Plinio (2009) reviewed three common

Plinio (2009) reviewed three commonly correlated leadership theories to ethical leadership. The first classical leadership theory that associates with ethical leadership is transforming leadership. “Transforming leadership ultimately becomes moral in that it raises the level of human conduct and ethical aspiration of both leader and led, and thus it has a transforming effect on both” (Burns, 1978, p. 134). The second is servant leadership, which emphasizes the need to serve followers and devote oneself to the ethical development of followers. The third classical leadership theory is authentic leadership. Plinio (2009) states that the very essence of ethics is being true to oneself and authentic.
Sandel (2009) notes three common historical approaches to ethical leadership. The first approach is the leader maximizing the welfare of followers as defined by Utilitarianism Theory. The second is a leader protecting the freedom of individuals, which is noted in Libertarianism Theory. Third, a leader is focused solely on promoting the right thing to do, regardless of consequence, as seen in Kant’s Ethical Theory. A leader’s decision making process and determining what is ethical often stems from a variation of one of these three historical approaches to ethics, according to the author.
Skovira and Harmon (2006) developed the idea of ethical ecology within organizations. The authors define this concept as the moral landscape or ethical environment in which leaders operate. This landscape influences the leader’s decision-making within the organization. The author identified common constructs that help identify an organization’s ethical environment. These are “corporate policy, codes of conduct, financial affairs, environmental concerns, human resources, organizational reputation, relationships, and the leader’s personal moral frame” (p. 164).
Ethics develop standards by which a leader can judge the effects different behavior have on one another (Hickman, 1998). In summary, ethics comes down to a choice to influence oneself and others in doing the right thing. Ethical leadership is not about a process but rather a way of being and making the right choice (Darcy, 2010). As a result, the inner morality of a leader will be examined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Plinio (2009) ดูสามความสัมพันธ์ทั่วไปทฤษฎีความเป็นผู้นำในการเป็นผู้นำทางจริยธรรม ทฤษฎีแรกความเป็นผู้นำที่คลาสสิกร่วมกับความเป็นผู้นำทางจริยธรรมจะเปลี่ยนความเป็นผู้นำ "เปลี่ยนความเป็นผู้นำในที่สุดจะกลายเป็นคุณธรรมในการที่จะยกระดับของการปฏิบัติของมนุษย์และความทะเยอทะยานทางจริยธรรมของผู้นำทั้งสองและนำและทำให้มีผลการเปลี่ยนแปลงทั้ง" (ไหม้1978 พี 134) สองคือความเป็นผู้นำคนรับใช้ซึ่งเน้นความจำเป็นที่จะให้บริการติดตามและอุทิศตัวเองเพื่อการพัฒนาจริยธรรมของผู้ติดตาม ทฤษฎีความเป็นผู้นำของคลาสสิกที่สามคือการเป็นผู้นำที่แท้จริง Plinio (2009) ระบุว่าสำคัญมากของจริยธรรมที่เป็นจริงกับตัวเองและเป็นของแท้.
sandel (2009) บันทึกประวัติศาสตร์สามวิธีการทั่วไปที่จะเป็นผู้นำทางจริยธรรมวิธีแรกเป็นผู้นำการเพิ่มสวัสดิการของผู้ติดตามตามที่กำหนดโดยทฤษฎีวัตถุนิยม ที่สองเป็นผู้นำในการปกป้องเสรีภาพของบุคคลซึ่งเป็นที่ที่ระบุไว้ในทฤษฎีลิเบอร์ สามผู้นำจะมุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวในการส่งเสริมสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาอย่างที่เห็นในทฤษฎีทางจริยธรรมของคานท์การตัดสินใจของผู้นำการดำเนินการและการกำหนดสิ่งที่เป็นผลประโยชน์ทับซ้อนมักจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของอย่างใดอย่างหนึ่งของทั้งสามวิธีการทางประวัติศาสตร์กับจริยธรรมตามที่ผู้เขียน.
