Nearly the half-hour! She stood up

Nearly the half-hour! She stood up and surveyed herself in the pier-glass. The decisive expression of her great florid face satisfied her and she thought of some mothers she knew who could not get their daughters off their hands.

Mr. Doran was very anxious indeed this Sunday morning. He had made two attempts to shave but his hand had been so unsteady that he had been obliged to desist. Three days' reddish beard fringed his jaws and every two or three minutes a mist gathered on his glasses so that he had to take them off and polish them with his pocket-handkerchief. The recollection of his confession of the night before was a cause of acute pain to him; the priest had drawn out every ridiculous detail of the affair and in the end had so magnified his sin that he was almost thankful at being afforded a loophole of reparation. The harm was done. What could he do now but marry her or run away? He could not brazen it out. The affair would be sure to be talked of and his employer would be certain to hear of it. Dublin is such a small city: everyone knows everyone else's business. He felt his heart leap warmly in his throat as he heard in his excited imagination old Mr. Leonard calling out in his rasping voice: "Send Mr. Doran here, please."

All his long years of service gone for nothing! All his industry and diligence thrown away! As a young man he had sown his wild oats, of course; he had boasted of his free-thinking and denied the existence of God to his companions in public- houses. But that was all passed and done with... nearly. He still bought a copy of Reynolds's Newspaper every week but he attended to his religious duties and for nine-tenths of the year lived a regular life. He had money enough to settle down on; it was not that. But the family would look down on her. First of all there was her disreputable father and then her mother's boarding house was beginning to get a certain fame. He had a notion that he was being had. He could imagine his friends talking of the affair and laughing. She was a little vulgar; some times she said "I seen" and "If I had've known." But what would grammar matter if he really loved her? He could not make up his mind whether to like her or despise her for what she had done. Of course he had done it too. His instinct urged him to remain free, not to marry. Once you are married you are done for, it said.

While he was sitting helplessly on the side of the bed in shirt and trousers she tapped lightly at his door and entered. She told him all, that she had made a clean breast of it to her mother and that her mother would speak with him that morning. She cried and threw her arms round his neck, saying:

"O Bob! Bob! What am I to do? What am I to do at all?"

She would put an end to herself, she said.

He comforted her feebly, telling her not to cry, that it would be all right, never fear. He felt against his shirt the agitation of her bosom.

