Types of StageDrama, just like the

Types of Stage

Drama, just like the other genres, has undergone significant changes in its historical development. This is partly attributable to the fact that stage types have also changed and have thus required different forms of acting. Let us have a look at the various stage forms throughout history (based on Pfister 2001: 41-45):

Greek Classicism

Plays in ancient Greece were staged in amphitheatres, which were marked by a round stage about three quarters surrounded by the audience. Since amphitheatres were very large and could hold great masses of people (up to 25,000), the actors could hardly be seen from far back, and for this reason, acting included speaking in a loud, declamatory voice, wearing masks and symbolical costumes and acting with large gestures.

The chorus was a vital part of ancient drama. It had the function of commenting on the play as well as giving warning and advice to characters. The stage scenery was neutral and was accompanied by the real landscape surrounding the amphitheatre. Plays were performed in broad daylight, which also made it impossible, at least for night scenes, to create an illusion of ‘real life’ on stage. That was not intended anyway. Ancient Greek drama was originally performed on special occasions like religious ceremonies, and it thus had a more ritual, symbolic and also didactic purpose. Another interesting fact to know is that the audience in ancient Greece consisted only of free men, i.e., slaves and women were excluded.

Middle Ages

Medieval pageant in the market place

Medieval plays were primarily performed during religious festivities (mystery plays, morality plays). They were staged on wagons (pageants), which stopped somewhere in the market place and were entirely surrounded by the audience. The close vicinity between actors and audience has to account for a way of acting which combined serious renditions of the topic in question with stand-up comedy and funny or bawdy scenes, depending on the taste of the audience. Actors took into account the everyday experiences of their viewers and there was much more interaction between audience and actors than than nowadays. The lack of clear boundaries again impeded the creation of a realistic illusion, which was also not intended.

Renaissance England

Apron stage

The Elizabethan stage was typically found in public theatres, i.e., plays were no longer performed outside. However, it was still an open-air theatre as the lack of artificial lighting made daylight necessary for performances. An exception was the Blackfriar's theatre which was indoors and lit by candlelight. Theatre groups were now professional and mainly sponsored by wealthy aristocrats. Groups which were not under anybody's patronage were considered disreputable vagabonds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดของขั้นตอนละคร เหมือนประเภทอื่น มีเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ นี่คือบางส่วนรวมในความเป็นจริงขั้นชนิดยังเปลี่ยนแปลง และดังนั้นจึงต้องทำหน้าที่ในรูปแบบต่าง ๆ ให้เราได้ดูที่แบบฟอร์มขั้นตอนต่าง ๆ ตลอดประวัติศาสตร์ (ตาม Pfister 2001:41-45):คคลากรีกบทละครในกรีซโบราณที่จัดใน amphitheatres ซึ่งถูกทำเครื่องหมาย โดยระยะรอบประมาณสามรอบท่ามกลางผู้ชม เนื่องจาก amphitheatres มีขนาดใหญ่มาก และสามารถเก็บมวลชนที่ดีของคน (สูงสุด 25000), แทบไม่ได้เห็นตัวแสดง จากไกลกลับ และด้วย เหตุนี้ ทำหน้าที่รวมพูดในเสียง declamatory เสียง สวมใส่หัวโขนและเครื่องแต่งกาย symbolical และทำหน้าที่ ด้วยรูปแบบลายเส้นขนาดใหญ่คอรัสเป็นส่วนสำคัญของละครโบราณ มันมีฟังก์ชั่นของการแสดงความคิดเห็นในการเล่น ตลอดจนการให้คำเตือนและคำแนะนำตัว ฉากเวทีเป็นกลาง และถูกพร้อมกับภูมิทัศน์จริงรอบอัฒจันทร์ บทละครถูกดำเนินการในวงกว้างตามฤดูกาล ซึ่งยัง ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ น้อยสำหรับฉากกลางคืน การสร้างภาพลวงตาเป็น 'ชีวิตจริง' บนเวที ที่ไม่ได้ทำต่อไป ละครโบราณกรีกเดิมทำในโอกาสพิเศษเช่นพิธีทางศาสนา และจะมีวัตถุประสงค์มากขึ้นพิธีกรรม สัญลักษณ์ และพลวัตยัง ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจอีกรู้ได้ว่า ผู้ชมในกรีซโบราณที่ประกอบด้วยเฉพาะของผู้ชายฟรี เช่น ทาสและผู้หญิงถูกแยกออกยุคกลางประกวดยุคกลางในตลาดบทละครยุคกลางได้ดำเนินการหลักในช่วงงานเฉลิมฉลองทางศาสนา (ตรวจสอบบทละคร บทละครศีลธรรม) พวกเขาได้แบ่งระยะบนเกวียน (pageants), ซึ่งหยุดอยู่ในตลาด และถูกโอบล้อม โดยผู้ชม เคียงใกล้ชิดระหว่างผู้ชมและนักแสดงมีการวิธีการทำหน้าที่ที่รวมการแสดงอย่างจริงจังของหัวข้อคำถามกับซองแบบมีตลกตลก หรือ bawdy ฉาก ขึ้นอยู่กับรสนิยมของผู้ชม นักแสดงเอาเข้าบัญชีประสบการณ์ชีวิตประจำวันของผู้ชม และมีมากขึ้นโต้ตอบระหว่างผู้ชมและนักแสดงมากกว่ากว่าทุกวันนี้ ไม่มีขอบเขตชัดเจน impeded สร้างความจริงภาพลวงตา ที่ยังไม่ได้ทำอีกโรงแรมเรอเนสซองซ์อังกฤษเรือขั้นขั้นเอลิซาเบธมักจะพบในละครสาธารณะ เช่น ไม่ดำเนินบทละครนอก อย่างไรก็ตาม ได้ยังคงเป็นโรงละครแบบเปิดโล่งเป็นการขาดแสงสว่างประดิษฐ์ทำตามฤดูกาลจำเป็นสำหรับ ข้อยกเว้นโรงละครของ Blackfriar ที่มีในร่ม และสว่าง โดยแสงเทียน กลุ่มละครตอนนี้มืออาชีพ และผู้สนับสนุนส่วนใหญ่ โดย aristocrats มั่งคั่ง กลุ่มซึ่งไม่ภายใต้อุปถัมภ์ของใครได้ถือ disreputable vagabonds

