There was no use crying over spilt

There was no use crying over spilt milk, the Emperor knew, Mo Xuan Fei knew.

They could only pray, the men were slow to carry out their orders, and Jun Xian was still alive, or they would have to accompany him in death!

The cold wind blew, but it was not as cold as the chilling scene of slaughter before the people. The suffocating smell of blood churned their stomachs, this night, the Kingdom of Qi lost one third of their officials, their heads laid in front of the palace gates, in the dust.

After the last of the officials fell to the ground lifeless, Jun Wu Xie lifted her arm. The Rui Lin Army soldiers stepped back, and wiped their blades and sheathed them, but unable to wipe off the fact that those blades claimed many lives that night.

Jun Wu Xie smiled at the Emperor.

That smile terrified the Emperor as he stood atop on the wall, he was afraid of what might come after that smile and said hastily: “Wu Xie, you have done well to rid Qi of the cancer that had been plaguing us. You are most definitely a descendant of Jun Xian, the Lin Palace shall be well rewarded!”

Jun Wu Xie lost her smile and her eyes iced up in frost, while the Emperor sweated profusely under that gaze.

This was the first time the Emperor had mentioned Jun Xian to her, and she understood the underlying connotation.

Good, that was what she wanted!

The Emperor had buckled under the fear for his life, and chose to release Jun Xian.

But…..

Jun Wu Xie remained in silent expectation, not showing reciprocation for the Royal Benevolence bestowed, and sat stoic upon the black beast.

The Emperor’s face twitched in annoyance but could only swallow any rebuke he had in mind. Jun Wu Xie was not taking his word for it, she wanted Jun Xian there in person!

As the two of them faced off, the Emperor could only pray in hope that they bring Jun Xian safe and sound.

Jun Xian was the only one who could make Jun Wu Xie back down towards maintaining a harmonious relationship between ruler and vassal.

Time ticked by, as the Emperor’s sweat trickled down his face.

The hurried shuffling of feet was heard approaching from behind and the Emperor turned expectantly, his face pale as a ghost.

The eunuch sent to stop the tragedy returned huffing – without Jun Xian!

“Where is he? Where is Jun Xian!?” The Emperor screamed silently.

The eunuch was on the verge of tears, “Your….. Maj…..Majesty….. When you servant arrived there….. It was….. Empty….. O…..Only a pool of blood…..”

The Emperor almost sank to his knees at the news.

Blood…..

Was….. that Jun Xian’s blood!?

For many years, he had yearned for Jun Xian to be dead. With the news the eunuch brought, he felt fear like never before!

Jun Xian is dead! Jun Wu Xie will not not spare his life!

Despair fell heavily onto the Emperor, he could not turn to face out to the gates. Eyes wide with terror, sweat ran freely down his face.

Jun Wu Xie will annihilate the Imperial Palace! She will spare no one!

“Your Majesty!” The sudden cold voice inquired, like a sharp blade, which pierced his being.

“Y….. yes?” The Emperor stammered through chattering teeth, trying with all his might to maintain a semblance of composure. Jun Wu Xie must never know that Jun Xian had been killed!

The frosty gaze scanned the group huddled atop the wall.

In that moment, those eyes flared and the murderous malice that flowed unrestrained was felt by those high on the wall.