It was not altogether his fault that it had happened. He remembered well, with the curious patient memory of the celibate, the first casual caresses her dress, her breath, her fingers had given him. Then late one night as he was undressing for she had tapped at his door, timidly. She wanted to relight her candle at his for hers had been blown out by a gust. It was her bath night. She wore a loose open combing- jacket of printed flannel. Her white instep shone in the opening of her furry slippers and the blood glowed warmly behind her perfumed skin. From her hands and wrists too as she lit and steadied her candle a faint perfume arose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกือบครึ่งชั่วโมง เธอยืนขึ้น และสำรวจตัวเองในท่าเรือ-แก้ว นิพจน์ที่สำคัญของใบหน้าฟลอริดดีพอใจเธอ และเธอคิดว่า แม่บางเธอรู้ว่าที่ไม่สามารถรับลูกสาวของตนปิดมือของพวกเขานายเบ็นโดรันคือกังวลมากจริง ๆ เช้าวันอาทิตย์นี้ เขาทำสองครั้งการโกน แต่มือของเขาได้ถ้าเขาได้รับหน้าที่ในการหยุดยั้ง เคราแดงสามวันล้อมรอบไปขากรรไกรของเขาและทุกสอง หรือสามนาทีหมอกรวบรวมแว่นของเขาเพื่อที่เขาจะนำพวกเขาออก และโปแลนด์ให้กับ pocket-handkerchief ของเขา ความทรงจำของเขาสารภาพของคืนก่อนแก้ไขสาเหตุของอาการปวดเฉียบพลันเขา ปุโรหิตได้ลากทุก ๆ รายละเอียดเรื่องไร้สาระ และในสุดก็เพื่อขยายบาปพระองค์เกือบขอบคุณที่ถูก afforded ของซ่อมแซมช่องโหว่ ทำอันตราย อะไรไม่เขาทำตอนนี้ แต่แต่งงานกับเธอ หรือหนี เขาไม่อาจ brazen ออก เรื่องจะต้องถามถึงของ และนายจ้างของเขาจะมีบางอย่างที่จะได้ยินเสียงของมัน ดับลินเป็นเมืองเล็ก ๆ: ทุกคนรู้ว่าธุรกิจของทุกคน เขารู้สึกว่าหัวใจของเขากระโดดอย่างอบอุ่นในลำคอของเขาขณะที่เขาได้ยินในจินตนาการของเขาตื่นเต้นเก่านาย Leonard เรียกเขาเสียง rasping: ส่งนายเบ็นโดรันนี่ โปรด "ทั้งหมดของเขานานปีขึ้นไปเพื่ออะไร ทั้งหมดของอุตสาหกรรมและความขยันทิ้ง เมื่อยังหนุ่ม เขาได้หว่านข้าวโอ๊ตป่าเขา แน่นอน เขามีเอ๊กฟรีคิดของเขา และปฏิเสธการดำรงอยู่ของพระเจ้าเพื่อสหายของเขาในบ้านประชาชน แต่ที่ผ่านทั้งหมดทำด้วย...เกือบ เขายังซื้อสำเนาของหนังสือพิมพ์ของเรย์โนลด์สทุกสัปดาห์ แต่เขากับหน้าที่ทางศาสนาของเขา และสำหรับเก้าสิบปีใช้ชีวิตปกติ เขามีเงินพอที่จะปักหลักบน มันไม่เป็นที่ แต่ครอบครัวจะมองลงมาดูเธอ แรกของทั้งหมดมีพ่อเส็งเคร็งแล้ว บ้านแม่ของเธอก็เริ่มจะได้รับค่าชื่อเสียงบางอย่าง เขามีความคิดที่ว่า เขาคือการมี เขาสามารถจินตนาการเพื่อนของเขาพูดถึงความสัมพันธ์ และหัวเราะ เธอหยาบคายเล็กน้อย บางครั้งเธอบอกว่า "ฉันเห็น" และ "ถ้าผม ได้รู้จักกัน" แต่อะไรจะไวยากรณ์ว่าเขารักเธอ เขาจะไม่ทำให้ขึ้นใจของเขาว่าจะชอบเธอ หรือชังเธอสิ่งที่เธอกระทำ แน่นอนเขาทำมันเกินไป สัญชาตญาณของเขาเรียกร้องให้เขายังคงฟรี การแต่งงาน เมื่อคุณแต่งงาน คุณจะทำ คำกล่าวเขาอย่างซมด้านข้างของเสื้อและกางเกงใน เธอเคาะประตูของเขาเบา ๆ และป้อน เธอบอกเขาทั้งหมด ให้ได้นมที่สะอาดของมันกับแม่ของเธอ และว่า แม่จะพูดกับเขาว่าตอนเช้า เธอร้องไห้ และโยนแขนรอบคอเขา พูดว่า:"บ๊อบ O บ๊อบ สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร สิ่งที่ฉันทำทั้งหมด"เธอบอกว่า เธอจะตัดขาดตัวเองเขาสบายเธอเดินย่อง บอกเธอไม่ว่า มันจะ ไม่กลัว ร้องไห้ เขารู้สึกกับเสื้อของเขาก่อกวนของคู่หูของเธอมันไม่ได้ทั้งหมดความผิดของเขาที่มันได้เกิดขึ้น เขาจำได้ดี อยากรู้อยากเห็นผู้ป่วยหน่วยความจำของการ celibate สบาย ๆ แรกลูบไล้แต่งกาย ลมหายใจของเธอ นิ้วมือของเธอให้เขา แล้ว คืนหนึ่งดึก ตามเขาเป็นเสื้อผ้าสำหรับ เธอได้เคาะประตูของเขา timidly เธอต้องการเธอเทียนที่สำหรับเธอได้ถูกลมพัดปลิวออก โดย gust relight มันเป็นคืนของเธออาบน้ำ เธอสวมมีหลวมเปิดหวีแจ็คเก็ตของพิมพ์ผ้าขนหนู หลังเธอขาวส่องในการเปิดตัวของรองเท้าของเธอขน และเลือดสวมอย่างอบอุ่นหลังผิวผสมน้ำหอมของเธอ จากมือและข้อมือของเธอ เหมือนกันเธอสว่าง และ steadied เทียนเธอน้ำหอมจาง ๆ เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกือบครึ่งชั่วโมง! เธอลุกขึ้นยืนและสำรวจตัวเองอยู่ในท่าเรือแก้ว การแสดงออกเด็ดขาดของใบหน้าแดงก่ำของเธอที่ดีพึงพอใจของเธอและเธอคิดว่าแม่บางคนที่เธอรู้ว่าผู้ที่ไม่สามารถรับลูกสาวของพวกเขาออกจากมือของพวกเขา.

