words. If the job wasn’t done, then how could their lives continue? Unless he earned money himself, on what basis could he stop his mother?Tormented, he grabbed the hands being held behind his mother’s back. His large tears fell drop by drop onto her blemished hands, and looked at the hands that were now covered in angry red scratches. At this point, guilt and helplessness hit, and Suo Jia wished that he could grow up quicker. The truth remained however, that he still an 8-years old child.After a while, Suo Jia said in a heavy voice, “Mother, I hate Father.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าแม่อยู่ตลอดเวลาบอกว่าเขาก็ควรจะศึกษาอย่างขยันขันแข็งและไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเงิน Suo เจี่ยแม้ว่าจะยังเป็นเด็กก็ไม่ได้โง่ เขารู้ว่าถ้าพวกเขามีเงินที่แม่จะไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านหลังดังกล่าวเป็นที่มืดและแคบ แม้ว่าแม่จะทนได้เธอแน่นอนจะเกลียดที่จะเห็น Suo เจียประสบเกินไป. ในอาการงุนงงซึ่งเป็นวันแรกของการเรียนที่ผ่านมาเช่นเดียวกับที่ ออกจากบริเวณโรงเรียน, Suo เจี่ยรีบกลับบ้านด้วยอารมณ์หนัก ทันทีที่เขาผลักดันให้เปิดประตูเขาได้พบกับจู่ ๆ ก็มีกลิ่นเสน่ห์ เขามองไป disbelievingly และเห็นท่อจานร้อนของเนื้อย่างวางอยู่กลางโต๊ะไม้ได้. มองไปที่เนื้อย่างล่อลวง, Suo เจี่ยไม่สามารถช่วย แต่กลืนน้ำลายของเขา เขาจำไม่ได้ว่าระยะเวลาที่จะได้รับที่ผ่านมานับตั้งแต่ที่เขาได้กินเนื้อย่างอาหารคาวเช่น ทำไมแม่ของเขาได้รับการเต็มใจที่จะใช้จ่ายเงินในวันนี้หรือไม่ขณะที่เขากำลังใคร่ครวญแม่ Suo เจี๋ยสังเกตเห็น Suo เจี่ยและยิ้ม "มาได้อย่างรวดเร็ว Suo เจียขอเฉลิมฉลองอย่างถูกต้อง!" "ฉลอง" Suo เจี่ยให้แม่ของเขาดูงง เขาไม่คิดว่าโอกาสใด ๆ มูลค่าการเฉลิมฉลอง เขายังคงปฏิบัติอย่างไรและเดินในด้านหน้าของตารางที่จะนั่งลง. เห็น Suo เจี๋ยแสดงออกงงงวยผู้หญิงหัวเราะ "มีสองสิ่งที่จะเฉลิมฉลองในวันนี้ เป็นครั้งแรกที่มีการเฉลิมฉลอง Suo เจี๋ยเข้าเรียนในโรงเรียนและที่สองคือการฉลองแม่หางาน! "ได้ยินคำพูดของแม่ของเขาหัวใจSuo เจี๋ยวิ่ง เขารู้ได้อย่างชัดเจนมากที่มีงานที่พวกเขาจะได้รับเงินและมีเงินวิถีการดำเนินชีวิตของพวกเขาอาจได้รับการรักษา. ผู้หญิงที่ได้วางไว้แล้วไม่กี่ชิ้นของบาร์บีคิวในด้านหน้าของ Suo เจี่ยและละม่อมกล่าวว่า "กินได้อย่างรวดเร็ว Suo เจี่ย ในขณะที่มันยังคงอบอุ่น ขณะนี้คุณกำลังเจริญเติบโตและต้องการสารอาหารเพื่อให้กินอีกเล็กน้อย. "แม้ว่าจมูกของเขาเป็นกลิ่นหอมบาร์บีคิวของดวงตาของเขาได้รับการแก้ไขในมือที่ละเอียดอ่อนของแม่ของเขา ในความทรงจำของเขาอ่อนโยนและน่ารักมือลิลลี่สีขาวของเธอเป็นนุ่มและสวยเพื่อให้เรียบไร้ริ้วรอยที่อาจจะเห็น ตอนนี้ แต่ Suo เจี่ยเห็นอย่างชัดเจนสิวหลายนิ้วมือของแม่ของเขา. ตะลึง, Suo เจี่ยไม่รู้ถามว่า: "แม่วิธีการที่คุณหางานได้หรือไม่ ทำไมมือของคุณ ... "ได้ยินคำพูดของลูกชายของเธอผู้หญิงคนนั้นก็ตกใจขณะที่เธอมองไปที่มือของเธอเอง ถ้าเป็นอย่างกระทันหันตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างที่เธอถอนตัวออกอย่างรวดเร็วมือของเธอด้านหลังของเธอ ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้าของเธอเธอหรี่ดวงตาของเธอส่ายหัวของเธอและตอบว่า "ไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่มีอะไรเลย แม่เพียง แต่ช่วยบางคนซักเสื้อผ้าของพวกเขา มันจะให้เงินเดือนของ 1 ทองวัน! "แม้ว่าคำพูดของแม่ของเขาเป็นแสงความคิดSuo เจี๋ยรุมอยู่ในหัวของเขาในฐานะที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านี้ สิ่งที่ชนิดของประสบการณ์ที่น่ากลัวเป็นอย่างนี้, ซักผ้าในสภาพอากาศหนาวเย็นดังกล่าวหรือไม่ ทองวันในความเป็นจริงไม่ได้เป็นจำนวนเงินที่เล็ก ๆ แต่ไม่มีใครเคยจะให้เงินไปโดยไม่มีเหตุผล หากคุณไม่สามารถทำอะไรที่จะได้รับเงินแล้วไม่มีใครจะให้การใด ๆ กับคุณ. น้ำตาได้อย่างรวดเร็วเริ่มเบลอวิสัยทัศน์ Suo เจี๋ย ตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาวามหัวใจ Suo เจี๋ยไม่สามารถช่วยนึกถึงภาพของแม่ของเขามือที่ละเอียดอ่อนและสวยงามในขณะนี้ปกคลุมไปด้วยรอยขีดข่วน วิธีการอาจเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและสวยงามเหมือนแม่ของเขาซึ่งก็หมายความว่าจะผ่อนคลายและรักที่จะทำงานเช่นหยาบ? Suo เจียรู้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับน้ำเป็นมรดกจากแม่ของเขา ในฐานะที่เป็นผู้หญิงที่มีความเป็นพี่น้องกันน้ำ, ความงามของแม่ของเขาเป็นหักล้างไม่ได้ ในความเป็นจริงความสัมพันธ์ของน้ำ wjth ผู้หญิงทุกคนไม่สามารถจะน่าเกลียด; พวกเขาเป็นผู้หญิงทุกคนที่มีลักษณะที่มีเสน่ห์และการแสดงออกที่ชัดเจน ผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์ที่เป็นตัวแทนของความงามน้ำตัวเอง. ผู้ชายหลายคนได้ไล่หลังจากที่แม่ของเขาในปีที่ผ่านมาแม้จะรู้ว่าแม่ของเขาแต่งงานและมีลูก แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจจริงๆถึงแม้ว่าหลายคนไล่หลังจากที่แม่ของเขาความรักของแม่ของเขาสำหรับพ่อของเขาเป็นลึกเกินไปและเธอไม่เคยคิดว่าการยอมรับใด ๆ ของพวกเขา. แต่ก็เป็นที่น่าแปลกใจที่จะเห็นว่าเป็นผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ละเอียดอ่อนและสวยงาม จริงจะมีชีวิตอยู่กับชนิดของการดำเนินชีวิตนี้ทำงานอย่างหนักเพื่อประโยชน์ของชีวิตที่ดีขึ้นและเพื่อ Suo เจี่ย นี่เองที่ทำให้เสียใจหัวใจ Suo เจี๋ยและเขาก็ไม่ได้มาค่อนข้างถึงข้อตกลงกับเรื่องนี้. Suo เจี่ยจริงๆอยากจะหยุดแม่ของเขาจากการศึกษางานนี้ แต่เช่นเดียวกับคำที่กำลังจะมาถึงริมฝีปากของเขา Suo เจี่ยอาจไม่จริงพูดคำ ถ้างานไม่ได้ทำแล้วว่าชีวิตของพวกเขาจะต่อหรือไม่? ยกเว้นในกรณีที่เขาได้รับเงินตัวเองในสิ่งพื้นฐานที่เขาจะหยุดแม่ของเขา? ทรมานเขาคว้ามือถูกจัดขึ้นด้านหลังของแม่ของเขา น้ำตาของเขาที่มีขนาดใหญ่ลดลงโดยลดลงลดลงบนมือสดใสของเธอและมองไปที่มือที่ถูกปกคลุมตอนนี้อยู่ในรอยขีดข่วนสีแดงโกรธ ณ จุดนี้ความผิดและทำอะไรไม่ถูกตีและ Suo เจี่ยหวังว่าเขาจะเติบโตขึ้นได้เร็วขึ้น ความจริงก็ยังคงอยู่ แต่ที่เขายังคงเป็นเด็กอายุ 8 ปี. หลังจากที่ในขณะ Suo เจี่ยพูดด้วยเสียงหนัก "แม่ฉันเกลียดพ่อ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่าแม่จะบอกว่าเขาควรจะขยันหมั่นเพียรและไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องเงิน suo เจีย ถึงแม้จะยังเด็ก ไม่ได้โง่ เขารู้ว่าถ้าเขามีเงิน แม่จะไม่ต้องอยู่ในที่มืดและคับแคบ บ้าน แม้ว่าแม่จะทนได้ เธอจะเกลียดที่จะเห็น suo เจีย ทรมานเหมือนกัน

