“Damn it! This bastard doesn’t act

“Damn it! This bastard doesn’t act like a soldier! To think you would even use your feet! You need to just stick to textbook swordsmanship!”
Succulent rolled on the floor while quickly getting back up and with the sound of clicking his tongue, he poured out his criticisms.
It was a style that was different from what the soldiers trained in. It was dirtier; it felt like he was facing off against an adventurer. That was why he couldn’t let down his guard.
A feeling of anxiety ran down Succulent’s back.
At first, he thought that he would win easily, that he could quickly finish off a brat like this. However, now he could feel that composure start to disappear.
Succulent drew in his breath as he saw how the boy who he deemed dangerous was slowly weakening.
His complexion looked as if their previous series of clashes had burned out the flame of his life. No, that was probably the truth. Like how a candle burns brightly just before it goes out, that power was the same.
Now, he will really die even if he were to simply touch him.
Succulent felt a tiny relief and after a moment of hesitation, was dominated by anger.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไอ้ห่า ลูกครึ่งนี้ไม่เหมือนทหาร คิดว่าคุณจะใช้เท้าของคุณ ต้องการเพียงแค่ติดกับตำราตะลึง"ฉ่ำรีดบนพื้นขณะเร็วรับกลับขึ้น และ ด้วยเสียงคลิลิ้น เขาเทออกวิพากษ์วิจารณ์เขามันเป็นลักษณะที่แตกต่างจากทหารที่ฝึกใน ก็สกปรก มันรู้สึกเหมือนเขาได้ไปเผชิญนักแสวงโชคที่ นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ให้ลงยามของเขาความรู้สึกของความวิตกกังวลวิ่งกลับของฉ่ำครั้งแรก เขาคิดว่า เขาจะชนะได้อย่างง่ายดาย ที่ เขาได้อย่างรวดเร็วเสร็จสิ้นปิดสารเลวอย่างนี้ อย่างไรก็ตาม ขณะนี้เขารู้สึกว่าความสงบนั้นเริ่มหายไปอวบดึงลมหายใจเขาเห็นว่าเด็กที่เขาถือว่าเป็นอันตรายถูกลดลงช้าผิวของเขาดูเหมือนว่าชุดของพวกเขาก่อนหน้านี้ปะทะกันมีไส้เปลวไฟของชีวิตของเขา ไม่ ที่เป็นความจริง เช่นวิธีเทียนแรงกล้าก่อนออกไป พลังที่ได้เหมือนกันตอนนี้ เขาจะตายถึงแม้เขาจะเพียงแค่สัมผัสเขาจริง ๆฉ่ำรู้สึกบรรเทาเล็ก ๆ และหลังจากช่วงของลังเล ถูกครอบงำ ด้วยความโกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไอ้บ้า! ไอ้นี้ไม่ได้ทำหน้าที่เหมือนทหาร! จะคิดว่าคุณก็จะใช้เท้าของคุณ! คุณต้องการเพียงแค่ติดตำราดาบ! "
ฉ่ำกลิ้งอยู่บนพื้นในขณะที่ได้รับอย่างรวดเร็วกลับขึ้นและด้วยเสียงคลิกที่ลิ้นของเขาเขาเทออกวิพากษ์วิจารณ์.
มันเป็นสไตล์ที่แตกต่างจากสิ่งที่ทหารได้รับการฝึกฝนใน. มัน เป็นสกปรก; มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับนักผจญภัย นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาไม่สามารถให้ลงยามของเขา.
ความรู้สึกของความวิตกกังวลวิ่งลงกลับฉ่ำของ.
ตอนแรกเขาคิดว่าเขาจะเป็นฝ่ายชนะได้อย่างง่ายดายว่าเขาได้อย่างรวดเร็วสามารถจบออกสารเลวเช่นนี้ แต่ตอนนี้เขาอาจจะรู้สึกสงบที่เริ่มต้นที่จะหายไป.
ฉ่ำเข้ามาอยู่ในลมหายใจของเขาในขณะที่เขาเห็นว่าเด็กผู้ชายที่เขาถือว่าเป็นอันตรายค่อย ๆ อ่อนตัวลง.
ผิวของเขาดูราวกับว่าชุดก่อนหน้านี้ของพวกเขาจากการปะทะกันได้เผาออกเปลวไฟของชีวิตของเขา ไม่มีที่อาจจะเป็นความจริง เช่นวิธีเทียนเผาไหม้สดใสก่อนที่มันจะออกไปจากอำนาจที่ได้เหมือนกัน.
ตอนนี้เขาจะตายจริงๆแม้ว่าเขาจะเพียงแค่สัมผัสเขา.
ฉ่ำรู้สึกโล่งอกเล็กและหลังช่วงเวลาของการลังเลที่ถูกครอบงำโดยความโกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" บ้าจริง ! ไอ้ไม่ทำตัวเหมือนทหาร คิดว่าคุณจะใช้เท้าของคุณ ! คุณต้องทำตามตำราเพลงดาบ ! "หวานฉ่ำกลิ้งบนพื้น ในขณะที่รีบกลับขึ้นและเสียงเดาะลิ้นของเขา เขาเทวิพากษ์วิจารณ์ของเขามันเป็นสไตล์ที่แตกต่างจากสิ่งที่ทหารฝึกใน มันสกปรก มันรู้สึกว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับนักผจญภัย . นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ระวังตัวของเขาความรู้สึกของความวิตกกังวลมาหวานฉ่ำ กลับมาแล้วในตอนแรกเขาคิดว่าเขาจะชนะได้อย่างง่ายดายที่เขาจะได้รีบจบเลวแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขารู้สึกว่าตัวเริ่มหายไปหวานฉ่ำสูดลมหายใจ เขาเห็นเด็กหนุ่มที่เขาถือว่าอันตรายกำลังอ่อนแอลงอย่างช้าๆผิวของเขาดูราวกับว่าพวกเขาก่อนหน้านี้ของการปะทะได้เผาไฟแห่งชีวิตของเขา ไม่ มันอาจจะเป็นความจริง เช่นว่า เทียนเผาไหม้เจิดจ้าก่อนที่มันจะออกมา พลังนั้นก็เหมือนกันตอนนี้ เขาจะต้องตายจริงๆ แม้ว่าเขาจะเพียงแค่เขาสัมผัสนุ่มรู้สึกโล่งเล็ก ๆและหลังจากช่วงเวลาของการลังเล ถูกครอบงำด้วยความโกรธ