It wasn’t good when the little girl

It wasn’t good when the little girl cry. She poured out her heart when she cry and let out her voice as loudly as she could, not caring about anything at all. She was unlike Fourth Mother and Yue Bing, who was hugging each other and silently wiping their tears. Instead she would cry as loud as she could. Especially when she saw Yue Yang, her cries had almost made the Main Hall collapse. She had completely cried all of her fears and humiliation out.

“Don’t cry, don’t cry… Little baby, don’t cry…” Yue Yang hurriedly consoled her.

“My darling, Shuang-er, come here quickly, let me hug you tooo!” Fourth Mother hurriedly loosened Yue Bing and walked towards the little girl, wanting to hug the little girl.

“Big brother, big brother Xiao San!” Who would have guessed that the little girl had turned her head instead, unwilling to let her hands off from Yue Yang no matter what. She kept hugging Yue Yang and refused to let go. Everyone thought that the little girl had gone too attached playing with her brother usually, even her mother couldn’t be compared to him at this kind of situation.

“Shuang-er, I thought I wouldn’t be able to see you anymore!” Fourth Mother hugged Yue Yang and Yue Bing altogether, crying out loudly.

“Wuuu!” Yue Bing had also ran over and huddled in the hug, hugging both her brother and mother tightly and crying out loudly.

“Fourth Mother… Where are your clothes? Yue Yang felt something wrong when they hugged each other together with the little girl. She was really naked under the robe. Could she really be taken advantage of by those bad people?

“Cough, your Fourth Mother is fine. We came just in time, only her clothes were torn.” General Feng Kuang reached his hands out and patted Yue Yang’s shoulders, “As for those bastards with bad intentions, I have already killed them all. You’ll have to thank all of your loyal subordinates, they protected your mother in front of the horse carriage right until the end. It was only when they saw me rescuing your mother did they finally breathed their last breath in peace. Although they were born into families with low-class background, I really respected them. They could practically be lauded as heroes and heroines!”

“My subordinates?” Yue Yang was shocked. When did he had any subordinates?

A fog of doubt floated into his mind, like black clouds that covered the sun.

He felt that something was wrong somewhere.

He knew that something was wrong somewhere. Could it be the timing of the appearance of the Thousand Goblins King? Could it be their purpose of attacking them? Or could it be the process of the rescue? They even said he had subordinates. There was a strange feeling that he just couldn’t shake off…

Yue Yang felt a little anxious in his heart, he even felt like the world was turning in the wrong direction.

He couldn’t understand the reason, but he suddenly had a severe headache.

