Essential for retention studies is

Essential for retention studies is the application of an analytical method with a high precision, and an appropriate limit of quantification. We aimed at investigating the true retention of vitD performing the analysis with an inter-day precision between 3% and 7% for the four foodstuffs tested. Furthermore, in our design we included
appropriate control of the temperature used. The first study on retention of vitD was in beef, it found retention levels at around 35–42%. However, the study included
no information on the preparation process, and the analytical method applied did not use the mandatory internal standard for quantification and showed unsatisfactory separation to interferences (Bennink & Ono, 1982). Since then investigations of true retention of vitD in fish and pork have shown negligible loss of vitD3 and 25OHD3 by cooking or smoking, and of vitD2 in fried mushrooms (Bhuiyan, Ratnayake, & Ackman, 1993; Clausen, Jakobsen, Leth, & Ovesen, 2003; Mattila, Ronkainen, Lehikoinen, & Piironen,
1999). An investigation of cooked salmon indicated a similar high retention (Elmadfa et al., 2006). Our results for retention of vitD3 and 25OHD3 in boiled and
scrambled eggs were between 82% and 88%. For scrambled eggs the retention for 25OHD3 at 84% was significantly different from 100%. This significance was due to a low uncertainty (sd = 2%). Former studies found no significant loss when heating egg yolks and eggs (Mattila et al., 1999; Roe, Pinchen, Church, & Finglas, 2012). We found a significant loss of vitamin D in eggs. Eggs heated in the oven for 40 min at 160 C had retention of 39% for vitD3 and 25OHD3, significantly different from 100%. Our findings are supported by earlier studies that observed instability of vitamin D3 during heating of pure vitamin D3 (Chen, Raymond Terepka, Lane, & Marsh, 1965). To our knowledge, we are the first to study the retention of vitD3 in fortified margarine in household cooking. The weight loss in margarine at 28–30% could be explained by a fat percentage of 70%. The retention in margarine when frying it for 3 min in a pan at 82% and heating it in the oven for 40 min at 45% was significantly different from 100% and significantly different from each other. The retention of vitD3 derived from margarine, as an ingredient in cakes, was significantly different from 100%. But, the results showed no difference in retention from frying or preparation in the oven due to a high variation in the results for cakes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำเป็นสำหรับการศึกษาเก็บข้อมูลจะใช้วิธีการวิเคราะห์มีความแม่นยำสูง และการนับจำนวนที่เหมาะสม เรามุ่งตรวจสอบเก็บข้อมูลจริงของ vitD ทำการวิเคราะห์ มีความแม่นยำในระหว่างวันที่ระหว่าง 3% และ 7% สำหรับกินสี่ที่ทดสอบ นอกจากนี้ ในการออกแบบของเราที่เราอยู่การควบคุมอุณหภูมิที่ใช้ที่เหมาะสม การศึกษาแรกรักษา vitD อยู่ในเนื้อ จะพบระดับคงที่ประมาณ 35-42% อย่างไรก็ตาม การศึกษารวมไม่มีข้อมูลในการเตรียมสอบ และวิธีวิเคราะห์ที่ใช้ไม่ได้ใช้บังคับภายในมาตรฐานการนับ และแยกเฉย ๆ กับ interferences (Bennink และโอโนะ 1982) พบว่า ตั้งแต่การตรวจสอบแล้วของจริง vitD