guidelines on ventilator discontinu

guidelines on ventilator discontinuation have been published,
allowing clinicians to organize their practice, butneed of standardization of best-care-practices, the
evaluation and application of respiratory care protocols
have dramatically expanded. Particularly, mechanical ventilation
weaning protocols have been studied since 1989,2
and the number of publications has grown ever since.3 In
fact, based on a survey of directors of respiratory therapy
departments, published in 2012, 96.2% of surveyed hospitals
(n 663) responded that they relied on protocols for
ventilator management.4

Recently, an international task force on ventilator discontinuation
recommended categorization of weaning patients
into 3 groups: simple weaning, defined as successful
liberation and extubation after the first SBT; difficult weaning,
defined as patients who require up to 3 SBTs or as
long as 7 days after the initial SBT attempt; and prolonged
weaning, defined as the need of more than 3 SBTs or more
than 7 days after the first SBT.5 Despite clear evidence
supporting the utilization of mechanical ventilation weaning
protocols in clinical practice, many gaps in our understanding
still remain. Specifically, how do ventilator protocols
perform when applied to patients with simple
weaning, compared with those in whom weaning is difficult
or prolonged? In order to answer the aforementioned
question, we assessed a consecutive series of mechanically
ventilated patients admitted to the ICU at Creighton University
Medical Center. These subjects underwent the process
of weaning from the ventilator, based on a respiratory
therapist (RT) driven weaning protocol or a physiciandriven
weaning order. We aimed to compare the effect on
clinical outcomes of a mechanical ventilation liberation
protocol versus a physician-ordered weaning strategy,
within groups of subjects with simple and difficult weaning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการเผยแพร่แนวทางในการยกเครื่องช่วยหายใจช่วยให้แพทย์จัดการฝึก butneed ของมาตรฐานที่ดีที่สุดดูแลปฏิบัติ การประเมินผลและการประยุกต์ของโพรโทคอลดูแลทางเดินหายใจขยายมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ระบายอากาศกลมีศึกษาโปรโตคอถอดตั้งแต่ 1989,2และจำนวนของสิ่งพิมพ์มีการเติบโตเคย since.3 ในความจริง จากการสำรวจของกรรมการบำบัดทางเดินหายใจแผนก การเผยแพร่ใน 2012, 96.2% ของโรงพยาบาลที่สำรวจ(n 663) ตอบว่า พวกเขาอาศัยโปรโตคอลสำหรับลูกหมุนระบายอากาศ management.4เมื่อเร็ว ๆ นี้ การนานาชาติแรงงานในการยกเครื่องช่วยหายใจแนะนำการจัดประเภทของผู้ป่วยหย่านมเป็น 3 กลุ่ม: หย่านมง่าย กำหนดประสบความสำเร็จปลดปล่อยและ extubation หลังคณะแรก หย่านมยากกำหนดไว้เป็นผู้ป่วยที่ต้องใช้ ถึง 3 SBTs หรือเป็นนานเป็นวันหลังจากความพยายามคณะเริ่มต้น และเป็นเวลานานหย่านม กำหนดเป็นต้องมากกว่า 3 SBTs หรือมากกว่ากว่า 7 วันหลังจาก SBT.5 แรกแม้มีหลักฐานที่ชัดเจนสนับสนุนการใช้ประโยชน์จากการระบายอากาศกลหย่านมโปรโตคอลในคลินิก ช่องว่างจำนวนมากในความเข้าใจของเรายังคง ยังคงอยู่ เฉพาะ วิธีทำโพรโทคอระบายอากาศทำเมื่อใช้กับผู้ป่วยที่มีการหย่านม เมื่อเทียบกับผู้ที่หย่านมเป็นเรื่องยากหรือเป็นเวลานานหรือไม่ เพื่อที่จะตอบแล้วคำถาม เราประเมินชุดต่อเนื่องกันของกลไกอากาศถ่ายเทผู้ป่วยเข้า ICU ที่ Creighton University ที่ศูนย์การแพทย์ เรื่องเหล่านี้ได้รับการการหย่านมจากเครื่องช่วย อิงหายใจนักบำบัด (RT) ขับเคลื่อนหย่านมโพรโทคอลหรือ physiciandrivenสั่งถอด เรามีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลในผลลัพธ์ทางคลินิกของการปลดปล่อยระบายอากาศกลโพรโทคอลและแพทย์สั่งถอดกลยุทธ์ภายในกลุ่มของตัวแบบง่าย และยากหย่านม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางการใช้เครื่องช่วยหายใจหยุดได้รับการตีพิมพ์