He couldn’t help but to shut his eyes and tried his utmost to use his Innate Qi to eliminate the headache and dizziness in his head. Who would knew that when his Innate Qi flowed to his brain, his head felt even more painful than before. It was as if his brain was pricked by countless needles, extremely uncomfortable… His eyes, especially, which were the most sensitive part of his body, were searing in pain from getting pricked with his Innate Qi. Amidst his extreme pain, Yue Yang suddenly had a revelation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันไม่ได้ดีเมื่อสาวน้อยร้องไห้ เธอเทออกหัวใจของเธอเมื่อเธอร้องไห้ และให้ออกเสียงดังเธออาจ ไม่ดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่ทั้งหมด เธอเป็นเหมือนแม่สี่และ Yue Bing ที่กอดกัน และเช็ดน้ำตาของพวกเขาอยู่เบื้องหลัง แต่ เธอจะร้องไห้เสียงดังเท่าที่เธอจะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นหยางหยู เสียงร้องของเธอได้เกือบทำการล่มสลายของอาคารหลัก เธอสมบูรณ์ร้องเธอกลัวและอัปยศอดสูออกทั้งหมด"อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้... ทารกน้อย อย่าร้องไห้..." ยาง Yue รีบ consoled เธอ"ฉันดาร์ลิง Shuang เอ้อ มาที่นี่ได้อย่างรวดเร็ว ให้ฉันกอดคุณเกินไป! " แม่สี่รีบหลวม Yue Bing และเดินเข้าไปหาสาวน้อย อยากกอดสาวน้อย"พี่ใหญ่ พี่ใหญ่เสี่ยวซาน" ใครจะได้เดาว่า สาวน้อยก็หันหัวของเธอแทน unwilling เพื่อให้มือของเธอออกจาก Yue ยางไม่ว่าอะไร เธอยังคงกอดหยางหยู และปฏิเสธที่จะปล่อยให้ไป ทุกคนคิดว่า ลูกสาวหายไปไหนแนบเกินไปเล่นกับพี่ชายของเธอมักจะ แม้แต่แม่ของเธอที่ไม่สามารถเทียบกับเขาที่ชนิดของสถานการณ์นี้"Shuang เอ้อ ฉันคิดว่า ฉันจะไม่สามารถเห็นคุณอีก" แม่สี่ทุกกอดหยางหยูและ Yue Bing ทั้งหมด ร้องไห้ออกมาดังนี้"Wuuu" Yue Bing ก็มีวิ่งผ่าน และเบียดในอ้อมกอด กอดพี่ชายทั้งสองของเธอ และแม่แน่น และร้องไห้ออกมาดังนี้"แม่สี่ เสื้อผ้าของคุณอยู่ที่ไหน Yue ยางรู้สึกบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องเมื่อพวกเขาทุกกอดกันร่วมกับสาวน้อย จริง ๆ เปล่าภายใต้เสื้อคลุมของเธอ สามารถเธอจริง ๆ ได้ใช้ประโยชน์ โดยคนไม่ดี"ไอ คุณแม่สี่ได้ดี เรามาเพียงในเวลา เสื้อผ้าของเธอถูกฉีก" กวงฮทั่วไปถึงมือของเขาออก และโรคกลัวไหล่หยูหยาง "สำหรับแม่ที่มีความตั้งใจดี ฉันมีแล้วฆ่าพวกเขาทั้งหมด คุณจะต้องขอขอบคุณทุกบัญชาภักดี พวกเขาคุ้มครองคุณแม่ด้านหน้าของรถม้าอยู่จนจบ มันเป็นเพียง เมื่อพวกเขาเห็นฉันช่วยคุณแม่ทำพวกเขาสุดท้ายหายใจลมหายใจสุดท้ายของพวกเขาในความสงบ แม้ว่าพวกเขาเกิดในครอบครัวกับโลว์คลาส ฉันจริง ๆ เคารพพวกเขา พวกเขาอาจจริงถูกยกย่องเป็นวีรบุรุษและวีรสตรี""ของฉันผู้ใต้บังคับบัญชาหรือไม่" ยาง Yue ตกใจไป