The tribal ceremony[edit]The Zipa u

The tribal ceremony[edit]

The Zipa used to cover his body in gold dust and, from his raft, he offered treasures to the Guatavita goddess in the middle of the sacred lake. This old Muisca tradition became the origin of the El Dorado legend. This Balsa Muisca (Muisca raft) figure is on display in the Gold Museum, Bogotá, Colombia.
The original narrative can be found in the rambling chronicle El Carnero of Juan Rodriguez Freyle. According to Freyle, the king or chief priest of the Muisca, in a ritual at Lake Guatavita near present-day Bogotá, was said to be covered with gold dust, which he then washed off in the lake while his attendants threw trinkets made of gold, emeralds, and precious stones into the lake.

In 1638, Freyle wrote this account of the ceremony, addressed to the cacique or governor of Guatavita:[Note 1][2]

The ceremony took place on the appointment of a new ruler. Before taking office, he spent some time secluded in a cave, without women, forbidden to eat salt, or to go out during daylight. The first journey he had to make was to go to the great lagoon of Guatavita, to make offerings and sacrifices to the demon which they worshipped as their god and lord. During the ceremony which took place at the lagoon, they made a raft of rushes, embellishing and decorating it with the most attractive things they had. They put on it four lighted braziers in which they burned much moque, which is the incense of these natives, and also resin and many other perfumes. The lagoon was large and deep, so that a ship with high sides could sail on it, all loaded with an infinity of men and women dressed in fine plumes, golden plaques and crowns.... As soon as those on the raft began to burn incense, they also lit braziers on the shore, so that the smoke hid the light of day.

At this time, they stripped the heir to his skin, and anointed him with a sticky earth on which they placed gold dust so that he was completely covered with this metal. They placed him on the raft ... and at his feet they placed a great heap of gold and emeralds for him to offer to his god. In the raft with him went four principal subject chiefs, decked in plumes, crowns, bracelets, pendants and ear rings all of gold. They, too, were naked, and each one carried his offering .... when the raft reached the centre of the lagoon, they raised a banner as a signal for silence.

The gilded Indian then ... [threw] out all the pile of gold into the middle of the lake, and the chiefs who had accompanied him did the same on their own accounts. ... After this they lowered the flag, which had remained up during the whole time of offering, and, as the raft moved towards the shore, the shouting began again, with pipes, flutes and large teams of singers and dancers. With this ceremony the new ruler was received, and was recognised as lord and king.

This is the ceremony that became the famous El Dorado, which has taken so many lives and fortunes.

There is also an account by poet-priest and historian of the Conquest Juan de Castellanos, who had served under Jimenez de Quesada in his campaign against the Muiscas, written in the mid-16th century but not published until 1850:[3]

The Quest of El Dorado

An alien Indian, hailing from afar,
Who in the town of Quito did abide.
And neighbor claimed to be of Bogata,
There having come, I know not by what way,
Did with him speak and solemnly announce
A country rich in emeralds and gold.

Also, among the things which them engaged,
A certain king he told of who, disrobed,
Upon a lake was wont, aboard a raft,
To make oblations, as himself had seen,
His regal form overspread with fragrant oil
On which was laid a coat of powdered gold
From sole of foot unto his highest brow,
Resplendent as the beaming of the sun.

Arrivals without end, he further said,
Were there to make rich votive offerings
Of golden trinkets and of emeralds rare
And divers other of their ornaments;
And worthy credence these things he affirmed;
The soldiers, light of heart and well content,
Then dubbed him El Dorado, and the name
By countless ways was spread throughout the world.

"He went about all covered with powdered gold, as casually as if it were powdered salt. For it seemed to him that to wear any other finery was less beautiful, and that to put on ornaments or arms made of gold worked by hammering, stamping, or by other means, was a vulgar and common thing." Gonzalo Fernández de Oviedo, Spanish Historian, 1478-1557

