- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Bing! Bong!Mr. Moon hurried to answ
Bing! Bong!
Mr. Moon hurried to answer the doorbell. Few people visited his little house by the lake. Who could it be?
“Hello. I am Zap. I am your new robot.” Green lights flashed across the robot’s chest.
“But I ordered a rowboat!” said Mr. Moon.
“You will like me better than a rowboat,” Zap said. “I am strong and fast and smart. I delivered myself!”
“Can you float?” asked Mr. Moon.
“No,” said Zap. “I leak.”
Mr. Moon shook his head. “I don’t like modern things like robots. I like old-fashioned things like rowboats.”
“I will help you find a rowboat.” Zap marched into the house. He looked around. “There is your rowboat.”
“No! That’s my chair!” But Mr. Moon was too late.
Zap carried the chair to the lake. He dropped it in. It sank.
“Sorry,” said Zap. He spotted something in the garden.
“There is your rowboat!”
“No! That’s my wheelbarrow!” But Mr. Moon was too late.
Zap carried the wheelbarrow to the lake. He dropped it in. It sank.
“Sorry,” said Zap.
“I need a rowboat, not a robot!” said Mr. Moon. “I want to visit my brother. He lives on the other side of the lake.”
“You could walk around the lake,” Zap said. “I will walk with you.”
“It’s too far to walk,” said Mr. Moon. “There are hills and trees and pricker bushes. I’ll get lost.”
“I never get lost. I have maps in my head.” Blue lights glowed on Zap’s chest. “I have an idea.”
He pulled the chair out of the lake. He shook it so fast that all the water flew off. He pulled out the wheelbarrow, too. He spun it in a circle. Soon it was dry.
“Amazing,” said Mr. Moon.
“Sit down,” Zap said.
Mr. Moon sat in the chair.
Zap put the chair in the wheelbarrow. “Hold tight!”
Zap pushed the wheelbarrow around the lake. He ran as fast as a rocket. He checked the maps in his head. He took Mr. Moon straight to his brother’s door.
“Amazing,” said Mr. Moon.
Mr. Moon visited his brother. Then Zap pushed him home again.
A delivery man was waiting for them. “There’s been a mix-up. Here’s your rowboat. I’ll take back the robot.”
“I’ll keep this rowboat,” said Mr. Moon. “It floats. Zap doesn’t know about floating. He threw my chair into the lake.”
All Zap’s lights went out. He hung his head.
“Come with me, robot,” said the delivery man.
“Wait,” said Mr. Moon. “Zap has a good heart. He tries hard. He makes mistakes, but people make mistakes, too. I want this rowboat. And I want this robot.”
Zap’s lights blazed brightly. “You will not be sorry. I am a good helper. I will put this rowboat in the water for you.”
“Wait!” the delivery man said. “That’s my truck!”
Mr. Moon hurried to answer the doorbell. Few people visited his little house by the lake. Who could it be?
“Hello. I am Zap. I am your new robot.” Green lights flashed across the robot’s chest.
“But I ordered a rowboat!” said Mr. Moon.
“You will like me better than a rowboat,” Zap said. “I am strong and fast and smart. I delivered myself!”
“Can you float?” asked Mr. Moon.
“No,” said Zap. “I leak.”
Mr. Moon shook his head. “I don’t like modern things like robots. I like old-fashioned things like rowboats.”
“I will help you find a rowboat.” Zap marched into the house. He looked around. “There is your rowboat.”
“No! That’s my chair!” But Mr. Moon was too late.
Zap carried the chair to the lake. He dropped it in. It sank.
“Sorry,” said Zap. He spotted something in the garden.
“There is your rowboat!”
“No! That’s my wheelbarrow!” But Mr. Moon was too late.
Zap carried the wheelbarrow to the lake. He dropped it in. It sank.
“Sorry,” said Zap.
“I need a rowboat, not a robot!” said Mr. Moon. “I want to visit my brother. He lives on the other side of the lake.”
“You could walk around the lake,” Zap said. “I will walk with you.”
“It’s too far to walk,” said Mr. Moon. “There are hills and trees and pricker bushes. I’ll get lost.”
“I never get lost. I have maps in my head.” Blue lights glowed on Zap’s chest. “I have an idea.”
He pulled the chair out of the lake. He shook it so fast that all the water flew off. He pulled out the wheelbarrow, too. He spun it in a circle. Soon it was dry.
