Toxicology and safety aspect of nan

Toxicology and safety aspect of nanoparticles
The nanomaterials incorporation into foods
presents a whole new array of risks for the public,
workers in the food industry and farmers because:
(1) Are more chemically reactive than larger
particles; (2) have greater access to our bodies than
larger particles (3) Enhanced toxicity due to greater
bioavailability (4) can compromise our immune
system response and (5) may have longer term
pathological effects (Hoet et al., 2004; Miller and
Senjen, 2008).
They translocate to skin, brain, liver etc and
cause oxidative damage in cells. Reports on nanoparticle
uptake by endothelial cells, pulmonary
epithelium, intestinal epithelium, alveolar
macrophages, other macrophages, nerve cells and
other cells are available and may also be associated
with rising levels of immune system dysfunction
and inflammations of the gastrointestinal tract,
including Crohn’s disease (Chaudhry et al., 2008).
They can translocate from lungs to blood, Central
Nervous System (CNS) through nerve cells and
have been implicated in Parkinson's and
Alzheimer's disease (Chau et al., 2007; Miller and
Sejnon, 2008). They can also cause oxidative
damage to the cells (Chaudhry et al., 2008). Long
term exposure can cause acute toxic response such
as lesions in kidneys and liver, granulomas,
cancers, clots etc. Nanoparticles can also be taken
up by the broken or damaged skin or even by brain
cells (Miller and Sejnon, 2008). Particles smaller
than 70 nm can enter cell nuclei and even cause
impairment of DNA replication and transcription
(Chaudhry et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านพิษวิทยาและความปลอดภัยของการเก็บกักประสาน nanomaterials เป็นอาหารนำเสนอหลากหลายความเสี่ยงสำหรับสาธารณชน ใหม่ทั้งหมด แรงงานในอุตสาหกรรมอาหารและเกษตรกรเนื่องจาก:(1) มีปฏิกิริยาสารเคมีมากขึ้นกว่าใหญ่กว่าอนุภาค (2) มีมากกว่าถึงร่างกายของเรามากกว่าความเป็นพิษ Enhanced อนุภาค (3) ใหญ่เนื่องมากขึ้นชีวปริมาณออกฤทธิ์ (4) สามารถทำอันตรายต่อภูมิคุ้มกันของเราระบบตอบรับและ (5) ได้ระยะยาวลักษณะทางพยาธิวิทยา (Hoet et al., 2004 มิลเลอร์ และSenjen, 2008)พวกเขา translocate ผิว สมอง ตับเป็นต้น และทำให้เกิดความเสียหาย oxidative ในเซลล์ รายงานเกี่ยวกับ nanoparticleดูดซับ โดยเซลล์บุผนังหลอดเลือด ระบบทางเดินหายใจepithelium, epithelium ของลำไส้ เสียงบังเอิญ บังเอิญ เซลล์ประสาทอื่น ๆ และเซลล์อื่น ๆ ที่มีอยู่ และอาจเกี่ยวข้องระดับเพิ่มขึ้นของความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันและ inflammations ของระบบทางเดินรวมทั้งโรคของ Crohn (Chaudhry et al., 2008)พวกเขาสามารถ translocate จากปอดกับเลือด เซ็นทรัลระบบประสาท (CNS) ผ่านเซลล์ประสาท และมีการเกี่ยวข้องในการของพาร์กิน และโรคอัลไซเมอร์ (เชา et al., 2007 มิลเลอร์ และSejnon, 2008) พวกเขาสามารถทำให้เกิด oxidativeความเสียหายต่อเซลล์ (Chaudhry et al., 2008) ยาวทำให้แสงระยะเฉียบพลันพิษตอบสนองดังกล่าวเป็นได้ในไต และตับ granulomasมะเร็ง clots ฯลฯ ยังสามารถใช้เก็บกักค่าเสียหาย หรือเสียหายผิว หรือแม้กระทั่ง โดยสมองเซลล์ (มิลเลอร์และ Sejnon, 2008) อนุภาคขนาดเล็กกว่า 70 nm สามารถป้อนแอลฟาเซลล์ และก่อให้เกิดผลของการจำลองดีเอ็นเอและ transcription(Chaudhry et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิษวิทยาและด้านความปลอดภัยของอนุภาคนาโนรวมตัวกัน nanomaterials ลงในอาหารที่มีการจัดแถวใหม่ของความเสี่ยงสำหรับประชาชนคนงานในอุตสาหกรรมอาหารและเกษตรกรเนื่องจาก(1) มีปฏิกิริยาทางเคมีที่มีขนาดใหญ่กว่าอนุภาค; (2) มีการเข้าถึงมากขึ้นเพื่อร่างกายของเรากว่าอนุภาคขนาดใหญ่(3) ความเป็นพิษที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการมากขึ้นการดูดซึม(4) สามารถประนีประนอมภูมิคุ้มกันของเราตอบสนองของระบบและ(5) อาจจะมีระยะยาวผลกระทบทางพยาธิวิทยา(Hoet et al, 2004;. มิลเลอร์และSenjen 2008). พวกเขาโยกย้ายให้กับผิว, สมอง, ตับ ฯลฯ และก่อให้เกิดความเสียหายออกซิเดชันในเซลล์ รายงานเกี่ยวกับอนุภาคนาโนดูดซึมโดยเซลล์บุผนังหลอดเลือดปอดเยื่อบุผิว, เยื่อบุผิวลำไส้ถุงขนาดใหญ่, ขนาดใหญ่อื่น ๆ เซลล์ประสาทและเซลล์อื่นๆ ที่มีอยู่และอาจจะเกี่ยวข้องกับระดับที่เพิ่มขึ้นของความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันและการอักเสบของระบบทางเดินอาหารรวมทั้งโรคโครห์น( .. ชอม et al, 2008) พวกเขาสามารถโยกย้ายจากปอดเลือดกลางระบบประสาท (CNS) ผ่านเซลล์ประสาทและได้รับการที่เกี่ยวข้องในพาร์กินสันและโรคอัลไซเม(Chau et al, 2007;. มิลเลอร์และSejnon 2008) พวกเขายังสามารถทำให้เกิดออกซิเดชันเกิดความเสียหายต่อเซลล์ (ชอม et al., 2008) ลองรับสัมผัสในระยะที่สามารถทำให้เกิดการตอบสนองที่เป็นพิษเฉียบพลันเช่นเป็นแผลในไตและตับgranulomas, โรคมะเร็ง, การอุดตันในอนุภาคนาโน ฯลฯ นอกจากนี้ยังสามารถนำขึ้นมาจากผิวเสียหรือความเสียหายหรือแม้กระทั่งการโดยสมองเซลล์(มิลเลอร์และ Sejnon 2008) อนุภาคที่มีขนาดเล็กกว่า 70 นาโนเมตรสามารถเข้าสู่นิวเคลียสของเซลล์และยังก่อให้เกิดการด้อยค่าของการจำลองแบบและการถอดรหัสดีเอ็นเอ(ชอม et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิษวิทยาและด้านความปลอดภัยของอนุภาคนาโนเข้าไปในอาหาร