นาย Doran เป็นกังวลมากอย่างแน่นอนเช้าวันอาทิตย์นี้ เขาทำทั้งสองพยายามที่จะโกน แต่มือของเขาได้รับจึงไม่คงที่ว่าเขาได้รับหน้าที่ในการหยุดยั้ง สามวันเคราแดงฝอยขากรรไกรของเขาและทุกสองหรือสามนาทีหมอกรวบรวมแว่นตาของเขาเพื่อที่เขาจะนำพวกเขาออกและขัดพวกเขาด้วยเขาพกผ้าเช็ดหน้า ทรงจำของคำสารภาพของเขาในคืนก่อนที่จะเป็นสาเหตุของอาการปวดเฉียบพลันกับเขา; พระสงฆ์ได้ดึงออกทุกรายละเอียดที่ไร้สาระของเรื่องและในท้ายที่สุดได้ขยายเพื่อบาปของเขาว่าเขารู้สึกขอบคุณที่เกือบถูก afforded ช่องโหว่ของการชดใช้ อันตรายที่ได้ทำ จะมีอะไรที่เขาทำตอนนี้ แต่แต่งงานกับเธอหรือวิ่งหนี? เขาไม่สามารถหน้าด้านมันออกมา เรื่องจะให้แน่ใจว่าจะได้รับการพูดถึงและนายจ้างของเขาจะเป็นบางอย่างที่จะได้ยินเสียงของมัน ดับลินเป็นเช่นเมืองเล็ก ๆ ที่ทุกคนรู้ว่าธุรกิจของคนอื่น เขารู้สึกว่าหัวใจของเขากระโดดอย่างอบอุ่นในลำคอของเขาในขณะที่เขาได้ยินในจินตนาการตื่นเต้นเก่าของเขานายลีโอนาร์โทรออกด้วยเสียงที่ทำให้ระคายเคืองของเขา: "ส่งนาย Doran นี่โปรด."

ทุกปีที่ยาวนานของการบริการที่หายไปเพื่ออะไร! อุตสาหกรรมและความขยันของเขาทั้งหมดถูกโยนออกไป! ขณะที่ชายหนุ่มที่เขาได้หว่านข้าวโอ๊ตป่าของเขาแน่นอน; เขาได้อวดฟรีคิดของเขาและปฏิเสธการดำรงอยู่ของพระเจ้าที่จะสหายของเขาในบ้านที่สาธารณะ แต่นั่นคือทั้งหมดที่ผ่านไปและทำด้วย ... เกือบ เขายังคงซื้อสำเนาของหนังสือพิมพ์นาดส์ทุกสัปดาห์ แต่เขาเข้าร่วมกับการปฏิบัติหน้าที่ทางศาสนาของเขาและเก้าสิบปีใช้ชีวิตปกติ เขามีเงินมากพอที่จะปักหลักบน; มันไม่ได้ว่า แต่ครอบครัวจะมองลงมากับเธอ ครั้งแรกของทั้งหมดที่มีเป็นพ่อไม่น่าไว้วางใจเธอแล้วโรงเรียนบ้านแม่ของเธอก็เริ่มที่จะได้รับชื่อเสียงบางอย่าง เขามีความคิดว่าเขาถูกมี เขาสามารถจินตนาการเพื่อน ๆ ของเขาพูดถึงเรื่องนี้และหัวเราะ เธอเป็นคนหยาบคายเล็ก ๆ น้อย ๆ ; บางครั้งที่เธอกล่าวว่า "ฉันเห็น" และ "ถ้าฉัน had've รู้จักกัน." แต่สิ่งที่จะไวยากรณ์ว่าถ้าเขารักเธอจริง? เขาไม่สามารถให้ขึ้นใจของเขาว่าจะชอบเธอหรือลบหลู่เธอสำหรับสิ่งที่เธอได้ทำ แน่นอนเขาได้ทำมันมากเกินไป สัญชาตญาณของเขากระตุ้นให้เขายังคงฟรีไม่ได้ที่จะแต่งงาน เมื่อคุณแต่งงานคุณจะทำสำหรับก็กล่าวว่า.

