simplest form of risk formulation m

simplest form of risk formulation may be a ratio or risk quotient (RQ) of exposure to effect measurements, for instance, RQ = Expected Environmental Concentration/LC50, (Wolt et al. 2003). In some instances, it will be possible to develop a more fully probabilistic formulation of risk (Sears et al. 2001). Not all risk formulations result in quantifiable risk estimates; qualitative descriptors (e.g., negligible, low, high) of risk may be used.
With respect to GM plants, the risk formulation is frequently a qualitative, weight of evidence consideration based on observations relative to a comparator; that is, a determination as to whether the environmental risk associated with the GM plant is no greater than the risk associated with the conventional plant. Quantitative descriptions can be used when assessing risk for specific introduced proteins. For instance, when considering a protein toxin expressed in a GM plant, a threshold for concern arising from a first-tier study would be biologically significant increased mortality for a non-target organism exposed to the purified protein as compared to a no-toxin control. If this was shown for the first-tier study, refinement of effects thresholds or higher tier studies under more realistic exposure conditions (for example, using GM plant material rather than the purified protein) would be necessary in order to adequately address uncertainties regarding the environmental relevance of effects on non-target organisms.
Ideally, an established regulatory threshold for concern (decision criterion) defines both the appropriate risk formulation as well as the result that would trigger regulatory concern. A pro forma decision criterion is seldom found in the case of GM plants. Decision criteria are determinations within the ERA regarding further analysis of the risk hypotheses. The decision criteria will relate to the measurement of the harm (an adverse consequence of exposure or an accepted surrogate measure) and the risk (the manifestation of harm resulting from the exposure that occurs). An example of a decision criterion used in a first-tier, non-target ERA is a meaningful effect to the test organism at 10× the reasonably anticipated exposure (Rose 2006). In determining a decision criterion, the analytical plan must consider the sufficiency of surrogates as predictors of harmful effects.
Uncertainty
Uncertainty is inherent to risk analysis and can take multiple forms including incomplete knowledge, variability, or use of language that is vague, ambiguous or under-specified (Morgan and Henrion 1990). Uncertainty that is ignored in the PF stage has the potential to be propagated throughout the risk assessment process. For instance, poorly defined harm or inappropriate assessment endpoints may misdirect research or regulatory effort, and may even lead to the imposition of unnecessary controls to reduce risk. Regardless of its form, uncertainty must be explicitly addressed in the ERA and the PF should describe the approach to dealing with uncertainty. The previously described concept of a tiered system for both testing and assessment is critical for dealing with uncertainties within the ERA in a conservative manner. For instance, a finding of no harm under worse-case assumptions should provide reasonable certainty that