Footwear industry observers expect

Footwear industry observers expect companies to take a hard look at the economics of producing a bigger
fraction of athletic shoes in Asian-Pacific and Latin American countries where trainable supplies of lowwage
labor are readily available. Compensation levels for Asian-Pacific and Latin American workers
currently run about 20% of annual compensation levels in Europe-Africa and North America. However,
worker productivity levels at different plants can vary substantially because of the overall experience of the
work force, the use of different incentive compensation plans, the degree of emphasis placed on best
practices training, and the use of up-graded footwear-making equipment. All workers worldwide are paid
1.5 times their regular base wage for working overtime (more than 40 hours per week).
But locating most of the company’s production in Asia-Pacific and/or Latin America has two potentially
significant disadvantages. Tariffs have to be paid on footwear exported from Asia-Pacific plants to markets
in Latin America ($6 per pair) and Europe-Africa ($4 per pair); likewise, tariffs have to be paid on footwear
exports from Latin American plants to markets in Europe-Africa ($4 per pair) and the Asia-Pacific ($8 per
pair)—it’s uncertain whether tariffs in future years will rise or fall and by how much. Also, all companies
are subject to unfavorable year-to-year exchange rate fluctuations in shipping footwear from one region to
another (as discussed below). One way to guard against adverse changes in tariffs and exchange rates is
to maintain a production base in each of the four geographic regions and rely upon those plants to satisfy
demand for the company’s branded footwear in their respective region. It remains to be seen how
companies will weigh the pros and cons of locating plant capacity in one region versus another

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รองเท้าอุตสาหกรรมผู้สังเกตการณ์คาดว่าบริษัทจะดูยากที่เศรษฐศาสตร์ของการผลิตใหญ่เศษของกีฬารองเท้าในเอเชีย-แปซิฟิกและริกาประเทศ trainable ซัพพลาย lowwageแรงงานมีพร้อม ระดับค่าตอบแทนสำหรับแรงงานเอเชีย-แปซิฟิกและละตินอปัจจุบันทำงานประมาณ 20% ของระดับค่าตอบแทนประจำปีในยุโรปแอฟริกาและอเมริกาเหนือ อย่างไรก็ตามผู้ปฏิบัติงานระดับผลผลิตในพืชแตกต่างกันแตกต่างกันมาก เพราะประสบการณ์โดยรวมของการแรงงาน การใช้แผนค่าตอบแทนจูงใจแตกต่างกัน ระดับของการเน้นไว้บนสุดปฏิบัติการฝึกอบรม และการใช้อุปกรณ์ทำรองเท้าระดับขึ้น ได้รับค่าจ้างแรงงานทั้งหมดทั่วโลก1.5 เท่าของปกติฐานค่าจ้างสำหรับการทำงานล่วงเวลา (มากกว่า 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์)แต่ค้นหามากที่สุดของการผลิตของบริษัทในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกหรือละตินมีสองอาจข้อเสียที่สำคัญ ภาษีต้องชำระในรองเท้าที่ส่งออกจากเอเชีย-แปซิฟิกพืชการตลาดในสหรัฐอเมริกา ($6 ต่อคู่) และยุโรปแอฟริกา ($4 ต่อคู่); ในทำนองเดียวกัน ภาษีต้องชำระในรองเท้าส่งไปยังตลาดในยุโรป-แอฟริกา ($4 ต่อคู่) และเอเชียแปซิฟิก ($8 ต่อจากพืชริกาคู่) — ไม่แน่นอนว่าภาษีศุลกากรในปีอนาคตจะเพิ่มขึ้น หรือลดลง และจำนวน ยัง ทุกบริษัทอาจมีความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนปีปีร้ายในรองเท้าส่งสินค้าจากภูมิภาคหนึ่งไปอีก (เป็น discussed ด้านล่าง) เป็นวิธีหนึ่งที่จะรักษาร้ายเปลี่ยนแปลงในอัตราแลกเปลี่ยนและภาษีศุลกากรการรักษาการผลิตพื้นฐานในแต่ละภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ 4 ถือพืชเหล่านั้นเพื่อตอบสนองความต้องการของบริษัทตราสินค้ารองเท้าในภูมิภาคของพวกเขาเกี่ยวข้อง ยังคงจะมองเห็นว่าบริษัทจะมีน้ำหนัก pros และ cons ของค้นหาโรงงานผลิตในภูมิภาคหนึ่งเทียบกับอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังเกตการณ์ในอุตสาหกรรมรองเท้าคาดว่า บริษัท
