The overall aims of local planning

The overall aims of local planning and development in Dubrovnik are targeted towards expanding facilities for the tourist industry. Turmoil in the tourist industry is widespread with most cultural and arts organizations having to consider themselves as a tourist consumer product (Žuvela, 2007). This over-prioritizing of the tourism industry has been known to have a negative impact on local development as privileging tourist attractions can disadvantage people who live, work, pay taxes and remain in an area; ‘paradise ceases to be paradise when flooded with vulgar tourists’ (McGuigan, 2004:105). Overwhelming commercial imperatives that have shifted the focus from the host to the guest have resulted in increased congestion and pollution of the historic city center during the season and complete desolation during the off-season periods. As a result, Dubrovnik has been transforming from the city, a living urban organism, into a destination. In these circumstances, it is hard to differentiate between mass or cultural or creative tourism as it is becoming harder to detect traces of the authentic, local culture. As with many of the complex issues surrounding tourism, the problem of the staged authenticity and resisting the corruption of the genuine cultural practices is not a novelty as Nicholson-Lord states:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายโดยรวมของท้องถิ่นในการวางแผนและพัฒนาในดูบรอฟนิกมีเป้าหมายขยายสำหรับอุตสาหกรรมท่องเที่ยว วุ่นวายในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเป็นที่แพร่หลายกับวัฒนธรรม และศิลปะที่องค์กรต้องพิจารณาตัวเองเป็นผลิตภัณฑ์ผู้บริโภคนักท่องเที่ยว (Žuvela, 2007) นี้มากกว่าให้ความสำคัญกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้รับทราบเพื่อส่งผลลบในการพัฒนาท้องถิ่นเป็นสถานที่ท่องเที่ยว privileging สามารถข้อเสียเปรียบคนที่อาศัยอยู่ ทำงาน จ่ายภาษี และยังคงอยู่ในพื้นที่ 'พาราไดซ์สิ้นสุดสภาพการเป็นสวรรค์เมื่อน้ำท่วมกับหยาบคายนัก' (McGuigan, 2004:105) Imperatives พาณิชย์อย่างท่วมท้นที่ได้เลื่อนขึ้นโฟกัสจากโฮสต์ผู้เข้าพัก มีผลในการเพิ่มความแออัดและมลภาวะของดาวในช่วงฤดูและไร้ผู้คนสมบูรณ์ช่วงปิดฤดูกาล เป็นผล ดูบรอฟนิกได้ถูกเปลี่ยนจากเมือง การเมืองชีวิต เป็นจุดหมาย ในสถานการณ์เหล่านี้ มันเป็นยากที่จะแยกความแตกต่างระหว่างมวล หรือวัฒนธรรม หรือสร้างสรรค์การท่องเที่ยวเป็นมันจะกลายเป็นยากที่จะตรวจหาร่องรอยของวัฒนธรรมท้องถิ่น แท้ เช่นเดียวกับปัญหาจำนวนมากซับซ้อนการท่องเที่ยวโดยรอบ ปัญหาความถูกต้องตามขั้นตอนและต่อต้านความเสียหายของปฏิบัติการทางวัฒนธรรมที่แท้ไม่แปลกเป็นอเมริกานิโคลสันพระ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายโดยรวมของการวางแผนและการพัฒนาท้องถิ่นใน Dubrovnik ได้มีการกำหนดเป้​​าหมายที่มีต่อสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการขยายตัวของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ความวุ่นวายในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่เป็นที่แพร่หลายกับศิลปะและวัฒนธรรมองค์กรส่วนใหญ่ต้องพิจารณาตัวเองว่าเป็นสินค้าอุปโภคบริโภคที่ท่องเที่ยว (Žuvela 2007) มากกว่านี้จัดลำดับความสำคัญของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้รับการรู้จักที่จะมีผลกระทบต่อการพัฒนาท้องถิ่นเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเหน็บแนมคนสามารถมีข้อเสียที่อาศัยทำงานจ่ายภาษีและยังคงอยู่ในพื้นที่; 'สวรรค์สิ้นสุดสภาพการเป็นสวรรค์เมื่อน้ำท่วมด้วยนักท่องเที่ยวหยาบคาย' (McGuigan, 2004: 105) ตอบสนองความต้องการในเชิงพาณิชย์อย่างท่วมท้นที่มีการเปลี่ยนโฟกัสจากโฮสต์ให้ผู้เข้าพักได้ส่งผลให้เกิดความแออัดเพิ่มขึ้นและมลพิษใจกลางเมืองประวัติศาสตร์ในช่วงฤดู​​กาลและการรกร้างสมบูรณ์ในช่วงปิดฤดูกาล เป็นผลให้ Dubrovnik ได้รับการเปลี่ยนจากเมืองที่อาศัยอยู่มีชีวิตเมืองเข้าสู่ปลายทาง ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ยากที่จะแยกความแตกต่างระหว่างมวลหรือการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมหรือความคิดสร้างสรรค์เป็นมันจะกลายเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบร่องรอยของแท้วัฒนธรรมท้องถิ่น เช่นเดียวกับหลายปัญหาที่ซับซ้อนโดยรอบการท่องเที่ยวปัญหาของความถูกต้องจัดฉากและการต่อต้านการทุจริตของการปฏิบัติทางวัฒนธรรมของแท้ไม่ได้เป็นความแปลกใหม่เป็นนิโคลสันลอร์ดฯ :

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์โดยรวมของการวางแผนและการพัฒนาท้องถิ่นในดูบรอฟนิกเป็นเป้าหมายต่อขยายสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ความวุ่นวายในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่เป็นที่แพร่หลายกับวัฒนธรรมและศิลปะขององค์กรมากที่สุด ต้องพิจารณาตัวเองเป็นนักท่องเที่ยว ผู้บริโภคผลิตภัณฑ์ ( Ž uvela , 2007 ) นี้ความสำคัญของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ได้รับทราบจะมีผลกระทบต่อการพัฒนาท้องถิ่น เช่น privileging สถานที่ท่องเที่ยวจะเสียเปรียบคนที่ใช้ชีวิต ทำงาน จ่ายภาษี และยังคงอยู่ในพื้นที่ ; " สวรรค์ไม่ได้เป็นสวรรค์เมื่อน้ำท่วมกับนักท่องเที่ยวหยาบคาย " ( เมิกกีเกิ่น 2004:105 , ) ความสัมพันธ์เชิงพาณิชย์อย่างท่วมท้นที่ได้เลื่อนโฟกัสจากโฮสต์แขกมีผลในการเพิ่มความแออัดและมลพิษของศูนย์กลางเมืองประวัติศาสตร์ในช่วงฤดูกาลและการสมบูรณ์ในช่วงนอกฤดูกาลงวด เป็นผลให้นิกได้เปลี่ยนจากเมืองเป็นเมืองกินสิ่งมีชีวิต เป็นปลายทาง ในสถานการณ์เหล่านี้ มันเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะระหว่างมวลหรือวัฒนธรรมหรือการท่องเที่ยวสร้างสรรค์ มันเป็นยากที่จะตรวจสอบร่องรอยของวัฒนธรรมท้องถิ่นของแท้ . เช่นเดียวกับหลายซับซ้อนของประเด็นต่างๆ การท่องเที่ยว ปัญหาของฉากของแท้และต่อต้านการทุจริตของวัฒนธรรมการปฏิบัติไม่ใช่ของแท้ของใหม่ตามพระเจ้ารัฐ นิโคลสัน