ผู้ปกครองที่ยึดติดโรงเรียนเด่น โรงเรียนดัง เพราะค่านิยมและความเชื่อ กล่าวคือ ต้องการให้ลูกอยู่ในสังคมที่ดี มีเพื่อนดี ๆ ต้องการให้ลูกเรียนเก่ง ยิ่งสามารถสอบเข้าเรียน "หมอ" "วิศวะ" ได้ นี่คือความ "ภาคภูมิใจของพ่อ แม่" อีกทั้งต้องการซื้อเครือข่ายทางสังคมให้กับลูก จึงจำยอมต้องจ่าย “ค่าแป๊ะเจี๊ยะ” ถึงแม้จะต้องเสียเงิน “กินเปล่า” ก็ตาม และจากปัญหาควรมีวิธีการแก้ปัญหาดังนี้ รัฐต้องมีนโยบายชัดเจนมากพอ ระบุเลยว่าหากโรงเรียนใดมีการรับแป๊ะเจี๊ยะต้องรายงานไปทาง สพฐ.และ สกอ.ให้เข้ามาจัดการ และการศึกษาไทยต้องมีการพัฒนาคุณภาพให้ทุกโรงเรียนมีระดับคุณภาพการศึกษาให้ใกล้เคียงหรือเท่าเทียมกัน ตลอดจนปลูกฝังจิตสำนักและให้พ่อแม่ผู้ปกครองของบุตรหลานตระหนักว่า จะพึ่งโรงเรียนอย่างเดียวก็ไม่ได้ ไม่มีโรงเรียนไหนที่สอนลูกเราได้ทุกเรื่อง มีแต่ตัวเองเท่านั้นที่จะสามารถอบรมสั่งสอนบุตรหลานให้เป็นคนเก่งและคนดีด้วยวิธีการต่างๆมากมายได้ และที่สำคัญอยู่ที่ตัวเด็ก ถ้าเด็กคนใดมีความพยายามมุ่งมานะ ซึ่งสอดคล้องกับสำนวนสุภาษิตที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น” ก็จะทำให้เด็กคนนั้นประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานและชีวิตได้อย่างแน่นอน