ที่ช่วยให้แพทย์ในการจัดระเบียบปฏิบัติของพวกเขา, butneed ของมาตรฐานที่ดีที่สุดของการดูแลปฏิบัติใน
การประเมินผลและการประยุกต์ใช้โปรโตคอลการดูแลระบบทางเดินหายใจ
มีการขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องช่วยหายใจ
โปรโตคอลหย่านมได้รับการศึกษาตั้งแต่ 1989,2
และจำนวนของสิ่งพิมพ์ที่มีการเติบโตที่เคย since.3 ใน
ความเป็นจริงจากการสำรวจของคณะกรรมการของการรักษาระบบทางเดินหายใจ
หน่วยงานที่ตีพิมพ์ในปี 2012 96.2% ของโรงพยาบาลสำรวจ
(n 663 ) ตอบว่าพวกเขาอาศัยอยู่บนโปรโตคอลสำหรับการ
ใช้เครื่องช่วยหายใจ management.4 เมื่อเร็ว ๆ นี้กำลังงานระหว่างประเทศเกี่ยวกับเครื่องช่วยหายใจหยุดหมวดหมู่แนะนำของผู้ป่วยหย่านมเป็น 3 กลุ่มหย่านมง่ายกำหนดให้เป็นที่ประสบความสำเร็จและการปลดปล่อย extubation แรกหลังจาก SBT; หย่านมยากกำหนดให้เป็นผู้ป่วยที่ต้องใช้ถึง 3 SBTs หรือเป็นเวลานานเป็น 7 วันหลังจากที่ความพยายาม SBT เริ่มต้น; และเป็นเวลานานหย่านมกำหนดให้เป็นความต้องการของมากกว่า 3 SBTs หรือมากกว่ากว่า 7 วันหลังจากที่ SBT.5 แรกแม้จะมีหลักฐานที่ชัดเจนที่สนับสนุนการใช้ประโยชน์จากวิศวกรรมการระบายอากาศที่ถอดเครื่องช่วยหายใจโปรโตคอลในการปฏิบัติทางคลินิกช่องว่างจำนวนมากในความเข้าใจของเรายังคงอยู่ โดยเฉพาะวิธีการทำเครื่องช่วยหายใจโปรโตคอลดำเนินการเมื่อนำไปใช้กับผู้ป่วยที่มีง่ายหย่านมเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในผู้ที่หย่านมเป็นเรื่องยากหรือเป็นเวลานาน? เพื่อที่จะตอบดังกล่าวคำถามที่เราประเมินชุดติดต่อกันของการใช้เครื่องจักรกลผู้ป่วยที่มีการระบายอากาศเข้ารับการรักษาที่ห้องไอซียูเครตันมหาวิทยาลัยศูนย์การแพทย์ วิชาเหล่านี้เปลี่ยนกระบวนการของการหย่าจากเครื่องช่วยหายใจอยู่บนพื้นฐานของระบบทางเดินหายใจบำบัดโรค (RT) ขับเคลื่อนโปรโตคอลหย่านมหรือ physiciandriven เพื่อหย่านม เรามีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลกระทบต่อผลลัพธ์ทางคลินิกของการระบายอากาศที่ปลดปล่อยกลโปรโตคอลเมื่อเทียบกับกลยุทธ์หย่านมแพทย์สั่งภายในกลุ่มของอาสาสมัครที่มีหย่านมง่ายและยาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางในการระบายได้ถูกตีพิมพ์ช่วยให้แพทย์ที่จะจัดระเบียบการปฏิบัติของพวกเขา butneed มาตรฐานของการปฏิบัติดูแลที่ดีที่สุดการประเมินและการดูแลระบบทางเดินหายใจได้เป็นคุ้งเป็นแควเพิ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เครื่องช่วยหายใจโดยทำการศึกษาตั้งแต่ 1989,2 โปรโตคอลและจำนวนของสิ่งพิมพ์มีการเติบโตตั้งแต่ 3 ในความเป็นจริง , ตามการสำรวจของ บริษัท ของการรักษาระบบทางเดินหายใจแผนก , ตีพิมพ์ในปี 2012 ยังคงเป็น % ของจำนวนโรงพยาบาล( 663 ) ตอบว่าพวกเขาอาศัยโปรโตคอลสำหรับการบริหารจัดการเครื่องช่วยหายใจ 4 .เมื่อเร็ว ๆนี้ , งานระบายอากาศการระหว่างประเทศแนะนำประเภทของการหย่า ผู้ป่วยเป็น 3 กลุ่ม โดยกำหนดเป็น : ง่าย , ที่ประสบความสำเร็จการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ และ extubation วันอังคารแรกหลังหย่านม ยาก ,หมายถึง ผู้ป่วยที่ต้องใช้ถึง 3 วิทยาศาสตร์ หรือเป็นเวลา 7 วัน หลังจากความพยายาม SBT เริ่มต้น และนานโดยนิยามเป็นต้องมากกว่า 3 วิทยาศาสตร์ หรือมากกว่ากว่า 7 วัน หลังวันอังคาร 5 แม้จะมีหลักฐานที่ชัดเจนก่อนสนับสนุนการใช้เครื่องช่วยหายใจเครื่องช่วยหายใจโปรโตคอลในการปฏิบัติทางคลินิก , ช่องว่างในความเข้าใจของเราที่ยังหลงเหลืออยู่ โดยเฉพาะ วิธีทำใช้โปรโตคอลแสดงเมื่อใช้กับผู้ป่วยได้ง่ายหย่านมเมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่หย่านมยากหรือ นาน ? เพื่อตอบคำถามดังกล่าวคำถาม เราประเมินเป็นชุดของการติดต่อกันจะมีผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในไอซียูที่มหาวิทยาลัยเครตันศูนย์การแพทย์ วิชาเหล่านี้ผ่านกระบวนการของการหย่าเครื่องช่วยหายใจตามทางเดินหายใจจิตแพทย์ ( RT ) ขับเคลื่อนโดยโปรโตคอลหรือ physiciandrivenโดยการสั่งซื้อ เรา มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลในผลทางคลินิกของการปลดปล่อยเครื่องช่วยหายใจโปรโตคอลและแพทย์สั่งโดยกลยุทธ์ภายในกลุ่มด้วยง่ายและยากหย่านม