“Obviously you don’t fear death eit

“Obviously you don’t fear death either.” Replied Lin Feng which astonished Wu Zhen. The bestial look in his eyes suddenly reappeared.



Lin Feng’s eyes also changed, two expressionless pitch black eyes appeared. Lin Feng hadn’t used his Celestial Spirit for a long time and thus had not viewed the world in darkness for a long time.



Lin Feng could clearly perceive everything that was happening around him. The earth fusion and the world of darkness were similar yet they caused Lin Feng to experience completely different sensations. At that moment, he was no longer in the same world. All his eyes could see was a world of darkness, a dark world that belonged to Lin Feng.



Lin Feng was fixedly staring at Wu Zhen with his pitch black eyes, this time, he wasn’t trying to escape. At that moment, his brain could perceive everything clearly, it felt like nothing could influence him whatsoever.



Wu Zhen noticed Lin Feng’s eyes were completely black, it made him shiver. Lin Feng’s eyes seemed even more monstrous than his eyes.



Some bestial lights emerged from Wu Zhen’s eyes and rushed towards Lin Feng. However, these two black eyes looked emotionless. They didn’t even flicker, they were just filled with the sensation of endless darkness as they stared at Wu Zhen emotionlessly, which made him frown.



Surprisingly, his eyes had become useless and were unable to influence Lin Feng.



“Not bad, but… So what?” Said Wu Zhen in a cold tone. He took a step forwards and abruptly disappeared. In a flash, he had arrived in front of Lin Feng, a dark and cold wind was blowing as a monstrous ice Qi rose and rushed towards Lin Feng, it was a surprise attack. Lin Feng sensed the ice Qi and calmly moved back. Lin Feng was wondering what skill Wu Zhen was learning to produce such a cold Qi.



“Retreating?” Said Wu Zhen with a cold smile on his mouth. His silhouette flickered again, he was closely chasing Lin Feng. Everywhere where the cold wind passed, a layer of ice would form on the trees, as the wind blew back and forth, the trees were quickly covered in multiple layers of ice which slowly began to kill all vegetation in the area.



“How quick!”



Wu Zhen was so moving quickly that Lin Feng was feeling the pressure, that cold wind was extremely dangerous and moved at incredible speed.



Lin Feng condensed a pure Qi sword and flames burst out from around his body, but at that moment, the pure sun Qi wasn’t as dazzling as when he was fighting against Du Yan.



“When you killed Du Yan, you must have used a great deal of your pure Qi already.” Said Wu Zhen while smiling when he noticed that Lin Feng’s pure Qi had lost some of its power.