เมื่อใดเขาจึงไม่มีผู้ใต้บังคับบัญชาใด ๆข้อสงสัยหมอกลอยในใจของเขา เหมือนเมฆดำที่บังดวงอาทิตย์เขารู้สึกว่า สิ่งที่ผิดอยู่เขารู้ว่า สิ่งที่ผิดอยู่ อาจจะเป็นช่วงเวลาของการปรากฏตัวของผีกษัตริย์พัน อาจจะเป็นของพวกเขาวัตถุประสงค์ของการโจมตีพวกเขา หรืออาจจะเป็นกระบวนการของการช่วยเหลือหรือไม่ นอกจากนี้พวกเขายังกล่าวว่า เขามีผู้ใต้บังคับบัญชา มีความรู้สึกแปลก ๆ ที่เขาเพียงแค่ไม่สามารถสลัด...ยาง Yue รู้สึกกังวลเล็กน้อยในหัวใจของเขา เขายังรู้สึกเหมือนเปิดโลกในทิศทางที่ผิดเขาไม่สามารถเข้าใจเหตุผล แต่เขาก็มีอาการปวดหัวอย่างรุนแรงเขาไม่สามารถช่วยแต่การปิดตาของเขา และพยายามสูงสุดใช้ชิของเขาโดยธรรมชาติเพื่อขจัดอาการปวดหัวและเวียนหัวในหัวของเขา ใครจะรู้ว่า เมื่อไหลชิของเขาโดยธรรมชาติสมองของเขา ศีรษะของเขารู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่าก่อน มันเป็นเหมือนสมองของเขาเป็นจำนวนที่/กี่ โดยเข็มนับไม่ถ้วน อึดอัดมาก... ดวงตาของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซึ่งได้มากที่สุดส่วนอ่อนไหวของร่างกายของเขา มีสุขภาพและความเจ็บปวดจากการจำนวนที่/กี่กับชิของเขาโดยธรรมชาติ ท่ามกลางความเจ็บปวดของเขามาก Yue ยางก็มีการเปิดเผย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ได้ดีเมื่อสาวน้อยร้องไห้ เธอเทออกหัวใจของเธอเมื่อเธอร้องไห้และปล่อยให้เสียงของเธอออกมาเป็นเสียงดังที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่ทุก เธอเป็นคนที่แตกต่างจากที่สี่แม่และยูปิงที่ถูกกอดแต่ละอื่น ๆ และเงียบ ๆ เช็ดน้ำตาของพวกเขา แต่เธอจะร้องไห้ดังเท่าที่เธอสามารถทำได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นยูหยางเสียงร้องของเธอได้ทำเกือบล่มสลายหอประชุมใหญ่ เธอได้ร้องไห้อย่างสมบูรณ์ทั้งหมดของความกลัวและความอัปยศอดสูเธอออก. "อย่าร้องไห้อย่าร้องไห้ ... เด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ร้องไห้ ... " ยูหยางรีบปลอบเธอ. "ที่รักของฉัน Shuang เอ้อมาที่นี่ได้อย่างรวดเร็ว ให้ฉันกอดคุณ tooo! "สี่แม่รีบคลาย Yue Bing และเดินไปสาวน้อยอยากจะกอดสาวน้อย. " พี่ใหญ่พี่ใหญ่เสี่ยวซาน! "ใครจะเดาได้ว่าสาวน้อยได้หันหัวของเธอแทน ไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้มือของเธอออกจากยูหยางไม่ว่าสิ่งที่ เธอยังคงกอดยูหยางและปฏิเสธที่จะปล่อยให้ไป ทุกคนคิดว่าสาวน้อยได้หายไปมากเกินไปที่แนบมาเล่นกับพี่ชายของเธอมักจะแม้แม่ของเธอไม่สามารถเทียบกับเขาในสถานการณ์แบบนี้. "Shuang เอ้อฉันคิดว่าฉันจะไม่สามารถที่จะเห็นคุณอีกต่อไป! "สี่แม่กอดยูหยางและยูปิงกันร้องไห้ออกมาเสียงดัง. " Wuuu! "ยูปิงก็วิ่งไปและซุกในกอดกอดทั้งพี่ชายและแม่ของเธอแน่นและร้องไห้ออกมาเสียงดัง. " สี่แม่ ... อยู่ที่ไหนของคุณ เสื้อผ้า? ยูหยางรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องเมื่อพวกเขากอดกันอื่น