The word "茗" (pinyin: míng), which

The word "茗" (pinyin: míng), which was possibly derived from the Burmese word, was later used to indicate tea where its popularity spread and became more common in Ancient China. This word is still used in modern tea communities in Taiwan and the People's Republic of China to denote tea. By the end of the 8th century BC, the character "荼" was finally simplified to "茶". Lù Yǔ (陸羽/陆羽, 733-804) of the Tang Dynasty, wrote in his crowning work, The Tea Classic or Chájīng (茶經/茶经), on the origins of the character for tea as well as the numerous words used to denote tea. In the first chapter of Chájīng, "The origins" (卷上, 一之源) he wrote:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำว่า "茗" (pinyin: míng), ซึ่งอาจจะรับมาจากคำว่าพม่า หลังใช้เพื่อบ่งชี้ว่า ชาที่นิยมแพร่กระจาย และเป็นทั่วไปในประเทศจีนโบราณ ยังคำนี้ใช้ในชุมชนสมัยชาในไต้หวันและสาธารณรัฐประชาชนจีนเพื่อใช้แทนชา โดยก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 8 อักขระ "荼" ถูกแบบง่ายเพื่อ "茶" ในที่สุด Yǔ Lù (陸羽/陆羽 733-804) ราชวงศ์ถัง เขียนในงานของเขาเด่นที่สุด เดอะชาคลาสสิกหรือ Chájīng (茶經/茶经), ในกำเนิดของอักขระสำหรับชาเป็นคำต่าง ๆ ที่ใช้เพื่อแสดงการชา ในบทแรกของ Chájīng "กำเนิด" (卷上 一之源) เขาเขียน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่า "茗" (พินอิน: míng) ซึ่งอาจจะมาจากคำว่าชาวพม่าถูกนำมาใช้เพื่อระบุชาที่แพร่กระจายความนิยมและกลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในประเทศจีนโบราณ คำนี้ยังคงใช้ในชุมชนชาที่ทันสมัย​​ในไต้หวันและสาธารณรัฐประชาชนจีนเพื่อแสดงชา ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 8 BC, ตัวอักษร "荼" ได้ง่ายที่สุดก็ถึง "茶" Lùyǔ (陸羽 / 陆羽, 733-804) ของราชวงศ์ถังเขียนในการทำงานเป็นยอดเขาชาคลาสสิกหรือChájīng (茶經 / 茶经) เกี่ยวกับต้นกำเนิดของตัวละครชาเช่นเดียวกับคำพูดมากมายที่ใช้ เพื่อแสดงว่าชา ในบทแรกของChájīng "ต้นกำเนิด" (卷上, 一之源) เขาเขียนว่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่า " 茗 " ( พินอิน : M í ng ) ซึ่งอาจจะมาจากคำพม่า ภายหลังถูกใช้เพื่อบ่งชี้ความนิยมของชาที่แพร่กระจายและกลายเป็นสามัญมากขึ้นในประเทศจีนโบราณ คำพูดนี้ยังคงใช้อยู่ในปัจจุบันชาชุมชนในไต้หวัน และประเทศจีน ไปจนถึงการชา ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล อักขระ " 荼 " ก็ง่ายที่จะ " 茶 " ผมù Y / 陆羽ǔ ( 陸羽 ,733-804 ) แห่งราชวงศ์ถัง ได้เขียนไว้ในผลงานที่เด่นที่สุดของเขา ชาคลาสสิกหรือ CH . kgm ī ng J ( 茶經 / 茶经 ) กับต้นกำเนิดของตัวละครชาเช่นเดียวกับหลายคำที่ใช้เพื่อแสดงถึงชา ในบทแรกของ Ch . kgm ī ng J " ต้นกำเนิด " ( 卷上一之源 , ) เขาเขียน :