“You don’t need to try and hide it, I practice a lower moon skill, I perfectly understand your sun skill, you cannot fool me.” Continued Wu Zhen answering himself. Wu Zhen then suddenly attacked again and punched through the atmosphere creating a hurricane which blasted towards Lin Feng, when it collided with Lin Feng, his pure sun Qi and his sword instantly dispersed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เห็นได้ชัดว่าคุณไม่กลัวตายอย่างใดอย่างหนึ่ง" เฟิงหลินตอบกลับซึ่งประหลาดใจเจินอู่ ดู bestial ในสายตาของเขากลับมาทันที หลินเฟิงยัง เปลี่ยนดวงตา ตาดำ expressionless สนามสองปรากฏ หลินเฟิงไม่ได้ใช้จิตวิญญาณของเขาท้องฟ้าเป็นเวลานาน และจึง มีไม่ดูโลกในที่มืดเป็นเวลานาน หลินเฟิงชัดเจนสามารถรับรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเขา การหลอมรวมโลกและโลกแห่งความมืดก็ ยังพวกเขาเกิดจากหลินเฟิงประสบการณ์ความรู้สึกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในช่วงเวลานั้น เขาเป็นไม่ในโลกเดียวกัน ทั้งหมดที่เห็นตาของเขาคือโลกแห่งความมืด โลกมืดที่เคยเป็นของหลินเฟิง หลินเฟิงถูก fixedly จ้องอู๋เจินกับตาดำสนาม เวลานี้ เขาไม่ได้พยายามหลบหนี ขณะที่การ สมองของเขาสามารถรับรู้ทุกอย่างชัดเจน มันรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรอาจมีอิทธิพลต่อเขาแต่อย่างใด เจินอู่สังเกตเห็นตาหลินเฟิงถูกดำสมบูรณ์ ทำให้สั่น หลินเฟิงตาประจักษ์มหึมายิ่งกว่าดวงตาของเขา บางไฟ bestial โผล่ออกมาจากตาอู๋เจิน และรีบวิ่งไปทางหลินเฟิง อย่างไรก็ตาม ตาดำเหล่านี้สองดูทัวร์ของ พวกเขาไม่สั่นไหวแม้ พวกเขาเพียงเต็มไป ด้วยความรู้สึกของความมืดสิ้นสุดขณะที่พวกเขาจ้องไปที่อู๋เจิน emotionlessly ซึ่งทำให้เขาขมวดคิ้ว น่าแปลกที่ ตาของเขาได้กลายเป็นไร้ประโยชน์ และไม่มีอิทธิพลต่อหลินเฟิง "ไม่เลวร้าย แต่... แล้วไง" เจินอู่ในโทนสีเย็นที่กล่าว เขาก้าวไปข้างหน้า และทันทีหายไป ในแฟลช เขามาถึงด้านหน้าของหลินเฟิง ถูกเป่าลม เย็นเป็นน้ำแข็งมหึมาฉีกุหลาบ และวิ่งไปทางหลินเฟิง มันเป็นการโจมตีแปลกใจ หลินเฟิงรู้สึกแข็งฉี และใจเย็นย้ายกลับ หลินเฟิงสงสัยว่า ทักษะอะไรอู๋เจินเรียนรู้การผลิตดังกล่าวฉีเย็น "ถอยทัพ" กล่าวว่า เจินอู่ ด้วยรอยยิ้มเย็นในปาก Flickered เงาของเขาอีกครั้ง เขาถูกไล่เฟิงหลินอย่างใกล้ชิด ทุกที่ที่ลมหนาวผ่าน ชั้นน้ำแข็งจะฟอร์มบนต้นไม้ เป็นลมพัดไปมา ต้นไม้ได้อย่างรวดเร็วครอบคลุมในหลายชั้นน้ำแข็งที่ค่อย ๆ เริ่มฆ่าพืชทั้งหมดในพื้นที่ "วิธีด่วน" เจินอู่เป็นดังนั้นเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วว่าเฟิงหลินรู้สึกความดัน ลมหนาวว่าย้ายที่ความเร็วสูง และอันตรายมาก แบบยเฟิงหลินฉีดาบบริสุทธิ์และเปลวไฟที่ระเบิดออกมาจากรอบ ๆ ร่างกายของเขา แต่ในขณะ ซันบริสุทธิ์ฉีไม่ได้เป็นพราวเป็นเมื่อเขาต่อสู้กับ Du Yan "เมื่อคุณฆ่ายัน Du คุณต้องใช้อย่างมากของคุณฉีบริสุทธิ์แล้ว" กล่าวว่า เจินอู่พร้อมรอยยิ้มเมื่อเขาสังเกตเห็นว่า ฉีหลินเฟิงเพียวได้สูญเสียบางส่วนของการใช้พลังงาน "คุณไม่จำเป็น ต้องพยายามซ่อน ฝึกการทักษะมูนต่ำ ผมเข้าใจอย่างสมบูรณ์แบบทักษะของคุณซัน