skovira และฮาร์มอน (2006) การพัฒนาความคิดของระบบนิเวศทางจริยธรรมภายในองค์กร ผู้เขียนกำหนดแนวคิดนี้เป็นภูมิทัศน์ทางศีลธรรมหรือจริยธรรมในสภาพแวดล้อมที่ผู้นำทำงานภูมิทัศน์นี้มีอิทธิพลต่อผู้นำการตัดสินใจภายในองค์กร โครงสร้างที่พบบ่อยผู้เขียนระบุว่าช่วยระบุสภาพแวดล้อมทางจริยธรรมขององค์กร เหล่านี้เป็น "นโยบายของ บริษัท รหัสของการปฏิบัติกิจการทางการเงินและความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมทรัพยากรมนุษย์ชื่อเสียงขององค์กรความสัมพันธ์และกรอบจริยธรรมของผู้นำส่วนบุคคล" (พี 164)
จริยธรรมพัฒนามาตรฐานโดยที่ผู้นำสามารถตัดสินผลการทำงานที่แตกต่างกันที่มีต่ออีกคนหนึ่ง (ฮิค 1998) ในการสรุปจริยธรรมลงมาถึงทางเลือกที่มีผลต่อตนเองและผู้อื่นในการทำสิ่งที่ถูกต้อง ความเป็นผู้นำทางจริยธรรมที่ไม่เกี่ยวกับกระบวนการ แต่วิธีการและการทำทางเลือกที่เหมาะสม (darcy, 2010) เป็นผลให้มีคุณธรรมภายในของผู้นำจะได้รับการตรวจสอบ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Plinio (2009) ทานสาม correlated มักนำทฤษฎีการเป็นผู้นำจริยธรรม ทฤษฎีคลาสสิกนำแรกที่เชื่อมโยงกับภาวะผู้นำจริยธรรมจะเปลี่ยนเป็นผู้นำ "เปลี่ยนผู้นำสุดเป็นคุณธรรมที่ยกระดับความประพฤติมนุษย์และความใฝ่ฝันด้านจริยธรรมของผู้นำทั้งสอง และนำ และดังนั้น จึงมีผล transforming ทั้งสองอย่าง" (ไหม้ 1978, p. 134) ที่สองเป็นข้าราชการเป็นผู้นำ การเน้นต้องให้ลูกศิษย์ และอุทิศตัวเพื่อพัฒนาจริยธรรมของลูกศิษย์ ทฤษฎีคลาสสิกนำสามเป็นผู้นำที่แท้จริง อเมริกา Plinio (2009) ที่สำคัญของจริยธรรมที่ จริงใจ และแท้จริง การ
Sandel (2009) หมายเหตุสามวิธีประวัติศาสตร์ทั่วไปเพื่อเป็นผู้นำจริยธรรม วิธีแรกเป็นผู้นำเพิ่มสวัสดิการของลูกศิษย์ตามที่กำหนด โดยทฤษฎีประโยชน์นิยม ที่สองเป็นผู้นำการปกป้องเสรีภาพของบุคคล ซึ่งระบุไว้ในทฤษฎี Libertarianism ที่สาม ผู้นำจะเน้นแต่เพียงผู้เดียวในการส่งเสริมสิ่งถูกต้อง ไม่สัจจะ เห็นทฤษฎีจริยธรรมของ Kant ตัดสินใจเป็นผู้นำกระบวนการ และการกำหนดอะไรคือจริยธรรมมักจะมาจากรูปแบบหนึ่งของวิธีการทางประวัติศาสตร์เหล่านี้สามกับจริยธรรม ตามผู้เขียน
Skovira และ Harmon (2006) พัฒนาความคิดของนิเวศวิทยาจริยธรรมภายในองค์กร ผู้เขียนกำหนดแนวความคิดนี้เป็นแนวทางศีลธรรมหรือจริยธรรมสิ่งแวดล้อมที่ผู้นำมี แนวนอนนี้มีผลต่อการตัดสินใจของผู้นำภายในองค์กร ผู้เขียนระบุโครงสร้างทั่วไปที่ช่วยในการระบุสภาพแวดล้อมจริยธรรมขององค์กร นี่คือ "นโยบายของบริษัท รหัสปฏิบัติ ฝ่ายการเงิน อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ทรัพยากรบุคคล ชื่อเสียงองค์กร ความสัมพันธ์ และกรอบทางศีลธรรมส่วนบุคคลของผู้นำ" (p. 164)
