It is commonly presumed that if lib

It is commonly presumed that if library users are provided with more
information about the books they find in an online public access catalog (OPAC)
or card catalog, they will experience greater satisfaction with the OPAC, as well as
with the library's collection.' For example, in a commentary about the future
design of OPACs, David Tyckoson contends that "more" is better and he states
that . . the more information available for the user to judge the content o f the
source, the more valuable the bibliographic record becomes as a facsimile o f the
original." (p. 20)2 In the present, however, the traditional card catalog and OPAC
often include only such standard bibliographic information as title, author,
publisher, pagination, and assigned subject headings to assist end-users in making
their assessments of books. When end-users examine an OPAC display, they
usually make a judgment about the usefulness of a book based on this standard
bibliographic information, unless they choose to take an additional step such as

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันมักจะสันนิษฐานว่าที่ถ้าผู้ใช้ห้องสมุดจะมีเพิ่มเติมข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือที่พวกเขาพบในแค็ตตาล็อกการเข้าถึงออนไลน์ (OPAC)หรือบัตรแค็ตตาล็อก พวกเขาจะยิ่งพึงพอใจกับ OPAC เป็นเป็นอย่างดีกับคอลเลกชันของไลบรารี ' ตัวอย่าง ในความเห็นเกี่ยวกับอนาคตการออกแบบของ OPACs, David Tyckoson contends ที่ "เพิ่มเติม" จะดีกว่า และเขาระบุที่ . ข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับผู้ใช้ในการตัดสิน f o เนื้อหาแหล่งที่มา ระเบียนบรรณานุกรมมีคุณค่ามากขึ้นกลายเป็น f o โทรสารเดิม" (20 p.) 2 ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม แค็ตตาล็อกการ์ดดั้งเดิมและ OPACมักจะมีเพียงมาตรฐานบรรณานุกรมข้อมูลเช่นชื่อเรื่อง ผู้เขียนผู้เผยแพร่ แบ่ง และหัวเรื่องที่กำหนดเพื่อช่วยผู้ใช้ในการทำการประเมินหนังสือ เมื่อผู้ใช้ตรวจสอบการแสดงผลที่ OPAC พวกเขามักจะทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับประโยชน์ของหนังสือตามมาตรฐานนี้บรรณานุกรม ยกเว้นว่าพวกเขาเลือกที่จะใช้ขั้นตอนเพิ่มเติมเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ทั่วไปว่าหากผู้ใช้ห้องสมุดมีให้กับการเพิ่มเติม
ข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือที่พวกเขาพบในโอแพ็ก (OPAC)
หรือบัตรรายการที่พวกเขาจะได้สัมผัสกับความพึงพอใจมากขึ้นกับ OPAC เช่นเดียว
กับคอลเลกชันของห้องสมุด. ยกตัวอย่างเช่นในความเห็นเกี่ยวกับอนาคต
การออกแบบของ OPACs เดวิด Tyckoson เชื่อว่า "มากกว่า" จะดีกว่าและเขากล่าว
ว่า . ข้อมูลเพิ่มเติมที่พร้อมใช้งานสำหรับผู้ใช้ที่จะตัดสินเนื้อหาของ
แหล่งที่มีคุณค่ามากขึ้นระเบียนบรรณานุกรมกลายเป็นโทรสารที่
เดิม. "(พี. 20) 2 ในปัจจุบันอย่างไรก็ตามแคตตาล็อกการ์ดแบบดั้งเดิมและ OPAC
มักจะรวมถึง เฉพาะข้อมูลบรรณานุกรมเช่นมาตรฐานเช่นชื่อผู้เขียน
สำนักพิมพ์เลขหน้าและได้รับมอบหมายหัวเรื่องที่จะช่วยให้ผู้ใช้ปลายทางในการทำให้
การประเมินของหนังสือ. เมื่อสิ้นผู้ใช้ตรวจสอบการแสดงผล OPAC พวกเขา
มักจะทำให้การตัดสินเกี่ยวกับประโยชน์ของหนังสือ อยู่บนพื้นฐานของมาตรฐานนี้
ข้อมูลบรรณานุกรมจนกว่าพวกเขาเลือกที่จะใช้ขั้นตอนเพิ่มเติมเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันมักสันนิษฐานว่า ถ้าผู้ใช้ห้องสมุดให้มีมากขึ้นข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือที่พวกเขาพบในการเข้าถึงแคตตาล็อกออนไลน์ ( OPAC )หรือการ์ดแคตตาล็อกของพวกเขาจะพบความพึงพอใจมากขึ้นมาก เช่นเดียวกับด้วยคอลเลกชันของห้องสมุด เช่น ในความเห็นเกี่ยวกับอนาคตออกแบบ opacs เดวิด tyckoson contends ที่ " มากกว่า " จะดีกว่าเขาสหรัฐอเมริกาที่ ข้อมูลเพิ่มเติมพร้อมใช้งานสำหรับผู้ใช้ที่จะตัดสินเนื้อหา o fแหล่งที่มา ยิ่งมีค่าระเบียนบรรณานุกรมจะเป็น o F โทรสารต้นฉบับ " ( 20 หน้า ) 2 ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม การ์ดแคตตาล็อกและวิธีแบบดั้งเดิมมักจะรวมบรรณานุกรมข้อมูลที่เป็นมาตรฐานเท่านั้น เช่น ชื่อเรื่อง ผู้แต่งสำนักพิมพ์ แจ่มใสร่าเริง และกำหนดหัวเรื่องเพื่อช่วยผู้ใช้ในการสร้างของพวกเขา ประเมิน หนังสือ เมื่อผู้ใช้ตรวจสอบเป็นวิธีที่พวกเขาแสดงมักจะตัดสินใจเกี่ยวกับประโยชน์ของหนังสือตามมาตรฐานนี้ข้อมูลทางบรรณานุกรม , จนกว่าพวกเขาจะเลือกที่จะใช้ขั้นตอนเพิ่มเติม เช่น