ผลดีของความขัดแย้งพรนพ พุกกะพันธุ์

ผลดีของความขัดแย้ง
พรนพ พุกกะพันธุ์ (2544: 276) ได้กล่าวถึงผลดีของความขัดแย้งไว้ว่า ความจริงแล้วความขัดแย้งเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และเมื่อเกิดขึ้น ก็จะนำไปสู่ความก้าวหน้า หรือเกิดความสร้างสรรค์ได้ เพราะจะเกิดแนวคิดที่สามขึ้นมา ซึ่งเหนือกว่าสองแนวคิดที่ขัดแย้งกันอยู่ ดังนั้น ความขัดแย้งจึงเสมือนเป็นการบังคับให้มนุษย์แสวงหาความคิดที่ใหม่ขึ้นเสมอ ซึ่งจะเป็นผลดีต่อองค์การ เพราะจะเกิดความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ และเปิดโอกาสให้มนุษย์ตรวจสอบความสามารถของตนเองอยู่เสมอ
วิจิตร วรุตบางกูร (2526: 173-174) โดยทั่วไปบุคคลส่วนใหญ่จะมีทัศนคติไม่ดีต่อความขัดแย้งเพราะเชื่อว่า ความร่วมมือเป็นสิ่งที่ดีและ ความขัดแย้งเป็นสิ่งที่ไม่ดี แม้ว่าความขัดแย้งอาจก่อให้เกิดบรรยากาศที่ตึงเครียด และเป็นผลเสียต่อองค์การแต่บางครั้ง ความขัดแย้งอาจก่อให้เกิด ผลดีได้เหมือนกัน กล่าวคือ ความขัดแย้งสามารถให้ผลในทางบวก เป็นต้นว่า
1. ทำให้เกิดแนวปฏิบัติหรือความคิดเห็นอื่นๆ มากขึ้น
2. ทำให้มีโอกาสเลือกแนวทางที่ดีกว่า
3. ทำให้เกิดแรงผลักดันที่ต้องค้นหาวิธีการใหม่ๆ
4. ทำให้เกิดความพยายาม ที่จะอธิบายความเห็น ความเชื่อหรือชี้แจงให้ชัดเจน จึงต้องพัฒนาความสามารถในการสื่อความหมายและให้เหตุผล
5. ความตึงเครียดกระตุ้นให้เกิดความคิดสร้างสรรค์
6. ทำให้เกิดความเคยชิน ในการแลกเปลี่ยนความเห็นและยอมรับนับถือซึ่งกันและกันมากขึ้น
ซึ่งคล้ายกับ ทิศนา แขมมณี (2522: 81) กล่าวว่า ความขัดแย้งไม่ใช่จะให้ผลเสียเสมอไป แท้ที่จริงแล้วความขัดแย้งมีประโยชน์ในหลายด้าน เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลดีของความขัดแย้ง
พรนพพุกกะพันธุ์ (2544: 276) และเมื่อเกิดขึ้นก็จะนำไปสู่ความก้าวหน้าหรือเกิดความสร้างสรรค์ได้เพราะจะเกิดแนวคิดที่สามขึ้นมา ดังนั้น ซึ่งจะเป็นผลดีต่อองค์การเพราะจะเกิดความคิดสร้างสรรค์ใหม่ ๆ
วรุตบางกูร (2526: 173-174) ความร่วมมือเป็นสิ่งที่ดีและความขัดแย้งเป็นสิ่งที่ไม่ดี ความขัดแย้งอาจก่อให้เกิดผลดีได้เหมือนกันกล่าวคือความขัดแย้งสามารถให้ผลในทางบวกเป็นต้นว่า
1 มากขึ้น
2 ทำให้มีโอกาสเลือกแนวทางที่ดีกว่า
3
ทำให้เกิดความพยายามที่จะอธิบายความเห็นความเชื่อหรือชี้แจงให้ชัดเจน ทำให้เกิดความเคยชิน ทิศนาแขมมณี (2522: 81) กล่าวว่า เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลดีของความขัดแย้ง
พรนพพุกกะพันธุ์ ( 2544 :276 ) ได้กล่าวถึงผลดีของความขัดแย้งไว้ว่าความจริงแล้วความขัดแย้งเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และเมื่อเกิดขึ้นก็จะนำไปสู่ความก้าวหน้าหรือเกิดความสร้างสรรค์ได้เพราะจะเกิดแนวคิดที่สามขึ้นมาดังนั้นความขัดแย้งจึงเสมือนเป็นการบังคับให้มนุษย์แสวงหาความคิดที่ใหม่ขึ้นเสมอซึ่งจะเป็นผลดีต่อองค์การเพราะจะเกิดความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆและเปิดโอกาสให้มนุษย์ตรวจสอบความสามารถของตนเองอยู่เสมอ
วิจิตรวรุตบางกูร ( 2526 :173-174 ) โดยทั่วไปบุคคลส่วนใหญ่จะมีทัศนคติไม่ดีต่อความขัดแย้งเพราะเชื่อว่าความร่วมมือเป็นสิ่งที่ดีและความขัดแย้งเป็นสิ่งที่ไม่ดีแม้ว่าความขัดแย้งอาจก่อให้เกิดบรรยากาศที่ตึงเครียดความขัดแย้งอาจก่อให้เกิดผลดีได้เหมือนกันกล่าวคือความขัดแย้งสามารถให้ผลในทางบวกเป็นต้นว่า
1 . ทำให้เกิดแนวปฏิบัติหรือความคิดเห็นอื่นๆมากขึ้น
2 ทำให้มีโอกาสเลือกแนวทางที่ดีกว่า
3 ทำให้เกิดแรงผลักดันที่ต้องค้นหาวิธีการใหม่ๆ
4ทำให้เกิดความพยายามที่จะอธิบายความเห็นความเชื่อหรือชี้แจงให้ชัดเจนจึงต้องพัฒนาความสามารถในการสื่อความหมายและให้เหตุผล
5 ความตึงเครียดกระตุ้นให้เกิดความคิดสร้างสรรค์
6ทำให้เกิดความเคยชินในการแลกเปลี่ยนความเห็นและยอมรับนับถือซึ่งกันและกันมากขึ้น
ซึ่งคล้ายกับทิศนาแขมมณี ( 2522 :81 ) กล่าวว่าความขัดแย้งไม่ใช่จะให้ผลเสียเสมอไปแท้ที่จริงแล้วความขัดแย้งมีประโยชน์ในหลายด้านเช่น