As I continued my research on this

As I continued my research on this topic, I stumbled upon an interesting blog that discusses women’s opinion on physical and emotional abuse. I was surprised to read about women who believe it is better to deal with emotional abuse rather than physical abuse for the simple reason that one leaves physical marks and the other does not. One woman said, “ my husband is mean and verbally abusive...however, he has never punched, pushed, or kicked me.” In response to this comment, it seems as if this woman did not consider verbal abuse as part of domestic violence. There exist two main types of abuse that are categorized as domestic violence, physical and emotional abuse. This woman experienced had experienced emotional abuse which still leaves critical consequences for her and her children, yet she does not see it like this because of her lack of knowledge on the types of abuse. Physical abuse consists of slapping, hitting, kicking, burning, punching, chocking, shoving, throwing things, locking a person out of the house, restraining and other acts designed to injure, hurt, endanger, or cause physical pain. On the other hand, emotional abuse includes consistently doing or saying things to shame, insult, ridicule, embarrass, demean, belittle, or mentally hurt another person.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันยังคงวิจัยของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉัน stumbled เมื่อบล็อกน่าสนใจที่กล่าวถึงความเห็นของผู้หญิงในทางกายภาพและจิตใจและ ผมรู้สึกประหลาดใจเกี่ยวกับผู้หญิงที่เชื่อว่า ดีกว่าที่จะจัดการกับการละเมิดทางอารมณ์มากกว่าที่เป็นละเมิดทางกายภาพสำหรับเหตุผลง่าย ๆ ว่า หนึ่งใบรอยทางกายภาพ และอื่น ๆ ที่ไม่ได้ อ่าน ผู้หญิงคนหนึ่งที่กล่าวว่า, "สามีของฉันเป็นวาจาที่ไม่เหมาะสม และหมายถึง...อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยเจาะ ผลักดัน หรือเตะฉัน. " ตอบความคิดเห็นนี้ ดูเหมือนว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่คิดเรื่องละเมิดทางวาจาเป็นส่วนหนึ่งของความรุนแรงในครอบครัว มีอยู่ 2 ประเภทหลักละเมิดที่จัดประเภทเป็นความรุนแรงในครอบครัว กาย และอารมณ์ ผู้หญิงคนนี้มีประสบการณ์เคยละเมิดทางอารมณ์ซึ่งยังคง ออกผลสำคัญสำหรับเธอและลูก ๆ ของเธอ แต่เธอไม่เห็นมันเช่นนี้เนื่องจากเธอไม่มีความรู้เกี่ยวกับชนิดของการละเมิด การทารุณกรรมทางกายประกอบด้วยตบ ตี เตะ การเขียน เจาะ chocking, shoving กฏระเบียบ ล็อคคนออกจากบ้าน ยับยั้ง และปฏิบัติการออกแบบมาเพื่อทำร้าย ทำร้าย อันตราย หรือทำให้เกิดโรค บนมืออื่น ๆ ละเมิดทางอารมณ์รวมถึงทำ หรือพูดอะไรให้อับอาย ดูถูก เย้ย ถ่างขา ลดเกียรติ สบประมาท