“Amazing,” said Mr. Moon.
“Sit down,” Zap said.
Mr. Moon sat in the chair.
Zap put the chair in the wheelbarrow. “Hold tight!”
Zap pushed the wheelbarrow around the lake. He ran as fast as a rocket. He checked the maps in his head. He took Mr. Moon straight to his brother’s door.
“Amazing,” said Mr. Moon.
Mr. Moon visited his brother. Then Zap pushed him home again.
A delivery man was waiting for them. “There’s been a mix-up. Here’s your rowboat. I’ll take back the robot.”
“I’ll keep this rowboat,” said Mr. Moon. “It floats. Zap doesn’t know about floating. He threw my chair into the lake.”
All Zap’s lights went out. He hung his head.
“Come with me, robot,” said the delivery man.
“Wait,” said Mr. Moon. “Zap has a good heart. He tries hard. He makes mistakes, but people make mistakes, too. I want this rowboat. And I want this robot.”
Zap’s lights blazed brightly. “You will not be sorry. I am a good helper. I will put this rowboat in the water for you.”
“Wait!” the delivery man said. “That’s my truck!”
0/5000
Bing บองนายดวงจันทร์รีบตอบกริ่งบ้าน บางคนเข้าเยี่ยมชมบ้านน้อยบายเดอะเลค มันอาจเป็นที่"ฮัลโหล ฉัน Zap ฉันหุ่นยนต์ของคุณใหม่" ไฟสีเขียวอ่อนประกายทั่วหน้าอกของหุ่นยนต์"แต่ผมสั่งกล๊าส" กล่าวว่า นายดวงจันทร์Zap กล่าวว่า "คุณจะชอบฉันดีกว่ากล๊าส "ฉันแข็งแรง และรวดเร็ว และสมาร์ท ผมส่งเอง""สามารถคุณลอย" ถามนายดวงจันทร์กล่าวว่า Zap "ไม่ "ฉันรั่วไหล"นายดวงจันทร์จับศีรษะของเขา "ฉันไม่ชอบสิ่งสมัยใหม่เช่นหุ่นยนต์ ชอบสิ่งที่ไมต้อง rowboats ""ฉันจะช่วยคุณค้นหากล๊าสเป็น" นปะทะ marched เข้าบ้าน เขามองรอบ ๆ "มีเป็นกล๊าสของคุณ""ไม่ เป็นเก้าอี้ของฉัน" แต่นายดวงจันทร์ก็สายเกินไปนปะทะทำเก้าอี้ให้ทะเลสาบ เขาทิ้งมันใน จม"ขอ กล่าวว่า Zap เขาพบบางอย่างในสวน"มีคุณกล๊าส""ไม่ นั่นคือรถสาลี่ของฉัน" แต่นายดวงจันทร์ก็สายเกินไปนปะทะทำรถสาลี่ไปยังทะเลสาบ เขาทิ้งมันใน จม"ขอ กล่าวว่า Zap"ฉันต้องกล๊าส หุ่นยนต์ไม่" กล่าวว่า นายดวงจันทร์ "ฉันต้องไปเยี่ยมพี่ชาย เขาอยู่อีกด้านหนึ่งของทะเลสาบ"Zap กล่าวว่า "คุณสามารถเดินรอบทะเลสาบ "ฉันจะเดินไปกับคุณ""ก็ไม่ไกลมากเดิน, " กล่าวว่า นายดวงจันทร์ "มีภูเขา และต้นไม้ และพุ่มไม้ pricker ฉันจะได้หาย""ฉันไม่ได้หายไป ฉันสามารถมีแผนที่ในหัวของฉัน" ไฟฟ้า glowed บนหน้าอกของ Zap "ฉันมีความคิด"เขาดึงเก้าอี้ออกจากทะเลสาบ เขาสั่นเครืออย่างรวดเร็วว่า น้ำทั้งหมดบินออก