NEG has a specific focus on the dyn

NEG has a specific focus on the dynamics of growth. Krugman & Venables (1995) mention that as
transport costs fall, or similarly, as trade barriers fall, one should observe convergence in real incomes,
in which poorer peripheral nations definitely gain and core nations may well lose. This theory has been
heavily tested using data from the EU. Barro & Sala-i Martin (1992) find that within the European
Union (EU), as internal trade barriers fell, regions experienced convergent growth in GDP per capita in
the period 1950-1985. Brakman et al. (2006), find similar results for the period between 1992 to 2000.
Armstrong (1995) confirms the convergence in the EU for the periods of 1950-1960 and 1960-1970 but
finds less convergence for the periods of 1970-1980 and 1980-1990. When comparing countries within
the EU, Quah (1997) finds that Spain and Portugal, being the two countries with the highest rates
of economic growth in the EU, are also those with the highest increase in regional imbalance. Sala-i
Martin (1996) analyses Spain’s regional convergence during the period 1950-1990, and although he
finds convergence during the first decades, he determines that it fades after 1980. Outside the EU,
Rodr´ıguez-Pose & Gill (2006) find that among a variety of countries that increased trade from 1980
to 2000 (Brazil, China, Germany, Italy, Mexico, Spain and the U.S.), they observe a general trend
towards economic divergence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

NEG มีความเฉพาะเจาะจงของการเจริญเติบโต Krugman และ Venables (1995) กล่าวถึงที่เป็นต้นทุนขนส่งลดลง หรือในทำนองเดียวกัน เป็นอุปสรรคทางการค้าตก หนึ่งควรปฏิบัติบรรจบกันในรายได้จริงในประเทศที่ต่อพ่วงย่อมแน่นอนประเทศกำไรและหลักอาจดีเสีย ทฤษฎีนี้ได้รับหนักทดสอบโดยใช้ข้อมูลจากสหภาพยุโรป Barro และมาร์ตินศาลาไอ (1992) พบว่าภายในแบบยุโรปสหภาพ (EU), เป็นอุปสรรคทางการค้าภายในตก ภูมิภาคมีประสบการณ์ convergent เติบโต GDP ต่อหัวในช่วงปี 1950-1985 Brakman et al. (2006), ค้นหาผลที่คล้ายกันสำหรับรอบระยะเวลาระหว่างปี 1992-2000บรรจบกันในสหภาพยุโรปสำหรับรอบระยะเวลาของปี 1950-1960 และ 1960-1970 แต่ยืนยันอาร์มสตรอง (1995)พบบรรจบกันน้อยสำหรับรอบระยะเวลาของปี 1970-1980 และปี 1980-1990 เมื่อเปรียบเทียบประเทศภายในยุโรป Quah (1997) พบว่าสเปนและโปรตุเกส เป็นประเทศสอง ด้วยราคาสูงสุดเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในสหภาพยุโรป ได้นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นสูงสุดในภูมิภาคความไม่สมดุล ศาลาฉันมาร์ติน (1996) วิเคราะห์บรรจบกันภูมิภาคในสเปนช่วง 1950-1990 และแม้ว่าเขาพบบรรจบกันในช่วงทศวรรษแรก เขากำหนดให้มันค่อย ๆ ปรากฏหลัง 1980 นอก EUก่อให้เกิด Rodr´ıguez และเหงือก (2006) พบว่าในหลายประเทศที่ค้าจาก 1980 เพิ่มขึ้นเป็น 2000 (บราซิล จีน เยอรมัน อิตาลี เม็กซิโก สเปน และสหรัฐอเมริกา), พวกเขาสังเกตแนวโน้มทั่วไปต่อ divergence เศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