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิธีชาว [แก้ไข]Zipa ใช้ครอบคลุมร่างกายของเขา ในฝุ่นละอองทอง และ เขา เขาเสนอสมบัติให้เจ้า Guatavita กลางทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์ ประเพณีนี้ Muisca เก่ากลายเป็น ต้นกำเนิดของตำนานมหัศจรรย์ รูปนี้ Muisca Balsa (แพ Muisca) อยู่ในพิพิธภัณฑ์ทองคำ Bogotá โคลัมเบียเล่าเรื่องต้นฉบับที่สามารถพบได้ในพงศาวดารยูเนสโก Carnero เอลของ Juan Freyle ร็อดริเกซ ตาม Freyle กษัตริย์หรือประธานสงฆ์ของ Muisca ในพิธีกรรมที่เล Guatavita ใกล้เหตุการณ์ Bogotá ก็บอกจะถูกปกคลุมไป ด้วยฝุ่นละอองทอง ซึ่งเขาแล้วล้างออกในทะเลสาบในขณะที่ผู้เข้าอบรมของเขาโยน trinkets ที่ทำจากทอง ฟไฟร์มรกต และอัญมณีเป็นทะเลสาบใน 1638, Freyle เขียนพิธี ดูแล cacique หรือผู้ว่าราชการของ Guatavita บัญชีนี้: [หมายเหตุ 1] [2]พิธีเอาสถานที่ในการนัดหมายของไม้บรรทัดใหม่ ก่อน office เขาใช้เวลาบางแห่งถ้ำ โดยผู้หญิง ห้ามกินเกลือ หรือออกไปในระหว่างกาล การเดินทางครั้งแรกที่เขาต้องการจะ ไปโรงแรมลากูนของ Guatavita การให้เหนื่อยและบูชาปีศาจที่พวกเขาเคารพบูชาพระเจ้าและพระเจ้าของพวกเขาได้ ในระหว่างพิธีซึ่งในทะเลสาบ พวกเขาทำแพของที่ดิน ตกแต่ง และตกแต่ง ด้วยสิ่งน่าสนใจที่สุดที่พวกเขา พวกเขาวางไว้สี่ไฟส่องสว่าง braziers ที่พวกเขาเขียนมาก moque ซึ่งเป็นธูปของชาวพื้น เมืองเหล่านี้ และเรซิน และน้ำหอมอื่น ๆ มากมาย ลากูนมีขนาดใหญ่ และ ลึก เพื่อให้เรือกับด้านที่สูงสามารถแล่นเรือบน โหลดทั้งหมดกับการว่ายของชายและหญิงที่แต่งตัวดี plumes, plaques ทอง และครอบฟัน... เป็นผู้พรั่งพร้อมเริ่มเผาธูป พวกเขายังสว่าง braziers บนฝั่ง เพื่อให้ควันที่ซ่อนแสงของวันตอนนี้ พวกเขาปล้นเป็นผู้สืบต่อผิวหนังของเขา และเจิมเขา ด้วยดินเหนียวที่ซึ่งพวกเขาวางฝุ่นละอองทองเพื่อให้เขาทั้งหมดถูกปกคลุม ด้วยโลหะนี้ พวกเขาวางเขาพรั่งพร้อม... และที่เท้าของเขา จะวางกองดีของฟไฟร์มรกตสำหรับเขาที่จะนำเสนอให้กับพระเจ้า ในแพกับเขาไปสี่เรื่องหลักรัว ประดับ plumes ครอบฟัน สร้อยข้อมือ จี้และหูแหวนทองทั้งหมด เกินไป พวกเขาเปลือยกาย และแต่ละคนทำเขานำเสนอ...เมื่อแพใจกลางทะเลสาบ จะขึ้นแบนเนอร์เป็นสัญญาณสำหรับความเงียบหอคำอินเดียแล้ว... [โยน] ออกทั้งหมดกองทองลงในตรงกลางของทะเลสาบ และรัวที่มีมาพร้อมกับเขาได้เหมือนกันในบัญชีของตนเอง ... หลังจากนี้พวกเขาลดลงธง ซึ่งยังคงค่าเวลาทั้งหมดของโรงแรมที่มีเสน่ห์ และ เป็นแพที่ย้ายไปฝั่ง shouting ที่เริ่มอีก ท่อ flutes และทีมใหญ่ของนักร้องและนักเต้น พิธีนี้ไม้บรรทัดใหม่ได้รับ และถูกตราบใดที่พระเจ้าและกษัตริย์นี้เป็นพิธีที่เป็นมีชื่อเสียงมหัศจรรย์ ซึ่งได้ดำเนินชีวิตและใหญ่ ๆ มากมายนอกจากนี้ยังมีองค์กรสงฆ์กวีและนักประวัติศาสตร์ของการชนะ Juan de Castellanos มีอาหารใต้ Jimenez เด Quesada ในแคมเปญของเขากับการ Muiscas เขียนในศตวรรษที่ 16 กลาง แต่ไม่เผยแพร่จนถึง 1850: [3]เควสของมหัศจรรย์อินเดีย hailing จากระยะไกล คนต่างด้าวที่ในเมืองกีโตได้ปฏิบัติและเพื่อนบ้านที่เป็นของ Bogataมีมา ฉันรู้ไม่ โดยวิธีใด มีไม่ได้พูดกับเขา และสาบานประกาศประเทศฟไฟร์มรกตและทองยัง ในสิ่งที่พวกเขากษัตริย์บางพระองค์บอกที่ disrobedเมื่อทะเลสาบไม่เคยชิน บนเรือแพต้องการ oblations เป็นตัวเองได้เห็นแบบฟอร์มของเขารีกัล overspread ด้วยน้ำมันหอมซึ่งถูกวางตราทองผงจากพื้นเท้าว่าคิ้วของเขาสูงสุดResplendent เป็นอย่างเบิกบานของดวงอาทิตย์เข้ามาไม่จบไม่สิ้น เขาเพิ่มเติมกล่าวมาเพื่อ ให้อุดมสมบูรณ์ votive เหนื่อยTrinkets ทอง และหายากฟไฟร์มรกตและไดเครื่องประดับของพวกเขาและเห็นเหมือนที่คุ้มค่า สิ่งเหล่านี้เขา ยืนยันทหาร อ่อนใจและเนื้อหาดีแล้ว ตั้งฉายาเขามหัศจรรย์ และชื่อโดยวิธีนับไม่ถ้วนถูกแพร่กระจายทั่วโลก"เขาไปเกี่ยวกับทั้งหมดปกคลุม ด้วยผงทอง เป็นอาหารธรรมดา ๆ เป็นถ้ามันถูกผงเกลือ มันดูเหมือนกับว่า สวมใส่ใดๆ finery อื่น ๆ สวยงามน้อย และที่ใส่ เครื่องประดับหรืออาวุธที่ทำจากทองทำงาน โดยการตอก ปั๊ม หรือ โดยวิธีอื่น เป็นสิ่งที่หยาบคาย และทั่วไป" Gonzalo Fernández de Oviedo นักประวัติศาสตร์สเปน 1478-1557