เขาดึงออกรถสาลี่ เกินไป เขาปั่นมันเป็นวงกลม เร็ว ๆ นี้ ก็แห้งนายดวงจันทร์ว่า "ตื่นตาตื่นใจ"นั่งลง Zap กล่าวว่านายดวงจันทร์นั่งในเก้าอี้Zap ใส่เก้าอี้ในรถสาลี่ "ค้างไว้แน่น"นปะทะผลักรถสาลี่ที่รอบทะเลสาบ เขาวิ่งเร็วเป็นจรวด เขาตรวจสอบแผนที่ในหัวของเขา เขาเอาดวงจันทร์นายตรงไปที่ประตูของน้องนายดวงจันทร์ว่า "ตื่นตาตื่นใจนายดวงจันทร์ชมน้อง แล้ว Zap ผลักเขาบ้านอีกคนส่งรอสำหรับพวกเขา "มีแล้ว mix-up เป็น กล๊าสของคุณได้ ฉันจะกลับไปหุ่นยนต์""ฉันจะเก็บนี้กล๊าส กล่าวว่า นายดวงจันทร์ "มันลอย นปะทะไม่รู้ลอย เขาสามารถโยนเก้าอี้ของฉันลงในทะเลสาบ"ไฟของ Zap ทั้งหมดออกไป เขาแขวนพระเศียร"มากับฉัน หุ่นยนต์, " กล่าวว่า คนจัดส่ง"รอ กล่าวว่า นายดวงจันทร์ "Zap มีหัวใจดีขึ้น เขาพยายามอย่างหนัก เขาทำให้ความผิดพลาด แต่คนทำผิด เกินไป อยากนี้กล๊าส และต้องการหุ่นยนต์ตัวนี้"Zap ของดวงสดใส "คุณจะไม่สามารถขอ ฉันช่วยเหลือดี ฉันจะใส่กล๊าสนี้ในน้ำให้คุณ""รอสักครู่" คนจัดว่า "นั่นคือรถบรรทุกของฉัน"
การแปล กรุณารอสักครู่..
Bing! บง!
นาย ดวงจันทร์รีบที่จะตอบออด ไม่กี่คนที่เข้าเยี่ยมชมบ้านหลังเล็ก ๆ ของเขาโดยทะเลสาบ ใครมันจะเป็นอย่างไร
"สวัสดี ผม Zap ผมหุ่นยนต์ตัวใหม่ของคุณ. "ไฟเขียวประกายบนหน้าอกของหุ่นยนต์.
"แต่ฉันสั่งให้เรือพาย!" นายดวงจันทร์กล่าวว่า.
"คุณจะชอบฉันดีกว่าเรือพาย" แซ่บกล่าวว่า "ผมมีความแข็งแกร่งและรวดเร็วและสมาร์ท ฉันส่งตัวเอง! "
"คุณสามารถลอย?" ถามนายดวงจันทร์.
"ไม่มี" Zap กล่าวว่า "ผมรั่วไหล."
นาย ดวงจันทร์ส่ายหัว "ผมไม่ชอบสิ่งที่ทันสมัยเช่นหุ่นยนต์ ผมชอบสิ่งที่ล้าสมัยเช่นเรือแจว. " "ผมจะช่วยคุณค้นหาเรือพาย." โอ้โหเดินเข้าไปในบ้าน เขามองไปรอบ ๆ "มีเรือพายของคุณ." "ไม่! นั่นเป็นเก้าอี้ของฉัน! "แต่นายดวงจันทร์ก็สายเกินไป. Zap ดำเนินเก้าอี้ไปที่ทะเลสาบ เขาทิ้งมันไว้ใน. มันจม. "ขอโทษ" แซ่บกล่าวว่า เขาสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างในสวน. "มีเรือพายของคุณเป็น!" "ไม่! นั่นคือสาลี่ของฉัน! "แต่นายดวงจันทร์ก็สายเกินไป. Zap ดำเนินสาลี่ไปที่ทะเลสาบ เขาทิ้งมันไว้ใน. มันจม. "ขอโทษ" Zap กล่าว. "ฉันต้องการเรือพาย, ไม่ใช่หุ่นยนต์!" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "ผมอยากจะไปเยี่ยมพี่ชายของฉัน เขาใช้ชีวิตอยู่ในด้านอื่น ๆ ของทะเลสาบ. " "คุณสามารถเดินไปรอบ ๆ ทะเลสาบ" แซ่บกล่าวว่า "ผมจะเดินไปกับคุณ." "มันไกลเกินไปที่จะเดินไป" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "มีภูเขาและต้นไม้และพุ่มไม้หนามเป็น ฉันจะได้รับหายไป. " "ฉันไม่เคยได้รับหายไป