Chapter 65: “The Crown Prince (1)”J

Chapter 65: “The Crown Prince (1)”

Jun Wu Xie sat there quietly with a pair of downcast eyes, without putting anyone in her sight as she sat there detached as if the commotion had nothing to do with her. She was austere and alone in a world of her own.

Elegant, pure and transcendent beauty were words that immediately appeared in their minds.

Those words which were initially tailored for Bai Yun Xian now seemed to fit her better.

Her reserved demeanor made her unapproachable but made one’s heart long to keep looking at her.

Although they hate to admit it but truthfully, the quiet Jun Wu Xie no matter in terms of demeanour or charm had risen significantly.

She had been very low-key, too low in fact that people had almost forgotten all about her but after placing her in sight and noticing her subtle changes, they could not help but be attracted to her.

Sneaking a peek at Jun Wu Xie and shifting their gazes to Bai Yun Xian…

Bai Yun Xian didn’t seem to be as elegant as they had previously thought.

It looks like the real ice cold elegant goddess position would be given to Jun Wu Xie. It was time for Bai Yun Xian to step down.

“Qian Yuan, you are drunk.” The Emperor frowned, he did not understand why the usually silent Crown Prince would suddenly speak up for Jun Wu Xie. He clearly remembered that this was only the second time they had met and previously when they met, Mo Qian Yuan did not have a good impression of her.

“Ah, yes, I’m drunk. Your son had drank too many cups of wine, I’ve let Imperial Father seen something funny. Please allow me to go back and rest first.” Mo Qian Yuan straightened himself up as he let out a faint smile.

“Go.” The Emperor bellowed.

Mo Qian Yuan no longer hesitated and immediately got up, raising his hand and waving away the servants who wanted to assist him. He narrowed his eyes as he hissed: “I still can walk myself, no one is to allowed to touch me!”

The manner which the Crown Prince left had instilled discontent in many.

Jun Wu Xie looked at his departing back as she pondered for a while amidst the toasts that were going on around, she spoke to her Uncle in a soft tone: “Uncle, I want to go out for some fresh air.”

Jun Qing was surprised for a moment, thinking back on how this niece of his was devoted to Mo Xuan Fei and looking at how lovey dovey he was with Bai Yun Xian now, she must be feeling miserable. He sighed loudly and said: “Go have a walk around but do not leave this Palace Wing. Don’t stay out too long.”

“Alright.”

“Wu Xie.”

“Yes?”

“Don’t be so sad over Mo Xuan Fei. He does not deserve you.”

“…………..” Jun Wu Xie’s steps froze midway.

How did he come to that conclusion? Which eye did he use and see that she was upset over that scum Mo Xuan Fei?

The moonlight streamed into the garden and brightly illuminated the pavilion which Mo Qian Yuan was as he chugged down wine straight from the jug. He was sitting on the stone chair as he smiled bitterly by himself.

“If you want to die early, go ahead and drink more!” A tender voice with a coldness broke the tranquility of the still night.

Mo Qian Yuan was very surprised. Under the moonlight, a beautiful young maiden dressed in a lovely yellow silk brocade holding a little black cat in her arms stood there. Surrounded by flowers and with the moonlight gently shining on her body, her delicate features against the surreal background, she looked like a fairy that had descended into the mortal realm.

“Jun Wu Xie?” Mo Qian Yuan’s lips curved upwards as he looked at her in a drunken stupor.

“I was still wondering who had the audacity to curse me, the Crown Prince to die early?”

Jun Wu Xie walked towards the pavilion, as the stench of alcohol assaulted her. She stopped just before entering the pavilion.