He dared!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็ใช้ไม่ร้องไห้ถึงนมรั่วไหล จักรพรรดิรู้ รู้เฟยซวน Moพวกเขาสามารถเพียงอธิษฐาน ผู้ชายถูกช้าจะดำเนินการสั่งซื้อ และกรุงซีอานมิ.ย. หรือพวกเขาจะต้องเดินทางในชีวิตลมเย็นพัด แต่มันไม่เย็นเป็นฉากหนาวของฆ่าก่อนคน กลิ่นเลือด suffocating ปั่นกระเพาะอาหาร คืนนี้ ราชอาณาจักรชิหายไปหนึ่งในสามของเจ้าหน้าที่ของพวกเขา หัววางอยู่ด้านหน้าของประตู ในฝุ่นหลังจากที่สุดท้ายของเจ้าหน้าที่ล้มลงกับพื้นตาย Wu Xie มิ.ย.ยกแขนของเธอ ทหารกองทัพหลินรุ่ยเดินถอยหลัง และเช็ดใบมีดของพวกเขา และปกคลุมพวกเขา แต่ไม่เช็ดใบมีดเหล่านั้นอ้างว่า หลายชีวิตคืนนั้นมิ.ย. Wu Xie ยิ้มที่จักรพรรดิที่ยิ้มกลัวจักรพรรดิขณะที่เขายืนอยู่บนผนัง เขาก็กลัวอะไรอาจหลังจากนั้นรอยยิ้ม และกล่าวว่ารีบ: "Xie วู คุณได้ทำดีเพื่อกำจัด Qi ของโรคมะเร็งที่ได้รับ plaguing เรา คุณแน่นอนที่สุดเป็นลูกหลานของซีอานมิ.ย. พาลินจะได้รับรางวัลดี"มิ.ย. Wu Xie แพ้รอยยิ้มของเธอและดวงตาของเธอเย็นขึ้นในน้ำค้างแข็ง ในขณะที่จักรพรรดิ sweated ไสวใต้ที่มองเห็นวิวที่นี้เป็นครั้งแรกจักรพรรดิได้กล่าวถึงซีอานมิ.ย.เธอ และเธอเข้าใจนัยต้นดี ที่เป็นสิ่งที่เธอต้องการจักรพรรดิมีงอโค้งภายใต้ความกลัวสำหรับชีวิตของเขา และเลือกที่จะวางจำหน่ายมิ.ย.เซียนแต่...มิ.ย. Wu Xie ยังคงอยู่ในความคาดหวังที่เงียบ ไม่แสดงทั่สำหรับความเมตตากรุณารอยัลพระราชทาน และส.ใจเมื่อสัตว์สีดำใบหน้าของจักรพรรดิ twitched ในความรำคาญ แต่อาจกลืนใด ๆ ตำหนิเขาในใจเท่านั้น มิ.ย. Wu Xie ถูกถ่ายคำมัน เธอต้องเซียนมิ.ย.มีคนขณะที่ทั้งสองได้เผชิญปิด จักรพรรดิสามารถอธิษฐานในหวังว่าพวกเขานำความปลอดภัยซีอานมิ.ย.เท่านั้นมิ.ย.เซียนเป็นคนเดียวที่สามารถทำให้ Wu Xie มิ.ย.กลับลงไปรักษาความสัมพันธ์ความสามัคคีระหว่างผู้ปกครองและก็เวลาติ๊ก เหงื่อของจักรพรรดิ trickled ลงใบหน้าของเขาHurried สับของเท้าได้ยินเข้ามาและจักรพรรดิเปิดตา ใบหน้าของเขาซีดเป็นผีEunuch ส่งหยุดโศกนาฏกรรมกลับ huffing – โดยมิ.ย.เซียนซึ่งเป็นเขา ซีอานมิ.ย.?" จักรพรรดิกรีดร้องอยู่เบื้องหลังEunuch ถูกหมิ่นน้ำตา "ของคุณ... พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านจ่า... สมเด็จพระ... เมื่อคนรับใช้คุณมามี... มันเป็น... ว่างเปล่า... แหละ... เฉพาะสระเลือด..."จักรพรรดิเกือบจมลงคุกเข่าลงกับข่าวเลือด...คือ... เลือดที่มิ.ย.เซียนหลายปี เขามีวันเวลาสำหรับซีอานมิ.ย.จะตาย ข่าว eunuch นำ เขารู้สึกกลัวอย่างไม่เคยมาก่อนซีอานมิ.ย.จะตาย มิ.ย. Wu Xie จะไม่ไม่ไว้ชีวิตท่านสิ้นหวังตกอย่างหนักบนจักรพรรดิ เขาอาจจะไม่เปลี่ยนหน้าไปประตู ตา ด้วยความหวาดกลัวความกว้าง เหงื่อวิ่งได้อย่างอิสระลงใบหน้าของเขามิ.ย. Wu Xie จะฆ่าดะ เธอจะว่างไม่มีใคร"มหาบพิตร" ฉับพลันเสียงเย็นถาม เช่นใบมีดคม ซึ่งถูกแทงถูกของเขา“Y….. ใช่หรือไม่" จักรพรรดิ stammered ผ่านฟัน chattering พยายามด้วยทั้งหมดของเขาเพื่อรักษารูปร่างหน้าตาเป็นของความสงบ มิ.ย. Wu Xie ต้องไม่เคยรู้ว่า ซีอานมิ.ย.ได้ถูกฆ่าสายตาหนาวสแกนกลุ่มเบียดบนผนังในช่วงเวลานั้น บานตาคู่นั้น และรู้สึกเจ็บแค้น murderous ที่ไหลในเมื่อผู้สูงบนผนังเขากล้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการใช้ร้องไห้ถึงนมที่หกไม่มีจักรพรรดิรู้ว่าโม Xuan Fei รู้

