Neo-futurism is a late 20th-early 2

Neo-futurism is a late 20th-early 21st century movement in the arts, design, and architecture. It is a departure from the skeptical attitude of post-modernism connected with an idealistic belief in a better future and “a need to periodize the modern rapport with the technological”.[1]

This avant-garde movement[2] is a futuristic rethinking of the visual and functionality of the rapidly growing cities affected by a wide-scale urbanization. The swift industrialization that began to occur internationally following the Second World War gave wind to new streams of thought in life, art and architecture that led to Postmodernism, Neomodernism and then Neo-Futurism.[3] In the Western countries, Futurist architecture evolved into Art Deco, the Googie movement and High Tech Architecture and finally into Neo-Futurism.[4] Neofuturistic urbanists, architects, designers and artists believe in cities releasing emotions, driven by eco-sustainability, ethical values and implementing new materials and new technologies to provide a better quality of life for city-dwellers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นีโอ futurism เป็นการเคลื่อนไหวของศตวรรษที่ 20 ช่วงปลายศิลปะ ออกแบบ และสถาปัตยกรรม จึงออกเดินทางจากท่าแคลงใจสมัยหลังที่เชื่อมโยงกับความเชื่ออุดมการณ์ในอนาคตดีกว่าและ "ต้องไป periodize สายสัมพันธ์ ด้วยเทคโนโลยีที่ทันสมัย"[1]เคลื่อนไหวโอ่โถงนี้ [2] เป็นคิดมากมายของภาพและฟังก์ชันการทำงานในเมืองเติบโตอย่างรวดเร็วได้รับผลกระทบ โดยเป็นขนาดกว้าง ทวีความรุนแรงมากรวดเร็วที่เริ่มเกิดขึ้นในต่างประเทศหลังสงครามโลกครั้งสองให้ลมกระแสใหม่ของความคิดในชีวิต ศิลปะ และสถาปัตยกรรมที่นำไป Postmodernism, Neomodernism และนีโอ-Futurism[3] ในประเทศตะวันตก สถาปัตยกรรม Futurist พัฒนาเข้าเยี่ยม Googie เคลื่อนไหวและสถาปัตยกรรมด้านเทคนิคสูง และสุดท้ายเป็น Futurism นีโอ[4] Neofuturistic urbanists สถาปนิก นักออกแบบ และศิลปินเชื่อในเมืองปล่อยอารมณ์ ขับเคลื่อน ด้วยสิ่งแวดล้อมความยั่งยืน ค่าจริยธรรมและการใช้วัสดุใหม่และเทคโนโลยีใหม่เพื่อให้คุณภาพชีวิตดีขึ้นของประชาชนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Neo-ยิ่งเป็นช่วงปลาย 20 ต้นศตวรรษที่ 21 การเคลื่อนไหวในศิลปะการออกแบบและสถาปัตยกรรม มันเป็นเดินทางออกจากทัศนคติที่ไม่เชื่อในการโพสต์สมัยใหม่ที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อในอุดมคติในอนาคตที่ดีกว่าและ "จำเป็นที่จะต้อง periodize สามัคคีที่ทันสมัยด้วยเทคโนโลยี". [1] การเคลื่อนไหวเปรี้ยวจี๊ด [2] เป็นทบทวนอนาคต ของภาพและการทำงานในเมืองที่เติบโตอย่างรวดเร็วรับผลกระทบจากการพัฒนาเมืองในวงกว้าง อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วที่เริ่มต้นที่จะเกิดขึ้นในระดับสากลต่อไปสงครามโลกครั้งที่สองให้ลมลำธารใหม่ของความคิดในชีวิตศิลปะและสถาปัตยกรรมที่นำไปสู่ ​​Postmodernism, Neomodernism แล้ว Neo-ยิ่ง. [3] ในประเทศตะวันตกสถาปัตยกรรมลัทธิการพัฒนาเป็น อาร์ตเดคโค, การเคลื่อนไหว Googie และ High Tech ถาปัตย์และในที่สุดก็เป็น Neo-ยิ่ง. [4] Neofuturistic urbanists สถาปนิกนักออกแบบและศิลปินเชื่อว่าในเมืองปล่อยอารมณ์แรงหนุนจากการเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนค่านิยมทางจริยธรรมและการใช้วัสดุใหม่และเทคโนโลยีใหม่เพื่อ ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นสำหรับชาวเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นีโอ อนาคตเป็นสายต้นศตวรรษที่ 20 การเคลื่อนไหวในศิลปะ งานออกแบบ และงานสถาปัตยกรรม มันเป็นจากท่าทีสงสัยของหลังสมัยใหม่เชื่อมต่อกับความเชื่อในอุดมคติที่ดีในอนาคต และ " ต้อง periodize ความสามัคคีที่ทันสมัยกับเทคโนโลยี [ 1 ]

"นี้การเคลื่อนไหวเปรี้ยวจี๊ด [ 2 ] เป็นอนาคต rethinking ของภาพและฟังก์ชันการทำงานของการเติบโตอย่างรวดเร็วของเมืองได้รับผลกระทบจากเมืองขนาดกว้าง สวิฟท์อุตสาหกรรมที่เริ่มเกิดขึ้นในระดับสากลต่อไปนี้สงครามโลกครั้งที่สองให้ลมกับกระแสใหม่ของความคิดในชีวิต ศิลปะ และสถาปัตยกรรม ซึ่งนำไปสู่แนวคิดหลังสมัยใหม่ neomodernism , แล้วนีโอดา .[ 3 ] ในประเทศตะวันตก สถาปัตยกรรม futurist พัฒนาเป็น Art Deco , อ็อบการเคลื่อนไหวและสถาปัตยกรรม เทคนิคสูง และสุดท้ายเป็นนีโออนาคต [ 4 ] neofuturistic urbanists สถาปนิก นักออกแบบ และศิลปินเชื่อในเมืองปล่อยอารมณ์ผลักดันความยั่งยืน eco ,ค่านิยมทางจริยธรรมและการใช้วัสดุใหม่และเทคโนโลยีใหม่เพื่อให้มีคุณภาพที่ดีขึ้นของชีวิตสำหรับคนในเมือง