ผมมีแผนที่ในหัวของฉัน. "ไฟสีฟ้าส่องแสงบนหน้าอกของ Zap "ผมมีความคิด." เขาดึงเก้าอี้ออกจากทะเลสาบ เขาส่ายมันอย่างรวดเร็วว่าน้ำบินออก เขาดึงออกมาสาลี่เกินไป เขาหมุนมันในวงกลม ในไม่ช้ามันก็แห้ง. "มหัศจรรย์" นายดวงจันทร์กล่าวว่า. "นั่งลง" Zap กล่าว. นาย ดวงจันทร์นั่งอยู่ในเก้าอี้. Zap ใส่เก้าอี้ในรถเข็น "จับแน่น!" Zap ผลักสาลี่รอบทะเลสาบ เขาวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่จรวด เขาตรวจสอบแผนที่ในหัวของเขา เขาเอานายดวงจันทร์ตรงไปที่ประตูพี่ชายของเขา. "มหัศจรรย์" นายดวงจันทร์. กล่าวว่านาย ดวงจันทร์ไปเยี่ยมพี่ชายของเขา จากนั้น Zap ผลักเขาบ้านอีกครั้ง. คนส่งกำลังรอสำหรับพวกเขา "มีถูกผสมขึ้น นี่คือเรือพายของคุณ ฉันจะกลับมาหุ่นยนต์. " "ฉันจะให้เรือพายนี้" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "มันลอย Zap ไม่ทราบเกี่ยวกับลอย เขาโยนเก้าอี้ของฉันลงไปในทะเลสาบ. " ไฟทั้งหมด Zap ออกไป เขาแขวนหัวของเขา. "มากับฉัน, หุ่นยนต์" กล่าวว่าคนส่ง. "รอ" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "โอ้โหมีหัวใจที่ดี เขาพยายามอย่างหนัก เขาทำผิด แต่คนทำผิดพลาดมากเกินไป ฉันต้องการเรือพายนี้ และผมอยากหุ่นยนต์นี้. " ไฟ Zap ของประกายสดใส "คุณจะไม่เสียใจ ผมเป็นผู้ช่วยที่ดี เราจะใส่เรือพายในน้ำสำหรับคุณ. " "รอ!" คนส่งกล่าวว่า "นั่นคือรถบรรทุกของฉัน!"
นาย ดวงจันทร์รีบที่จะตอบออด ไม่กี่คนที่เข้าเยี่ยมชมบ้านหลังเล็ก ๆ ของเขาโดยทะเลสาบ ใครมันจะเป็นอย่างไร
"สวัสดี ผม Zap ผมหุ่นยนต์ตัวใหม่ของคุณ. "ไฟเขียวประกายบนหน้าอกของหุ่นยนต์.
"แต่ฉันสั่งให้เรือพาย!" นายดวงจันทร์กล่าวว่า.
"คุณจะชอบฉันดีกว่าเรือพาย" แซ่บกล่าวว่า "ผมมีความแข็งแกร่งและรวดเร็วและสมาร์ท ฉันส่งตัวเอง! "
"คุณสามารถลอย?" ถามนายดวงจันทร์.
"ไม่มี" Zap กล่าวว่า "ผมรั่วไหล."
นาย ดวงจันทร์ส่ายหัว "ผมไม่ชอบสิ่งที่ทันสมัยเช่นหุ่นยนต์ ผมชอบสิ่งที่ล้าสมัยเช่นเรือแจว. " "ผมจะช่วยคุณค้นหาเรือพาย." โอ้โหเดินเข้าไปในบ้าน เขามองไปรอบ ๆ "มีเรือพายของคุณ." "ไม่! นั่นเป็นเก้าอี้ของฉัน! "แต่นายดวงจันทร์ก็สายเกินไป. Zap ดำเนินเก้าอี้ไปที่ทะเลสาบ เขาทิ้งมันไว้ใน. มันจม. "ขอโทษ" แซ่บกล่าวว่า เขาสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างในสวน. "มีเรือพายของคุณเป็น!" "ไม่! นั่นคือสาลี่ของฉัน! "แต่นายดวงจันทร์ก็สายเกินไป. Zap ดำเนินสาลี่ไปที่ทะเลสาบ เขาทิ้งมันไว้ใน. มันจม. "ขอโทษ" Zap กล่าว. "ฉันต้องการเรือพาย, ไม่ใช่หุ่นยนต์!" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "ผมอยากจะไปเยี่ยมพี่ชายของฉัน เขาใช้ชีวิตอยู่ในด้านอื่น ๆ ของทะเลสาบ. " "คุณสามารถเดินไปรอบ ๆ ทะเลสาบ" แซ่บกล่าวว่า "ผมจะเดินไปกับคุณ." "มันไกลเกินไปที่จะเดินไป" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "มีภูเขาและต้นไม้และพุ่มไม้หนามเป็น ฉันจะได้รับหายไป. " "ฉันไม่เคยได้รับหายไป ผมมีแผนที่ในหัวของฉัน. "ไฟสีฟ้าส่องแสงบนหน้าอกของ Zap "ผมมีความคิด." เขาดึงเก้าอี้ออกจากทะเลสาบ เขาส่ายมันอย่างรวดเร็วว่าน้ำบินออก เขาดึงออกมาสาลี่เกินไป เขาหมุนมันในวงกลม ในไม่ช้ามันก็แห้ง. "มหัศจรรย์" นายดวงจันทร์กล่าวว่า. "นั่งลง" Zap กล่าว. นาย ดวงจันทร์นั่งอยู่ในเก้าอี้. Zap ใส่เก้าอี้ในรถเข็น "จับแน่น!" Zap ผลักสาลี่รอบทะเลสาบ เขาวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่จรวด เขาตรวจสอบแผนที่ในหัวของเขา เขาเอานายดวงจันทร์ตรงไปที่ประตูพี่ชายของเขา. "มหัศจรรย์" นายดวงจันทร์. กล่าวว่านาย ดวงจันทร์ไปเยี่ยมพี่ชายของเขา จากนั้น Zap ผลักเขาบ้านอีกครั้ง. คนส่งกำลังรอสำหรับพวกเขา "มีถูกผสมขึ้น นี่คือเรือพายของคุณ ฉันจะกลับมาหุ่นยนต์. " "ฉันจะให้เรือพายนี้" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "มันลอย Zap ไม่ทราบเกี่ยวกับลอย เขาโยนเก้าอี้ของฉันลงไปในทะเลสาบ. " ไฟทั้งหมด Zap ออกไป เขาแขวนหัวของเขา. "มากับฉัน, หุ่นยนต์" กล่าวว่าคนส่ง. "รอ" นายดวงจันทร์กล่าวว่า "โอ้โหมีหัวใจที่ดี เขาพยายามอย่างหนัก เขาทำผิด แต่คนทำผิดพลาดมากเกินไป ฉันต้องการเรือพายนี้ และผมอยากหุ่นยนต์นี้. " ไฟ Zap ของประกายสดใส "คุณจะไม่เสียใจ ผมเป็นผู้ช่วยที่ดี เราจะใส่เรือพายในน้ำสำหรับคุณ. " "รอ!" คนส่งกล่าวว่า "นั่นคือรถบรรทุกของฉัน!"
การแปล กรุณารอสักครู่..
Bing ! บอง !
คุณมุนรีบตอบเสียงออด คนเข้าเยี่ยมชมบ้านหลังน้อยของเขา โดยทะเลสาบ จะเป็นใครได้ล่ะ
" สวัสดีครับ ผมเสียง ฉันหุ่นยนต์ใหม่ " ไฟสีเขียวกระพริบผ่านหุ่นยนต์หน้าอก .
" แต่ผมสั่งให้เรือพาย ! " กล่าวว่า นายจันทร์ .
" เธอจะชอบฉันมากกว่าเรือพาย " แซบ กล่าว " ผมแข็งแรงและรวดเร็วและสมาร์ท ผมส่งเอง "
" คุณสามารถลอย " ขอให้นายจันทร์ .
" ไม่ " เสียง " รั่ว "
นายจันทร์ส่ายหน้า " ฉันไม่ชอบอะไรที่ทันสมัยเหมือนหุ่นยนต์ ผมชอบพวก rowboats "
" ผมจะช่วยคุณหาเรือพาย " แซ่บ เดินเข้าไปในบ้าน เขามองไปรอบ ๆ " มีเรือพายของคุณ . "
" ไม่ ! นั่นเก้าอี้ของฉัน " แต่คุณมุนช้าเกินไป
แซ่บแบกเก้าอี้ทะเลสาบ เขาทำมัน มันจม .
" ขอโทษ " เสียงเขาเห็นบางอย่างในสวน .
" มีเรือพายของคุณ ! "
" ไม่ ! ที่รถเข็นของฉัน " แต่คุณมุนช้าเกินไป แบกรถเข็น
ปะทะกับทะเลสาบ เขาทำมัน มันจม .