จะใช้เวลาดูยากที่เศรษฐกิจของการผลิตที่ใหญ่กว่าส่วนของรองเท้ากีฬาในประเทศแถบเอเชียแปซิฟิกและละตินอเมริกาที่อุปกรณ์สุวินัยlowwage
ของแรงงานที่มีอยู่ได้อย่างง่ายดาย ระดับการชดเชยสำหรับเอเชียแปซิฟิกและละตินอเมริกาแรงงานปัจจุบันทำงานเกี่ยวกับ 20% ของระดับค่าตอบแทนประจำปีในยุโรปแอฟริกาและอเมริกาเหนือ
อย่างไรก็ตามระดับการผลิตของคนงานในโรงงานที่แตกต่างกันสามารถแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากประสบการณ์โดยรวมของการทำงานการใช้แผนค่าตอบแทนจูงใจที่แตกต่างกันในระดับของการเน้นที่วางอยู่บนที่ดีที่สุดในการฝึกอบรมการปฏิบัติและการใช้ขึ้นอย่างช้าๆ อุปกรณ์ทำรองเท้า . คนงานทุกคนทั่วโลกจะได้รับเงิน1.5 เท่าค่าจ้างฐานปกติของพวกเขาสำหรับการทำงานล่วงเวลา (มากกว่า 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์). แต่ตำแหน่งมากที่สุดของการผลิตของ บริษัท ในเอเชียแปซิฟิกและ / หรือลาตินอเมริกาที่อาจเกิดขึ้นมีสองข้อเสียอย่างมีนัยสำคัญ ภาษีศุลกากรจะต้องมีการจ่ายเงินในรองเท้าส่งออกจากโรงงานในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกไปยังตลาดในละตินอเมริกา ($ 6 ต่อคู่) และยุโรปแอฟริกา ($ 4 ต่อคู่); ในทำนองเดียวกันอัตราภาษีที่ต้องจ่ายในรองเท้าส่งออกจากโรงละตินอเมริกาไปยังตลาดในยุโรปแอฟริกา ($ 4 ต่อคู่) และเอเชียแปซิฟิก ($ 8 ต่อคู่) -It ของไม่แน่ใจว่าภาษีในอนาคตจะเพิ่มขึ้นหรือลดลงและโดยวิธีการ มาก นอกจากนี้ทุก บริษัทอาจมีการเอื้อปีต่อปีผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนในการจัดส่งสินค้ารองเท้าจากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกคนหนึ่ง (ตามที่กล่าวไว้ด้านล่าง) วิธีหนึ่งที่จะป้องกันการเปลี่ยนแปลงทางภาษีและอัตราแลกเปลี่ยนคือการรักษาฐานการผลิตในแต่ละสี่ภูมิภาคและพึ่งพาพืชเหล่านั้นเพื่อตอบสนองความต้องการของบริษัท รองเท้าตราสินค้าในภูมิภาคของตน มันยังคงที่จะเห็นได้ว่าบริษัท จะมีน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของการตั้งกำลังการผลิตในภูมิภาคเมื่อเทียบกับอีกคนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้สังเกตการณ์ในอุตสาหกรรมรองเท้า คาดว่าบริษัทจะใช้เวลาดูยากที่เศรษฐศาสตร์การผลิตใหญ่
เศษส่วนของรองเท้ากีฬาในประเทศแถบเอเชีย แปซิฟิก และละตินอเมริกา ซึ่งวัสดุคุ้มครองแรงงาน lowwage
จะพร้อมใช้งาน ค่าตอบแทนในระดับเอเชีย - แปซิฟิก และคนงานละตินอเมริกา
ปัจจุบันใช้ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ของระดับค่าตอบแทนประจำปี ใน ยุโรป แอฟริกา และอเมริกาเหนืออย่างไรก็ตาม ผลผลิตของพนักงานระดับที่แตกต่างกันของพืช
อาจแตกต่างกันอย่างมาก เพราะจากประสบการณ์โดยรวมของ
งานบังคับใช้แผนค่าตอบแทนจูงใจที่แตกต่างกัน ระดับความสำคัญอยู่ในการฝึกอบรมปฏิบัติที่ดีที่สุด
และใช้อัพเกรดรองเท้าการผลิตอุปกรณ์ คนทั่วโลกจะได้รับเงิน
15 เท่าของปกติ ฐานค่าจ้างสำหรับการทำงานล่วงเวลา ( มากกว่า 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ) .
แต่ซึม ส่วนใหญ่ของการผลิตของ บริษัท ในภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิก และ / หรือละตินอเมริกามีสองอาจ
) ข้อเสีย อัตราภาษีที่ต้องจ่ายในรองเท้าส่งออกจากพืชเอเชียแปซิฟิกตลาด
ในละตินอเมริกา ( $ 6 ต่อคู่ ) และยุโรปแอฟริกา ( $ 4 ต่อคู่ ) ; อนึ่งอัตราภาษีที่ต้องจ่ายในการส่งออกจากโรงงานรองเท้า
ละตินอเมริกันตลาดในยุโรปแอฟริกา ( $ 4 ต่อคู่ ) และเอเชียแปซิฟิก ( $ 8 ต่อ
คู่ ) - มันไม่แน่ใจว่าอัตราภาษีในอนาคตปีจะขึ้นหรือลงและโดยวิธีการมาก นอกจากนี้ บริษัท ทั้งหมด
อาจมีเสียเปรียบปีความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยน ในการจัดส่งรองเท้าจากภูมิภาคหนึ่งไปยังอีก
( ตามที่กล่าวไว้ด้านล่าง )วิธีหนึ่งเพื่อป้องกันการเปลี่ยนแปลงที่ไม่พึงประสงค์ในอัตราภาษีและอัตราแลกเปลี่ยน
เพื่อรักษาฐานการผลิตในแต่ละสี่ภูมิภาคและพึ่งพาพืชเหล่านั้น เพื่อตอบสนองความต้องการของ บริษัท ฯ
รองเท้าแบรนด์ในภูมิภาคของตน มันยังคงที่จะเห็นวิธีการ
บริษัทจะชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของการค้นหาการผลิตในภูมิภาคหนึ่งกับอีก