The occurrence of rhamnose, arabino

The occurrence of rhamnose, arabinose and galactose together with GalA in the purified extracts indicated possible branching along the polymer backbone that comprised of GalA. The degree of branching was calculated by dividing the amount of GalA by the rhamnose concentration (Parkar et al., 2010). Based on the analysis, the EHF pectin appeared to be more branched, carrying side chains every 47–57 GalA residues, whereas the MHF pectin carried side chains every 50–97 GalA residues. The EHF pectin also had a higher proportion of galactose (6.83%) and arabinose (2.90%), which could also imply a higher degree of branching. A recent study of ethylene treated green kiwifruit pectin (Parkar et al., 2010) showed that the pectin molecules were relatively branched; carrying side chains every 25–51 GalA residues, depending on the extraction method.

Statistical analysis by two ways ANOVA showed a significant interaction effect between the fruit maturity and the extraction method for the amounts of neutral sugars (except mannose) (P < 0.05). Similarly, significant interaction effects between the fruit maturity and the extraction method were observed for the GalA content and total-NSP composition (P < 0.001). The higher GalA contents occurred in the purified pectins isolated from MHF by acid treatment (∼56% w/w) and the enzymatic method (∼59% w/w). For EHF, the purified pectin obtained by acid extraction had the highest GalA content (∼49% w/w), followed by water-extracted pectin (∼43% w/w) and finally the enzyme-extracted pectin (∼29% w/w). Different causes suggested include (i) cellulase could not extract bound pectin in EHF because, as proposed earlier, the pectin was strongly associated with hemicellulose, cellulose and protein, resulting in lower GalA recovery; (ii) pectin hydrolysis by pectinolytic activity of the enzyme took place resulting in a low Mw fraction that could not be recovered by ethanol precipitation and therefore a lower GalA yield was obtained; (iii) the pectinolytic activity could be higher at pH 3.2, resulting in a low Mw pectin fraction. The proposition of a lower molar mass fraction for enzyme extracted pectin from EHF is consistent with the Mw data discussed in Section 3.4 below. On the other hand, the cell wall network of MHF may have been less tightly bound (hence, lower firmness) as a result of physiological changes during maturation (e.g. cell wall swelling). This may have helped the cellulase to isolate the bound pectin in the cell wall and, therefore, more GalA could have been isolated.

Fucose, xylose, mannose and glucose residues were present in relatively small amounts in both extracts and were regarded as contaminants from the cellulose and hemicellulosic components. Xylose and glucose could occur as xyloglucan, making up approximately 9.82%, 9.38% and 3.75% w/w of the total-NSP in the acid-extracted, water-extracted and enzyme-extracted EHF pectins, respectively. However, the xyloglucan contents were estimated to be approximately 2.6%, 5.0% and 0.4% w/w in purified MHF pectins obtained by acid, water and enzymatic extraction methods, respectively. Xyloglucan has been reported to be fairly constant at a low level in green kiwifruit during fruit maturation regardless of the extraction method (Li, Sakurai, & Nevins, 2009).