" ขอโทษ " บอกว่าแซ่บ .
" ฉันต้องการเรือพาย ไม่ใช่หุ่นยนต์ " กล่าวว่า นายดวงจันทร์ " ฉันต้องการจะไปเยี่ยมน้องชายของฉัน เขาอยู่อีกฟากของทะเลสาบ "
" คุณสามารถเดินรอบทะเลสาบ " แซบ กล่าว" ผมจะเดินไปกับคุณ . "
" มันไกลเกินไปที่จะเดิน กล่าวว่า นายดวงจันทร์ " มีภูเขาและต้นไม้ และ pricker พุ่มไม้ ฉันจะหลงทาง "
" ผมไม่เคยหลงทาง ผมมีแผนในหัวของฉัน " ไฟสีฟ้าเรืองแสงบน zap ของหน้าอก " ฉันมีความคิด . "
เขาดึงเก้าอี้ออกมาจากทะเลสาบ เขาเขย่ามันเร็วมาก น้ำทั้งหมดที่บินออกไป เขาดึงรถเข็นด้วย เขาหมุนมันเป็นวงกลมแล้วมันแห้ง .
" วิเศษ " กล่าวว่า นายจันทร์ .
" นั่งลง " แซบว่า .
คุณมุนนั่งอยู่ในเก้าอี้ .
แซ่บใส่เก้าอี้ในรถเข็น . " จับแน่นๆ ! "
ปะทะผลักรถเข็นรอบทะเลสาบ เขาวิ่งเร็วเป็นจรวด เขาตรวจสอบแผนที่ในหัวของเขา เขาเอาคุณมุนตรงไปยังประตูของพี่ชายของเขา .
" วิเศษ " กล่าวว่า นายดวงจันทร์
พระจันทร์เยี่ยมพี่ชายของเขา แล้วแซ่บผลักเขา
บ้านอีกครั้งชายคนนี้กำลังรอพวกเขา " มีการผสมขึ้น ที่นี่เป็นเรือพาย . ผมจะเอาหุ่นยนต์ "
" ผมจะเก็บส่วนนี้ " นายมูน " มันลอย ว้าว ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับที่ลอย เขาโยนเก้าอี้ของฉันในทะเลสาบ "
ทั้งหมดสาบไฟก็ออกไป เขาแขวนหัวของเขา .
" มากับฉัน , หุ่นยนต์ , " กล่าวว่าคนส่ง .
" รอ " กล่าวว่า นายดวงจันทร์ " ว้าว มีจิตใจดี เขาพยายามอย่างหนักเขาทำผิด แต่คนเราทำผิดพลาดเหมือนกัน ฉันต้องการส่วนนี้ และฉันต้องการให้หุ่นยนต์นี้ . "
แซ่บไฟเจิดจ้าสว่างไสว " คุณจะไม่เสียใจ ฉันเป็นผู้ช่วยที่ดี ผมจะใส่เรือพายในน้ำสำหรับคุณ . "
" เดี๋ยว ! " ส่งชายกล่าว " นั่นรถของผม "
คุณมุนรีบตอบเสียงออด คนเข้าเยี่ยมชมบ้านหลังน้อยของเขา โดยทะเลสาบ จะเป็นใครได้ล่ะ
" สวัสดีครับ ผมเสียง ฉันหุ่นยนต์ใหม่ " ไฟสีเขียวกระพริบผ่านหุ่นยนต์หน้าอก .
" แต่ผมสั่งให้เรือพาย ! " กล่าวว่า นายจันทร์ .
" เธอจะชอบฉันมากกว่าเรือพาย " แซบ กล่าว " ผมแข็งแรงและรวดเร็วและสมาร์ท ผมส่งเอง "
" คุณสามารถลอย " ขอให้นายจันทร์ .
" ไม่ " เสียง " รั่ว "
นายจันทร์ส่ายหน้า " ฉันไม่ชอบอะไรที่ทันสมัยเหมือนหุ่นยนต์ ผมชอบพวก rowboats "
" ผมจะช่วยคุณหาเรือพาย " แซ่บ เดินเข้าไปในบ้าน เขามองไปรอบ ๆ " มีเรือพายของคุณ . "
" ไม่ ! นั่นเก้าอี้ของฉัน " แต่คุณมุนช้าเกินไป
แซ่บแบกเก้าอี้ทะเลสาบ เขาทำมัน มันจม .