there will be low risk to the environmental entity of value under more realistic conditions of exposure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบที่ง่ายที่สุดของความเสี่ยงกำหนดอาจเป็นอัตราหรือความเสี่ยงผลหาร (RQ) ของความเสี่ยงการประเมินผล เช่น RQ =คาดว่าสิ่งแวดล้อมเข้ม ข้น/LC50, (Wolt et al. 2003) ในบางกรณี มันจะไปพัฒนากำหนด probabilistic เต็มเพิ่มเติมความเสี่ยง (Sears et al. 2001) ประเมินผลสูตรความเสี่ยงทั้งหมดในความเสี่ยงที่วัดปริมาณได้ อาจใช้ตัวบอกเชิงคุณภาพ (เช่น ระยะ ต่ำ สูง) ของความเสี่ยงเกี่ยวกับพืช GM แบ่งความเสี่ยงเป็นประจำน้ำหนัก คุณภาพของหลักฐานประกอบการพิจารณาตามข้อสังเกตเทียบ comparator นั่นคือ การกำหนดว่าเป็นความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับพืชจีเอ็มได้ไม่มากกว่าความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับพืชทั่วไป คำอธิบายเชิงปริมาณสามารถใช้เมื่อประเมินความเสี่ยงในการนำโปรตีน เช่น เมื่อพิจารณาสารพิษเป็นโปรตีนที่แสดงพืชจีเอ็ม ขีดจำกัดสำหรับความกังวลที่เกิดจากการศึกษาชั้นแรกจะเป็นการตายเพิ่มชิ้นสำคัญสำหรับสิ่งมีชีวิตไม่ใช่เป้าหมายที่สัมผัสกับโปรตีนบริสุทธิ์เมื่อเทียบกับตัวควบคุมที่ไม่มีพิษ ถ้านี้ถูกแสดงสำหรับศึกษาชั้นแรก ละเอียดลออของขีดจำกัดของผลหรือระดับสูง ศึกษาภายใต้เงื่อนไข (ตัวอย่าง ใช้วัสดุพืช GM แทนโปรตีนบริสุทธิ์) จะมีความจำเป็นเพื่อเพียงพอแสงยิ่ง ไม่แน่นอนเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องด้านสิ่งแวดล้อมของลักษณะพิเศษในสิ่งมีชีวิตไม่มีเป้าหมาย-ดาว มีขีดจำกัดกำกับดูแลกำหนดขึ้นสำหรับกังวล (เกณฑ์ตัดสิน) กำหนดทั้งกำหนดความเสี่ยงที่เหมาะสมตลอดจนผลที่จะทริกเกอร์กฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง ไม่ใคร่พบเงื่อนไขการตัดสินใจชั่วคราวในกรณีพืชจีเอ็ม เกณฑ์การตัดสินใจ determinations ภายในยุคเกี่ยวกับวิเคราะห์ของสมมุติฐานความเสี่ยง เกณฑ์การตัดสินใจจะเกี่ยวข้องกับการประเมินอันตราย (สัจจะความร้ายของแสงหรือตัวแทนการยอมรับที่วัด) และความเสี่ยง (ยามของอันตรายที่เกิดจากแสงที่เกิดขึ้น) ตัวอย่างของเกณฑ์การตัดสินใจใช้ในยุคเริ่มแรกของชั้น ไม่ใช่เป้าหมายคือ การสื่อความหมายมีผลให้มีชีวิตที่ 10 การทดสอบที่แสงคาดว่าสมเหตุสมผล (โรส 2006) ในการกำหนดเกณฑ์ตัดสิน แผนการวิเคราะห์ต้องพิจารณาเพียงพอของ surrogates เป็น predictors ของอันตรายความไม่แน่นอนความไม่แน่นอนเป็นแต่กำเนิดการวิเคราะห์ความเสี่ยง และสามารถใช้แบบฟอร์มต่าง ๆ รวมถึงความรู้ที่สมบูรณ์ ความแปรผัน หรือใช้ภาษาที่คลุมเครือ ไม่ชัดเจน หรือ ระบุภายใต้ (มอร์แกนและ Henrion 1990) ความไม่แน่นอนที่จะถูกละเว้นในระยะ PF มีศักยภาพในการนำไปใช้ตลอดขั้นตอนการประเมินความเสี่ยง เช่น อันตรายกำหนดไม่ดีหรือไม่เหมาะสมประเมินปลายอาจ misdirect วิจัยหรือพยายามกำกับดูแล และแม้แต่อาจจะใช้ตัวควบคุมที่ไม่จำเป็นเพื่อลดความเสี่ยง ไม่ว่ารูปแบบ ความไม่แน่นอนจะต้องชัดเจนอยู่ในยุค และ PF ควรอธิบายวิธีการจัดการกับความไม่แน่นอน แนวคิดอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ของระบบด้านการทดสอบและประเมินผลเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการจัดการกับความไม่แน่นอนในยุคอย่างหัวเก่า เช่น ค้นหาต่ออันตรายไม่ภายใต้สมมติฐานกรณีแย่ลงควรให้สมเหตุสมผลแน่นอนว่า จะมีความเสี่ยงต่ำเพื่อเอนทิตีสิ่งแวดล้อมค่ายิ่งสภาวะของแสง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบที่ง่ายที่สุดของการกำหนดความเสี่ยงที่อาจจะเป็นอัตราส่วนหรือความฉลาดทางความเสี่ยง (RQ) ของการสัมผัสกับวัดผลกระทบเช่น RQ = ความเข้มข้นของสิ่งแวดล้อมที่คาดว่าจะ / LC50 (Wolt et al. 2003) ในบางกรณีก็จะเป็นไปได้ในการพัฒนาสูตรที่น่าจะเป็นมากขึ้นอย่างเต็มที่ของความเสี่ยง (เซียร์ et al. 2001) ไม่ได้สูตรที่มีความเสี่ยงทั้งหมดมีผลในการประมาณการความเสี่ยงเชิงปริมาณ; . อธิบายเชิงคุณภาพ (เช่นเล็กน้อยต่ำสูง) ของความเสี่ยงที่อาจจะใช้ใน