ในอาการงุนงง วันแรกของการเรียนก็ผ่านไปแบบนั้นออกจากโรงเรียนเพราะ suo เจียรีบกลับบ้านด้วยอารมณ์ที่หนัก ทันทีที่เขาผลักประตูเปิด เขาก็พบกับกลิ่นเสน่ห์ . เขาดู disbelievingly และเห็นร้อนๆจานเนื้อย่างที่วางอยู่ตรงกลางโต๊ะไม้

ดู enticing บาร์บีคิวเนื้อ , suo เจีย ไม่สามารถช่วย แต่กลืนน้ำลายของเขาเขาไม่สามารถจำมันได้นานแค่ไหน ตั้งแต่เขาได้กินเผ็ด เช่น บาร์บีคิวเนื้อ ทำไมแม่ของเขาได้รับการเต็มใจที่จะใช้จ่ายเงินในวันนี้ ?

ขณะที่เขากำลังใคร่ครวญ แม่ suo เจียสังเกตเห็น suo เจีย และยิ้ม " เร็วเข้า suo เจีย มาฉลองกันเถอะนะ "

" ฉลอง " suo เจียให้แม่ของเขางงดู เขาอาจไม่ได้คิด ในโอกาสฉลองใด ๆเขายังตาม อย่างไรก็ตาม และเดินหน้าโต๊ะนั่ง

เห็น suo เจีย งงงวย การแสดงออกของผู้หญิงหัวเราะ " มีอยู่สองสิ่งเพื่อฉลองวันนี้ แรกฉลอง suo เจีย เรียนโรงเรียน และส่วนที่สอง คือ ฉลอง แม่หางาน ! "

ได้ยินคำพูดของแม่ หัวใจของ suo เจียซิ่ง . เขารู้อย่างชัดเจนว่า มีงานที่พวกเขาจะได้รับเงินและด้วยเงิน , ชีวิตของพวกเขาสามารถรักษา

หญิงได้อยู่ไม่กี่ชิ้นของตะแกรงหน้า suo เจี่ย และนุ่มนวลว่า " กินเร็ว suo เจี่ย ขณะที่มันยังอุ่นๆ อยู่ คุณกำลังเติบโต และต้องการโภชนาการ ดังนั้นกินหน่อย "

แม้จมูกได้กลิ่นหอมของบาร์บีคิว ดวงตาของเขาจับจ้องแม่ของเขาอ่อนมือ ในความทรงจำของเขาอ่อนโยนและมือของเธอน่ารักสีขาวลิลลี่ นิ่มมาก และเป็นผ้าซาติน , เรียบที่ไม่มีริ้วรอยสามารถเห็นได้ ตอนนี้ suo เจียเห็นหลายรอยบนนิ้วของแม่

