Ling Feng, Ling Ying, Ling Xin, and

Ling Feng, Ling Ying, Ling Xin, and the other Ling family members were all stunned for a while. They looked at each other and suddenly felt like their minds couldn’t follow this turn of events. “When did that guy… know to wait for people?”

“You guys go first!” Ling Yushi didn’t care about their confusion and surprise, ordering them to walk in front.

As Ling Feng and the others passed by her and Qin Lie, they all wore odd expressions as they rubbed their heads, and Ling Ying’s bright eyes seemed as though they had seen a ghost.

Everyone slowly passed the two of them.

“Oh you, seriously, you made me sad for a while!” Only when the others were far away, did Ling Yushi blush slightly and look at Qin Lie in a meaningful way. She then pounded his chest softly and smiled lightly in a gentle manner, saying, “It’s good that you’ve come. Since you came… then that means you can hear what I say. Hah, how long can you keep pretending?”

Only now could she finally be sure that Qin Lie was definitely not the fool he acted like on the surface. He was at least sometimes clear-headed.

Qin Lie didn’t immediately express anything and continued to stare blankly. After she finished talking, he wiggled his hand out from hers and advanced toward Ling Feng and the others.

“Heh, if you think this is interesting, then I will continue to play with you.” Staring at his back, Ling Yushi laughed softly, shook her head, and immediately followed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฟิงหลิง หลิงหยิง Ling Xin และอื่น ๆ หลิงสมาชิกในครอบครัวถูกสตันทั้งหมดในขณะ พวกเขามองไปที่อื่น และก็รู้สึกชอบใจไม่ทำตามนี้เปิดกิจกรรม "เมื่อคนที่... รู้ไหมต้องรอท่าน""พวกคุณไปครั้งแรก" Yushi หลิงไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับความสับสนและประหลาดใจ สั่งให้เดินหน้าเป็นลิงฮและอื่น ๆ ผ่าน โดยเธอและโกหกฉิน พวกเขาทั้งหมดสวมคี่นิพจน์เป็นพวกเขาลูบศีรษะของพวกเขา และหลิงหยิงดวงดูเหมือนว่าพวกเขาได้เห็นผีทุกคนค่อย ๆ ผ่านของพวกเขา"โอ้ คุณ อย่างจริงจัง คุณทำให้ฉันเศร้าค่ะ" เมื่อคนอื่นได้ไกล หลิง Yushi อายเล็กน้อย และดูฉินอยู่ในวิธีมีความหมาย เธอทุบหน้าอกของเขาเบา ๆ แล้วยิ้มเบา ๆ ในลักษณะอ่อนโยน บอกว่า "มันเป็นความดีที่คุณได้มานั้น ตั้งแต่คุณมา... แล้วนั่นหมายความว่า คุณได้ยินฉันพูดอะไร -เป็น นานสามารถคุณให้ปลอม"บัดนี้ เธอก็อาจแน่นอนฉินว่าแน่นอนไม่หลอกเขาปฏิบัติเช่นบนพื้นผิว เขาก็น้อยบางครั้งชัดเจนฉินโกหกไม่ได้ทันทีแสดงอะไร และยังคงจ้อง blankly หลังจากที่เธอจบการพูดคุย เขา wiggled มือของเขาออกมาจากเธอ และขั้นสูงเฟิงหลิงและคนอื่น ๆ"Heh ถ้าคุณคิดว่า นี่เป็นสิ่งที่น่าสนใจ แล้วฉันจะเล่นกับคุณ" จ้องมองที่หลัง ลิง Yushi หัวเราะเบา ๆ ส่ายหัวของเธอ และทันทีตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลิงฮหลิง Ying หลิงซินและอื่น ๆ ที่สมาชิกในครอบครัวลิงทุกคนตะลึงในขณะที่ พวกเขามองหน้ากันและก็รู้สึกเหมือนจิตใจของพวกเขาไม่สามารถทำตามเหตุการณ์นี้ "ไม่ ... ผู้ชายที่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่จะรอให้คน?"

"พวกคุณไปก่อน!" หลิง Yushi ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับความสับสนและความประหลาดใจของพวกเขาสั่งให้พวกเขาเดินนำหน้า.

