Foot-binding is believed to have be

Foot-binding is believed to have begun during, or just before, the Song Dynasty in China around the 10th Century. Bound feet were seen as a status symbol for wealthy women who did not need to work, although eventually the practice became widespread.
Farrell writes: "Although considered fairly barbaric, it was a tradition that enabled women to find a suitable partner. Matchmakers or mothers-in-law required their son's betrothed to have bound feet as a sign that she would be a good wife (she would be subservient and without complaint)."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผูกเท้าเชื่อว่าการได้เริ่มในระหว่าง หรือ ก่อน ราช วงศ์ซ่งในรอบศตวรรษ 10 ที่ประเทศจีน ผูกเท้าได้เห็นเป็นสัญลักษณ์สถานะสำหรับผู้หญิงรวยไม่ต้องการทำงาน แต่ในที่สุดการฝึกเป็นอย่างแพร่หลาย ฟาร์เรลเขียน: "แต่ถือว่าค่อนข้างป่าเถื่อน ได้เป็นประเพณีที่เปิดใช้งานผู้หญิงหาคู่ที่เหมาะสม Matchmakers หรือ mothers-in-law ต้องการลูกชายของพวกเขานั้นรับหมั้นบุตรจะผูกเท้าเป็นเครื่องหมายว่า เธอจะเป็นภรรยาที่ดี (เธอจะ subservient และไม่ มีเรื่องร้องเรียน) "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เท้าผูกพันเชื่อว่าจะได้เริ่มในช่วงหรือเพียงแค่ก่อนราชวงศ์ซ่งในประเทศจีนรอบศตวรรษที่ 10 ฟุตที่ถูกผูกไว้ถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์สถานะสำหรับผู้หญิงที่ร่ำรวยที่ไม่จำเป็นต้องทำงานแม้ในที่สุดการปฏิบัติเริ่มแพร่หลาย.
แฟร์เรลล์เขียน:. "แม้ว่าถือว่าป่าเถื่อนอย่างเป็นธรรมมันเป็นประเพณีที่เปิดใช้งานผู้หญิงที่จะหาพันธมิตรที่เหมาะสม Matchmakers หรือมารดา ในกฎหมายที่จำเป็นคู่หมั้นของลูกชายของพวกเขาที่จะมีเท้าที่ถูกผูกไว้เป็นสัญญาณว่าเธอจะเป็นภรรยาที่ดี (เธอจะยอมจำนนและไม่มีการร้องเรียน). "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มัดเท้าเชื่อว่ามีการเริ่มต้นในหรือเพียงก่อนที่ราชวงศ์ซ่งของจีนในรอบศตวรรษที่ 10 ผูกเท้าถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์สถานะสำหรับรวย ผู้หญิงที่ไม่ต้องทำงาน แม้ว่าในที่สุดการปฏิบัติเป็นที่แพร่หลาย
ฟาร์เรลเขียน : " แม้ว่าพิจารณาค่อนข้างป่าเถื่อน มันเป็นประเพณีที่ทำให้ผู้หญิงที่จะหาพันธมิตรที่เหมาะสมพ่อสื่อหรือมารดาในกฎหมายต้องเป็นคู่หมั้นลูกชายให้ผูกเท้า เป็นสัญญาณว่าเธอจะเป็นภรรยาที่ดี ( เธอจะยอมรับใช้และไม่มีการร้องเรียน )

"