ส่วนที่เกี่ยวกับพืชจีเอ็มกำหนดความเสี่ยงอยู่บ่อยคุณภาพน้ำหนักของการพิจารณาหลักฐานตามข้อสังเกตที่เกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบ; นั่นคือความมุ่งมั่นเป็นไปได้ว่าความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับพืชจีเอ็มเป็นไม่เกินความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับโรงงานเดิม รายละเอียดเชิงปริมาณสามารถนำมาใช้เมื่อมีการประเมินความเสี่ยงในการแนะนำให้รู้จักกับโปรตีนที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างเช่นเมื่อพิจารณาพิษโปรตีนแสดงในพืชจีเอ็มเกณฑ์สำหรับความกังวลที่เกิดขึ้นจากการศึกษาชั้นแรกจะเป็นอัตราการตายที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางชีวภาพสำหรับชีวิตไม่ใช่เป้าหมายสัมผัสกับโปรตีนบริสุทธิ์เมื่อเทียบกับการควบคุมที่ไม่มีสารพิษ . ในกรณีนี้ก็แสดงให้เห็นสำหรับการศึกษาชั้นแรก, การปรับแต่งของเกณฑ์ผลกระทบหรือสูงกว่าการศึกษาชั้นภายใต้เงื่อนไขการสัมผัสจริงมากขึ้น (เช่นการใช้วัสดุจากพืชจีเอ็มมากกว่าโปรตีนบริสุทธิ์) จะเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้เพียงพอที่ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ความเกี่ยวข้องของผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่เป้าหมาย.
จะเป็นการดีที่เกณฑ์การกำกับดูแลที่จัดตั้งขึ้นเพื่อความกังวล (เกณฑ์การตัดสินใจ) กำหนดทั้งการกำหนดความเสี่ยงที่เหมาะสมเช่นเดียวกับผลที่จะก่อให้เกิดความกังวลด้านกฎระเบียบ เกณฑ์การตัดสินใจสมมติฐานพบได้ยากในกรณีของพืชจีเอ็ม เกณฑ์การตัดสินใจจะมีการตรวจวัดที่อยู่ในยุคที่เกี่ยวกับการวิเคราะห์ต่อสมมติฐานความเสี่ยง เกณฑ์การตัดสินใจจะเกี่ยวข้องกับการวัดของอันตราย (ผลกระทบจากการสัมผัสหรือได้รับการยอมรับมาตรการตัวแทน) และความเสี่ยง (ประกาศของอันตรายที่เกิดจากการสัมผัสที่เกิดขึ้น) ตัวอย่างของเกณฑ์การตัดสินใจนำมาใช้ในครั้งแรกที่ชั้นศกไม่ใช่เป้าหมายเป็นผลที่มีความหมายให้กับชีวิตการทดสอบที่ 10 ×การสัมผัสที่คาดว่าจะมีเหตุผล (Rose 2006) ในการกำหนดเกณฑ์การตัดสินใจการวางแผนการวิเคราะห์จะต้องพิจารณาความเพียงพอของอุ้มท้องพยากรณ์ของผลกระทบที่เป็นอันตราย.
ความไม่แน่นอน
ความไม่แน่นอนมีอยู่ในการวิเคราะห์ความเสี่ยงและสามารถใช้หลายรูปแบบรวมถึงความรู้ที่ไม่สมบูรณ์แปรปรวนหรือการใช้ภาษาที่คลุมเครือไม่ชัดเจนหรือใต้ -specified (มอร์แกนและ Henrion 1990) ความไม่แน่นอนที่จะถูกละเว้นในขั้นตอน PF มีศักยภาพในการที่จะขยายพันธุ์ตลอดกระบวนการการประเมินความเสี่ยง ยกตัวอย่างเช่นกำหนดไว้ไม่ดีอันตรายหรือจุดหมายการประเมินที่ไม่เหมาะสมอาจแนะผิดวิจัยหรือความพยายามกฎระเบียบและอาจนำไปสู่การจัดเก็บภาษีของการควบคุมที่ไม่จำเป็นเพื่อลดความเสี่ยง โดยไม่คำนึงถึงรูปแบบของความไม่แน่นอนจะต้องได้รับการแก้ไขอย่างชัดเจนในยุค PF และควรอธิบายวิธีการในการจัดการกับความไม่แน่นอน แนวคิดที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ของระบบฉัตรทั้งการทดสอบและการประเมินผลที่มีความสำคัญในการจัดการกับความไม่แน่นอนภายในศกในลักษณะอนุรักษ์นิยม ยกตัวอย่างเช่นการค้นพบของไม่เป็นอันตรายภายใต้สมมติฐานที่เลวร้ายยิ่งกรณีที่ควรจะให้แน่ใจได้ตามสมควรว่าจะมีความเสี่ยงต่ำที่จะนิติบุคคลสิ่งแวดล้อมของมูลค่าภายใต้เงื่อนไขที่เป็นจริงมากขึ้นของการสัมผัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

simplest form of risk formulation may be a ratio or risk quotient (RQ) of exposure to effect measurements, for instance, RQ = Expected Environmental Concentration/LC50, (Wolt et al. 2003). In some instances, it will be possible to develop a more fully probabilistic formulation of risk (Sears et al. 2001). Not all risk formulations result in quantifiable risk estimates; qualitative descriptors (e.g., negligible, low, high) of risk may be used.
