Next, we performed fermentation kin

Next, we performed fermentation kinetic analyses using data
acquired with the Fermograph from sake mash composed of different
concentrations of koji and yeast. To examine the influence of koji on
carbon dioxide production, sake mash was prepared with three ratios
of rice to koji by mixing 45/40/30 g rice, 5/10/20 g koji, 20 μl 90% lactic
acid, and 90 ml water containing K7 yeast cells with an OD660 of 0.5
(named koji x 0.5, 1, and 2, respectively) (Fig. 2D–F). Similarly, the effect
of initial yeast cell number was examined by preparing sake mash with
40 g rice, 10 g koji, 20 μl 90% lactic acid, and 90 ml water containing K7
yeast cells with an OD660 of either 0.005 (yeast×0.01), 0.05 (yeast×0.1),
or 0.5 (yeast×1) (Fig. 2G–I). The ECO2–T plots generated from the
Fermograph measurements over a 2-week period indicated that both
increased koji content and initial yeast cell number elevated total carbon
dioxide emission (4.63, 7.01, and 7.70 l for koji× 0.5, 1, and 2,
respectively; 6.72, 6.94, and 7.11 l for yeast×0.01, 0.1, and 1, respectively)
(Fig. 2D, G). However, the VCO2–T and VCO2–ECO2 plots accentuated the
different fermentation dynamics in sake mashes under these different
experimental conditions. The VCO2–T plots showed that the peak
fermentation rate was markedly elevated by higher koji content (13.8,
19.3, and 23.9 ml/30 min for koji×0.5, 1, and 2, respectively), but was
only slightly elevated by increasing the initial yeast cell number (18.5,
18.7, and 19.7 ml/30 min for yeast×0.01, 0.1, and 1, respectively).
Differences in the peak time were also observed, as the time was nearly
identical among the different koji content samples (3.0, 3.1, and 2.7 days
for koji×0.5, 1, and 2, respectively), but was hastened as the initial yeast
inoculation concentration increased (4.7, 3.9, and 3.1 days for
yeast × 0.01, 0.1, and 1, respectively) (Fig. 2E, H). The VCO2–ECO2
plots indicate that koji content markedly affects the peak fermentation
rate, whereas the initial yeast cell number does not significantly
influence fermentation profiles (Fig. 2F, I). Together, these three plot

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราทำหมักเดิม ๆ วิเคราะห์โดยใช้ข้อมูลมากับ Fermograph จากสาเกผสมส่วนประกอบอื่นความเข้มข้นของจิและยีสต์ ตรวจสอบอิทธิพลของจิบนการผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ คลุกเคล้าสาเกถูกเตรียม ด้วยอัตราส่วนสามของข้าวโดยผสมข้าว 45/40/30 g, g 5/10/20 จิจิ 20 μl 90% แล็กติกกรด และน้ำ 90 มล.ประกอบด้วยเซลล์ยีสต์ K7 OD660 เป็น 0.5(ชื่อจิ x 0.5, 1 และ 2 ตามลำดับ) (Fig. 2D – F) ในทำนองเดียวกัน ผลยีสต์เริ่มต้น หมายเลขเซลล์ถูกตรวจสอบ โดยเตรียมคลุกเคล้าสาเกด้วยข้าว 40 g จิ 10 กรัม 20 μl 90% กรด และ 90 ml น้ำมี K7ยีสต์เซลล์ ด้วยการ OD660 0.005 ใด (ยีสต์× 0.01), 0.05 (ยีสต์× 0.1),0.5 (ยีสต์× 1) หรือ (Fig. 2G – ฉัน) โครงการ ECO2 – T สร้างขึ้นจากการวัด Fermograph ระยะเวลา 2 สัปดาห์ที่ระบุที่สองเพิ่มเนื้อหาจิและยีสต์เริ่มต้นเซลล์หมายเลขสูงรวมคาร์บอนปล่อยก๊าซไดออกไซด์ (4.63, 7.01 และ 7.70 l สำหรับจิ× 0.5, 1 และ 2ตามลำดับ 6.72, 6.94 และ l 7.11 สำหรับยีสต์× 0.01, 0.1 และ 1 ตามลำดับ)(Fig. 2D, G) อย่างไรก็ตาม โครงการ VCO2 – T และ VCO2 – ECO2 ตาร์dynamics หมักแตกต่างกันในสาเก mashes ภายใต้เหล่านี้แตกต่างกันเงื่อนไขทดลอง โครงการ VCO2 – T พบว่าการหมักอัตราถูกยกระดับสูงจิเนื้อหา (13.8 อย่างเด่นชัด19.3 และ 23.9 ml/30 นาทีสำหรับการจิ 0.5, 1 และ 2 ตามลำดับ), แต่เพียง เล็กน้อยยก ด้วยการเพิ่มจำนวนเซลล์ยีสต์เริ่มต้น (18.518.7 และ 19.7 ml/30 นาทีสำหรับยีสต์× 0.01, 0.1 และ 1 ตามลำดับ)ความแตกต่างในเวลาสูงสุดยังสุภัค เป็นเวลาเกือบเหมือนในตัวอย่างเนื้อหาแตกต่างกันจิ (3.0, 3.1 และ 2.7 วันสำหรับจิ× 0.5, 1 และ 2 ตามลำดับ), แต่ถูก hastened เป็นยีสต์เริ่มต้นinoculation ความเข้มข้นเพิ่มขึ้น (4.7, 3.9 และ 3.1 วันยีสต์ซื้อ 0.01, 0.1 และ 1 ตามลำดับ) (Fig. 2E, H) VCO2 – ECO2ผืนนี้บ่งชี้ว่า เนื้อหาจิอย่างเด่นชัดมีผลต่อการหมักสูงสุดอันดับ ในขณะที่จำนวนเซลล์ยีสต์เริ่มต้นไม่มากไม่มีอิทธิพลต่อค่าหมัก (Fig. 2F ฉัน) ร่วมกัน การลงจุดของทั้งสาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อไป เราจะทำการหมักจลนศาสตร์การวิเคราะห์โดยใช้ข้อมูลที่ได้มากับ fermograph จาก