ในขณะที่เขากำลังนั่งอยู่อย่างช่วยไม่ได้ที่ด้านข้างของเตียงในเสื้อและกางเกงขายาวที่เธอเคาะเบา ๆ ที่ประตูของเขาและเข้า เธอบอกเขาตลอดว่าเธอได้ทำเต้านมที่สะอาดของมันกับแม่ของเธอและว่าแม่ของเธอจะพูดกับเขาในเช้าวันนั้น เธอร้องไห้และโยนแขนของเธอรอบคอของเขาพูดว่า:

"!? O บ๊อบบ๊อบสิ่งที่ฉันจะทำสิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรที่ทั้งหมด"

เธอจะหมดสิ้นไปตัวเองเธอกล่าว.

เขาปลอบโยนเธอปะหงับๆบอก เธอไม่ได้ร้องไห้ว่ามันจะถูกต้องทั้งหมดไม่เคยกลัว เขารู้สึกกับเสื้อของเขาปั่นป่วนในอ้อมอกของเธอ.

มันไม่ได้เป็นความผิดของเขาโดยสิ้นเชิงว่ามันเคยเกิดขึ้น เขาจำได้ดีกับหน่วยความจำของผู้ป่วยที่อยากรู้อยากเห็นของคนโสดที่สบาย ๆ เป็นครั้งแรกลูบไล้ชุดของเธอลมหายใจของเธอ, นิ้วมือของเธอให้เขา ดึกแล้วคืนหนึ่งขณะที่เขากำลังเสื้อผ้าสำหรับเธอได้เคาะที่ประตูของเขาเหนียม เธออยากจะ relight เทียนของเธอที่เขาสำหรับเธอได้รับการเป่าออกโดยกระโชก มันเป็นคืนอาบน้ำของเธอ เธอสวมเสื้อหลวมเปิด combing- ผ้าสักหลาดพิมพ์ เท้าสีขาวของเธอส่องในการเปิดตัวของรองเท้าแตะขนยาวของเธอและเลือดเรืองแสงอบอุ่นอยู่เบื้องหลังผิวกลิ่นหอมของเธอ จากมือและข้อมือเธอมากเกินไปขณะที่เธอสว่างและทรงตัวเทียนเธอน้ำหอมลมที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือบครึ่งชั่วโมง ! เธอลุกขึ้นยืนสำรวจตัวเองในกระจก ท่าเรือ การแสดงออกของใบหน้าของเธอยิ่งใหญ่หรูหราเด็ดขาดพอใจของเธอ และเธอคิดว่าของมารดาเธอ ก็รู้ว่าใครไม่ได้รับลูกสาวของตนออกจากมือของพวกเขานายโดแรน เป็นกังวลมากจริงๆ เมื่อเช้าวันอาทิตย์ เขามีความพยายามครั้งที่สอง การโกน แต่มือของเขาก็ถูก ดังนั้นไม่ว่าเขาได้ถูกบังคับให้เลิก สามวันฝอยสีแดงเคราของเขาขากรรไกรและทุกสองหรือสามนาทีหมอกรวมตัวกันบนแว่นตาของเขาเพื่อให้เขาถอดมันออกและขัดพวกเขาด้วยกระเป๋าผ้าเช็ดหน้า ความทรงจําของคำสารภาพของคืนก่อนที่เป็นสาเหตุของอาการปวดเฉียบพลันกับเขา ปุโรหิตได้วาดทุกๆ รายละเอียดของเรื่องไร้สาระและในที่สุดมีการขยายความบาปของเขา และเขาจะขอบคุณที่เป็น afforded ช่องโหว่ของการชดเชย . เสียหายหมด สิ่งที่เขาทำได้ในตอนนี้ แต่แต่งงานกับเธอหรือจะหนี เขาไม่หน้าด้านมันออกไป เรื่องจะให้แน่ใจว่าได้พูดคุยกับนายจ้างของเขาจะมีบางอย่างที่จะได้ยินมัน ดับลินเป็นเมืองเล็ก ทุกคนรู้ว่าธุรกิจของทุกๆคน เขารู้สึกว่าหัวใจเขาเผ่นอย่างอบอุ่นในคอของเขา