ในฐานะที่เป็นลิงฮและคนอื่น ๆ ที่ผ่านมาโดยเธอและฉิน โกหกพวกเขาทั้งหมดสวมแสดงออกแปลกที่พวกเขาลูบหัวของพวกเขาและดวงตาสดใสหลิงของ Ying ดูราวกับว่าพวกเขาได้เห็นผี.

ทุกคนอย่างช้าๆผ่านสองของพวกเขา.

"โอ้คุณอย่างจริงจังคุณทำให้ฉันเศร้าในขณะที่!" เฉพาะเมื่อคนอื่น ๆ ที่อยู่ห่างไกลไม่หลิง Yushi อายเล็กน้อยและมองไปที่ฉินโกหกในทางความหมาย จากนั้นเธอก็ทุบหน้าอกของเขาเบา ๆ และยิ้มเบา ๆ ในลักษณะที่อ่อนโยนว่า "มันเป็นเรื่องที่ดีที่คุณได้มา ตั้งแต่คุณมา ... แล้วนั่นหมายความว่าคุณสามารถได้ยินสิ่งที่ผมพูด ฮะนานแค่ไหนที่คุณสามารถให้ทำท่า? "

เพียง แต่ตอนนี้เธอจะได้ในที่สุดก็จะต้องแน่ใจว่าฉินโกหกแน่นอนไม่โง่เขาทำเช่นบนพื้นผิว เขาเป็นอย่างน้อยชัดเจนหัวบางครั้ง.

ฉินโกหกไม่ได้ทันทีด่วนอะไรและยังคงจ้องมอง blankly หลังจากที่เธอพูดเสร็จเขา wiggled มือของเขาออกจากเธอและมุ่งหน้าไปยังหลิงฮและคนอื่น ๆ .

"หึถ้าคุณคิดว่านี้เป็นที่น่าสนใจแล้วฉันจะยังคงที่จะเล่นกับคุณ." จ้องมองที่หลังของเขาหลิง Yushi หัวเราะเบา ๆ ส่ายหัวของเธอและปฏิบัติตามทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิงฟง หลิงหยินหลิงหลิง ซิน และ อื่น ๆสมาชิกในครอบครัวทุกคนอึ้งไปสักพัก พวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆและก็รู้สึกเหมือนจิตใจของพวกเขาไม่สามารถตามนี้เปิดของเหตุการณ์ " หมอนั่น . . . . . . . รู้จักที่จะรอสำหรับคน "" พวกนายออกไปก่อน " หลิง Yushi ไม่ได้สนใจความสับสนและแปลกใจ ให้เดินไปข้างหน้าเมื่อหลิงเฟิงและผู้อื่นผ่านเธอและฉินโกหกพวกเขาทั้งหมดใส่สีหน้าแปลกที่เขาลูบหัว และหลิงยิ่งสดใสดวงตาดูราวกับเห็นผีทุกคนค่อยๆ ผ่านไป พวกเขาสองคน" โอ้ คุณหน่อย คุณทำให้ฉันเศร้านะ ! " เมื่อคนอื่น ๆอยู่ไกล แล้วหลิง Yushi หน้าแดงเล็กน้อยและมองซินอยู่ในวิธีที่มีความหมาย เธอทุบหน้าอกของเขาเบาๆและยิ้มเบาๆในลักษณะที่อ่อนโยนว่า " ดีจังที่คุณมา ตั้งแต่คุณมา . . . . . . . นั่นหมายความว่าคุณสามารถได้ยินสิ่งที่ฉันพูด เฮ้อ นานแค่ไหนคุณสามารถเสแสร้ง ? "ตอนนี้เธอจะได้แน่ใจว่า ฉินโกหกแน่นอนไม่หลอกเขาทำเหมือนบนพื้นผิว อย่างน้อยเขาก็บางครั้งล้างหัวฉินโกหกไม่ได้ทันทีแสดงอะไรและยังคงเหม่อเลย หลังจากที่เธอพูดจบ เขาขยับมือออกจากเธอและขั้นสูงต่อฟงหลิง และคนอื่น ๆ" หึ ถ้าคุณคิดว่ามันน่าสนใจ ผมก็จะยังคงเล่นกับคุณ " จ้องเค้ากลับ หลิง Yushi หัวเราะเบาๆ ส่ายหน้าและทันทีตาม