เพื่อบดประกอบด้วยความเข้มข้นต่าง ๆ ของโคจิและยีสต์ เพื่อศึกษาอิทธิพลของโคจิใน
การผลิตคาร์บอนไดออกไซด์ เพื่อบดเตรียมกับข้าวให้โคจิ
3 อัตราส่วนผสม 45 / 40 / ข้าว 30 กรัม , 5 / 10 / 20 g โคจิ , 20 μผม 90%
กรดแลคติก ,และ 90 มิลลิลิตร น้ำที่มี K7 ยีสต์เซลล์ที่มี od660 0.5
( ชื่อโคจิ x 0.5 , 1 และ 2 ตามลำดับ ( รูปที่ 2 ) ( F ) ในทำนองเดียวกันผล
เริ่มต้นหมายเลขตรวจสอบโดยการเตรียมเซลล์ยีสต์เพื่อบดกับ
ข้าว 40 กรัม , 10 กรัม โคจิ , 20 μ L 90 เปอร์เซ็นต์ กรดแลกติกและ 90 มิลลิลิตร น้ำที่มี K7
ยีสต์เซลล์ที่มีการ od660 ทั้ง 0.005 ( ยีสต์× 0.01 , 0.05 ( ยีสต์× 0.1 ) ,
หรือ 0.5 ( ยีสต์× 1 ) ( รูปที่ 2G ( ฉัน )การ eco2 – T
fermograph แปลงที่เกิดจากการวัดผ่านระยะเวลา 2 พบว่าทั้ง
เนื้อหาโคจิและเริ่มต้นเพิ่มจำนวนเซลล์ยีสต์ระดับการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
รวม 4.63 , 7.01 และ 7.70 ล. โคจิ× 0.5 , 1 , และ 2
ตามลำดับ ; 6.72 , 6.94 และ 7.11 ล. ยีสต์ × 0.01 , 0.1 และ 1 ตามลำดับ ( รูปที่ 2 )
, G ) อย่างไรก็ตาม vco2 – T และ vco2 – eco2 แปลงเน้น
ที่แตกต่างกันเพื่อหมักพลวัตใน mashes ภายใต้สภาวะที่แตกต่างกัน
. การ vco2 – T แปลง พบว่า ยอด
อัตราการหมักอย่างสูงโดยเนื้อหาโคจิสูงกว่า ( 13.8
, 19.3 และ 3.5 มิลลิลิตรต่อ 30 นาทีสำหรับโคจิ× 0.5 , 1 และ 2 ตามลำดับ ) แต่ถูก
เพียงเล็กน้อยสูงโดยการเพิ่มจำนวนเซลล์ยีสต์เริ่มต้น ( 18.5
18.7 , และ 19.7 มิลลิลิตรต่อ 30 นาทีให้ยีสต์× 0.01 , 0.1 ,และ 1 ตามลำดับ )
ความแตกต่างในเวลาสูงสุดที่พบ เป็นเวลาเกือบ
เหมือนกันแตกต่างกันที่โคจิเนื้อหาตัวอย่าง ( 3.0 , 3.1 และ 2.7 วัน
สำหรับโคจิ× 0.5 , 1 และ 2 ตามลำดับ ) แต่ก็ร้องเป็นครั้งแรก ( 4.7 เพิ่มความเข้มข้นของเชื้อยีสต์
3.9 และ 3.1 วัน
ยีสต์× 0.01 , 0.1 และ 1 ตามลำดับ ) ( รูปที่ 2 , H ) การ vco2 – eco2
แปลงพบว่า โคจิ เนื้อหาอย่างเด่นชัดต่อการหมัก
อัตราสูงสุด ในขณะที่เซลล์ยีสต์จำนวนเริ่มต้นความไม่มีอิทธิพลต่อการหมัก
โปรไฟล์ ( รูปห้อง 2F , ผม ) ร่วมกันทั้งสามจุด