ResultsThere was a high content of

Results
There was a high content of CP and total AA, and the oligopeptide content accounted for over 900 g/kg of CP in EFM(Table 1). The AID or SID of each in dispensable AA in EFM was greater than 0.70 or 0.76, and the concentrations of SID Met and Trp were lowest (Table 4). Piglets fed EFMD improved final BW and ADG by 0.08 and 0.15, or 0.07 and 0.13 (P < 0.05) compared with Control or DPSD (Table 5). There was no substantial treatment effect on ADFI, while feed conversion efficiency (G:F) tended to in crease (P = 0.08). No statistical differences were detected between EFMD and SDPPD in growing performance. Apparent total tract digestibility (ATTD) of nutrients was not different among treatments, whereas the fecal score tended to be lower in SDPPD,DPSD and EFMD than Control on d 0–14 (P = 0.09).
Diets supplemented with EFM improved (P < 0.05) IgG content by 0.19 vs. Control, and tended to decrease IL-1 in serum(P = 0.07) compared with Control (Table 6). The ratio of villus height to crypt depth in duodenum was increased (P < 0.05), and villus height in duodenum (P = 0.06),
jejunum (P = 0.08) and ileum (P = 0.09) tended to increase for piglets fed with EFMD in contrast with Control and SDPPD (Table 7).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์มีเนื้อหาสูงของ CP และ AA รวม และเนื้อหาแห้งคิดเป็นกว่า 900 กรัมกิโลกรัมของ CP ใน EFM (ตารางที่ 1) ช่วยเหลือหรือ SID ของแต่ละในกับ AA ใน EFM มากกว่า 0.70 หรือ 0.76 และความเข้มข้นของ SID Met และ Trp ต่ำสุด (ตารางที่ 4) ทรูดเลี้ยง EFMD ดีขึ้นสุดท้าย BW และ ADG 0.15 หรือ 0.07, 0.08 และ 0.13 (P < 0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุมหรือ DPSD (ตาราง 5) ก็ไม่มีผลการรักษาพบกับ ADFI ในขณะที่ประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหาร (G:F) มีแนวโน้มไปในรอยพับ (P = 0.08) ไม่มีความแตกต่างทางสถิติพบระหว่าง EFMD และ SDPPD ในการเจริญเติบโตประสิทธิภาพการทำงาน เห็นทางเดินรวมย่อย (ATTD) สารอาหารไม่แตกต่างกันระหว่างรักษา ในขณะที่แนวโน้มคะแนนอุจจาระต่ำใน SDPPD, DPSD และ EFMD กว่าควบคุมบน d 0 – 14 (P = 0.09) ปรับปรุงอาหารที่เสริม ด้วย EFM (P < 0.05) IgG เนื้อหา โดย 0.19 เจอควบคุม และดูแลเพื่อลด IL-1 ใน serum(P = 0.07) เมื่อเทียบกับการควบคุม (ตารางที่ 6) เพิ่มอัตราส่วนของความสูง villus crypt ลึกในลำไส้ (P < 0.05), และความสูง villus ในลำไส้ (P = 0.06), jejunum (P = 0.08) และ ileum (P = 0.09) แนวโน้มที่จะ เพิ่มสำหรับทรูดเลี้ยง ด้วย EFMD สีควบคุมและ SDPPD (ตาราง 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
มีเนื้อหาสูงของซีพีและเอเอทั้งหมดและเนื้อหา Oligopeptide คิดเป็นกว่า 900 กรัม / กิโลกรัมของซีพีใน EFM (ตารางที่ 1) ความช่วยเหลือหรือ SID ของแต่ละ AA ก็ได้ใน EFM สูงกว่า 0.70 หรือ 0.76, และความเข้มข้นของ SID พบและ Trp ได้ต่ำสุด (ตารางที่ 4) ลูกสุกรที่เลี้ยง EFMD ปรับปรุง BW ขั้นสุดท้ายและ ADG 0.08 และ 0.15, 0.07 และ 0.13 (P <0.05) เมื่อเทียบกับการควบคุมหรือ DPSD (ตารางที่ 5) ไม่มีผลกระทบอย่างมากต่อการรักษา ADFI เป็นในขณะที่ประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหาร (G: F) มีแนวโน้มที่จะอยู่ในรอยพับ (p = 0.08) ไม่มีความแตกต่างทางสถิติพบระหว่าง EFMD และ SDPPD ในการปฏิบัติงานที่เพิ่มมากขึ้น เห็นได้ชัดการย่อยได้ในระบบทางเดินรวม (ATTD) ของสารอาหารที่ไม่ได้แตกต่างกันระหว่างการรักษาในขณะที่คะแนนอุจจาระมีแนวโน้มที่จะลดลงใน SDPPD, DPSD และ EFMD กว่าการควบคุม D 0-14 (p = 0.09).