ๆ ร่วมกันกับสาวน้อย เธอเป็นคนที่เปลือยกายจริงๆภายใต้เสื้อคลุม เธอจะได้จริงๆจะนำประโยชน์จากโดยคนที่ไม่ดีเหล่านั้นหรือไม่"ไอสี่แม่ของคุณเป็นเรื่องปกติ เรามาเพียงในเวลาเพียงเสื้อผ้าของเธอถูกฉีกขาด. "นายพลฮวงถึงมือของเขาออกมาและตบไหล่ Yue ยางของ" สำหรับไอ้ผู้ที่มีความตั้งใจดีที่ฉันได้ฆ่าพวกเขาทั้งหมด คุณจะต้องขอขอบคุณทุกของผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีความภักดีของพวกเขาได้รับการปกป้องแม่ของคุณในด้านหน้าของรถม้าขวาจนกว่าจะเสร็จสิ้น มันเป็นเพียงเมื่อพวกเขาเห็นฉันช่วยแม่ของคุณไม่ในที่สุดพวกเขาสูดลมหายใจลมหายใจสุดท้ายของพวกเขาอยู่ในความสงบ แม้ว่าพวกเขาจะเกิดมาในครอบครัวที่มีพื้นหลังระดับต่ำผมเคารพพวกเขาจริงๆ พวกเขาอาจจะจริงจะได้รับการยกย่องว่าเป็นวีรบุรุษและวีรสตรี! " " ผู้ใต้บังคับบัญชาของฉัน? "ยูหยางตกใจ เมื่อไหร่ที่เขามีผู้ใต้บังคับบัญชาหรือไม่? หมอกที่มีข้อสงสัยลอยเข้าไปในจิตใจของเขาเหมือนเมฆสีดำที่ปกคลุมดวงอาทิตย์. เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดที่ไหนสักแห่ง. เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดที่ไหนสักแห่ง มันอาจจะเป็นระยะเวลาของการปรากฏตัวของพัน Goblins กษัตริย์? มันอาจจะเป็นจุดประสงค์ของพวกเขาจากการโจมตีของพวกเขา? หรือมันอาจจะเป็นกระบวนการของการช่วยเหลือหรือไม่ พวกเขายังกล่าวว่าเขามีผู้ใต้บังคับบัญชา มีความรู้สึกแปลก ๆ ว่าเขาก็ไม่สามารถสลัด ... เป็นยูหยางรู้สึกกังวลเล็ก ๆ น้อย ๆ ในใจของเขาก็รู้สึกเหมือนโลกกำลังหันในทิศทางที่ผิด. เขาไม่สามารถเข้าใจเหตุผล แต่เขาก็มี ปวดหัวอย่างรุนแรง. เขาไม่สามารถช่วย แต่จะปิดตาของเขาและพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะใช้โดยธรรมชาติของเขาฉีเพื่อขจัดอาการปวดหัวและเวียนศีรษะในหัวของเขา ใครจะรู้ว่าเมื่อเขาก่อให้เกิดฉีไหลไปยังสมองของเขาหัวของเขายิ่งรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นกว่า แต่ก่อน มันเป็นเหมือนกับว่าสมองของเขาได้รับการ pricked โดยเข็มนับไม่ถ้วนอึดอัดมาก ... ดวงตาของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งซึ่งเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของร่างกายของเขากำลังไหม้อยู่ในความเจ็บปวดจากการ pricked กับเขาโดยธรรมชาติฉี ท่ามกลางความเจ็บปวดของเขา Yue ยางจู่ ๆ ก็มีการเปิดเผย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่ได้ดี เมื่อสาวน้อยที่ร้องไห้ เธอเทหัวใจเธอเมื่อเธอร้องไห้ออกมา เสียงของเธอดังเท่าที่เธอจะทำได้ ไม่สนใจอะไรเลย เธอแตกต่างจากแม่ที่สี่และ Yue Bing ที่กอดกันและอย่างเงียบ ๆเช็ดน้ำตาของตัวเอง แต่เธอจะร้องให้ดังเท่าที่เธอทำได้ โดยเฉพาะเมื่อเธอเห็นเยว่หยาง เธอร้องไห้แทบจะทำให้ยุบห้องโถงหลัก เธอเลยร้องไห้ความกลัวทั้งหมดของเธอและความอัปยศอดสูที่ออก" อย่าร้องไห้เลย อย่าร้องไห้เลย . . . . . . . เด็กน้อย อย่าร้องไห้ . . . " เยว่หยางรีบปลอบใจเธอ" ที่รักของฉัน ซวงเอ๋อ มานี่เร็วๆ ให้ฉันกอดอกด้วย ! " แม่สี่รีบคลาย Yue Bing และเดินไปหาสาวน้อย อยากจะกอดสาวน้อย" พี่ชาย พี่ชาย เสี่ยวซาน " ใครจะไปรู้ล่ะว่า สาวตัวเล็กก็หันหัวของเธอแทน ไม่ยอมปล่อยให้มือของเธอออกจากเยว่หยาง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอเอาแต่กอดเยว่หยางและไม่ยอมปล่อย ทุกคนคิดว่าสาวน้อยได้ไปติดเกินไป เล่นกับน้องชายของเธอปกติ แม้แต่แม่ของเธอไม่อาจจะเทียบกับเขาในสถานการณ์แบบนี้" ซวงเอ้อ , ฉันคิดว่าฉันคงไม่ได้เจอคุณอีก " แม่กอดเยว่หยางเยว่ปิง 4 ทั้งหมด ร้องไห้ออกมาเสียงดัง" wuuu ! " เยว่ปิ่งก็วิ่งมาและ huddled ในกอด กอด ทั้งพี่ชายและแม่ไว้แน่นและร้องไห้ออกมาเสียงดัง" สี่แม่ . . . . . . . ที่ไหนมีเสื้อผ้าของคุณ เยว่หยางรู้สึกอะไรเมื่อพวกเขากอดกันพร้อมกับเด็ก เธอเปลือยจริงๆภายใต้เสื้อคลุม เธออาจจะถูกเอาเปรียบจากผู้ที่ไม่ดีคน" ไอ แม่ที่สี่ของคุณปกติ พวกเรามาทันเวลาพอดี แต่เสื้อผ้าของเธอขาด " ทั่วไปฟงกวงถึงมือของเขาออกและตบไหล่ของเยว่หยาง " สำหรับพวกที่มีเจตนาร้าย ฉันได้ฆ่าพวกเขาทั้งหมด คุณจะต้องขอบคุณผู้ใต้บังคับบัญชาที่ซื่อสัตย์ของคุณพวกเขาปกป้องแม่ของคุณในด้านหน้าของรถม้าอยู่จนกว่าจะจบ มันเป็นเพียงเมื่อพวกเขาเห็นฉันช่วยแม่เขาก็สูดลมหายใจสุดท้ายของพวกเขาในความสงบ แม้จะเกิดในครอบครัวที่มีประวัติต่ำ ผมเคารพพวกเขา พวกเขาเกือบจะถูกยกย่องเป็นวีรบุรุษและวีรสตรี ! "" ผู้ใต้บังคับบัญชาของฉัน " เยว่หยางตกใจมาก เมื่อเขามีผู้ใต้บังคับบัญชา ?หมอกของสงสัยลอยเข้าไปในจิตใจของเขา เหมือนเมฆที่ปกคลุม ดวงอาทิตย์เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดสักที่เขารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นแน่ๆ มันเป็นจังหวะของการปรากฏตัวของพันปีศาจกษัตริย์ มันเป็นจุดประสงค์ของการโจมตีของพวกเขา หรืออาจจะเป็นกระบวนการช่วยเหลือ พวกเขาบอกว่ามีผู้ใต้บังคับบัญชา เกิดความรู้สึกแปลกๆ ที่เขาไม่สามารถสลัด . . . . . . .เยว่หยางรู้สึกกังวลเล็กน้อยในหัวใจของเขา เขารู้สึกเหมือนโลกกำลังเปลี่ยนไปในทิศทางที่ไม่ถูกต้องเขาไม่สามารถเข้าใจเหตุผล แต่จู่ๆเขาก็รู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงเขาไม่สามารถช่วย แต่จะปิดดวงตาของเขา และพยายามอย่างเต็มที่ที่จะใช้ฉีโดยธรรมชาติของเขาเพื่อกำจัดอาการปวดหัวและวิงเวียนในหัวของเขา ใครรู้ว่าเมื่อฉีโดยธรรมชาติของเขา ไหล สมองของเขา ศีรษะรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นกว่าก่อน มันเหมือนกับว่าสมองของเขาถูกแทงด้วยเข็มนับ แสนอึดอัด . . . . . . . สายตาของเขาโดยเฉพาะ ซึ่งเป็นส่วนที่บอบบางที่สุดของร่างกายของเขาถูก Searing ในความเจ็บปวดจากการแทงกับฉีโดยธรรมชาติของเขา ท่ามกลางความเจ็บปวดที่รุนแรงของเขา เยว่หยางก็มีการเปิดเผย