คุณไม่สามารถหลอกฉัน" เจินอู่ยังคงตอบตัวเอง เจินอู่แล้วก็โจมตีอีก และเจาะผ่านชั้นบรรยากาศสร้างพายุเฮอริเคนซึ่งระเบิดต่อหลินเฟิง เมื่อมันสองกระเบื้อง ด้วยหลินเฟิง ดวงอาทิตย์ของเขาบริสุทธิ์ฉีและดาบกระจายทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เห็นได้ชัดว่าคุณไม่กลัวความตายอย่างใดอย่างหนึ่ง." ตอบหลินฮซึ่งประหลาดใจ Wu Zhen ดูโหดร้ายในสายตาของเขาจู่ๆก็โผล่เข้ามา. ตาหลินฮยังมีการเปลี่ยนแปลงสองอารมณ์สนามตาสีดำปรากฏ หลินฮไม่ได้ใช้วิญญาณสวรรค์ของเขาเป็นเวลานานจึงไม่ได้มองโลกในความมืดเป็นเวลานาน. หลินฮอย่างชัดเจนสามารถรับรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเขา ฟิวชั่นโลกและโลกแห่งความมืดมีความคล้ายคลึงกัน แต่พวกเขาก่อให้เกิดหลินฮจะได้สัมผัสกับความรู้สึกที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง ในขณะที่เขาก็ไม่ได้อยู่ในโลกเดียวกัน ดวงตาของเขาทุกคนจะได้เห็นคือโลกแห่งความมืดโลกมืดที่เป็นหลินฮก. หลินฮถูกเพ่งจ้องมองที่วู Zhen กับตาสีดำสนามของเขาในเวลานี้เขาไม่ได้พยายามที่จะหลบหนี ในขณะที่สมองของเขาสามารถรับรู้ทุกสิ่งที่เห็นได้ชัดว่ามันให้ความรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรสามารถมีอิทธิพลต่อเขา แต่อย่างใด. Wu Zhen สังเกตเห็นดวงตาหลินฮเป็นสีดำสนิทมันทำให้เขาสั่น ดวงตาหลินฮดูเหมือนแม้มหึมามากกว่าดวงตาของเขา. บางไฟป่าโผล่ออกมาจากดวงตา Wu Zhen และรีบวิ่งไปทางฮหลิน แต่ทั้งสองมองตาสีดำอารมณ์ พวกเขาไม่ได้สั่นไหวพวกเขาเต็มไปเพียงกับความรู้สึกของความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดเช่นที่พวกเขาจ้องที่วู Zhen อารมณ์ซึ่งทำให้เขาขมวดคิ้ว. น่าแปลกตาของเขาได้กลายเป็นไร้ประโยชน์และไม่สามารถที่จะมีอิทธิพลต่อหลินฮ. "ไม่ดี แต่ ... ดังนั้นอะไร? "กล่าวว่าวู Zhen ในโทนเย็น เขาก้าวไปข้างหน้าและหายไปทันที ในแฟลชเขาได้เดินทางมาถึงในด้านหน้าของหลินฮลมมืดและเย็นพัดเป็นน้ำแข็งมหึมาฉีเพิ่มขึ้นและรีบวิ่งไปทางหลินฮมันก็จู่โจม หลินฮรู้สึกน้ำแข็งฉีและใจเย็นย้ายกลับ หลินฮถูกสงสัยว่าทักษะ Wu Zhen ได้เรียนรู้ในการผลิตเช่นฉีเย็น. "ถอย?" กล่าวว่าวู Zhen ด้วยรอยยิ้มเย็นบนปากของเขา เงาของเขาอีกครั้ง flickered เขาได้อย่างใกล้ชิดไล่หลินฮ ทุกที่ที่ลมหนาวผ่านชั้นของน้ำแข็งจะสร้างอยู่บนต้นไม้ที่เป็นลมพัดไปมาต้นไม้ถูกปกคลุมได้อย่างรวดเร็วในหลายชั้นของน้ำแข็งซึ่งอย่างช้า ๆ เริ่มที่จะฆ่าพืชทั้งหมดในพื้นที่. "วิธีด่วน! " วู Zhen จึงเคลื่อนย้ายได้อย่างรวดเร็วว่าหลินฮรู้สึกกดดันที่ลมหนาวเป็นอันตรายอย่างยิ่งและย้ายไปอยู่ที่ความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ. หลินฮข้นดาบฉีบริสุทธิ์และเปลวไฟระเบิดออกมาจากทั่วร่างกายของเขา แต่ในขณะนั้นบริสุทธิ์ ดวงอาทิตย์ฉีไม่ได้เป็นพราวเป็นตอนที่เขากำลังต่อสู้กับ Du แยน. "เมื่อคุณฆ่า Du ยันคุณจะต้องมีการใช้การจัดการที่ดีของชิบริสุทธิ์ของคุณแล้ว." กล่าวว่าวู Zhen ขณะที่ยิ้มเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าหลินฮบริสุทธิ์ฉี ได้สูญเสียบางส่วนของอำนาจของตน. "คุณไม่ต้องพยายามซ่อนมันฉันฝึกฝนทักษะดวงจันทร์ที่ลดลงอย่างสมบูรณ์แบบฉันเข้าใจทักษะดวงอาทิตย์ของคุณคุณไม่สามารถหลอกฉัน." อย่างต่อเนื่องวู