Participants were tested individual

Participants were tested individually in their classrooms. They were told that their responses were anonymous. Given the
number of respondents with low educational ability, we used short and simple measures. Sensation seeking was measured
using a 2-item scale (e.g., “I like to do risky things, even if they are dangerous”; Slater et al., 2003; Cronbach a ¼ .83). Trait
aggressiveness was measured using the 9-item (e.g., “I fight more often than most other people do”) physical aggression
subscale of the Aggression Questionnaire (Buss & Perry, 1992; Cronbach a ¼ .76). Items on both scales were rated using
a 7-point scale (1 ¼ disagree completely to 7 ¼ agree completely).
Participants were equally distributed across the three levels: 33.4% were from VMBO schools, 33.0% were from HAVO
schools, and 33.6% were from VWO schools.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เข้าร่วมได้ทดสอบรายบุคคลในห้องเรียนของพวกเขา พวกเขาได้บอกว่า การตอบรับไม่ระบุชื่อ ได้รับการจำนวนผู้ตอบ มีความสามารถในการศึกษาต่ำ เราใช้มาตรการระยะสั้น และง่ายขึ้น ความรู้สึกไม่ถูกวัดใช้ขนาด 2-สินค้า (เช่น "ฉันชอบทำสิ่งที่มีความเสี่ยง แม้ว่าจะเป็นอันตราย" สเลเทอร์และ al., 2003 Cronbach ได้¼.83). ติดaggressiveness ถูกวัดโดยใช้การ 9 รายการ (เช่น, "ฉันต่อสู้บ่อยขึ้นกว่าคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ทำ") ทางกายภาพรุกรานsubscale ของแบบสอบถามรุกราน (Buss & Perry, 1992 Cronbach ได้¼.76). สินค้าในทั้งสองระดับมีคะแนนใช้มาตรา 7 จุด (1 ¼ไม่เห็นด้วยทั้งหมดกับ 7 ¼ตกลงอย่างสมบูรณ์)ผู้เข้าร่วมได้ที่กระจายเท่า ๆ กันสามระดับ: 33.4% ได้จากโรงเรียน VMBO, 33.0% ได้จาก HAVOโรงเรียน และ 33.6% ได้จากโรงเรียน VWO

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เข้าร่วมการทดสอบรายบุคคลในห้องเรียนของพวกเขา พวกเขาบอกว่าการตอบสนองของพวกเขาที่ไม่ระบุชื่อ กำหนด
จำนวนของผู้ตอบแบบสอบถามที่มีความสามารถในการศึกษาต่ำเราใช้มาตรการที่สั้นและง่าย การแสวงหาการสัมผัสถูกวัด
โดยใช้ระดับ 2 รายการ (เช่น "ผมชอบที่จะทำสิ่งที่มีความเสี่ยงถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีอันตราย"; ตำหนิ et al, 2003;. ครอนบาค¼ 0.83) ลักษณะ
แข็งขันถูกวัดโดยใช้-9 รายการ (เช่น "ผมต่อสู้บ่อยขึ้นกว่ามากที่สุดที่คนอื่นทำ") การรุกรานทางกายภาพ
subscale ของการรุกรานแบบสอบถาม (Buss & เพอร์รี่ 1992; ครอนบาค¼ 0.76) รายการบนตาชั่งทั้งสองถูกจัดอันดับโดยใช้
ระดับ 7 จุด (1 ¼ไม่เห็นด้วยอย่างสิ้นเชิงถึง 7 ¼ตกลงที่สมบูรณ์)
ผู้เข้าร่วมได้รับการกระจายอย่างเท่าเทียมกันทั่วทั้งสามระดับ 33.4% มาจากโรงเรียน VMBO, 33.0% มาจาก Havo
โรงเรียนและ 33.6% มาจากโรงเรียน VWO

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เข้าร่วมทดสอบเป็นรายบุคคลในชั้นเรียนของพวกเขา พวกเขาบอกว่าการตอบสนองของพวกเขาที่ไม่ระบุชื่อ ได้รับหมายเลขของผู้ตอบแบบสอบถามที่มีความสามารถ
การศึกษาต่ำ เราใช้มาตรการที่สั้นและง่าย การใช้ความรู้สึกวัด
2-item ขนาด ( เช่น " ฉันชอบทำอะไรเสี่ยงๆ แม้ว่าพวกเขาจะมีอันตราย " ; สลา et al . , 2003 ; เป็น¼เท่ากับ . 83 ) นิสัย
องวัดการใช้เทคโนโลยี ( เช่น " ฉันสู้บ่อยกว่าคนอื่น ๆส่วนใหญ่ " ) ( ความก้าวร้าว
ทางกายภาพของการรุกราน ( บัส ) & Perry , 1992 ; เป็น¼เท่ากับ . 76 ) รายการทั้งในระดับอยู่โดยใช้การ 7-point ขนาด ( 1 ¼ไม่เห็นด้วยทั้งหมด 7 ¼เห็นด้วยอย่างสมบูรณ์ ) .
จำนวนเท่า ๆ กันกระจาย ทั้งสามระดับ : 334 ร้อยละ vmbo ร้อยละ 33.0 จากโรงเรียน , โรงเรียน havo
, 33.6 % จากโรงเรียน vwo .