พวกเขาจะสามารถอธิษฐานคนเหล่านั้นก็ช้าที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของพวกเขาและมิถุนายนซีอานยังมีชีวิตอยู่หรือพวกเขาจะต้องไปกับเขาในความตาย!

ลมหนาวพัด แต่มันก็ไม่เป็นเย็นเป็นฉากหนาวของการฆ่าต่อหน้าประชาชน กลิ่นสำลักเลือดปั่นท้องของพวกเขาคืนนี้อาณาจักรของฉีหายไปหนึ่งในสามของเจ้าหน้าที่ของพวกเขาหัวของพวกเขาวางอยู่หน้าประตูพระราชวังในฝุ่น

หลังจากที่ผ่านมาของเจ้าหน้าที่ล้มลงกับพื้นไม่มีชีวิตชีวาจุนวู Xie ยกแขนของเธอ ทหารรุยหลินกองทัพก้าวกลับและเช็ดใบมีดของพวกเขาและเปลือกพวกเขา แต่ไม่สามารถที่จะเช็ดออกความจริงที่ว่าใบมีดเหล่านั้นอ้างว่าชีวิตจำนวนมากในคืนนั้น

มิถุนายนวู Xie ยิ้มจักรพรรดิ

รอยยิ้มที่กลัวจักรพรรดิขณะที่เขายืนอยู่บนยอดบนผนังก็กลัวของสิ่งที่อาจมาหลังจากที่รอยยิ้มและกล่าวว่าเร่งรีบ: "วู Xie คุณได้ทำดีเพื่อกำจัดฉีของโรคมะเร็งที่ได้รับการรบกวนเรา คุณจะแน่นอนที่สุดเป็นลูกหลานของมิถุนายนซีอานหลินพระราชวังจะได้รับการตอบแทนด้วย! "

มิถุนายนวู Xie สูญเสียรอยยิ้มและดวงตาของเธอขึ้นมาในเย็นน้ำค้างแข็งเธอในขณะที่สมเด็จพระจักรพรรดิเหงื่อไสวภายใต้สายตาว่า

นี่เป็นครั้งแรกที่สมเด็จพระจักรพรรดิได้กล่าวถึงมิถุนายนซีอานกับเธอและเธอเข้าใจความหมายพื้นฐาน

ดีว่าเป็นสิ่งที่เธอต้องการ!

จักรพรรดิได้ buckled ภายใต้ความหวาดกลัวสำหรับชีวิตของเขาและเลือกที่จะปล่อยมิถุนายนซีอาน

แต่ ... ..

มิถุนายนวู Xie ยังคงอยู่ในความคาดหวังเงียบไม่แสดงการตอบสนองสำหรับพระราชกุศลพระราชทานและนั่งอดทนอยู่กับสัตว์สีดำ

ใบหน้าของจักรพรรดิกระตุกในแกล้ง แต่สามารถกลืนตำหนิใด ๆ ที่เขามีอยู่ในใจ มิถุนายนวู Xie ไม่ได้สละคำพูดของเขามันเธออยากมิถุนายนซีอานมีในคน!