" ขอโทษ " เสียงเขาเห็นบางอย่างในสวน .
" มีเรือพายของคุณ ! "
" ไม่ ! ที่รถเข็นของฉัน " แต่คุณมุนช้าเกินไป แบกรถเข็น
ปะทะกับทะเลสาบ เขาทำมัน มันจม .
" ขอโทษ " บอกว่าแซ่บ .
" ฉันต้องการเรือพาย ไม่ใช่หุ่นยนต์ " กล่าวว่า นายดวงจันทร์ " ฉันต้องการจะไปเยี่ยมน้องชายของฉัน เขาอยู่อีกฟากของทะเลสาบ "
" คุณสามารถเดินรอบทะเลสาบ " แซบ กล่าว" ผมจะเดินไปกับคุณ . "
" มันไกลเกินไปที่จะเดิน กล่าวว่า นายดวงจันทร์ " มีภูเขาและต้นไม้ และ pricker พุ่มไม้ ฉันจะหลงทาง "
" ผมไม่เคยหลงทาง ผมมีแผนในหัวของฉัน " ไฟสีฟ้าเรืองแสงบน zap ของหน้าอก " ฉันมีความคิด . "
เขาดึงเก้าอี้ออกมาจากทะเลสาบ เขาเขย่ามันเร็วมาก น้ำทั้งหมดที่บินออกไป เขาดึงรถเข็นด้วย เขาหมุนมันเป็นวงกลมแล้วมันแห้ง .
" วิเศษ " กล่าวว่า นายจันทร์ .
" นั่งลง " แซบว่า .
คุณมุนนั่งอยู่ในเก้าอี้ .
แซ่บใส่เก้าอี้ในรถเข็น . " จับแน่นๆ ! "
ปะทะผลักรถเข็นรอบทะเลสาบ เขาวิ่งเร็วเป็นจรวด เขาตรวจสอบแผนที่ในหัวของเขา เขาเอาคุณมุนตรงไปยังประตูของพี่ชายของเขา .
" วิเศษ " กล่าวว่า นายดวงจันทร์
พระจันทร์เยี่ยมพี่ชายของเขา แล้วแซ่บผลักเขา
บ้านอีกครั้งชายคนนี้กำลังรอพวกเขา " มีการผสมขึ้น ที่นี่เป็นเรือพาย . ผมจะเอาหุ่นยนต์ "
" ผมจะเก็บส่วนนี้ " นายมูน " มันลอย ว้าว ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับที่ลอย เขาโยนเก้าอี้ของฉันในทะเลสาบ "
ทั้งหมดสาบไฟก็ออกไป เขาแขวนหัวของเขา .
" มากับฉัน , หุ่นยนต์ , " กล่าวว่าคนส่ง .
" รอ " กล่าวว่า นายดวงจันทร์ " ว้าว มีจิตใจดี เขาพยายามอย่างหนักเขาทำผิด แต่คนเราทำผิดพลาดเหมือนกัน ฉันต้องการส่วนนี้ และฉันต้องการให้หุ่นยนต์นี้ . "
แซ่บไฟเจิดจ้าสว่างไสว " คุณจะไม่เสียใจ ฉันเป็นผู้ช่วยที่ดี ผมจะใส่เรือพายในน้ำสำหรับคุณ . "
" เดี๋ยว ! " ส่งชายกล่าว " นั่นรถของผม "
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คุณลืมไปแล้วใช่มั้ย
- โกรธซิน่ะ
- ที่วางไว้
- ฉันคิดถึงคุณ
- ทำอะไรกัน
- U like bath or shower
- Tôi chưa có gia đình
- ทะเลหมอก
- Guidelines on occupational
- Holi celebration begins with lighting up
- listening
- Windows PowerShell equivalent commands
- I Love you..more than I can say
- I hope not beceause i want to see you
- คุณคงกำลังหลับอยู่ นอนพักผ่อนก่อนเถอะ ตื
- ล้อเลียน การเมืองในประเทศฉัน
- ฉันไม่อยากทำให้พ่อแม่ผิดหวัง
- เราควรจะเพิ่มงบประมาณให้กับสาธารณสุขมากก
- Yay
- พุง
- “At times friends will update on Faceboo
- ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด
- ลายเซ็น
- วันที่15 เมษายน 2550 เป็นวันที่น่ากลัวสำ