ตามที่เขาได้ยิน เขาตื่นเต้นจินตนาการเก่านายลีโอนาร์ด โทรออกในเขาเสียงแหบเสียง : " ส่งนายโดแรน มาเถอะทั้งหมดของเขานานปีไปเพื่ออะไร ! ทุกอุตสาหกรรม และความขยันของเขาทิ้ง ! เป็นหนุ่มเขาหว่านข้าวโอ๊ตป่าของเขา แน่นอน เขาเคยคิดฟรีของเขาและปฏิเสธการดำรงอยู่ของพระเจ้าเพื่อสหายของเขาในที่สาธารณะ - บ้าน แต่ทั้งหมดนั้นมันก็ผ่านไปเรียบร้อยแล้ว เกือบ เขายังคงซื้อสำเนาของหนังสือพิมพ์ เรย์โนลด์ ทุกสัปดาห์ แต่เขามาเพื่อหน้าที่ทางศาสนาของเขาและ 9 / 10 ของปี ใช้ชีวิตปกติ เขามีเงินมากพอที่จะปักหลักบน มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น แต่ครอบครัวจะดูถูกเธอ ครั้งแรกของทั้งหมด มีพ่อและแม่ของเธอฉาวโฉ่ บ้านเช่าเป็นจุดเริ่มต้นที่จะได้รับชื่อเสียงบาง เขามีความคิดว่าเขาถูกมี เขาสามารถจินตนาการเพื่อนของเขาพูดเรื่องความสัมพันธ์ และหัวเราะ เธอค่อนข้างจะหยาบคาย บางครั้งเธอกล่าวว่า " ผมเห็น " และ " ถ้าผมรู้จัก " แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขารักเธอจริงๆ ไวยากรณ์ ? เขาไม่สามารถทำให้จิตใจของเขา ไม่ว่าจะชอบหรือเกลียดเธอในสิ่งที่เธอทำ แน่นอน เขาทำมันด้วย สัญชาตญาณของเขาเตือนเขาให้อยู่ฟรี ไม่แต่งงาน เมื่อคุณแต่งงานคุณทำอะไร , ก็กล่าวว่า .ในขณะที่เขากำลังนั่งอยู่อย่างหมดหนทางบนด้านข้างของเตียง เสื้อและกางเกง เธอเคาะเบาๆที่ประตูของเขาและเข้า เธอเล่าเรื่องทั้งหมดที่เธอได้ทำความสะอาดเต้านมให้แม่ของเธอ และแม่ของเธอ จะพูดกับเขาเมื่อเช้านี้ เธอร้องไห้ และเหวี่ยงแขนรอบคอของเขาว่า :" โอ บ๊อบ ! บ๊อบ ! ฉันต้องทำอะไรบ้าง ? ฉันต้องทำยังไงเหรอครับ ? "เธอจะจบชีวิตตัวเอง เธอกล่าวว่าเขาปลอบเธออย่างง่ายๆ บอกเธอไม่ร้อง มันก็น่าจะโอเค ไม่เคยกลัว เขารู้สึกกับเสื้อของเขาปั่นป่วนในอ้อมอกของเธอมันก็ไม่ทั้งหมดเป็นความผิดของเขาว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาจำได้ดี กับสงสัยผู้ป่วยความโสด แรกสบาย caresses แต่งตัว ลมหายใจของเธอ นิ้วของเธอให้เขา แล้วกลางดึกคืนหนึ่งขณะที่เขากำลัง undressing เธอได้เคาะที่ประตู เขาขลาดๆ เธอต้องการ relight เทียนของเธอที่เธอได้รับการเป่าออกโดยกระโชก . กลางคืนมันอาบน้ำ เธอสวมเสื้อสักหลาด combing หลวมเปิด - พิมพ์ หลังเท้าสีขาวของเธอส่องในเปิดของรองเท้าแตะขนเธอและเลือดเรืองแสงอบอุ่นหลังผิวหอมของเธอ จากมือและข้อมือด้วย เช่น เธอจุดเทียนหอมจางๆ ของเธอ และ steadied เกิดขึ้น