Zoe is seventeen years old. She wor

Zoe is seventeen years old. She works in a bookstore, in the little town of Newport. Zoe likes books
and she likes her work. But after work she likes to act in plays with the Newport Players. The Newport Players do six plays every year, and Zoe is in most of them. Some plays are exciting,
and some plays are famous. This week, the play is Romeo and Juliet by William Shakespeare. “A lot of people are coming to see it,” Zoe thinks. “I must act well.” Mike is eighteen years old. He is a student at Newport College and he likes writing. One day he wants to write plays for the theatre and for television. “One day I want to be famous,” he thinks. Newport has a newspaper. The Newport Weekly News is its name, and Mike’s Aunt Peggy is the
editor. One morning, she phones Mike. “Do you want to write a review of Romeo and Juliet for the newspaper, Mike?” she asks him. “The
Newport Players are doing the play tonight at the Little Theatre.” “Yes, please, Aunt Peggy!” Mike says. “Thanks for asking me.” That evening, he goes to Newport’s
Little Theatre to see the play. Mike goes into the theatre and sits at the front. He gets out his notebook and pen, ready to write
notes for his review. There are a lot of people in the audience. Five minutes later, the play begins. Zoe acts the part of Juliet’s mother. She knows all her words and speaks them well. Mike is watching her. “She’s very pretty and she’s doing her best,” he thinks. “But it’s not easy to act the part of an older woman. She’s only sixteen or seventeen years old, and
we all know it.” He begins to write in his notebook. Two hours later, the play ends and the audience leaves the theatre. Mike goes home and writes his
review for the newspaper. He doesn’t feel very happy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โซอี้เป็นสิบเจ็ดปี เธอทำงานอยู่ในร้านหนังสือในเมืองเล็ก ๆ ของนิวพอร์ต โซอี้ชอบหนังสือ
และเธอชอบการทำงานของเธอ แต่หลังจากที่ทำงานเธอชอบที่จะทำหน้าที่ในการเล่นกับผู้เล่นนิวพอร์ต ผู้เล่นนิวพอร์ตทำหกบทละครทุกปีและโซอี้เป็นในส่วนของพวกเขา ละครบางคนมีความน่าตื่นเต้น
และบทละครบางที่มีชื่อเสียง สัปดาห์นี้เล่นเป็นโรมิโอและจูเลียตโดยวิลเลียมเช็คสเปียร์ "คนจำนวนมากที่กำลังจะมาถึงเห็นมัน" โซอี้คิดว่า "ผมจะต้องทำหน้าที่อย่างดี." ไมค์เป็นสิบแปดปี เขาเป็นนักเรียนที่วิทยาลัยนิวพอร์ตและเขาชอบเขียน วันหนึ่งเขาต้องการที่จะเขียนบทละครสำหรับละครและรายการโทรทัศน์ "วันหนึ่งผมอยากจะมีชื่อเสียง" เขาคิดว่า นิวพอร์ตหนังสือพิมพ์ นิวพอร์ตข่าวประจำสัปดาห์เป็นชื่อของตนและไมค์ป้าเพ็กกี้เป็น