ในฐานะที่สองของพวกเขาเผชิญหน้าจักรพรรดิเท่านั้นที่จะอธิษฐานในความหวังว่าพวกเขานำมิถุนายนซีอานปลอดภัยและเสียง

Jun ซีอานเป็นเพียงคนเดียวที่จะทำให้จุนวู Xie กลับลงต่อการรักษาความสามัคคีระหว่างผู้ปกครองและข้าราชบริพาร

เวลา ticked โดยเป็นเหงื่อของจักรพรรดิไหลลงใบหน้าของเขา

รีบสับของเท้าก็ได้ยินเสียงใกล้เข้ามาจากข้างหลังและจักรพรรดิหันลุ้นใบหน้าของเขาซีดเป็นผี

ขันทีที่ส่งไปยังหยุดโศกนาฏกรรมกลับ huffing - ไม่มิถุนายน Xian!

"เขาอยู่ไหน? อยู่ที่ไหนมิถุนายนซีอาน !? "จักรพรรดิกรีดร้องอย่างเงียบ ๆ

ขันทีถูกหมิ่นน้ำตา "ของคุณ ... .. พล ... ..Majesty ... .. เมื่อคุณมีคนรับใช้มาถึง ... .. มันเป็นที่ว่างเปล่า ... .. ... .. โอ้ ... ..Only สระว่ายน้ำของเลือด ... . "

จักรพรรดิเกือบจมลงไปที่หัวเข่าของเขาที่มีข่าว

เลือด ... ..

เป็น ... .. ว่าเลือดมิถุนายนซีอาน !?

เป็นเวลาหลายปีที่เขาได้ปรารถนา มิ.ย. ซีอานจะตาย กับข่าวที่ขันทีนำเขารู้สึกกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!

มิถุนายนซีอานเป็นตาย! มิถุนายนวู Xie จะไม่ไม่ไว้ชีวิตของเขา!

สิ้นหวังลดลงอย่างหนักบนจักรพรรดิเขาไม่สามารถที่จะเผชิญกับเปิดออกไปยังประตู ดวงตาที่เบิกกว้างด้วยความหวาดกลัวเหงื่อได้อย่างอิสระวิ่งลงใบหน้าของเขา

มิถุนายนวู Xie จะทำลายพระราชวังอิมพีเรียล! เธอจะไม่มีใครว่าง!

"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ!" เสียงเย็นฉับพลันถามเหมือนใบมีดที่คมชัดซึ่งเจาะเป็นอยู่ของเขา

"Y ... .. ใช่?" จักรพรรดิตะกุกตะกักผ่านฟันพูดเจื้อยแจ้วพยายามมีทั้งหมดอาจของเขาที่จะรักษารูปร่างหน้าตาของความสงบ มิถุนายนวู Xie ต้องไม่เคยรู้ว่าถูกฆ่าตายมิถุนายน Xian!

จ้องมองหนาวสแกนกลุ่มซุกอยู่บนผนัง

ในขณะที่สายตาของผู้ที่บานและความอาฆาตพยาบาทฆาตกรรมที่ไหลพรั่งพรูเป็นความรู้สึกโดยผู้สูงบนผนัง

