The hierarchical regression was rep

The hierarchical regression was repeated with
women, and the results are presented in Table III. As
can be seen in Table III, the significant effect of selfobjectification
was reduced to nonsignificance when
appearance enhancement reasons for exercise were
added to the equation. Sobel’s (1982) test showed
that the decrease in β values is significant, z(2, 67) =
2.56, p < .01. Taken together, the two regression
analyses indicate that appearance-related reasons
for exercise mediate the relationship between selfobjectification
and body esteem for women, and they
partially mediate the relationship for men.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลำดับชั้นการถดถอยซ้ำกับ
ผู้หญิงและผลที่ได้แสดงในตารางที่สาม ในฐานะที่
สามารถมองเห็นได้ในตารางที่ III, ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของ selfobjectification
ก็จะลดลงเมื่อ nonsignificance
เหตุผลที่การเพิ่มประสิทธิภาพของการปรากฏตัวสำหรับการออกกำลังกายที่ถูก
เพิ่มเข้ามาในสมการ โชเบลของ (1982) การทดสอบแสดงให้เห็น
ว่าการลดลงของค่าβเป็นสำคัญ Z (2, 67) =
2.56, p <0.01 นำมารวมกันทั้งสองถดถอย
การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าเหตุผลลักษณะที่เกี่ยวข้อง
สำหรับการออกกำลังกายเป็นสื่อกลางความสัมพันธ์ระหว่าง selfobjectification
และความภาคภูมิใจในร่างกายสำหรับผู้หญิงและพวกเขา
บางส่วนเป็นสื่อกลางความสัมพันธ์สำหรับผู้ชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การลดหลั่นกันกับ
ผู้หญิง และผลลัพธ์จะแสดงในตาราง III เป็น
สามารถเห็นได้ในตารางที่ 3 , ผลของการ selfobjectification

nonsignificance เมื่อปรากฏการเหตุผลของการออกกำลังกายมี
เพิ่มสมการ โซเบล ( 1982 ) การทดสอบพบว่าลดลงในค่า
บีตาเป็นสําคัญ , Z ( 2 , 0 ) =
2.56 , P < . 01 ถ่ายด้วยกันสองขั้นตอนการวิเคราะห์ พบว่า ลักษณะที่เกี่ยวข้องเหตุผล

สำหรับการออกกำลังกายไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์ระหว่าง selfobjectification
และความนับถือของร่างกายสำหรับผู้หญิงและพวกเขา
บางส่วนไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์สำหรับผู้ชาย