“Even if I don’t mention it, you will also die…moreover…how long more will you be able to stay as the Crown Prince?” She replied icily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 65: "มกุฎ (1)"มิ.ย. Wu Xie นั่งมีกับคู่ละห้อย โดยไม่ต้องใส่ทุกคนในสายตาของเธอขณะที่เธอนั่งเดี่ยวเป็นถ้าแรมไม่มีอะไรจะทำกับเธอ เธอเป็นภาพ และคนเดียวในโลกของตนเองความงามสง่างาม บริสุทธิ์ และดารถูกคำที่ปรากฏในจิตใจของพวกเขาทันทีคำพูดเหล่านั้นที่ถูกเริ่มต้นเหมาะสำหรับเซียน Bai Yun ตอนนี้ดูเหมือนจะ เหมาะกับเธอดีกว่าDemeanor สงวนของเธอทำให้เธอ unapproachable แต่ทำหนึ่งหัวใจยาวเพื่อให้มองเธอแม้ว่าพวกเขาเกลียดการต้องยอมรับแต่ตามความเป็นจริง ความเงียบมิ.ย. Wu Xie ไม่ว่าในแง่ของหน่วยก้านหรือเสน่ห์มีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเธอได้รับต่ำที่สำคัญมาก ต่ำเกินไปในความเป็นจริงว่า คนเขาเกือบลืมทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ แต่หลังจากวางเธอในสายตา และสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งของเธอ พวกเขาช่วยไม่ แต่จะดึงดูดให้เธอด้อมมองที่มิ.ย. Wu Xie และขยับ gazes ตนการไบยุน...Bai Yun เซียนไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นสง่างามเท่าพวกเขาได้คิดดูเหมือนว่าแข็งจริงที่จะได้รับตำแหน่งเทพธิดาเย็นหรูหราให้ Wu Xie มิ.ย. มันเป็นเวลาสำหรับ Bai Yun เซียนจะล้ม"Qian Yuan คุณจะเมา" Frowned จักรพรรดิ เขาไม่เข้าใจทำไมมกุฎเงียบมักจะก็พูดขึ้นสำหรับมิ.ย. Wu Xie เขาชัดเจนจำได้ว่า นี้เป็นครั้งสองพวกเขาได้พบ และก่อนหน้านี้ เมื่อพวกเขาพบ Mo เคียนยวนไม่ได้มีความประทับใจที่ดีของเธอAh ใช่ ฉันเมา ลูกชายของคุณได้ดื่มไวน์ถ้วยมากเกินไป ฉันได้ให้พ่ออิมพีเรียลเห็นอะไรตลก โปรดให้ฉันกลับไป และส่วนที่เหลือก่อน" โมเคียนยวนยืดให้ตรงตัวเองขึ้น ตามเขาให้ออกรอยยิ้มจาง ๆ"ไป" จักรพรรดิที่ bellowedโมเคียนยวนไม่ลังเล และทันทีได้ ยกมือของเขา และโบกไปคนอยากช่วยเหลือเขา เขา narrowed ตาของเขาขณะที่เขา hissed: "ผมยังสามารถเดินด้วยตัวเอง ไม่มีใครจะอนุญาตให้สัมผัสฉัน"ลักษณะที่มกุฎซ้ายมี instilled ไม่พอใจในหลาย ๆมิ.