Knowledge creating may be viewed as

Knowledge creating may be viewed as the transformation of personal
knowledge between individuals through dialogue, discourse, sharing, and
storytelling. This phase is directed by a knowledge vision of “as is” (current
situation) and “to be” (future, desired state). Knowledge creation widens the
spectrum of potential choices in decision making by providing new knowledge
and new competencies. The result feeds the decision-making process with innovative
strategies that extend the organization’s capability to make informed,
rational decisions. Choo (1998) draws upon the Nonaka and Takeuchi (1995)
model for a theoretical basis of knowledge creation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสร้างความรู้อาจจะดูเป็นการเปลี่ยนแปลงของส่วนบุคคลความรู้ระหว่างบุคคลผ่านการโต้ตอบ วาทกรรม แบ่งปัน และเล่าเรื่อง ขั้นตอนนี้เป็นผู้กำกับ โดยความรู้วิสัยทัศน์ของ "ตามที่เป็น" (ปัจจุบันสถานการณ์) และ "ไปได้" (รัฐในอนาคต ที่ต้องการ) สร้างความรู้กว้างในสเปกตรัมของการเลือกมีศักยภาพในการตัดสินใจโดยการให้ความรู้ใหม่และความสามารถใหม่ ผลฟีดกระบวนการตัดสินใจ ด้วยนวัตกรรมกลยุทธ์ที่ขยายความสามารถขององค์กรเพื่อทำให้แจ้งการตัดสินใจมีเหตุผล Choo (1998) วาดโนนากะและสแมน (1995)แบบจำลองสำหรับพื้นฐานทางทฤษฎีของการสร้างความรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สร้างองค์ความรู้อาจจะมองว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงของส่วนบุคคล
รู้ระหว่างบุคคลที่ผ่านการสนทนาวาทกรรมร่วมกันและการ
เล่าเรื่อง ช่วงนี้กำกับการแสดงโดยมีวิสัยทัศน์ความรู้เกี่ยวกับ "จะเป็น" (ปัจจุบัน
สถานการณ์) และ "เป็น" (ในอนาคตรัฐต้องการ) การสร้างความรู้กว้าง
สเปกตรัมของทางเลือกที่มีศักยภาพในการตัดสินใจโดยการให้ความรู้ใหม่
และความสามารถใหม่ ผลที่ได้ฟีดกระบวนการตัดสินใจด้วยนวัตกรรม
กลยุทธ์ที่ขยายขีดความสามารถขององค์กรเพื่อให้ทราบ
การตัดสินใจที่มีเหตุผล ปู๊น (1998) ดึงเมื่อ Nonaka และ Takeuchi (1995)
แบบจำลองสำหรับทฤษฎีพื้นฐานของการสร้างความรู้