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และเวทีละคร เช่นเดียวกับประเภทอื่น ๆ มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในประวัติศาสตร์การพัฒนาของ นี่คือบางส่วนจากความจริงที่ว่าประเภทเวทียังมีการเปลี่ยนแปลงและได้จึงต้องใช้แบบฟอร์มที่แตกต่างกันของการแสดง ให้เราดูที่เวทีในรูปแบบต่างๆตลอดประวัติศาสตร์ ( ตามฟิสเตอร์ 2001 : 41-45 ) :



กรีกคลาสสิกเล่นในสมัยกรีกโบราณมี staged ในอัฒจันทร์ซึ่งถูกทำเครื่องหมายโดยรอบเวทีประมาณ 3 ไตรมาส ล้อมรอบไปด้วยผู้ชม เนื่องจากอัฒจันทร์มีขนาดใหญ่มากและสามารถถือที่ดีเพื่อมวลชน ( ถึง 25 , 000 ) , นักแสดงแทบจะมองเห็นจากที่ไกล และด้วยเหตุผลนี้ การแสดงรวมพูดเสียงดังฉะฉาน , เสียงสวมหน้ากากและชุดสัญลักษณ์และการแสดงด้วยท่าทางใหญ่

ร้องเป็นส่วนสําคัญของละครโบราณ มันมีฟังก์ชันของการ แสดงความคิดเห็นในการเล่นตลอดจนการให้คำเตือนและคำแนะนำกับตัวอักษร เวทีฉาก เป็นกลาง และมาพร้อมกับจริงภูมิทัศน์โดยรอบอัฒจันทร์ เล่นได้ในตอนกลางวัน ซึ่งจะทำให้มันเป็นไปไม่ได้อย่างน้อยสำหรับฉากกลางคืน เพื่อสร้างภาพลวงตาของ ' ชีวิตจริง ' บนเวที ที่ไม่ได้อยู่ดี ละครกรีกโบราณ แต่เดิมแสดงในโอกาสพิเศษ เช่น พิธีกรรมทางศาสนา และมันจึงมีพิธีกรรม , สัญลักษณ์และวัตถุประสงค์การสอน . อีกข้อเท็จจริงที่น่าสนใจที่จะทราบว่า ผู้ชมในสมัยกรีกโบราณ มีเพียงแค่ฟรีผู้ชาย เช่นทาสหญิงได้รับการยกเว้น .



ในยุคกลางยุคกลาง ประกวดในตลาดสถานที่

ในยุคกลางที่ถูกหลักทางศาสนาแสดงในเทศกาลละคร ( ละครปริศนา จริยธรรม เล่น ) พวกเขา staged บนเกวียน ( งาน ) , ซึ่งหยุดอยู่ในตลาดและได้รับทั้งหมดล้อมรอบไปด้วยผู้ชมใกล้เคียงระหว่างนักแสดงและผู้ชมมีบัญชีสำหรับวิธีการทำ ซึ่งถ้ารวมที่ร้ายแรงของหัวข้อคำถาม กับยืนฉากตลกและตลกหรือตลกลามก ขึ้นอยู่กับรสนิยมของผู้ฟัง นักแสดงนำในบัญชีประสบการณ์ในชีวิตประจําวันของผู้ชมของพวกเขาและมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ชมและนักแสดงมากขึ้นกว่าในปัจจุบันไม่มีขอบเขตที่ชัดเจนอีกครั้ง อย่างไรก็ตามการสร้างมายามีเหตุผล ซึ่งยังไม่ได้มีไว้ ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอังกฤษ





รับผ้ากันเปื้อนเวทีเวที มักจะพบในโรงละครสาธารณะ เช่น ไม่มีการเล่นนอก อย่างไรก็ตาม มันยังคงเป็นโรงละครกลางแจ้งเช่นการขาดของแสงเทียม ทำให้แสงที่จำเป็นสำหรับการแสดงข้อยกเว้น คือ blackfriar โรงละครซึ่งข้างใน และสว่างด้วยแสงเทียน โรงละครตอนนี้มืออาชีพและส่วนใหญ่สนับสนุนโดยขุนนางผู้มั่งคั่ง กลุ่ม ซึ่งไม่ใช่ในพระบรมราชูปถัมภ์ใครถือว่าไม่น่าไว้วางใจพเนจร .