เขากล้า!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช้ร้องไห้ถึงนมที่หก , จักรพรรดิรู้ โมซวนเฟยรู้พวกเขาทำได้แค่เพียงภาวนา คนได้ช้าที่จะทำตามคำสั่งของพวกเขา และ จุน ซีอานยังมีชีวิตอยู่หรือพวกเขาจะต้องช่วยพระองค์ในความตายลมเย็นพัด แต่มันไม่เย็นเหมือนฉากหนาวแห่งการฆ่าฟันมาก่อนคน ที่หอบกลิ่นเลือดปั่นท้องของพวกเขา คืนนี้ อาณาจักรของฉีหลง หนึ่งในสามของเจ้าหน้าที่ศีรษะของตนวางไว้หน้าประตูวัง ในฝุ่นหลังสุดท้ายของเจ้าหน้าที่ล้มลงกับพื้น ตาย จุน วู เซี้ย ยกแขน วันรุ่ยหลินทหารก้าวถอยหลัง และเช็ดใบและเปลือกพวกเขา แต่ไม่สามารถที่จะเช็ดที่ใบมีดนั้นอ้างว่าหลายชีวิตในคืนนั้นจุนวูเซียยิ้มให้จักรพรรดิยิ้มสยอง จักรพรรดิ ขณะที่เขายืนอยู่บนยอดกำแพง เขาก็กลัวว่าอาจจะมาหลังจากยิ้มและกล่าวอย่างรีบร้อน " อู๋เซี่ย คุณได้ทำดีกับ ฉี กำจัดมะเร็งที่ได้รับการรบกวนเรา คุณมากที่สุดแน่นอนเป็นผู้สืบทอดของ จุน ซีอาน พระราชวัง หลิน จะได้รางวัล "จุนวู เซี่ยหลงรอยยิ้มของเธอ และดวงตาที่เย็นขึ้นใน ฟรอสต์ ในขณะที่จักรพรรดิเหงื่อออกไสวภายใต้การจ้องมอง .นี่เป็นครั้งแรกที่องค์จักรพรรดิได้พูดถึงจุนเซียนกับเธอ แล้วเธอเข้าใจถึงนัย .ดี นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการมีจักรพรรดิ buckled ภายใต้กลัวสำหรับชีวิตของเขาและเลือกที่จะปล่อยจุนฮยอนแต่ . . . . .จุนวูเซียอยู่ในความคาดหวัง เงียบ ไม่แสดงการตอบแทนสำหรับพระเมตตาประทานให้ และนั่ง stoic เมื่อสัตว์สีดำใบหน้าของจักรพรรดิกระตุกในความรำคาญแต่ทำได้แค่กลืนๆ ต่อว่าเขาในใจ จุนวู เซี่ย ไม่ได้เชื่อคำพูดเขา เธออยากให้จุนเซียนมีในคน !เมื่อทั้งสองเผชิญหน้ากัน จักรพรรดิได้แต่ภาวนาหวังว่าพวกเขาพาจุน เซียน ปลอดภัยและเสียงจุน เซียน เป็นคนเดียวที่สามารถทำให้จุนวูเซียกลับมาลงต่อรักษาความสัมพันธ์กลมกลืนระหว่างผู้ปกครอง และข้าราชบริพารที่ .เวลาฉันโดยจักรพรรดิเป็นเหงื่อหยดลงมาที่หน้าของเขาการรีบสับเท้าดังขึ้นใกล้จากด้านหลังและจักรพรรดิหันไปหวัง หน้าของเขาซีดเหมือนผีขันทีส่งหยุดโศกนาฏกรรมกลับถอนหายใจ–โดยไม่มีจุนเซียน !" เขาอยู่ไหน ? ที่จุนเซียน ! ? " พระราชาตะโกนอย่างเงียบๆขันทีเป็นหมิ่นของน้ำตา " . . . . . ของคุณ มัช . . . . . ฝ่าบาท . . . . . เมื่อคุณมาถึง มีคนใช้ . . . มันคือ . . . . . . . . . . ว่างเปล่า O . . . . . แค่เลือด . . . . "จักรพรรดิเกือบจะก้มตัวลงในข่าวเลือด . . .คือ . . . . . จุนเซียนเลือด ! ?เป็นเวลาหลายปี เขาต้องเป็นของจุนเซียนจะตาย กับข่าวขันทีพา เขารู้สึกกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน !จุน เซียน ตายแล้ว ! จุนวูเซียจะไม่ไว้ชีวิตเขาความสิ้นหวังที่ตกลงมาอย่างหนักบนจักรพรรดิ เขาไม่สามารถเปิดหน้าออกมาที่ประตู ดวงตาที่เบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว เหงื่อวิ่งอย่างอิสระลงบนใบหน้าของเขาจุนวูเซี่ยจะทำลายพระราชวัง ! เธอจะว่างหนึ่ง" ฝ่าบาท ! " ถามเสียงเย็นอย่างฉับพลัน เช่น ใบมีดคม ซึ่งทำให้เขามี" Y . . . . . ใช่ ? " จักรพรรดิ์แค่พูดตะกุกตะกักผ่านที่ฟัน พยายามสุดกำลังเพื่อรักษารูปร่างหน้าตาของความสงบของจิตใจ จุนวูเซี่ยต้องไม่รู้ว่าจุนเซียนถูกฆ่า !สายตามักสแกนกลุ่มเบียดเสียดกันบนผนังในตอนนั้น สายตาเหล่านั้นบานและฆาตกรรมความอาฆาตพยาบาทที่ไหล อยากไปไหนก็ไปรู้สึกโดยผู้สูงบนผนังเขาบังอาจ !