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิธีเผ่า [แก้ไข] Zipa ใช้เพื่อให้ครอบคลุมร่างกายของเขาในฝุ่นละอองทองและจากแพเขาเสนอสมบัติเจ้าแม่ Guatavita ในช่วงกลางของทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์ ประเพณีนี้ Muisca เก่ากลายเป็นที่มาของตำนานเอลโดราโด นี้ Balsa Muisca (Muisca แพ) เป็นตัวเลขที่แสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ทองคำโบโกตาโคลอมเบีย. การเล่าเรื่องเดิมสามารถพบได้ในพงศาวดารท่องเที่ยว El Carnero ฆ Rodriguez Freyle ตามที่ Freyle กษัตริย์หรือพระสงฆ์หัวหน้า Muisca ในพิธีกรรมที่ทะเลสาบ Guatavita ปัจจุบันใกล้วันโบโกตาได้รับการบอกว่าจะปกคลุมไปด้วยฝุ่นละอองทองซึ่งเขาก็ล้างออกในทะเลสาบในขณะที่ผู้เข้าร่วมประชุมของเขาโยนเครื่องประดับที่ทำจากทองคำ . มรกตและเพชรพลอยต่างๆลงไปในทะเลสาบใน1638, Freyle เขียนบัญชีของพิธีนี้จ่าหน้าถึง cacique หรือผู้ปกครองของ Guatavita: [หมายเหตุ 1] [2] พิธีที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการแต่งตั้งผู้ปกครองใหม่ ก่อนที่จะทำงานเขาใช้เวลาที่เงียบสงบในถ้ำโดยไม่ต้องผู้หญิงห้ามไม่ให้กินเกลือหรือที่จะออกไปในช่วงกลางวัน การเดินทางครั้งแรกที่เขาต้องทำคือการไปที่ลากูนที่ดีของ Guatavita เพื่อให้การให้บริการและการเสียสละเพื่อปีศาจที่พวกเขาเคารพบูชาเป็นพระเจ้าและพระเจ้าของพวกเขา ในระหว่างพิธีซึ่งจัดขึ้นที่ลากูนที่พวกเขาทำแพวิ่ง, การตกแต่งและตกแต่งด้วยสิ่งที่น่าสนใจที่สุดที่พวกเขามี พวกเขาใส่มันสี่ถ่านไฟที่พวกเขาเผา moque มากซึ่งเป็นเครื่องหอมของชาวพื้นเมืองเหล่านี้และยังเรซินและน้ำหอมอื่น ๆ อีกมากมาย ทะเลสาบขนาดใหญ่และลึกเพื่อให้เรือที่มีด้านสูงสามารถแล่นเรือในนั้นทั้งหมดเต็มไปด้วยอินฟินิตี้ของชายและหญิงในชุดขนนกปรับโล่สีทองและครอบฟัน .... ทันทีที่ผู้ที่อยู่ในแพเริ่ม เผาเครื่องหอมพวกเขายังไฟถ่านบนฝั่งเพื่อให้ควันซ่อนแสงของวัน. ในเวลานี้พวกเขาปล้นทายาทให้กับผิวของเขาและเจิมเขากับแผ่นดินเหนียวที่พวกเขาวางฝุ่นละอองทองเพื่อให้เขา ครอบคลุมด้วยโลหะนี้ พวกเขาวางเขาไว้บนแพ ... และที่เท้าของเขาที่พวกเขาวางกองที่ดีของทองและมรกตสำหรับเขาที่จะนำเสนอให้กับพระเจ้าของเขา ในแพกับเขาไปสี่หัวหน้าเรื่องหลักในการประดับขนนก, มงกุฎ, กำไล, จี้และแหวนหูทั้งหมดของทอง