Hi I can 't believe it! I'm so happ

Hi
I can 't believe it! I'm so happy we ran into each other yesterday. I haven't seen you since I move away from our town. That was ten years ago. Wow! Time sure passes fast. I used to be so short, Remember? Not anymore! Now l'm180 centimetre tall!.l really grew! Remember how l use to wear only pink and purple clothes? Now, l like to wear many different colors. I laugh when I think about all my pink clothes! Also, my hair is short and brown now, not long and blonde like it was then.
What have you been up to? I'm learning to play the piano. I still love music, but I don't play the guitar very often anymore. How about you? What are you like now?
Write back

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดี ฉันไม่สามารถเชื่อ ฉันมีความสุขเราวิ่งมากันเมื่อวานนี้ ผมไม่ได้เห็นคุณตั้งแต่ผมย้ายจากเมืองของเรา ที่ผ่านมาสิบปีได้ ว้าว เวลาผ่านไปแน่อย่างรวดเร็ว เคยต้องการให้สั้น จำ ไม่ได้อีก ขณะนี้ l'm180 เซ็นติเมตรสูง l จริง ๆ โต จำวิธีการสวมใส่เสื้อผ้าสีชมพู และสีม่วงเท่านั้น l ตอนนี้ l ต้องการสวมใส่สีที่แตกต่างกันมาก ผมหัวเราะเมื่อคิดถึงเสื้อผ้าสีชมพูของฉัน ยัง ผมจะสั้น และน้ำตาลตอนนี้ ไม่นาน และสีบลอนด์เหมือนถูกแล้ว เธอไปทำอะไรมา ฉันกำลังเรียนรู้การเล่นเปียโน ยังรักเพลง แต่ผมไม่เล่นกีต้าร์บ่อยอีกต่อไป แล้วคุณล่ะ คุณเป็นเช่นนี้ เขียนกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดี
ฉันสามารถ 'เชื่อมัน! ผมมีความสุขที่เราวิ่งเข้าไปในแต่ละอื่น ๆ เมื่อวานนี้ ฉันไม่ได้เห็นคุณตั้งแต่ผมย้ายออกจากเมืองของเรา นั่นคือสิบปีที่ผ่านมา ว้าว! เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วแน่ใจว่า ผมเคยเป็นระยะสั้นเพื่อให้จำได้ไหม? ไม่อีกแล้ว! ตอนนี้แมง M180 เซนติเมตรสูง! .l เติบโตจริงๆ! โปรดจำไว้ว่าลิตรใช้ในการสวมใส่สีชมพูเท่านั้นและเสื้อผ้าสีม่วง? ตอนนี้ลิตรชอบใส่สีที่แตกต่างกัน ฉันหัวเราะเมื่อฉันคิดเกี่ยวกับเสื้อผ้าสีชมพูทั้งหมดของฉัน! นอกจากนี้ผมสั้นและสีน้ำตาลตอนนี้ไม่ได้ยาวและสีบลอนด์เหมือนเดิมแล้ว.
สิ่งที่คุณได้รับการขึ้นไป? ฉันเรียนรู้การเล่นเปียโน ฉันยังคงรักดนตรี แต่ผมไม่ได้เล่นกีต้าร์บ่อยมากอีกต่อไป แล้วคุณล่ะ? สิ่งที่คุณต้องการตอนนี้หรือไม่
เขียนกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวัดดี
ฉันไม่เชื่อ ! ฉันมีความสุขมาก เราเจอกันเมื่อวาน ฉันไม่เห็นคุณตั้งแต่ผมย้ายจากเมืองของเรา นั่นมัน 10 ปีมาแล้ว ว้าว ! ! ! เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว ที่ผมใช้จะสั้นมาก จำได้มั้ย ? ไม่อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ l'm180 เซนติเมตรสูง ฉันโตแล้ว จำได้ไหมที่ผมใช้ใส่แต่สีชมพู สีม่วง เสื้อผ้า ตอนนี้ , ฉันชอบที่จะสวมใส่สีต่าง ๆ มากมายฉันหัวเราะเมื่อฉันคิดเกี่ยวกับเสื้อผ้าทั้งหมดของฉันสีชมพู นอกจากนี้ ผมสั้นสีน้ำตาล ตอนนี้ไม่ยาวและสีบลอนด์ชอบมันแล้ว
แล้วคุณเป็นไงบ้าง ? ฉันเรียนรู้ที่จะเล่นเปียโน ฉันยังคงรักดนตรี แต่ผมไม่เล่นกีต้าร์บ่อยๆอีกแล้ว วิธีการเกี่ยวกับคุณ ? สิ่งที่คุณต้องการตอนนี้
เขียนกลับ