He glares at me as if I have offend

He glares at me as if I have offended him on some level. I hurry on.
“You’ve already given me the books, which, of course, I can’t accept. But these clothes, please let me pay you back.” I smile tentatively at him.
“Anastasia, trust me, I can afford it.”
“That’s not the point. Why should you buy these for me?”
“Because I can,” his eyes flash with a wicked gleam.
“Just because you can doesn’t mean that you should,” I reply quietly as he arches an eyebrow at me, his eyes twinkling, and suddenly I feel that we’re talking about something else, but I don’t know what it is. Which reminds me…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขา glares ที่ฉันว่าฉันถือพระองค์ในบางระดับ ฉันรีบบน"คุณได้ให้ฉันหนังสือ ซึ่ง แน่นอน ฉันไม่สามารถยอมรับ แต่เสื้อผ้าเหล่านี้ โปรดแจ้งให้เราคืนเงินให้คุณ" ฉันยิ้มอย่างที่เขา"อนาสตาเซีย เชื่อถือ ฉันที่ฉันสามารถซื้อมันได้""ที่ไม่ได้จุด ทำไมควรซื้อเหล่านี้สำหรับฉัน""เพราะฉันสามารถ ตาแฟลช ด้วยคล้ายปีศาจคนชั่ว"เพียง เพราะคุณสามารถ ไม่ได้หมายความ ว่า คุณควร ฉันตอบอย่างเงียบ ๆ ตามเขา arches คิ้วผิดที่ฉัน twinkling ตา และทันใดนั้นผมรู้สึกว่า เรากำลังพูดถึงสิ่งอื่น แต่ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร ที่นึกถึง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาจ้องที่ฉันเป็นถ้าฉันได้โกรธเคืองเขาในบางระดับ ฉันรีบบน.
"คุณได้รับแล้วฉันหนังสือซึ่งแน่นอนฉันไม่สามารถยอมรับ แต่เสื้อผ้าเหล่านี้โปรดแจ้งให้เราจ่ายเงินให้คุณกลับ. "ฉันยิ้มไม่แน่นอนที่เขา.
"Anastasia, เชื่อฉัน, ฉันสามารถจ่ายได้."
"นั่นไม่ใช่จุด ทำไมคุณควรซื้อเหล่านี้สำหรับฉัน "
"เพราะฉันสามารถ" ดวงตาของเขาแฟลชกับแสงที่ชั่วร้าย.
"เพียงเพราะคุณสามารถไม่ได้หมายความว่าคุณควรจะ" ผมตอบอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เขาโค้งคิ้วที่ผมดวงตาของเขา วิบวับและก็ผมรู้สึกว่าเรากำลังพูดถึงเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ แต่ผมไม่ทราบว่ามันคืออะไร ซึ่งทำให้ผมนึกถึง ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาถลึงตาใส่ฉัน ถ้าฉันทำให้เขาไม่พอใจในบางระดับ ฉันรีบ .
" ท่านได้ให้หนังสือ ซึ่ง แน่นอน ผมยอมรับไม่ได้ แต่ชุดนี้ กรุณาให้ฉันจ่ายคืนให้ ผมยิ้ม แน่นอนเขา .
" อนาสตาเซีย เชื่อฉัน ฉันสามารถจ่ายได้ "
" นั่นไม่ใช่ประเด็น ทำไมคุณควรซื้อมันให้ฉันได้มั้ย ? "
" เพราะฉันสามารถแฟลช " ดวงตาของเขามีประกายชั่วร้าย .
" เพียงเพราะคุณไม่ได้หมายความ ว่า คุณควร " ฉันตอบเบาๆ เขาโค้งคิ้วฉัน แววตาวิบวับ และอยู่ๆ ก็รู้สึกว่า เรากำลังพูดเรื่องอะไร แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ซึ่งมันทำให้ฉันนึกถึง . . . . . . .