Streptococcus suis is a Gram-positi

Streptococcus suis is a Gram-positive coccus that causes a wide range of porcine diseases, including meningitis, septicemia, and endocarditis, and is recognized as an important pathogen that has been responsible for severe economic losses in the swine industry worldwide ( Staats et al., 1997 and Fittipaldi et al., 2012). S. suis can also affect humans who are in close contact with infected pigs or swine products ( Ye et al., 2006, Mai et al., 2008 and Takamatsu et al., 2008).

Thirty-five serotypes of S. suis (serotypes 1–34 and serotype 1/2) have so far been described on the basis of their polysaccharide capsular antigens ( Fittipaldi et al., 2012). However, phylogenetic analyses of the 16S rRNA and chaperonin-60 (cpn60) genes showed that the reference strains of serotypes 32 and 34 should have been S. orisratti ( Hill et al., 2005). More recently, sequence analyses of genes encoding manganese-dependent superoxide dismutase (sodA) and the recombination/repair protein (recN) indicated that the reference strains of serotypes 20, 22, 26, and 33 should be taxonomically removed from S. suis ( Le et al., 2013). Strains of these serotypes have rarely been isolated from diseased animals ( Wei et al., 2009 and Gottschalk et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Streptococcus suis เป็นค็อกคัสแกรมบวกที่ทำให้เกิดความหลากหลายของโรคสุกรรวมทั้งเยื่อหุ้มสมองอักเสบติดเชื้อและเยื่อบุหัวใจอักเสบและได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นเชื้อโรคที่สำคัญที่ได้รับความรับผิดชอบในการสูญเสียทางเศรษฐกิจที่รุนแรงในอุตสาหกรรมสุกรทั่วโลก (ทส์และคณะ 1997 และฟิติปาล et al., 2012) S. suis ยังสามารถส่งผลกระทบต่อมนุษย์ที่อยู่ในการติดต่อใกล้ชิดกับสุกรที่ติดเชื้อหรือผลิตภัณฑ์หมู (Ye et al., 2006, เชียงใหม่ et al., 2008 และ Takamatsu et al., 2008). สามสิบห้าสายพันธุ์เชื้อ ( serotypes 1-34 และ serotype 1/2) ได้จนถึงรับการอธิบายบนพื้นฐานของแอนติเจน capsular polysaccharide ของพวกเขา (ฟิติปาล et al., 2012) อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์สายวิวัฒนาการของ 16S rRNA และ chaperonin-60 (cpn60) ยีนที่แสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์อ้างอิงของสายพันธุ์ 32 และ 34 ควรจะได้รับเอส orisratti (Hill et al., 2005) เมื่อเร็ว ๆ นี้ลำดับการวิเคราะห์ยีนที่ควบคุมการ superoxide แมงกานีสขึ้นอยู่กับ dismutase (โซดา) และรวมตัวกันอีก / ซ่อมโปรตีน (recN) ชี้ให้เห็นว่าสายพันธุ์อ้างอิงของสายพันธุ์ 20, 22, 26, และ 33 ควรจะออกจาก taxonomically S. suis (Le et al., 2013) สายพันธุ์ของสายพันธุ์เหล่านี้ได้รับไม่ค่อยแยกได้จากสัตว์ที่เป็นโรค (Wei et al., 2009 และ Gottschalk et al., 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปโตคอคคัสซุยเป็นกรัมบวก ที่ทำให้หลากหลายจากโรค ได้แก่ เยื่อหุ้มสมองอักเสบ โลหิตเป็นพิษ และเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ และได้รับการยอมรับเป็นเชื้อโรคสำคัญที่ได้รับผิดชอบความเสียหายทางเศรษฐกิจที่รุนแรงในอุตสาหกรรมสุกรทั่วโลก ( สตาตส์ et al . , 1997 และ fittipaldi et al . , 2012 ) sซุยยังสามารถส่งผลกระทบต่อมนุษย์ที่อยู่ในการติดต่อใกล้ชิดกับสุกรที่ติดเชื้อหรือสุกรผลิตภัณฑ์ ( ท่าน et al . , 2006 , เชียงใหม่ et al . , 2008 และ Takamatsu et al . , 2008 ) .

สามสิบห้า 3 . ซุย ( 1 ) และหรือ ( 1 / 2 ) เพื่อให้ห่างไกลได้รับการอธิบายไว้ใน พื้นฐานของชีวสมมูลย์ของโพลีแซคคาไรด์แอนติเจน ( fittipaldi et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตามวิวัฒนาการการวิเคราะห์ 16S rRNA ยีน และ chaperonin-60 ( cpn60 ) พบว่าสายพันธุ์อ้างอิงของ ( 32 และ 34 ควรได้รับ . orisratti ( เนินเขา et al . , 2005 ) เมื่อเร็วๆ นี้ โดยลำดับของยีนแมงกานีส ( Superoxide Dismutase การเข้ารหัส ( โซดา ) และการซ่อมโปรตีน ( recn ) พบว่า สายพันธุ์อ้างอิงของ ( 20 , 22 , 26 ,และ 33 ควร taxonomically ลบออกจาก S . ซุย ( le et al . , 2013 ) สายพันธุ์เหล่านี้ไม่ค่อยถูก ( แยกจากสัตว์ป่วย ( Wei et al . , 2009 และก็อตสชอลค et al . , 2013 )