พวกเขาก็เปลือยกายและแต่ละคนดำเนินการเสนอขายหุ้นของเขา .... เมื่อแพถึงใจกลางของลากูนที่พวกเขายกแบนเนอร์เป็นสัญญาณเงียบที่. อินเดียปิดทองแล้ว ... [โยน] ออกทั้งหมด กองทองลงไปตรงกลางของทะเลสาบและหัวหน้าที่ได้มาพร้อมกับเขาก็ทำเช่นเดียวกันในบัญชีของตัวเอง ... หลังจากนี้พวกเขาลดลงธงซึ่งยังคงอยู่ในช่วงตลอดเวลาของการเสนอขายและเป็นแพย้ายไปฝั่งตะโกนเริ่มอีกครั้งกับท่อขลุ่ยและทีมงานที่มีขนาดใหญ่ของนักร้องและนักเต้น ด้วยงานนี้ผู้ปกครองคนใหม่ที่ได้รับและได้รับการยอมรับว่าเป็นพระเจ้าและพระมหากษัตริย์. นี้เป็นพิธีที่กลายเป็นที่มีชื่อเสียง El Dorado ซึ่งได้ดำเนินชีวิตจำนวนมากและโชคชะตา. นอกจากนี้ยังมีบัญชีโดยกวีนักบวชและประวัติศาสตร์ที่ พิชิต Juan de Castellanos ซึ่งทำหน้าที่ภายใต้เมเนซเดอเฆในการรณรงค์ต่อต้าน Muiscas ที่เขียนในช่วงกลางศตวรรษที่ 16 แต่ไม่ตีพิมพ์จนกระทั่ง 1850: [3] เควสของเอลโดราโดคนต่างด้าวอินเดียเซ็งแซ่จากระยะไกลใครในเมืองกีโตไม่ปฏิบัติ. และเพื่อนบ้านที่อ้างว่าเป็นของ BOGATA, มีมาฉันรู้ไม่ได้โดยสิ่งที่ทางไม่กับเขาพูดและเคร่งขรึมประกาศประเทศที่อุดมไปด้วยในมรกตและทอง. นอกจากนี้ในสิ่งที่พวกเขามีส่วนร่วมกษัตริย์บางอย่างที่เขาบอกว่าของที่โทงๆ, เมื่อทะเลสาบเคยเรือแพเพื่อให้เครื่องบูชามาถวายเป็นตัวเองได้เห็นรูปแบบของกษัตริย์ของเขาปกคลุมด้วยน้ำมันหอมที่ถูกวางเสื้อทองผงตั้งแต่ฝ่าเท้าแก่คิ้วที่สูงที่สุดของเขา. รุ่งโรจน์เป็นยิ้มแย้มแจ่มใสของดวงอาทิตย์ขาเข้าโดยไม่มีที่สิ้นสุดเขาต่อไปกล่าวว่าได้มีการทำข้อเสนอเกี่ยวกับคำปฏิญาณที่อุดมไปด้วยของเครื่องประดับทองและมรกตที่หายากและนักดำน้ำอื่นๆ ของเครื่องประดับของพวกเขาและคุ้มค่าเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เขายืนยัน; ทหารแสงของหัวใจและเนื้อหาดีขนานนามจากนั้นเขา El Dorado และชื่อโดยวิธีนับไม่ถ้วนถูกแพร่กระจายไปทั่วโลก. "เขาไปเกี่ยวกับการคุ้มครองทั้งหมดที่มีทองผงเช่นลวกเป็นถ้ามันถูกเกลือผง มันดูเหมือนว่าเขาจะสวมใส่เครื่องแต่งกายอื่น ๆ เป็นภาพที่สวยงามน้อยลงและที่จะใส่ในเครื่องประดับหรือแขนที่ทำจากทองคำทำงานโดยการตอก, ปั๊มหรือโดยวิธีการอื่น ๆ เป็นสิ่งที่หยาบคายและร่วมกัน. "กอนซาโล่Fernándezเดอโอเบียโด สเปนประวัติศาสตร์ 1478-1557