There is no sure way of any two peo

There is no sure way of any two people saying the same word with precisely the same sound.
In this respect, pronunciation much more closely resembles handwriting than spelling.
In spelling, there are absolute distinctions which can be learnt and imitated with complete
precision: one can know at once whether a word is spelt in a 'standard' way or not. But two
persons' handwriting and pronunciation may both be perfectly intelligible, yet have obvious
differences without our being able to say which is 'better' or more 'standard.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีวิธีไม่แน่ใจของคนสองคนใด ๆ ที่พูดคำเดียวกันกับแม่นยำเสียงเดียวกันประการนี้ ออกเสียงมากขึ้นอย่างใกล้ชิดมีลักษณะลายมือกว่าการสะกดในการสะกดคำ มีความแน่นอนซึ่งสามารถเรียนรู้ และเลียนแบบ โดยสมบูรณ์ความแม่นยำ: หนึ่งรู้ได้ทันทีว่า คำเป็น spelt ใน 'มาตรฐาน' วิธี หรือไม่ได้ แต่สองลายมือของท่านและการออกเสียงอาจทั้งเป็น intelligible สมบูรณ์ แต่ได้ชัดเจนความแตกต่าง โดยเราความสามารถในการพูดซึ่งเป็น 'ดี' หรือมี 'มาตรฐาน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีวิธีการตรวจสอบใด ๆ ของคนสองคนที่พูดคำเดียวกันกับที่แม่นยำเสียงเดียวกันคือ.
ในแง่นี้การออกเสียงมากขึ้นคล้ายกับลายมือกว่าการสะกด.
ในการสะกดคำที่มีความแตกต่างแน่นอนซึ่งสามารถเรียนรู้และเลียนแบบที่สมบูรณ์ด้วย
ความแม่นยำ: หนึ่ง สามารถรู้ได้ในครั้งเดียวไม่ว่าจะเป็นคำที่สะกดในทาง 'มาตรฐาน' หรือไม่ แต่ทั้งสอง
คน 'เขียนด้วยลายมือและการออกเสียงทั้งสองอาจจะเข้าใจได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ที่เห็นได้ชัดมี
ความแตกต่างโดยไม่ต้องของเราสามารถที่จะพูดซึ่งเป็น 'ดีขึ้นหรือมากกว่า' มาตรฐาน. '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีวิธีที่แน่นอนของ 2 คน พูดคำเดิมกับแน่นอนเสียงเดียวกัน
ในความเคารพนี้ออกเสียงมากขึ้นอย่างใกล้ชิดคล้ายการสะกดลายมือมากกว่า .
สะกด มีความแตกต่างที่แน่นอนซึ่งสามารถเรียนรู้และเลียนแบบกับความถูกต้องสมบูรณ์
: หนึ่งสามารถทราบทันทีว่า คำที่สะกดใน ' มาตรฐาน ' หรือไม่ แต่สอง
คน ' เขียนด้วยลายมือและการออกเสียงทั้งสองอาจจะสมบูรณ์เข้าใจ ยังมีความแตกต่างที่เห็นได้ชัด
โดยที่เราสามารถพูดซึ่งเป็น ' ดี ' หรือ ' มาตรฐาน '