ย. Xie วูดูออกเดินทางของเขากลับเป็นเธอ pondered ในขณะท่ามกลางขนมปังที่ได้ดำเนินไปรอบ ๆ เธอพูดลุงของเธอในโทนสีนุ่มนวล: "ลุง ฉันต้องการออกไปสูดอากาศ"มิ.ย.ชิงประหลาดใจสำหรับช่วงเวลา คิดถึงกลับวิธีนี้หลานสาวของเขาได้อุทิศให้กับเฟยซวน Mo และมองที่ไรอบอุ่น dovey พระองค์กับ Bai Yun เซียนตอนนี้ เธอต้องรู้สึกเศร้าหมอง เขาถอนหายใจเสียงดัง และกล่าวว่า: "ไปเดินรอบ ๆ แต่อย่าทิ้งปีก Palace นี้ ไม่พักออกนานเกินไป""ไร""อู๋เจีย""ใช่หรือไม่""ไม่ได้เศร้ากว่าเฟยซวน Mo เขาไม่คู่ควรคุณ"“…………..” ตอนมิ.ย. Wu Xie froze มิดเวย์เขามาถึงข้อสรุปว่าวิธีไหน ตาซึ่งเขาได้ใช้ และเห็นว่า เธอไม่ผ่านขยะที่เฟยซวน Moแสงจันทร์สตรีมเข้าไปในสวน และสว่างศาลาซึ่งโมเคียนยวนเป็นเขา chugged ลงไวน์ตรงจากเหยือก เขานั่งบนเก้าอี้หินขณะยิ้มดี ๆ ด้วยตัวเอง"ถ้าคุณต้องตายก่อน ไปข้างหน้า และดื่มเพิ่มเติม" เสียงอ่อนโยนกับความหนาวเย็นความยากจนความเงียบสงบของเวลากลางคืนนิ่งโมเคียนยวนดีมากมาก ใต้แสงจันทร์ มีหญิงสาวสาวสวยแต่งตัวในเป็นผ้าไหมสีเหลืองน่ารักถือน้อยแมวดำในอ้อมแขนของเธอยืนอยู่ที่นั่น ล้อมรอบ ด้วยดอกไม้ และ มีแสงจันทร์ส่องลงเบา ๆ บนร่างกายของเธอ เธอสิ่งที่ละเอียดอ่อนพื้นเหนือจริง เธอดูเหมือนนางฟ้าที่ได้เสด็จไปยังดินแดนมนุษย์"Wu Xie มิ.ย." โมเคียนยวนริมฝีปากงอนเขามองดูที่เธอเมาสิ้นพระชนม์"ผมยังคงสงสัยว่า ผู้มีความกล้าด่าฉัน มกุฏราชกุมารจะตายก่อน"มิ.ย. Wu Xie เดินไปทางศาลา กลิ่นเหม็นแอลกอฮอล์ทำร้ายเธอ เธอหยุดลงก่อนที่จะเข้าศาลา"แม้ว่าฉันไม่เป็นไร คุณจะยังตาย...นอกจากนี้...นานมากคุณจะได้เป็นมกุฏราชกุมาร? " เธอตอบ icily