NEG มีความสำคัญที่เฉพาะเจาะจงในการเปลี่ยนแปลงของการเจริญเติบโต ครุกแมนและ Venables (1995) พูดถึงว่าเป็นค่าใช้จ่ายในการขนส่งลดลงหรือในทำนองเดียวกันเป็นอุปสรรคทางการค้าตกอยู่หนึ่งควรสังเกตการบรรจบกันของรายได้จริงในประเทศที่ยากจนต่อพ่วงได้รับแน่นอนและประเทศหลักอาจจะสูญเสีย ทฤษฎีนี้ได้รับการทดสอบอย่างหนักโดยใช้ข้อมูลจากสหภาพยุโรป Barro และศาลาฉันมาร์ติน (1992) พบว่าในยุโรปยูเนี่ยน(EU) เป็นอุปสรรคทางการค้าที่ลดลงภายในภูมิภาคประสบการณ์การเจริญเติบโตมาบรรจบกันใน GDP ต่อหัวในช่วงเวลา1950-1985 Brakman et al, (2006) พบว่าผลที่คล้ายกันในช่วงเวลาระหว่างปี 1992 เพื่อ 2000 อาร์มสตรอง (1995) ยืนยันการบรรจบกันในสหภาพยุโรปสำหรับระยะเวลาของ 1950-1960 และ 1960-1970 แต่พบน้อยบรรจบกันในช่วง1970-1980 และ 1980- 1990 เมื่อเปรียบเทียบประเทศภายในสหภาพยุโรป Quah (1997) พบว่าสเปนและโปรตุเกสเป็นสองประเทศที่มีอัตราที่สูงที่สุดของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในสหภาพยุโรปนอกจากนี้ยังมีผู้ที่มีการเพิ่มขึ้นที่สูงที่สุดในความไม่สมดุลในระดับภูมิภาค ศาลาฉันมาร์ติน (1996) การวิเคราะห์การบรรจบกันของสเปนในระดับภูมิภาคในช่วงเวลา 1950-1990 และแม้ว่าเขาจะพบว่าในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาบรรจบกันเป็นครั้งแรกที่เขากำหนดว่ามันจางหายไปหลังจากปี1980 นอกสหภาพยุโรปRodr'ıguez-Pose และกิลล์ (2006) พบว่าในความหลากหลายของประเทศที่เพิ่มขึ้นจากการค้าปี 1980 ถึง 2000 (บราซิล, จีน, เยอรมนี, อิตาลี, เม็กซิโก, สเปนและสหรัฐอเมริกา) พวกเขาสังเกตเห็นแนวโน้มทั่วไปที่มีต่อความแตกต่างทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ ได้มุ่งเน้นเฉพาะเกี่ยวกับพลวัตของการเจริญเติบโต ครุกแมน&เวนาเบล ( 1995 ) กล่าวว่า ตามที่
ต้นทุนการขนส่งลดลง หรือในทำนองเดียวกัน เช่น อุปสรรคทางการค้าลง ควรสังเกตการบรรจบกันของรายได้ที่แท้จริง ซึ่งในประเทศยากจน
ต้องเพิ่มอุปกรณ์ต่อพ่วงและหลักประเทศอาจสูญเสีย ทฤษฎีนี้ได้ถูก
หนักทดสอบโดยใช้ข้อมูลจาก EUบาร์โร & sala-i มาร์ติน ( 1992 ) พบว่า ในสหภาพยุโรป ( อียู )
เป็นอุปสรรคทางการค้าภายในภูมิภาคที่มีการเติบโตลดลงใน GDP ต่อหัวในช่วงเวลา 1950-1985
. brakman et al . ( 2006 ) พบผลที่คล้ายกันในช่วงเวลาระหว่าง พ.ศ. 2535 2000
อาร์มสตรอง ( 1995 ) ยืนยันการบรรจบกันในสหภาพยุโรปในช่วง 1950-1960 1960-1970
และแต่เจอกันน้อยลง เพราะช่วง 1970-1980 และ 1980-1990 . เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศในสหภาพยุโรป quah
, ( 2540 ) พบว่า สเปน และ โปรตุเกส เป็นสองประเทศที่มีอัตราสูงสุด
การเจริญเติบโตของเศรษฐกิจในสหภาพยุโรป นอกจากนี้ยังเป็นผู้ที่มีเพิ่มขึ้นสูงสุดในความไม่สมดุลในระดับภูมิภาค sala-i
มาร์ติน ( 1996 ) วิเคราะห์บรรจบในภูมิภาคสเปนในช่วงระยะเวลา 1950-1990 และถึงแม้ว่าเขา
เจอกันในช่วงทศวรรษแรก เขากำหนดว่ามันจางหายไปหลังจากที่ 1980 ประเทศนอกสหภาพยุโรป
ลุยส์โรดรีเกซ´ıท่า&กิลล์ ( 2006 ) พบว่า ท่ามกลางความหลากหลายของประเทศที่เพิ่มการค้า ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2523
2000 ( บราซิล , จีน , เยอรมัน , อิตาลี , เม็กซิโก , สเปนและสหรัฐอเมริกา ) , พวกเขาสังเกตแนวโน้มทั่วไป

ต่อความแตกต่างทางเศรษฐกิจ