nanomaterials เสนออาร์เรย์ใหม่ทั้งหมดของความเสี่ยงเพื่อสาธารณะ
คนงานในอุตสาหกรรมอาหารและเกษตรกรเพราะ :
( 1 ) มีปฏิกิริยาทางเคมีมากกว่าอนุภาคที่มีขนาดใหญ่
; ( 2 ) มีมากกว่า ถึงร่างกายของเรากว่า
อนุภาคขนาดใหญ่ ( 3 ) ปรับปรุง ความเป็นพิษจากการมากขึ้น

( 4 ) สามารถทำให้ภูมิคุ้มกันของเราการตอบสนองของระบบ และ ( 5 ) อาจจะมีผลระยะยาว
พยาธิวิทยา ( hoet et al . , 2004 ; มิลเลอร์และ

senjen , 2008 ) . พวกเขาสามารถโยกย้ายไปที่ผิวหนัง สมอง ตับ เป็นต้น และทำให้เกิดความเสียหายออกซิเดชัน
ในเซลล์ รายงานสำหรับการดูดซึมโดยเซลล์บุ

เยื่อบุผิวลำไส้ ปอด , เยื่อบุถุงลม
, macrophages , macrophages , เซลล์และเส้นประสาท
เซลล์อื่น ๆที่มีอยู่และอาจจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของระดับ

และ inflammations ระบบภูมิคุ้มกันความผิดปกติของระบบทางเดินอาหาร ได้แก่ โรค Crohn ' s (
Chaudhry et al . , 2008 ) .
พวกเขาสามารถโยกย้ายจากปอดเลือดกลาง
ระบบประสาท ( CNS ) ผ่านเซลล์และเส้นประสาท
ต้องติดร่างแหไปด้วยใน พาร์กินสันและโรคอัลไซเม (
, et al . , 2007 ; มิลเลอร์และ sejnon
,2008 ) พวกเขายังสามารถทำให้เกิดความเสียหายออกซิเดชัน
ไปยังเซลล์ ( Chaudhry et al . , 2008 ) การสัมผัสในระยะยาวอาจทำให้เกิดพิษเฉียบพลัน เช่น การ

เป็นแผลในไตและตับ ศัลยกรรมพลาสติก
cancers , อุดตันฯลฯ นาโนยังสามารถถ่าย
ขึ้นตามผิวเสียหรือเสียหายหรือแม้แต่สมอง
เซลล์ ( มิลเลอร์และ sejnon , 2008 ) อนุภาคขนาดเล็ก
กว่า 70 nm สามารถระบุเซลล์นิวเคลียสและก่อให้เกิด
ผลของการจำลองตัวเองของดีเอ็นเอ และถอดความ
( Chaudhry et al . , 2008 )