อาหารเสริมด้วย EFM ดีขึ้น (P < 0.05) โดยเนื้อหา IgG 0.19 เมื่อเทียบกับการควบคุมและมีแนวโน้มลดลง IL-1? ในซีรั่ม (p = 0.07) เมื่อเทียบกับการควบคุม (ตารางที่ 6) อัตราส่วนของความสูง villus การฝังศพใต้ถุนโบสถ์ลึกในลำไส้เล็กส่วนต้นเพิ่มขึ้น (P <0.05) และความสูง villus ในลำไส้เล็กส่วนต้น (p = 0.06)
jejunum (p = 0.08) และ ileum (p = 0.09) มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นสำหรับลูกสุกรที่เลี้ยงด้วย EFMD ในทางตรงกันข้ามกับการควบคุมและการ SDPPD (ตารางที่ 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์มีเนื้อหาสูงของ CP และรวม AA และโอลิโก๊ะเป็ปไทด์เนื้อหาคิดเป็นกว่า 900 กรัม / กิโลกรัม ของ CP ใน EFM ( ตารางที่ 1 ) ช่วยเหลือหรือ SID ของแต่ละในที่ไม่จำเป็น AA ใน EFM มีมากกว่าหรือเท่ากับ 0.70 และความเข้มข้นของซิดพบและ TRP ถูกสุด ( ตารางที่ 4 ) ลูกสุกรได้รับการปรับปรุงโดย EFMD สุดท้าย BW และอัตราการเจริญเติบโต 0.08 0.15 หรือ 0.07 และ 0.13 ( P < 0.05 ) เมื่อเทียบกับการควบคุมหรือ dpsd ( ตารางที่ 5 ) ไม่มีผลในการรักษามาก adfi ในขณะที่ประสิทธิภาพการใช้อาหาร ( G : F ) มีแนวโน้มในรอยพับ ( P = 0.08 ) ความแตกต่างระหว่าง sdppd EFMD พบและการแสดง ปรากฏทั้งหมด ระบบการย่อยได้ ( attd ) ของรังที่ไม่แตกต่างกันระหว่างการรักษา ส่วนคะแนนตามลำดับ มีแนวโน้มที่จะลดลงใน sdppd dpsd EFMD กว่า , และควบคุม D 0 14 – ( p = 0.09 )ที่ได้รับอาหารที่เสริมด้วย EFM ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ปริมาณ IgG โดย 0.19 และควบคุม และมีแนวโน้ม ลดลง 1 ในซีรั่ม ( P = 0.07 ) เมื่อเทียบกับการควบคุม ( ตารางที่ 6 ) อัตราส่วนความสูงของวิลลัสกับความลึกใต้ดินในลำไส้เล็กส่วนต้นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) และวิลลัสความสูงในลำไส้เล็กส่วนต้น ( p = 0.06 )ลำไส้เล็กส่วนกลาง ( P = 0.03 ) และลำไส้เล็กส่วนปลาย ( p = 0.09 ) มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น สำหรับลูกสุกรที่เลี้ยงด้วย EFMD ในทางตรงกันข้ามกับการควบคุม และ sdppd ( ตารางที่ 7 )