Porter moved from Walsenburg to Col

Porter moved from Walsenburg to Colorado Springs when he was eight years old and began playing drums in rhythm and blues bands while a teenager. He attended Wiley College in Texas briefly, where trumpeter Kenny Dorham was a fellow student. He joined Milt Larkin's band in 1943,[2] replacing Joe Marshall.[3]

After military service, Porter settled in Los Angeles, and his services were soon in demand by some of the pioneers of bebop. He worked with Teddy Bunn and Howard McGhee, making his first recordings with the latter. In 1946 he backed Charlie Parker on such Dial classics as "A Night In Tunisia", "Yardbird Suite", "Ornithology" and the unfortunate recording of "Lover Man".[4]

Porter played on Los Angeles' Central Avenue with such leading bebop players as Dexter Gordon, Wardell Gray and Teddy Edwards, and in San Francisco with Hampton Hawes and Sonny Criss. He organized and went on the road with a big band in 1949 that included Art Farmer, Jimmy Knepper and Eric Dolphy.[5]

During the 1950s Roy Porter was inactive as a jazz musician due to drug problems and returned to music only infrequently afterwards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พนักงานยกกระเป๋าย้ายจากแรมมายสเตย์โคโลราโดสปริงส์เมื่อเขาอายุ 8 ปี และเริ่มเล่นกลองในวงโฮสเทลในขณะที่ยังเป็นวัยรุ่น แนะนำวิทยาลัยในเท็กซัสสั้น ๆ แตร Kenny Dorham อยู่ที่ไหนเป็นเพื่อนนักเรียนร่วมกัน เขาเข้าร่วม Milt ลาร์คินของวงในปี 1943, [2] แทนโจมาร์แชลล์ [3]หลังจากรับราชการทหาร กระเป๋าชำระในลอสแองเจลิส และบริการของเขาไม่ช้าก็ต้องการโดยเป็นผู้บุกเบิก bebop เขาทำงานกับเท็ดดี้ Bunn และฮาวเวิร์ด McGhee ทำบันทึกของเขาครั้งแรก ด้วยหลัง ในปี 1946 เขาสำรองชาร์ลีปาร์คเกอร์บนคลาสสิกดังกล่าวเรียกเป็น "A คืนในตูนิเซีย" "สวี ท Yardbird" "อุทกวิทยาทัศนียภาพ" และบันทึกโชคร้ายของ "คนรัก" [4]พนักงานยกกระเป๋าเล่นบนถนนกลางลอสแอนเจลิ ด้วยเช่นผู้เล่นชั้นนำ bebop กอร์ดอนด้านขวา สี เทา Wardell และ เอ็ดเวิร์ดเท็ดดี้ และ ในซานฟรานซิสโกแฮมป์ตัน Hawes และ Sonny ขวาง เขาจัด และเดินบนถนนกับวงใหญ่ในปี 1949 ที่รวมศิลปะชาวนา จิมมี่เน็ปเปอร์ และ Eric Dolphy [5]ในระหว่างปี 1950 Roy พนักงานยกกระเป๋าไม่ได้ใช้งานเป็นเป็นนักดนตรีแจ๊สเนื่องจากปัญหายาเสพติด และกลับไปเพลงนาน ๆ ครั้งเท่านั้นหลังจากนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พอร์เตอร์ย้ายจากวาลเซนเบิร์กไปโคโลราโดสปริงส์เมื่อเขาอายุได้แปดขวบและเริ่มเล่นกลองในจังหวะและบลูส์วงดนตรีในขณะที่วัยรุ่น เขาเข้าเรียนที่ Wiley College ในเท็กซัสในเวลาสั้น ๆ ที่เป่าแตรเคนนี Dorham เป็นเพื่อนนักเรียน เขาได้เข้าร่วมวงมิลต์เฟร็ดดี้ในปี 1943 [2] แทนที่โจมาร์แชลล์. [3] หลังจากที่รับราชการทหารพอร์เตอร์ตั้งรกรากอยู่ใน Los Angeles และบริการของเขาได้เร็ว ๆ นี้ในความต้องการของบางส่วนของผู้บุกเบิกแจ๊ช เขาทำงานร่วมกับเท็ดดี้บรรณและโฮเวิร์ด McGhee ทำให้การบันทึกเสียงครั้งแรกของเขากับหลัง ในปี 1946 เขาได้รับการสนับสนุนชาร์ลีปาร์กเกอร์คลาสสิกแบบ Dial เช่น "คืนในตูนีเซีย", "นักโทษสวีท", "วิทยา" และบันทึกที่โชคร้ายของ "คนรักผู้ชายคนหนึ่ง". [4] พอร์เตอร์เล่นใน Los Angeles 'กลางถนนกับชั้นนำเช่น เล่นแจ๊ชเป็นเด็กซ์เตอร์กอร์ดอน Wardell สีเทาและเท็ดดี้เอ็ดเวิร์ดและในซานฟรานซิที่ Hampton ฮาร์เวสและซันนี่ขวาง เขาจัดและเดินอยู่บนถนนที่มีวงดนตรีขนาดใหญ่ในปี 1949 ที่รวมศิลปะชาวนาจิมมี่ Knepper และเอริคโด. [5] ในช่วงปี 1950 รอยพอร์เตอร์ไม่ทำงานเป็นนักดนตรีแจ๊สอันเนื่องมาจากปัญหายาเสพติดและกลับไปยังเพลงเพียงนาน ๆ ครั้งหลังจากนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พอร์เตอร์ ย้ายจาก walsenburg ไปโคโลราโดสปริงส์ เมื่อเขาอายุ 8 ขวบ และเริ่มเล่นกลองในจังหวะและบลูส์วงตอนเป็นวัยรุ่น เขาเข้าเรียนที่วิทยาลัยนิ่งในเท็กซัสสั้นที่เป่าแตรเคนนี่ ดอร์แรมเป็นนักเรียนคนนี้ เขาเข้าร่วม กับน้ำยา Larkin วงดนตรีใน 1943 [ 2 ] แทนที่โจมาร์แชลล์ [ 2 ]หลังจากการรับราชการทหาร พอร์เตอร์ อาศัยอยู่ใน Los Angeles , และบริการของเขาได้ในความต้องการโดยบางส่วนของผู้บุกเบิก Bebop . เขาเคยทำงานกับ เท็ดดี้ ได้รับ และโฮเวิร์ด สะดวกที่ ทำบันทึกแรกของเขากับหลัง ใน 2489 เขาได้รับการสนับสนุน ชาร์ลี ปาร์คเกอร์ บนหน้าปัดคลาสสิกเช่น " คืนในตูนิเซีย " , " ชุดนักโทษ " , " วิทยา " และบันทึกที่โชคร้ายของ " คนรักเพื่อน " [ 5 ]พอร์เตอร์เล่นบนถนนกลาง Los Angeles " ด้วยเช่นนำ Bebop ผู้เล่นเป็นเด็กซ์เตอร์กอร์ดอน วอร์เดลล์สีเทา และเท็ดดี้ เอ็ดเวิร์ด และ ซานฟรานซิสโก กับ ซันนี่ คริส ฮาวส์ แฮมป์ตัน และ . เขาจัดและเดินบนถนนกับวงดนตรีใน 1949 รวมเกษตรกรศิลปะ จิมมี่เน็ปเปอร์ และเอริคโดล . [ 5 ]ในช่วงยุค 50 รอยพอร์เตอร์ ถูกใช้งานเป็นนักดนตรีแจ๊ซ เนื่องจากปัญหายาเสพติดและส่งกลับเฉพาะเพลงบ่อยหลังจากนั้น