3.4. Weight-average molecular weight (Mw) distribution of purified pectin

Fig. 1a and b shows the chromatograms of the light scattering (LS) response at 90°, ultraviolet (UV) and differential refractive index (DRI) signals of purified water-extracted EHF and MHF pectins as a function of the elution volume (mL). The DRI signal is proportional to the concentration of the polymer, whereas the LS signal depends on the size, Mw and concentration of the pectin molecules eluted through the column.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเกิดขึ้นของ rhamnose, arabinose และกาแล็กโทสพร้อมงานในสารสกัดบริสุทธิ์ระบุสาขาได้ตามแนวแกนหลักของพอลิเมอร์ที่ประกอบด้วยงาน ปริญญาของสาขาถูกคำนวณ โดยการหารจำนวนงานด้วยความเข้มข้น rhamnose (Parkar et al., 2010) จากการวิเคราะห์ เพกทิน EHF ปรากฏให้สามารถเพิ่ม branched ดำเนินด้านโซ่ตกทุกงานเลี้ยง 47-57 ในขณะที่เพกทิน MHF ดำเนินด้านโซ่ตกทุกงานเลี้ยง 50-97 เพกทิน EHF ยังมีสัดส่วนสูงของกาแล็กโทส (6.83%) และ arabinose (2.90%), ซึ่งสามารถยังเป็นสิทธิ์แบบในระดับที่สูงของสาขา การศึกษาล่าสุดของเอทิลีนรับผลไม้กีวีสีเขียวเพกทิน (Parkar et al., 2010) พบว่า โมเลกุลของเพกทินค่อนข้าง branched ดำเนินการด้าน chains ทุก 25-51 ช่วงตก ขึ้นอยู่กับวิธีการแยกวิเคราะห์ทางสถิติ โดยวิธีที่ 2 การวิเคราะห์ความแปรปรวนพบว่าผลการติดต่อที่สำคัญระหว่างวันครบกำหนดผลไม้และวิธีสกัดสำหรับจำนวนน้ำตาลกลาง (ยกเว้น mannose) (P < 0.05) ในทำนองเดียวกัน มีผลโต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างวุฒิภาวะผลไม้และวิธีสกัดสุภัคในส่วนเนื้อหาและ NSP รวมงานเลี้ยง (P < 0.001) เนื้อหาช่วงสูงเกิดขึ้นใน pectins บริสุทธิ์ที่แยกต่างหากจาก MHF รักษากรด (∼56% w/w) และวิธีเอนไซม์ในระบบ (∼59% w/w) สำหรับ EHF เพกทินบริสุทธิ์ที่ได้รับ โดยการสกัดกรดมีเนื้อหาช่วงสูงสุด (∼49% w/w), ตาม ด้วยน้ำสกัดเพกทิน (∼43% w/w) และสุดท้ายเพกทินที่สกัดเอนไซม์ (∼29% w/w) สาเหตุต่าง ๆ ที่แนะนำได้แก่ (i) cellulase สามารถสกัดเพกทินที่ถูกผูกไว้ใน EHF เนื่อง เสนอ ก่อนหน้า เพกทินที่สัมพันธ์อย่างยิ่งกับ hemicellulose เซลลูโลส และ โปรตีน เป็นผลในการกู้คืนช่วงล่าง (ii) เพกทินไฮโตรไลซ์ โดย pectinolytic กิจกรรมของเอนไซม์เกิดขึ้นในส่วน Mw ต่ำที่ไม่สามารถกู้คืนได้ โดยฝนเอทานอล และดังนั้น ผลตอบแทนช่วงล่างได้ รับ (iii กิจกรรม pectinolytic)อาจจะสูงกว่าที่ pH 3.2 ในเศษส่วนเพกทิน Mw ต่ำ ข้อเสนอของล่างเศษมวลสบสำหรับเอนไซม์ที่สกัดเพกทินจาก EHF นั้นสอดคล้องกับข้อมูล Mw ที่กล่าวถึงในหัวข้อ 3.4 ด้านล่าง บนมืออื่น ๆ เครือข่ายเซลล์ผนังของ MHF อาจมีได้น้อยแน่นผูก (ดังนั้น ลดไอซ์) จากการเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยาระหว่างพ่อแม่ (เช่นเซลล์บวมผนัง) นี้อาจช่วย cellulase จะแยกเพกทินที่ถูกผูกไว้ในผนังเซลล์ และ จึง งานเพิ่มเติมอาจได้แยกตก fucose, xylose, mannose และกลูโคสแสดงจำนวนเงินที่ค่อนข้างเล็กในสารสกัดทั้งสอง และได้ถือเป็นสารปนเปื้อนจากเซลลูโลสและคอมโพเนนต์ hemicellulosic Xylose และกลูโคสสามารถเกิดเป็น xyloglucan ทำขึ้นประมาณ 9.82%, 9.38% และ 3.75% w/w ของ NSP รวมใน pectins EHF กรดสกัด สกัดน้ำ และ แยกเอนไซม์ ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม เนื้อหา xyloglucan ถูกคาดว่าจะอยู่ประมาณ 2.6%, 5.0% และ 0.4% w/w ใน pectins MHF บริสุทธิ์ที่ได้รับจากกรด น้ำ และ วิธีการสกัดเอนไซม์ในระบบ ตามลำดับ มีการรายงาน Xyloglucan จะค่อนข้างคงที่ระดับต่ำสุดในผลไม้กีวีสีเขียวระหว่างการสุกแก่ของผลไม้ว่าวิธีสกัด (Li ซะกุไร & Nevins, 2009)3.4 การกระจายน้ำหนักเฉลี่ยน้ำหนักโมเลกุล (Mw) ของเพกทินที่บริสุทธิ์Fig. 1a และ b แสดง chromatograms ของแสงที่ไปกระทบ (LS) คำตอบที่ 90° รังสีอัลตราไวโอเลต (UV) และสัญญาณส่วนดรรชนี (DRI) ของบริสุทธิ์สกัดน้ำ EHF และ MHF pectins เป็นฟังก์ชันของ elution ปริมาตร (มล.) สัญญาณลบเป็นสัดส่วนกับความเข้มข้นของพอลิเมอร์ ในขณะที่สัญญาณ LS ขึ้นอยู่กับขนาด Mw และความเข้มข้นของโมเลกุลของเพกทินที่ eluted ผ่านคอลัมน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเกิดแรมโนส, อราบิโนและกาแลคโตร่วมกับกาล่าดินเนอร์ในสารสกัดบริสุทธิ์ที่ระบุเป็นไปได้แยกตามแนวกระดูกสันหลังลิเมอร์ที่ประกอบด้วยงานกาล่า ระดับของการแตกแขนงที่ได้รับการคำนวณโดยการหารปริมาณของงานกาล่าโดยความเข้มข้นของแรมโนส (Parkar et al., 2010) จากการวิเคราะห์ที่เพคติน EHF ดูเหมือนจะเป็นกิ่งมากขึ้นถือโซ่ทุกด้าน 47-57 ตกค้างในงานกาล่าในขณะที่เพคติน MHF ดำเนินการด้านเครือข่ายทุก 50-97 ตกค้างกาล่าดินเนอร์ เพคติน EHF ยังมีสัดส่วนที่สูงขึ้นของกาแลคโต (6.83%) และอราบิโน (2.90%) ซึ่งยังสามารถบ่งบอกถึงระดับที่สูงขึ้นของการแยก ผลการศึกษาล่าสุดของเอทิลีนได้รับการรักษาเพคตินกีวีสีเขียวแสดงให้เห็นว่าโมเลกุลของเพคตินที่ถูกแยกค่อนข้าง (Parkar et al, 2010.); การดำเนินการทุกด้านโซ่ 25-51 ตกค้าง Gala ขึ้นอยู่กับวิธีการสกัด. การวิเคราะห์ทางสถิติโดยสองวิธี ANOVA แสดงให้เห็นผลการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างครบกําหนดผลไม้และวิธีการสกัดสำหรับปริมาณของน้ำตาลที่เป็นกลาง (ยกเว้น mannose) (p <0.05) . ในทำนองเดียวกันผลกระทบการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างครบกําหนดผลไม้และวิธีการสกัดถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับงานกาล่าเนื้อหาและองค์ประกอบรวม ​​NSP-(p <0.001) เนื้อหา Gala ที่สูงขึ้นเกิดขึ้นใน pectins บริสุทธิ์ที่แยกได้จาก MHF โดยการรักษากรด (~56% w / w) และวิธีเอนไซม์ (~59% w / w) สำหรับ EHF ที่เพคตินบริสุทธิ์ที่ได้จากการสกัดกรดมีเนื้อหา Gala สูงสุด (~49% w / w) ตามด้วยเพกตินน้ำสกัด (~43% w / w) และในที่สุดเพคตินที่สกัดเอนไซม์ (~29% น้ำหนัก / w) สาเหตุที่แตกต่างกันรวมถึงข้อเสนอแนะ (i) เซลลูเลสไม่สามารถสกัดเพคตินที่ถูกผูกไว้ใน EHF เพราะตามที่เสนอก่อนหน้านี้เพคตินมีความสัมพันธ์อย่างมากกับเฮมิเซลลูโลสเซลลูโลสและโปรตีนที่มีผลในการกู้คืน Gala ต่ำ (ii) การย่อยสลายเพคตินจากกิจกรรม pectinolytic ของเอนไซม์ที่เกิดขึ้นส่งผลให้ส่วน Mw ต่ำที่ไม่สามารถกู้คืนโดยการเร่งรัดเอทานอลและดังนั้นจึงเป็นอัตราผลตอบแทนที่ต่ำกว่างานกาล่าที่ได้รับ; (iii) กิจกรรม pectinolytic อาจจะสูงกว่าที่พีเอช 3.2 ส่งผลให้ Mw ส่วนเพคตินต่ำ ข้อเสนอของส่วนมวลโมเลกุลต่ำกว่าสำหรับเอนไซม์เพคตินที่สกัดจาก EHF มีความสอดคล้องกับข้อมูล Mw ที่กล่าวไว้ในมาตรา 3.4 ด้านล่าง ในทางตรงกันข้าม, เครือข่ายผนังเซลล์ของ MHF อาจจะถูกผูกไว้อย่างแน่นหนาน้อย (เพราะฉะนั้นความแน่นเนื้อต่ำกว่า) เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในช่วงการเจริญเติบโต (เช่นผนังเซลล์บวม) เรื่องนี้อาจจะช่วยให้เซลลูเลสเพื่อแยกเพคตินที่ถูกผูกไว้ในผนังเซลล์และมีมากขึ้นในงานกาล่าจะได้รับการแยก. fucose, ไซโลส, แมนโนสและกากน้ำตาลกลูโคสอยู่ในปัจจุบันในปริมาณที่ค่อนข้างเล็กในสารสกัดและถูกมองว่าเป็นสารปนเปื้อนจาก เซลลูโลสและส่วนประกอบ hemicellulosic ไซโลสและกลูโคสอาจเกิดขึ้นเป็น xyloglucan ทำขึ้นประมาณ 9.82%, 9.38% และ 3.75% w / w การของจำนวน NSP-ในกรดสกัดน้ำสกัดและเอนไซม์สกัด pectins EHF ตามลำดับ อย่างไรก็ตามเนื้อหา xyloglucan ประมาณจะอยู่ที่ประมาณ 2.6%, 5.0% และ 0.4% w / w การใน MHF pectins บริสุทธิ์ที่ได้รับจากกรดน้ำและวิธีการสกัดเอนไซม์ตามลำดับ Xyloglucan ได้รับรายงานจะค่อนข้างคงที่อยู่ในระดับต่ำในผลไม้กีวีสีเขียวในช่วงการเจริญเติบโตของผลไม้โดยไม่คำนึงถึงวิธีการสกัด (Li, Sakurai และเนวิน 2009). 3.4 น้ำหนักเฉลี่ยน้ำหนักโมเลกุล (MW) การกระจายตัวของเพคตินบริสุทธิ์รูป 1a และ B แสดง chromatograms กระเจิงของแสง (LS) การตอบสนองที่ 90 °รังสีอัลตราไวโอเลต (UV) และค่าดัชนีหักเห (DRI) สัญญาณ EHF น้ำสกัดบริสุทธิ์และ pectins MHF เป็นหน้าที่ของปริมาณการชะที่ (มิลลิลิตร) สัญญาณ DRI เป็นสัดส่วนกับความเข้มข้นของพอลิเมอในขณะที่สัญญาณ LS ขึ้นอยู่กับขนาด Mw และความเข้มข้นของโมเลกุลของเพคตินชะผ่านคอลัมน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิด rhamnose น้ำตาลกาแลคโตสพร้อมกับงานรื่นเริงในที่บริสุทธิ์สารสกัด พบได้ตามสาขาพอลิเมอร์ที่ประกอบด้วยงาน ระดับของการแยกคำนวณโดยการหารจำนวนงานโดย rhamnose สมาธิ ( parkar et al . , 2010 ) จากการวิเคราะห์ , ehf เพคตินเป็นกิ่งมากขึ้น ,แบกโซ่ข้างทุก 47 – 57 งานตกค้าง ส่วน mhf เพคตินแบกโซ่ข้างทุกๆ 50 – 97 งานตกค้าง การ ehf เพกตินยังมีสัดส่วนที่สูงของกาแลกโตส ( . ) และน้ำตาล ( 2.90% ) , ซึ่งยังสามารถบ่งบอกถึงระดับสูงของกิ่ง . ผลการศึกษาล่าสุดของเอทิลีนกับเพคตินผลไม้กีวีสีเขียว ( parkar et al . ,2553 ) พบว่า โมเลกุลของเพคตินได้ค่อนข้างกิ่ง ; แบกโซ่ข้างทุก 25 – 51 งานตกค้าง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวิธีการสกัด

การวิเคราะห์ทางสถิติ โดยสองวิธี ANOVA พบว่าปฏิสัมพันธ์ระหว่างผลไม้สุกและวิธีสกัดหาปริมาณน้ำตาลที่เป็นกลาง ( ยกเว้น mannose ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในทํานองเดียวกันปฏิสัมพันธ์ระหว่างผลไม้สุกและวิธีการสกัดสารสำหรับงานกาล่าเนื้อหาและองค์ประกอบของคุณทั้งหมด ( p < 0.001 ) สารบัญงานที่สูงขึ้นในบริสุทธิ์ที่แยกได้จาก mhf กรดเพกติน โดยการ∼ 56 % w / w ) และเอนไซม์ ( ∼ 59 % w / w ) สำหรับ ehf ,การสกัดกรดเพกตินบริสุทธิ์ได้โดยมีเนื้อหางานสูงสุด ( ∼ 49 % w / w ) แล้วตามด้วยน้ำสกัดเพคติน ( ∼ 43 % w / w ) และในที่สุด เอนไซม์ที่สกัดเพคติน ( ∼ 29 % w / w ) สาเหตุต่าง ๆแนะนำรวมถึง ( i ) เซลไม่อาจสกัดเพคตินใน ehf ผูกพันเพราะอย่างที่เสนอก่อนหน้านี้ เพคตินมีความสัมพันธ์อย่างมากกับเฮมิเซลลูโลส , เซลลูโลส และโปรตีนส่งผลให้ลดงานกู้คืน ; ( 2 ) เพคตินเอนไซม์เพกทิโนไลติกจากกิจกรรมของเอนไซม์ที่เกิดขึ้นส่งผลให้ต่ำ MW ส่วนที่ไม่สามารถกู้คืนโดยการตกตะกอนและลดผลผลิตเอทานอลจึงล่าได้ ; ( 3 ) กิจกรรมที่ pH 3.2 เพกทิโนไลติกอาจจะสูงขึ้น ส่งผลให้ระดับ MW เพคติน เศษส่วนเรื่องของราคา ส่วนมวลกรามสำหรับเอนไซม์ที่สกัดเพคตินจาก ehf สอดคล้องกับข้อมูลที่กล่าวถึงในมาตรา 3.4 เมกะวัตต์ที่ด้านล่าง บนมืออื่น ๆ , ผนังเซลล์ของเครือข่าย mhf อาจได้รับน้อยแน่นผูก ( ดังนั้น ลดความแน่น ) เป็นผลของการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในการเจริญเติบโต ( เช่นเซลล์ผนังบวม )นี้อาจช่วยให้เซลลูเลสแยกไว้อยู่ในผนังเซลล์ และ ดังนั้น งานเพิ่มเติมอาจถูกโดดเดี่ยว .

