AbstractBACKGROUND:Paranoid thinkin

Abstract
BACKGROUND:
Paranoid thinking is prevalent in the non-clinical population and cognitive mechanisms of heuristic reasoning and jumping to conclusions bias contributes to its formation and maintenance.
AIMS:
This study investigated the degree to which paranoia, perceived environmental risk, heuristic reasoning and jumping to conclusions bias (measured with the beads task) contribute to misinterpretation of neutral stimuli, and whether this informed judgements regarding vulnerability to threat and crime. It is also investigated whether impulsiveness is a confounding factor on the beads task.
METHODS:
Two hundred participants were recruited using a snowball-sampling method for a quantitative cross-sectional study. Participants reported demographic information, three psychometric questionnaires and two experimental tasks via an online paradigm hosted by the Bristol Online Survey tool.
RESULTS:
Participants with high paranoia scores perceived their environment to be more dangerous than those with low scores. Participants with high paranoia scores also overestimated threat in neutral stimuli and had high expectations of future victimisation. Jumping to conclusions on the beads task did not predict fear of crime outcomes, but was predicted by impulsivity.
CONCLUSION:
Participants who demonstrated paranoid thinking were more likely to reside in perceived dangerous neighbourhoods and overestimate threat. While this could indicate a paranoid heuristic, it is a potentially rational response to prior experiences of crime and victimisation. Implications and suggestions for future research are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง:คิดระแวงจะพบมากในประชากรที่ไม่ใช่คลินิก และสนับสนุนกลไกการรับรู้ของ heuristic ใช้เหตุผล และกระโดดบทสรุปความโน้มเอียงของผู้แต่งและการบำรุงรักษาจุดมุ่งหมาย:การศึกษานี้ตรวจสอบระดับที่ทโป ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมที่รับรู้ แล้วใช้เหตุผล และกระโดด (วัดกับงานลูกปัด) ความโน้มเอียงของบทสรุปที่นำไปสู่การ misinterpretation ของสิ่งเร้าที่เป็นกลาง และว่านี้ทราบ judgements เกี่ยวกับช่องโหว่ในการคุกคามและอาชญากรรม นอกจากนี้ตรวจสอบว่าสมาธิสั้นตัว confounding งานลูกปัดวิธีการ:ร่วมสองร้อยได้พิจารณาใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างก้อนหิมะเหลวการศึกษาเชิงปริมาณ ร่วมรายงานข้อมูลประชากร แบบสอบถาม psychometric สาม และงานทดลองทางกระบวนทัศน์การออนไลน์โดยเครื่องมือสำรวจออนไลน์บริผลลัพธ์:ผู้เรียน มีคะแนนสูงทโปมองเห็นสภาพแวดล้อมของพวกเขาจะเป็นอันตรายมากขึ้นกว่าผู้ที่มีคะแนนต่ำสุด ผู้เรียน มีคะแนนสูงทโปยัง overestimated ภัยคุกคามในสิ่งเร้าที่เป็นกลาง และมีความคาดหวังที่สูงของ victimisation ในอนาคต กระโดดไปสรุปงานลูกปัดไม่ได้ทำนายความกลัวของอาชญากรรมผล ได้ถูกทำนาย โดย impulsivityสรุป:ผู้เรียนที่แสดงให้เห็นว่าความคิดระแวงมีแนวโน้มที่จะอยู่ในพื้นที่รับรู้อันตราย และคุกคาม overestimate ขณะนี้สามารถระบุ heuristic ระแวง เป็นการตอบสนองอาจเชือดประสบการณ์ก่อนหน้าของอาชญากรรมและ victimisation อธิบายผลกระทบและข้อเสนอแนะสำหรับการวิจัยในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อภูมิหลัง: ความคิดหวาดระแวงเป็นที่แพร่หลายในประชากรที่ไม่ใช่ทางคลินิกและกลไกความรู้ความเข้าใจเหตุผลของการแก้ปัญหาและกระโดดอคติข้อสรุปที่ก่อให้เกิดการสร้างและการบำรุงรักษา. AIMS: การศึกษานี้เป็นการศึกษาระดับที่หวาดระแวงการรับรู้ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมให้เหตุผลแก้ปัญหาและกระโดด สรุปอคติ (วัดกับงานลูกปัด) นำไปสู่การเข้าใจผิดของสิ่งเร้าที่เป็นกลางและไม่ว่าคำตัดสินนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงต่อภัยคุกคามและอาชญากรรม มันเป็นเรื่องที่ตรวจสอบไม่ว่าจะหุนหันพลันแล่นยังเป็นปัจจัยรบกวนในงานลูกปัด. วิธีการ: สองร้อยผู้เข้าร่วมได้รับคัดเลือกโดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างก้อนหิมะสำหรับปริมาณการศึกษาภาคตัดขวาง ผู้เข้าร่วมรายงานข้อมูลประชากรสามแบบสอบถามทางจิตวิทยาและสองการทดลองงานผ่านกระบวนทัศน์ออนไลน์เป็นเจ้าภาพโดยเครื่องมือที่บริสตอ Survey Online. ผลการศึกษา: ผู้เข้าร่วมกิจกรรมที่มีคะแนนความหวาดระแวงสูงรับรู้สภาพแวดล้อมของพวกเขาจะอันตรายมากขึ้นกว่าผู้ที่มีคะแนนที่ต่ำ ผู้เข้าร่วมกิจกรรมที่มีคะแนนความหวาดระแวงสูงเกินไปภัยคุกคามในสิ่งเร้าที่เป็นกลางและมีความคาดหวังที่สูงของการตกเป็นเหยื่อในอนาคต กระโดดไปสู่ข้อสรุปในงานลูกปัดไม่ได้คาดการณ์ความกลัวของผลอาชญากรรม แต่เป็นที่คาดการณ์โดย impulsivity. สรุป: ผู้เข้าร่วมที่แสดงให้เห็นถึงความคิดหวาดระแวงมีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงที่เป็นอันตรายและการประเมินการรับรู้ภัยคุกคาม ในขณะนี้อาจบ่งบอกถึงการแก้ปัญหาความหวาดระแวงก็คือการตอบสนองที่มีเหตุผลที่อาจเกิดขึ้นกับประสบการณ์ก่อนอาชญากรรมและการตกเป็นเหยื่อ ผลกระทบและข้อเสนอแนะสำหรับการวิจัยในอนาคตที่จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนามธรรม
:
คิดหวาดระแวงเป็นที่แพร่หลายในที่ไม่ใช่ทางคลินิกและกลไกด้านสติปัญญาของประชากรแบบเหตุผล และด่วนสรุปอคติก่อให้เกิดของการพัฒนาและการบำรุงรักษา โดย :

มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงระดับที่จะหวาดระแวง ซึ่งการรับรู้สิ่งแวดล้อม , ความเสี่ยงและเหตุผลนี้จะได้ข้อสรุปอคติ ( วัดด้วยลูกปัดงาน ) สนับสนุนการเข้าใจผิดของสิ่งเร้าที่เป็นกลาง และไม่ว่านี้ทราบคำพิพากษา เกี่ยวกับระบบการคุกคามและอาชญากรรม นอกจากนี้ยังตรวจสอบว่า หุนหันพลันแล่น เป็นปัจจัยที่อยู่นอกเหนือการควบคุมบนลูกปัด งาน

วิธีการ :สองร้อยเข้าร่วมคัดเลือกโดยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบก้อนหิมะเป็นปริมาณการศึกษา ผู้เข้าร่วมรายงานข้อมูลประชากร สามทางจิตวิทยาแบบสอบถามและทดลอง 2 งานผ่านออนไลน์ กระบวนทัศน์โดยเจ้าภาพ บริสตอล สำรวจออนไลน์ :

ผลเครื่องมือผู้ที่มีคะแนนการรับรู้สภาพแวดล้อมสูง ความหวาดระแวงจะเป็นอันตรายมากกว่าผู้ที่มีคะแนนต่ำ ผู้ที่มีคะแนนสูงเข้ายังประเมินค่าภัยคุกคามในสิ่งเร้าที่เป็นกลาง และมีความคาดหวังสูงของ victimisation ในอนาคต จะได้ข้อสรุปเกี่ยวกับลูกปัดงานไม่กลัวผลทำนายอาชญากรรม แต่ถูกทำนายโดยหุนหันพลันแล่น .

สรุป :ผู้เข้าร่วมแสดงความคิดหวาดระแวงมีแนวโน้มที่จะอยู่ในการรับรู้อันตรายอย่ามองข้ามแว่วและคุกคาม ขณะนี้ไม่สามารถระบุ หวาดระแวง แบ่งเป็นการตอบสนองที่อาจ เหตุผล ประสบการณ์เดิมของอาชญากรรมและ victimisation . ผลกระทบและข้อเสนอแนะสำหรับงานวิจัยในอนาคตว่า