จริยธรรมพัฒนามาตรฐานซึ่งผู้นำสามารถตัดสินผลพฤติกรรมที่แตกต่างได้ในอีกแบบหนึ่ง (Hickman, 1998) ในสรุป จริยธรรมมาลงเพื่อเป็นทางเลือกที่มีผลต่อตนเองและผู้อื่นในการทำสิ่งถูกต้อง ภาวะผู้นำจริยธรรมไม่ได้เกี่ยวกับกระบวนการแต่เป็นวิธีการ และทำการเลือก (Darcy, 2010) ดัง ศีลธรรมภายในของผู้นำจะถูกตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

plinio ( 2009 )การดำเนินงานสามทฤษฎีความเป็นผู้นำโดยทั่วไปความสัมพันธ์กับความเป็นผู้นำทางจริยธรรม ทฤษฎีความเป็นผู้นำในแบบคลาสสิคเป็นครั้งแรกที่จะเชื่อมโยงกับความเป็นผู้นำอย่างมีจริยธรรมมีความเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง "การปรับเปลี่ยนความเป็นผู้นำในท้ายที่สุดจะกลายเป็นทางศีลธรรมที่ยกระดับของความใฝ่ฝันถึงจริยธรรมและจรรยาบรรณของผู้นำทั้งสองและ LED และทำให้มันมีผลต่อการปรับเปลี่ยนที่อยู่บน"(สว่างทั้งสอง1978 P 134 ) ที่สองคือความเป็นผู้นำผู้รับใช้ที่เน้นความจำเป็นที่จะต้องจัดให้บริการผู้ติดตามและอุทิศตนเพื่อการพัฒนาทางจริยธรรมของผู้ติดตาม ทฤษฎีความเป็นผู้นำในแบบคลาสสิคที่สามคือความเป็นผู้นำที่แท้จริง plinio ( 2009 )รัฐว่าสาระสำคัญเป็นอย่างมากที่มีจริยธรรมมีการความจริงในใจและที่แท้จริง.
แซนเดล(ค.ศ. 2009 )หมายเหตุ 3 แนวทางทางประวัติศาสตร์ในการเป็นผู้นำทางจริยธรรมวิธีการแรกคือผู้นำที่เพิ่มสวัสดิการของลูกศิษย์ลูกหาที่กำหนดโดยลัทธิเอาประโยชน์ทฤษฎี ที่สองที่เป็นผู้นำการปกป้อง เสรีภาพ ของปัจเจกชนซึ่งมีระบุไว้ใน libertarianism ทฤษฎี บุคคลที่สามผู้นำที่จะเน้นแต่เพียงผู้เดียวในการส่งเสริมสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำโดยไม่คำนึงถึงผลดังที่เห็นในทางทฤษฎีทางจริยธรรมของ Kantผู้นำของกระบวนการการตัดสินใจและการระบุว่าเป็นทางจริยธรรมมักก้านจากความแตกต่างของหนึ่งในสามแนวทางทางประวัติศาสตร์เหล่านี้เพื่อจริยธรรมตามผู้เขียน.
skovira และฮาร์มอน( 2006 )ได้พัฒนาความคิดของนิเวศวิทยาทางจริยธรรม ภายใน องค์กร ผู้เขียนได้กำหนดแนวความคิดนี้เป็นแนวนอนหรือ สภาพแวดล้อม ทางจริยธรรมศีลธรรมที่ผู้นำใช้งานทัศนียภาพ แห่งนี้มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้นำที่ทำให้ ภายใน องค์กรได้ ผู้เขียนที่ระบุไว้ว่าการประกอบสร้างโดยทั่วไปที่ช่วยในการระบุ สภาพแวดล้อม ทางจริยธรรมขององค์กร เหล่านี้เป็น"นโยบายของบริษัท,รหัสของการดำเนินกิจการทางการเงินแก้ไขปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมทรัพยากรบุคคลมีชื่อเสียงในความสัมพันธ์ขององค์กรและกรอบศีลธรรมอันดีส่วนตัวของผู้นำ"( p . 164 )
จริยธรรมพัฒนามาตรฐานที่ผู้นำที่สามารถที่จะตัดสินผลที่แตกต่างกันมีพฤติกรรมที่หนึ่งอีกคนหนึ่ง( hickman 1998 ) ในการสรุปข้อมูลจริยธรรมลงมาเพื่อเป็นทางเลือกที่จะมีอิทธิพลต่อตนเองและผู้อื่นในการทำในสิ่งที่ถูกต้อง ความเป็นผู้นำทางด้านจริยธรรมไม่เกี่ยวกับกระบวนการแต่เป็นวิธีที่จะทำให้เป็นทางเลือกที่เหมาะสม( darcy 2010 ) เป็นผลจากด้านในและจริยธรรมของผู้นำที่จะต้องผ่านการตรวจสอบ.