บรรณาธิการ เช้าวันหนึ่งเธอโทรศัพท์ไมค์ "คุณต้องการที่จะแสดงความคิดเห็นของโรมิโอและจูเลียตหนังสือพิมพ์ไมค์?" เธอถามเขาว่า "
ผู้เล่นนิวพอร์ตกำลังทำเล่นคืนนี้ที่โรงละครเล็ก ๆ น้อย ๆ . "" ใช่โปรดป้าเพ็กกี้! "ไมค์กล่าวว่า "ขอบคุณสำหรับขอให้ฉัน." เย็นวันนั้นเขาจะไปที่นิวพอร์ตของ
โรงละครเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะเห็นการเล่น ไมค์จะเข้าสู่โรงละครและนั่งอยู่ที่ด้านหน้า เขาได้รับจากโน๊ตบุ๊คและปากกาของเขาพร้อมที่จะเขียน
บันทึกสำหรับการทบทวน มีผู้คนจำนวนมากในกลุ่มผู้ชมเป็น ห้านาทีต่อมาการเล่นที่เริ่มต้น โซอี้ทำหน้าที่เป็นส่วนหนึ่งของแม่ของจูเลียต เธอรู้ว่าคำพูดของเธอและพูดให้ดี ไมค์จะดูเธอ "เธอสวยมากและเธอทำดีที่สุดของเธอ" เขาคิดว่า "แต่มันไม่ง่ายที่จะทำหน้าที่เป็นส่วนหนึ่งของหญิงที่มีอายุมากกว่า เธอเป็นเพียงสิบหกหรือเจ็ดปีและ
เราทุกคนรู้ว่ามัน. "เขาเริ่มต้นที่จะเขียนในสมุดบันทึกของเขา สองชั่วโมงต่อมาเล่นจบลงและผู้ชมออกจากโรงละคร ไมค์ไปที่บ้านของเขาและเขียน
แสดงความคิดเห็นสำหรับหนังสือพิมพ์ เขาไม่ได้รู้สึกมีความสุขมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซอี้จะอายุสิบเจ็ดปี เธอทำงานอยู่ที่ร้านหนังสือในเมืองเล็กๆ ของนิวพอร์ต โซอี้ชอบหนังสือ
และเธอชอบงานของเธอ แต่หลังจากทำงานที่เธอชอบทำในเล่นกับนิวพอร์ตผู้เล่น ที่นิวพอร์ต ผู้เล่นจะได้เล่น 6 ทุกปี และโซอี้ ในส่วนใหญ่ของพวกเขา บางคนเล่นเป็นน่าตื่นเต้น
และบางเล่นเป็น ที่มีชื่อเสียง อาทิตย์นี้เล่นเป็นโรมิโอ และ จูเลียต โดย วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์" มีคนมาเห็น " โซอี้คิด " ผมต้องแสดงให้ดี " ไมค์ สิบแปดปี เขาเป็นนักเรียนที่วิทยาลัยนิวพอร์ตและเขาชอบเขียน วันหนึ่งเขาอยากเขียนเล่นในโรงภาพยนตร์และโทรทัศน์ " วันหนึ่งผมก็อยากมีชื่อเสียง " เขาคิด นิวพอร์ตมีหนังสือพิมพ์ ข่าวนิวพอร์ตรายสัปดาห์คือชื่อของมัน และไมค์ ป้าเป็กกี้เป็น
บรรณาธิการ เช้าวันหนึ่งเธอถือไมค์ " คุณต้องการที่จะเขียนรีวิวของ โรมิโอ กับ จูเลียต กับหนังสือพิมพ์ ไมค์ ? " เธอถามเขา "
Newport ผู้เล่นกำลังเล่นคืนนี้ที่โรงละครเล็ก ๆน้อย ๆ " " ใช่ค่ะ ป้าเพ็กกี้ " ไมค์ กล่าว " ขอบคุณที่ถามผม " เย็นวันนั้น เขาไปที่นิวพอร์ตของ
โรงภาพยนตร์เพื่อชมการแสดง ไมค์เข้าไปในโรงละคร และนั่งหน้าเขาได้ออกโน้ตบุ๊กของเขา และ ปากกา พร้อมเขียน
หมายเหตุสำหรับความคิดเห็นของเขา มีหลายคนในกลุ่มผู้ชม ห้านาทีต่อมา การเล่นจะเริ่มขึ้น โซอี้ทำหน้าที่ส่วนของแม่ของจูเลียต เธอรู้คำพูดทั้งหมดของเธอและพูดได้ดีด้วย ไมค์กำลังมองเธอ " เธอจะสวยมาก และ เธอกำลังทำให้ดีที่สุด " เขาคิด " แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะทำส่วนหนึ่งของผู้หญิงที่อายุมากกว่าเธอแค่สิบหกหรือสิบเจ็ดปีและ
เราทุกคนรู้ว่ามัน . " เขาเริ่มที่จะเขียนในสมุดบันทึกของเขา สองชั่วโมงต่อมา สิ้นสุดการเล่นและผู้ชมออกจากโรงละคร ไมค์กลับบ้านและเขียนความคิดเห็นของเขา
สำหรับหนังสือพิมพ์ เขาไม่ได้รู้สึกมีความสุขมาก