With respect to GM plants, the risk formulation is frequently a qualitative, weight of evidence consideration based on observations relative to a comparator; that is, a determination as to whether the environmental risk associated with the GM plant is no greater than the risk associated with the conventional plant. Quantitative descriptions can be used when assessing risk for specific introduced proteins. For instance, when considering a protein toxin expressed in a GM plant, a threshold for concern arising from a first-tier study would be biologically significant increased mortality for a non-target organism exposed to the purified protein as compared to a no-toxin control. If this was shown for the first-tier study, refinement of effects thresholds or higher tier studies under more realistic exposure conditions (for example, using GM plant material rather than the purified protein) would be necessary in order to adequately address uncertainties regarding the environmental relevance of effects on non-target organisms.
Ideally, an established regulatory threshold for concern (decision criterion) defines both the appropriate risk formulation as well as the result that would trigger regulatory concern. A pro forma decision criterion is seldom found in the case of GM plants. Decision criteria are determinations within the ERA regarding further analysis of the risk hypotheses.การตัดสินใจเกณฑ์จะเกี่ยวข้องกับการวัดอันตราย ( ผลที่ไม่พึงประสงค์จากการสัมผัสหรือการยอมรับตัวแทนวัด ) และความเสี่ยง ( เครื่องอันตรายที่เกิดจากแสงที่เกิดขึ้น ) ตัวอย่างของหลักเกณฑ์ที่ใช้ในการตัดสินใจในระดับแรก ไม่ใช่ยุคเป้าหมายคือผลที่มีความหมายเพื่อทดสอบชีวิตที่ 10 ×คาดการณ์ไว้พอสมควร แสง ( กุหลาบ 2006 )ในการกำหนดเกณฑ์การตัดสินใจ , การวางแผนการวิเคราะห์ต้องพิจารณาความพอเพียงของตัวแทน ที่ทำนายผลที่เป็นอันตราย .

คือความไม่แน่นอน ความไม่แน่นอนในการวิเคราะห์ความเสี่ยง และอาจใช้เวลาหลายรูปแบบ ได้แก่ ความรู้ ความไม่สมบูรณ์ หรือการใช้ภาษาที่คลุมเครือ , กำกวม หรือตามที่ระบุไว้ ( มอร์แกนและ henrion 1990 )ความไม่แน่นอนจะถูกละเว้นในส่วนเวที มีศักยภาพที่จะสามารถขยายพันธุ์ได้ตลอดกระบวนการประเมินความเสี่ยง ตัวอย่าง งานกำหนดอันตรายที่ไม่เหมาะสมหรือการประเมินเหล่านี้อาจส่งผิดหรือความพยายามด้านการวิจัย และอาจนำไปสู่มาตรการการควบคุมที่ไม่จำเป็นเพื่อลดความเสี่ยง โดยไม่คำนึงถึงรูปแบบของไม่ต้องระบุอย่างชัดเจนในยุคและ PF ควรอธิบายถึงวิธีการจัดการกับความไม่แน่นอน ที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้แนวคิดของฉัตรทั้งการทดสอบและประเมินระบบการจัดการกับความไม่แน่นอนในยุคในลักษณะอนุรักษ์นิยม สำหรับอินสแตนซ์ a finding of no harm under worse-case assumptions should provide reasonable certainty that there will be low risk to the environmental entity of value under more realistic conditions of exposure.