Independent Samples T Tests were co

Independent Samples T Tests were conducted to compare the level of secondary traumatic stress in medical workers and pharmacists. Both physicians and nurses had significantly higher scores for all the subscales of the dependent variable. Even if medical workers (M = 35.64, SD = 6.85) have a significantly higher level of compassion satisfaction in comparison to pharmacists (M = 31.41, SD = 6.56; t(135) = 3.65, p < .001 ), they also suffer from a higher level of secondary traumatic stress (t(135) = 6.058, p < .001). The Impact of Events Scale indicates that the medical professionals (M = 33.25, SD = 12.10) experience intrusive and avoiding symptoms which generate a significantly higher level of total distress as compared to the pharmacists control group (M = 18.48, SD = 14.93; t(135) = 6.23, p < .001 ). These results confirm our hypothesis. Medical personnel experience a significantly higher level of secondary traumatic stress in comparison to other professionals who do not systematically interact with victims of traumatic events. Pearson correlation coefficients were computed to assess the relationship between secondary traumatic stress, empathy and compassion. None of the dependent variables correlated significantly with clinical empathy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การอิสระตัวอย่าง T ทดสอบปฏิบัติการเปรียบเทียบระดับของความเครียดบาดแผลรองแรงงานแพทย์และเภสัชกร แพทย์และพยาบาลมีคะแนนสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ subscales ทั้งหมดของตัวแปร แม้แพทย์ผู้ปฏิบัติงาน (M 35.64, SD = = 6.85) มีนัยสำคัญในระดับความพึงพอใจความเมตตาเมื่อเทียบกับเภสัชกร (M = 31.41, SD = 6.56; t(135) = 3.65, p < .001), พวกเขายังประสบความเครียดบาดแผลรองในระดับสูงขึ้น (t(135) = 6.058, p < .001). ขนาดผลกระทบของเหตุการณ์บ่งชี้ว่า พยาบาลวิชาชีพ (M = 33.25, SD = 12.10) กลุ่มควบคุมประสบการณ์ล่วงล้ำ และหลีกเลี่ยงอาการที่สร้างความทุกข์รวมเมื่อเทียบกับเภสัชกรที่ระดับสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (M = 18.48, SD = 14.93; t(135) 6.23, p = < .001) ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันสมมติฐานของเรา บุคลากรทางการแพทย์พบระดับสูงของความเครียดบาดแผลรองเมื่อเทียบกับอาชีพอื่น ๆ ที่ไม่เป็นระบบโต้ตอบกับเหยื่อของเหตุการณ์ที่เจ็บปวด ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สันถูกคำนวณเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดบาดแผลรอง เอาใจใส่ และเห็นอกเห็นใจ ไม่มีตัวแปรขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการเอาใจใส่ทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มที่เป็นอิสระการทดสอบทีได้ดำเนินการเพื่อเปรียบเทียบระดับความเครียดบาดแผลรองในคนงานทางการแพทย์และเภสัชกร ทั้งแพทย์และพยาบาลมีคะแนนสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ subscales ทั้งหมดของตัวแปรตาม แม้ว่าคนงานทางการแพทย์ (M = 35.64, SD = 6.85) มีระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความพึงพอใจความเห็นอกเห็นใจในการเปรียบเทียบกับเภสัชกร (M = 31.41, SD = 6.56; T (135) = 3.65, p <0.001) พวกเขายังต้องทนทุกข์ทรมาน จากระดับที่สูงขึ้นของความเครียดบาดแผลรอง (T (135) = 6.058, p <0.001) ผลกระทบของกิจกรรมขนาดใหญ่แสดงให้เห็นว่าแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้าน (M = 33.25, SD = 12.10) ประสบการณ์การล่วงล้ำและหลีกเลี่ยงอาการซึ่งสร้างระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความทุกข์ทั้งหมดเมื่อเทียบกับเภสัชกรกลุ่มควบคุม (M = 18.48, SD = 14.93; T (135) = 6.23, p <0.001) ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันสมมติฐานของเรา บุคลากรทางการแพทย์มีประสบการณ์ระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความเครียดบาดแผลรองในการเปรียบเทียบกับผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆ ที่ไม่เป็นระบบโต้ตอบกับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของเหตุการณ์ที่เจ็บปวด ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สันได้รับการคำนวณในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดบาดแผลรองเอาใจใส่และความเห็นอกเห็นใจ ไม่มีของตัวแปรตามมีความสัมพันธ์กับการเอาใจใส่ทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทดสอบ t ตัวอย่างอิสระ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบระดับความเครียดบาดแผลมัธยมในคนแพทย์และเภสัชกร ทั้งแพทย์และพยาบาลมีคะแนนสูงขึ้นโดยทั้งหมดของตัวแปรตาม แม้ว่าแรงงาน ( M = ความประสงค์ , SD = 6.85 ) ได้สูงกว่าระดับความพึงพอใจของความเมตตาในการเปรียบเทียบกับเภสัชกร ( M = 31.41 , SD = 6.56 ; T ( 135 ) = 3.65 , p < . 001 ) พวกเขายังต้องทนทุกข์ทรมานจากระดับสูงของความเครียดบาดแผล ( T ( 135 ) = มัธยมศึกษา 6.058 , p < . 001 ) ผลกระทบของขนาดเหตุการณ์พบว่า แพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ( M = 33.25 , SD = 12.10 ) ประสบการณ์รบกวนและหลีกเลี่ยงอาการ ซึ่งสร้างในระดับที่สูงขึ้นของความทุกข์ทั้งหมดเมื่อเทียบกับเภสัชกรกลุ่มควบคุม ( M = 18.48 , SD = 14.93 ; T ( 135 ) = 4.54 , p < . 001 ) ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันสมมติฐานของเรา บุคลากรทางการแพทย์มีประสบการณ์สูงกว่าระดับของความเครียดบาดแผลรองในการเปรียบเทียบกับอื่น ๆผู้ เชี่ยวชาญไม่ได้รับการโต้ตอบกับเหยื่อของเหตุการณ์ที่บอบช้ำ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ถูกคำนวณเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเครียดบาดแผล เห็นใจและสงสาร ไม่มีของตัวแปรมีความสัมพันธ์กับความรู้สึกทางคลินิก