When he was nearly thirteen, my bro

When he was nearly thirteen, my brother Jem got his arm badly broken at the
elbow. When it healed, and Jem’s fears of never being able to play football were
assuaged, he was seldom self-conscious about his injury. His left arm was
somewhat shorter than his right; when he stood or walked, the back of his hand
was at right angles to his body, his thumb parallel to his thigh. He couldn’t have
cared less, so long as he could pass and punt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเขาเกือบ thirteen น้อง Jem มีแขนของเขาไม่ดีเสียที่การข้อศอก เมื่อมัน healed และความกลัวของ Jem ที่ไม่สามารถเล่นฟุตบอลได้assuaged เขาได้ค่อยประหม่าเกี่ยวกับการบาดเจ็บของเขา แขนซ้ายของเขาได้ค่อนข้างสั้นกว่าของเขาขวา เมื่อเขายืน หรือเดิน หลังมือของเขาได้ที่มุมขวาเพื่อร่างกายของเขา เขาขนานนิ้วหัวแม่มือกับต้นขาของเขา เขาไม่ได้ดูแลน้อย ตราบใดที่เขาสามารถผ่าน และอินเทอร์เน็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเขาอายุได้เกือบสิบสาม Jem
พี่ชายของฉันมีแขนของเขาไม่ดีหักที่ข้อศอก เมื่อมันหายและความกลัวของเจ็มไม่เคยความสามารถในการเล่นฟุตบอลที่ถูกประคบเขาก็ไม่ค่อยประหม่าเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของเขา
แขนซ้ายของเขาก็ค่อนข้างสั้นกว่าข้างขวาของเขา;
เมื่อเขาลุกขึ้นยืนหรือเดินหลังมือของเขาอยู่ที่มุมขวาของร่างกายของเขาขนานนิ้วหัวแม่มือของเขาเพื่อต้นขาของเขา
เขาอาจจะไม่ได้รับการดูแลน้อยตราบเท่าที่เขาสามารถผ่านและเรือท้องแบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเขาอายุเกือบ 13 , น้องเจมมีแขนของเขาไม่ดีเสียที่
ข้อศอก เมื่อหายแล้ว และเจมกลัว อาจจะไม่ได้เล่นฟุตบอลเป็น
ระงับ เขาไม่ค่อยกังวลเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของเขา แขนซ้ายของเขาถูก
ค่อนข้างสั้นกว่าขวาของเขา เมื่อเขายืน หรือเดิน หลังมือของเขา
อยู่ที่มุมขวาเพื่อร่างง่ายๆขนานกับต้นขาของเขา เขาไม่ได้
สนใจน้อยลง ตราบใดที่เขาสามารถผ่าน และเรือท้องแบน .