หรือทำร้ายจิตใจคนอื่นบ้างอย่างสม่ำเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ผมยังคงวิจัยของฉันในหัวข้อนี้ฉัน stumbled เมื่อบล็อกที่น่าสนใจที่กล่าวถึงความเห็นของผู้หญิงเกี่ยวกับการละเมิดทางร่างกายและอารมณ์ ฉันรู้สึกประหลาดใจที่จะอ่านเกี่ยวกับผู้หญิงที่เชื่อว่ามันจะดีกว่าที่จะจัดการกับล่วงละเมิดทางอารมณ์มากกว่าการทำร้ายร่างกายด้วยเหตุผลง่ายๆว่าหนึ่งใบเครื่องหมายทางกายภาพและอื่น ๆ ไม่ได้ ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวว่า "สามีของฉันเป็นค่าเฉลี่ยและไม่เหมาะสมด้วยวาจา ... แต่เขาไม่เคยชกผลักหรือเตะผม." ในการตอบสนองต่อความคิดเห็นนี้มันดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้พิจารณาการละเมิดทางวาจาเป็นส่วนหนึ่งของประเทศ ความรุนแรง มีสองประเภทหลักของการละเมิดที่มีการแบ่งออกเป็นความรุนแรงในครอบครัวทางร่างกายและล่วงละเมิดทางอารมณ์อยู่ ผู้หญิงคนนี้มีประสบการณ์เคยมีประสบการณ์การล่วงละเมิดทางอารมณ์ซึ่งยังคงออกจากผลกระทบที่สำคัญสำหรับเธอและลูก ๆ ของเธอ แต่เธอไม่เห็นมันเช่นนี้เพราะเธอขาดความรู้เกี่ยวกับประเภทของการละเมิด ทำร้ายร่างกายประกอบด้วยตบตีเตะ, การเผาไหม้เจาะ chocking ดันการขว้างปาสิ่งล็อคคนออกจากบ้าน, รั้งและการกระทำอื่น ๆ ที่ออกแบบจะทำร้ายเจ็บเป็นอันตรายหรือก่อให้เกิดความเจ็บปวดทางกาย บนมืออื่น ๆ , ล่วงละเมิดทางอารมณ์อย่างต่อเนื่องรวมถึงการทำหรือพูดสิ่งที่ได้รับความอับอายดูถูกเยาะเย้ยอึดอัดใจดูหมิ่นดูแคลนหรือจิตใจทำร้ายบุคคลอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนฉันวิจัยในหัวข้อนี้ ฉัน stumbled เมื่อบล็อกที่น่าสนใจที่กล่าวถึงความคิดเห็นของผู้หญิงในการทารุณกรรมทางกายและทางอารมณ์ ฉันประหลาดใจมากที่จะอ่านเกี่ยวกับผู้หญิงที่เชื่อว่าดีกว่าที่จะจัดการกับการล่วงละเมิดทางอารมณ์มากกว่าทำร้ายร่างกายด้วยเหตุผลง่ายๆว่าหนึ่งใบเครื่องหมายทางกายภาพและอื่น ๆ ไม่มี หญิงคนหนึ่งกล่าวว่า " สามีของฉันและใช้วาจาที่ไม่เหมาะสม . . . . . . . แต่เขาไม่เคยชกผลักหรือถีบฉัน " ในการตอบสนองต่อความคิดเห็นนี้ ดูเหมือนว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้พิจารณาการละเมิดทางวาจาเป็นส่วนหนึ่งของความรุนแรงในครอบครัว มีอยู่สองประเภทหลักของการละเมิดที่จัดอยู่ในประเภทความรุนแรงภายในประเทศ การทารุณกรรมทางกายและทางอารมณ์ ผู้หญิงที่มีประสบการณ์มีประสบการณ์ทางอารมณ์ซึ่งยังคงทิ้งอย่างทารุณจากเธอและลูก ๆของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้ดูแบบนี้เพราะว่าเธอขาดความรู้เกี่ยวกับชนิดของการละเมิด การละเมิดทางกายภาพประกอบด้วยตบ , ตี , เตะ , การเผาไหม้ , เจาะรู , ช๊อกกิ้ง shoving , ขว้างปาสิ่งของ , ล็อคคนออกจากบ้าน การยับยั้งและการกระทำอื่น ๆที่ออกแบบมาเพื่อทำร้าย บาดเจ็บ เป็นอันตราย หรือก่อให้เกิดความเจ็บปวดทางกายภาพ บนมืออื่น ๆ , การล่วงละเมิดทางอารมณ์ รวมถึงทำหรือพูดอย่างอาย ดูถูก เยาะเย้ย หรือดูถูกลง , อึดอัดใจ , ใจเจ็บอีกคน