ฟูโคส , ไซโลส แมนโนส และสารตกค้างกลูโคสอยู่ในปริมาณที่ค่อนข้างเล็ก ทั้งแยก และถือว่าสิ่งปนเปื้อนจากเซลลูโลสและส่วนประกอบ hemicellulosic . กลูโคสและไซโลสอาจเกิดขึ้นเช่นไซโลกลูแคน ทำให้ขึ้นประมาณ 9.82 %9.38 % และ 3.75 % w / w ของ NSP ทั้งหมดในกรดสกัด , น้ำสกัดเอนไซม์ที่สกัด ehf เพกทิน ตามลำดับ อย่างไรก็ตามเนื้อหาไซโลกลูแคนถูกคาดว่าจะมีประมาณ 2.6% , 5.0 และร้อยละ 0.4 % w / w ใน mhf เพกทินบริสุทธิ์ได้ด้วยกรด น้ำ และวิธีการ การแยกเอนไซม์ ตามลำดับไซโลกลูแคนได้ค่อนข้างคงที่ในระดับต่ำในช่วงการสุกผลไม้กีวีเขียวโดยไม่คำนึงถึงวิธีการสกัด ( หลี่ ซากุราอิ &เนวิน , 2009 ) .

3.4 . น้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยโดยน้ำหนัก ( MW ) การกระจายของเพกตินบริสุทธิ์

รูปที่ 1A และ B แสดงให้กลิ่นของการกระจายแสง ( LS ) การตอบสนองที่ 90 องศา ,รังสีอัลตราไวโอเลต ( UV ) และค่าดัชนีหักเห ( DRI ) สัญญาณของน้ำบริสุทธิ์ที่สกัด ehf mhf และเพกตินเป็นฟังก์ชันของเจ๊สัวปริมาตร ( มิลลิลิตร ) สัญญาณ DRI เป็นสัดส่วนโดยตรงกับความเข้มข้นของพอลิเมอร์ ในขณะที่มีสัญญาณขึ้นอยู่กับขนาด , MW และความเข้มข้นของโมเลกุลของเพคตินตัวอย่างผ่านทางคอลัมน์