Zhen ตอบตัวเอง Wu Zhen แล้วก็โจมตีอีกครั้งและเจาะผ่านชั้นบรรยากาศสร้างพายุเฮอริเคนที่เสียหายต่อหลินฮเมื่อมันชนกับหลินฮดวงอาทิตย์บริสุทธิ์ของเขาฉีและดาบของเขาแยกย้ายกันทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เห็นได้ชัดว่าคุณไม่กลัวความตายเหมือนกัน หลินฟง " ซึ่งตกตะลึง วูจิน . ดูโหดร้ายในสายตาของเขาก็กลับมาอีกครั้งของหลินฟง ดวงตาไร้อารมณ์ก็เปลี่ยน สองดวงตาสีดำปรากฏขึ้น หลินฟงไม่ใช้วิญญาณสวรรค์ของเขาเป็นเวลานาน จึงไม่ได้ดูโลกในที่มืดเป็นเวลานานหลินฟงชัดเจนสามารถรับรู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆตัวเขา โลกฟิวชั่นและโลกแห่งความมืดเหมือนกันแต่ก็ทำให้หลินฟงกับประสบการณ์ความรู้สึกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในตอนนั้น เขาไม่มีบนโลกใบเดียวกัน สายตาของเขาก็เห็นเป็นโลกแห่งความมืด มืด โลกที่เป็นของหลินฟงหลินฟงถูกเป๋งจ้องอู๋เจินกับดวงตาสีดำสนิทของเขาในครั้งนี้ เขาไม่ได้พยายามที่จะหลบหนี ตอนนั้น สมองสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจน มันรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรสามารถมีอิทธิพลต่อเขาแต่ประการใดวูจินสังเกตเห็นของหลินฟง ตาก็ดำ มันทำให้เขาตัวสั่น ของหลินฟง ตาดูน่ากลัวยิ่งกว่า ดวงตาของเขาบางอย่างที่โหดร้ายของวูจินแสงโผล่ออกมาจากตาและวิ่งต่อ หลินฟง อย่างไรก็ตาม เหล่านี้สองสีดำ สายตาไร้ความรู้สึก พวกเขาไม่แม้แต่จะกระพริบ ก็เต็มไปด้วยความรู้สึกของความมืดไม่มีที่สิ้นสุดที่พวกเขาจ้องอู๋เจิ้นหลากหลายซึ่งทำให้เขาหน้าบึ้งจู่ ๆสายตาของเขาได้กลายเป็นไร้ประโยชน์ และ ไม่สามารถมีอิทธิพล หลินฟง" ไม่เลว แต่ . . . . . . . อะไร ? " บอกว่า วูจินในโทนสีเย็น เขาเอาขั้นตอนข้างหน้าและเขาก็หายตัวไป ในที่สุด เขาก็มาถึงในด้านหน้าของหลินฟง มืด และ เย็น ลมก็พัดเป็นฉีน้ำแข็งมหึมากุหลาบและวิ่งต่อ หลินฟง มันเข้าโจมตีได้ หลินฟงฉีรู้สึกแข็งและใจเย็น ย้ายกลับมา หลินฟงสงสัยว่าวูจินมีทักษะการเรียนรู้ในการผลิต เช่น ฉี เย็น" ถอย ? " บอกว่า วูจินด้วยรอยยิ้มเย็นบนปากของเขา เงาของเขาริบหรี่ลงอีกครั้ง เขาอย่างใกล้ชิดตามหลินฟง ทุกที่ที่มีลมเย็นผ่านชั้นของน้ำแข็งจะฟอร์มบนต้นไม้ ขณะที่ลมพัดไปมา ต้นไม้ได้อย่างรวดเร็วครอบคลุมในน้ำแข็งที่ค่อยๆ เริ่มฆ่าพืชในพื้นที่หลายชั้น" วิธีที่รวดเร็ว ! "วูจินจึงย้ายได้อย่างรวดเร็วที่หลินฟงรู้สึกถึงแรงกดดันที่ลมเย็นก็อันตรายมาก และย้ายที่ความเร็วเหลือเชื่อหลินฟงย่อดาบเพียวฉีและเปลวไฟออกมาจากรอบ ๆตัวเขา แต่ ณตอนนั้น ดวงอาทิตย์เพียวฉีไม่เจิดจ้าเหมือนตอนที่เขาสู้กับคุณเหยียน" เมื่อคุณฆ่าดูยัน คุณต้องใช้มากของฉีอันบริสุทธิ์ของคุณแล้ว " บอกว่า วูจิน ขณะยิ้มเมื่อเขาสังเกตเห็นว่า หลินฟงฉีบริสุทธิ์ได้สูญเสียบางส่วนของพลังงานของ" คุณไม่ต้องพยายามซ่อนมัน ผมฝึกทักษะมูนา ฉันสมบูรณ์เข้าใจทักษะอาทิตย์ของคุณ คุณไม่สามารถหลอกฉัน ต่อ " อู๋เจิ้นตอบตัวเอง วูจิน จากนั้นก็โจมตีอีกครั้งและต่อยผ่านบรรยากาศสร้างพายุเฮอริเคนที่เสียหายต่อ หลินฟง เมื่อมันชนกับหลินฟง ฉีซัน บริสุทธิ์ของเขาและดาบของเขาทันทีกระจาย .