ตะลึง suo เจียโดยไม่รู้ตัว ถามว่า " แม่คะ ทำไมแม่ต้องหางานทำ ? ทำไมมือคุณ . . . . . . . "

ได้ยินลูกชายพูด ผู้หญิงก็ตกใจ เธอมองมือของเธอเอง ว่าอยู่ๆตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างเธอรีบหดมือไว้ข้างหลังเธอ ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้าของเธอ เธอคอดตาเธอส่ายหัวของเธอและตอบว่า " ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีอะไรเลย แม่ช่วยบางคนซักเสื้อผ้าของตน มันทำให้เงินเดือน 1 ทองวัน ! "

ถึงแม้ว่าคำพูดของแม่ของเขามีแสง , suo เจียความคิด swarmed ในหัวของเขา ตามที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านี้ชนิดของประสบการณ์ที่น่ากลัวคือ ซักผ้าในอากาศหนาวแบบนี้ ? ทองวันคือในความเป็นจริงไม่ได้เป็นจำนวนเงินที่เล็ก ๆ แต่ไม่มีใครเอาเงินไปโดยไม่มีเหตุผล ถ้าคุณไม่สามารถทำอะไรให้สมควรได้รับเงินแล้วไม่มีใครจะให้คุณ

น้ำตาอย่างรวดเร็วเริ่มที่จะเบลอ suo เจียเป็นวิสัยทัศน์ ดวงตาที่เต็มไปด้วยประกายน้ำตาหัวใจของ suo เจียไม่สามารถช่วยนึกถึงภาพแม่ของเขาที่ละเอียดอ่อนและสวยงามมือตอนนี้เต็มไปด้วยรอยขีดข่วน ทำไมผู้หญิงที่อ่อนโยนและงดงามเหมือนแม่ของเขา ที่ต้องเอาใจและรัก อย่างหยาบ งาน

suo เจี่ยรู้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับน้ำ เป็นมรดกจากแม่ของเขา เป็นผู้หญิงด้วยน้ำ 6 แม่ของเขาสวยก็ได้ ในความเป็นจริงผู้หญิง wjth น้ำต่อไม่น่าเกลียด เขาเป็นผู้หญิงทั้งหมดด้วยดูมีเสน่ห์ และการแสดงออกที่ชัดเจน ผู้หญิงกับน้ำ สามารถแสดงความงามของตัวเอง

ผู้ชายหลายคน ได้ไล่ตามแม่ของเขาในปีที่ผ่านมา แม้จะรู้ว่าที่แม่ของเขาแต่งงานและมีลูก ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจ ทั้งๆที่ผู้ชายหลายคนไล่ตามแม่ของเขาแม่รักพ่อของเขามาก และเธอก็ไม่เคยคิดที่จะรับพวกเขา .

แต่มันน่าแปลกใจที่จะดูว่า เมื่อผู้หญิงจะละเอียดอ่อนและสวยงามอยู่ในวิถีชีวิตชนิดนี้ ทำงานอย่างหนัก เพื่อชีวิตที่ดีกว่า และ suo เจีย . นี้ทำให้หัวใจของ suo เจีย โศกเศร้า และเขาค่อนข้างไม่รอมชอมกับนี้ .

suo เจีย อยากหยุดต่อแม่ของเขา จากงานนี้ แต่ก็เป็นคำที่เกือบจะถึงริมฝีปากของเขา suo เจียไม่ได้พูดคำนั้น ถ้างานไม่เสร็จ แล้วทำไมชีวิตของพวกเขาต่อไป ถ้าเขาได้รับเงินตัวเอง บนพื้นฐานว่าเขาเลิกกับแม่เขา

ทรมาน เขาคว้ามือถูกจัดขึ้นหลังแม่ของเขากลับมาน้ำตาของเขาร่วงเหยาะลงบนมือของเธอ เป็นมลทิน และมองไปที่มือที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยขีดข่วนสีแดงโกรธ ณจุดนี้ ความรู้สึกผิด และหมดหนทางตีและ suo เจีย อยากจะสามารถเติบโตได้เร็วขึ้น ความจริงยังคงอยู่ แต่ที่เขายังเป็นเด็กอายุ 8-years

หลังจากนั้น suo เจียกล่าวเสียงหนัก " แม่หนูเกลียดพ่อ "