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 65 : " เจ้าชาย ( 1 )จุนวูเซียนั่งเงียบๆกับคู่ของรัศมีสายตาโดยไม่ต้องใส่ใครในสายตาของเธอขณะที่เธอนั่งแยกว่าเรื่องวุ่นๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ เธอไม่โดดเดี่ยวในโลกของตัวเองสง่างามบริสุทธิ์ และอยู่เหนือความงามเป็นคำที่ปรากฏในจิตใจของพวกเขาทันที .คำพูดเหล่านั้น ซึ่งในขั้นแรกโดยไป่หยุนเซียน ตอนนี้ดูเหมือนจะเหมาะกับเธอมากกว่านางสงวน พฤติการณ์ที่ทำให้เธอยากแต่ทำให้หัวใจของใครยาวเพื่อมองเธอแม้ว่าพวกเขาเกลียดที่จะยอมรับมัน แต่ความจริงแล้ว จุนเงียบอู๋เซี่ย ไม่ว่าในแง่ของกรรมหรือเสน่ห์ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเธอได้รับแบบ low-key มาก น้อยเกินไป ในความเป็นจริงที่คนเกือบจะลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ แต่หลังจากวางเธอในสายตา และสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งของเธอ พวกเขาไม่สามารถช่วย แต่จะดึงดูดเธอแอบเห็นจุนวู เซี้ย และขยับ gazes ของไป่หยุนเซียน . . . . . . .ไป่หยุนเซียน ดูเหมือน จะไม่งดงามเหมือนอย่างที่พวกเขาคิดไว้ก่อนหน้านี้มันดูเหมือนจริงเย็นหรูหราเทพธิดาตำแหน่งจะให้จุนวูเซี่ย . มันคือเวลาสำหรับไป่หยุนเซียนที่จะก้าวลง" เฉียนหยวน คุณเมาแล้วนะ " พระราชาขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมองค์ชายมักจะเงียบ ก็พูดกับจุนวูเซี่ย . เขาจำได้ว่า นี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่พวกเขาได้เจอกัน และก่อนหน้านี้ เมื่อพวกเขาได้พบกับ โม เฉียนหยวนไม่ประทับใจในตัวเธอ" อ่า ใช่ ฉันเมาแล้ว ลูกชายของคุณ ดื่มไปหลายแก้วไวน์ ผมเคยให้หลวงพ่อเห็นอะไรที่ตลกๆ กรุณาอนุญาตให้ฉันกลับไปพักผ่อนก่อน " โมเชียนหยวนตรงตัวเองขึ้นเขามายิ้มอ่อน" ไป " จักรพรรดิภาพยนต์นั้นตะโกน .โมเชียนหยวนไม่ลังเลและทันทีที่ลุกขึ้น ยกมือและโบกไป คนรับใช้ที่อยากจะช่วยเขา เค้าคอดตาของเขาขณะที่เขา hissed : " ฉันยังเดินคนเดียว ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้สัมผัสฉัน ! "ลักษณะที่องค์รัชทายาทหนีไปได้ปลูกฝังความในหลายจุนวูเซี่ยมองของเขาออกเดินทางกลับ เธอครุ่นคิดสักพักท่ามกลางการปิ้งขนมปังที่ขึ้นรอบๆ เธอพูดกับลุงของเธอ เสียงนุ่ม " ลุง ฉันต้องการออกไปสูดอากาศ "จุนชิงประหลาดใจสักครู่ คิดย้อนกลับไปว่าหลานสาวของเขาได้อุทิศให้กับโมซวนเฟย และ ดูแล้วซึ้งตรึงใจเขาอยู่กับไป่หยุนเซียน ตอนนี้เธออาจจะรู้สึกเป็นทุกข์ เขาถอนหายใจเสียงดัง และกล่าวว่า : " ไปเดินเล่นรอบๆ แต่ไม่ทิ้งวังนี้ปีก อย่าอยู่ข้างนอกนาน" ไม่เป็นไร "" อู๋เซี่ย "" ครับ ? ? ? ? ? ? "" อย่าเศร้ากว่าโมซวนเฟย เขาไม่คู่ควรกับคุณ . "" ยกระดับ " ขั้นตอนของจุนวูเซียชะงักกลางคันทำไมเขามาอย่างนั้น ดวงตาที่เขาใช้และดูว่าเธอเสียใจที่ไอ้โมซวนเฟย ?แสงจันทร์สตรีมเป็นสวนและพิธีทางศาลาซึ่งโมเชียนหยวนในขณะที่เขาดื่มไปแล้วไวน์ตรงจากเหยือก เขานั่งอยู่บนเก้าอี้หิน เขายิ้มอย่างขมขื่น ด้วยตัวเขาเอง" ถ้าคุณต้องการที่จะตายก่อน ไปดื่มอีก " เสียงนุ่มกับความเย็นทำลายความเงียบสงบของยังคืนโม เฉียนหยวน ประหลาดใจมาก ภายใต้แสงจันทร์ที่สวยงาม ผู้หญิงในชุดผ้าไหมสีเหลืองน่ารัก อุ้มแมวสีดำเล็ก ๆน้อย ๆในอ้อมกอดเธอยืนอยู่ตรงนั้น ล้อมรอบด้วยดอกไม้และมีแสงจันทร์ค่อยๆส่องแสงบนร่างกายของเธอบอบบางของเธอกับพื้นหลังภาพ , เธอเหมือนนางฟ้าที่ลงมาในดินแดนมนุษย์" จุน วูเซีย ? " โม เฉียนหยวน ริมฝีปากโค้งขึ้นเขามองดูเธอเมามากไปแล้ว ." ผมยังสงสัยอยู่ว่าใครยังมีหน้ามาด่าฉัน เจ้าชายก็จะตายเร็ว ? "จุนวู เซี่ย เดินไปที่ศาลา เป็นกลิ่นของแอลกอฮอล์ที่ทำร้ายเธอ เธอหยุดแค่ก่อนเข้าศาลา" ถ้าฉันไม่พูดถึงมัน คุณจะต้องตาย . . . . . . . . . . นอกจากนั้น มากแค่ไหน คุณก็จะสามารถที่จะอยู่ในฐานะองค์รัชทายาท " เธอตอบอย่างเย็นชา .