ในปลาและหมู ได้สูญเสียระยะแสดง ของ vitD3 และ 25OHD3 โดยทำอาหารหรือสูบบุหรี่ และ vitD2 ในผัดเห็ด (Bhuiyan, Ratnayake, & Ackman, 1993; Clausen, Jakobsen, Leth, & Ovesen, 2003 Mattila, Ronkainen, Lehikoinen, & Piironen1999) . การสอบสวนของปลาแซลมอนสุกระบุคงสูงเหมือนกัน (Elmadfa และ al., 2006) ผลของเราสำหรับเก็บข้อมูลของ vitD3 และ 25OHD3 ในต้ม และไข่กวนระหว่าง 82% และ 88% ได้ สำหรับไข่คน เก็บข้อมูลสำหรับ 25OHD3 84% ไม่แตกต่างอย่างมากจาก 100% ความสำคัญนี้เกิดจากความไม่แน่นอนต่ำ (sd = 2%) ศึกษาอดีตพบไม่สูญเสียเมื่อความร้อนไข่แดงและไข่ (Mattila et al., 1999 โร Pinchen โบสถ์ & Finglas, 2012) เราพบการสูญเสียของวิตามินดีในไข่ ไข่อุ่นในเตาอบที่ 160 C 40 นาทีมีรักษา 39% สำหรับ vitD3 และ 25OHD3 แตกต่างอย่างมากจาก 100% ผลการวิจัยของเราได้รับการสนับสนุน โดยการศึกษาก่อนหน้านี้ที่สังเกตความไม่แน่นอนของวิตามินดี 3 ช่วงความร้อนของวิตามินดี 3 บริสุทธิ์ (Chen เรย์มอนด์ Terepka เลน และ มาร์ช 1965) ความรู้ของเรา เราเป็นคนแรกที่ศึกษาการรักษา vitD3 ในเนยเทียมธาตุในการปรุงอาหารในครัวเรือน การสูญเสียน้ำหนักในเนยเทียมที่ 28-30% อาจจะอธิบาย โดยเปอร์เซ็นต์ไขมัน 70% เก็บรักษาในเนยเทียมเมื่อทอดสำหรับแพน 82% ใน 3 นาที และเครื่องทำความร้อนในเตาอบใน 40 นาทีที่ 45% อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกัน และแตกต่างอย่างมากจาก 100% เก็บรักษาของ vitD3 ที่มาจากเนยเทียม เป็นส่วนผสมในเค้ก แตกต่างอย่างมากจาก 100% ได้ แต่ ผลพบว่าไม่แตกต่างในการเก็บข้อมูลจากทอดหรือเตรียมในเตาเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสูงในผลลัพธ์สำหรับเค้ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จำเป็นสำหรับการศึกษาการเก็บรักษาคือการประยุกต์ใช้วิธีการวิเคราะห์ที่มีความแม่นยำสูงและการ จำกัด ปริมาณที่เหมาะสมของ เรามุ่งเป้าไปที่การตรวจสอบการเก็บรักษาที่แท้จริงของ vitD ดำเนินการวิเคราะห์ที่มีความแม่นยำระหว่างวันระหว่าง 3% และ 7% สำหรับสี่อาหารที่ผ่านการทดสอบ นอกจากนี้ในการออกแบบของเราที่เรารวมถึง
การควบคุมที่เหมาะสมของอุณหภูมิที่ใช้ การศึกษาครั้งแรกในการเก็บรักษา vitD อยู่ในเนื้อก็พบระดับการเก็บรักษาอยู่ที่ประมาณ 35-42% อย่างไรก็ตามการศึกษาที่รวม
ข้อมูลเกี่ยวกับขั้นตอนการเตรียมไม่และวิธีการวิเคราะห์ที่ใช้ไม่ได้ใช้มาตรฐานภายในบังคับสำหรับปริมาณและแสดงให้เห็นแยกที่น่าพอใจที่จะรบกวน (Bennink & โน่, 1982) ตั้งแต่นั้นมาการสืบสวนของการเก็บรักษาที่แท้จริงของ vitD ในปลาและเนื้อหมูได้แสดงให้เห็นการสูญเสียเล็กน้อยของ vitD3 และ 25OHD3 โดยการปรุงอาหารหรือการสูบบุหรี่และ vitD2 ในเห็ดทอด (Bhuiyan, Ratnayake และ Ackman 1993; เซน Jakobsen, Leth และ Ovesen, 2003; Mattila, Ronkainen, Lehikoinen และ Piironen,
1999) การตรวจสอบของปลาแซลมอนที่ปรุงสุกระบุการเก็บรักษาสูงที่คล้ายกัน (Elmadfa et al., 2006) ผลของเราสำหรับการเก็บรักษาของ vitD3 และ 25OHD3 ในต้มและ
ไข่กวนอยู่ระหว่าง 82% และ 88% สำหรับการเก็บรักษาไข่กวนสำหรับ 25OHD3 ที่ 84% อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจาก 100% อย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากความไม่แน่นอนในระดับต่ำ (SD = 2%) การศึกษาในอดีตพบว่าไม่มีการสูญเสียความร้อนอย่างมีนัยสำคัญเมื่อไข่แดงและไข่ (Mattila et al, 1999;. ไข่ Pinchen, คริสตจักรและ Finglas 2012) เราพบว่าการสูญเสียที่สำคัญของวิตามินดีในไข่ ไข่ร้อนในเตาอบ 40 นาทีที่ 160 องศาเซลเซียสมีการเก็บรักษา 39% สำหรับ vitD3 และ 25OHD3 อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจาก 100% ผลการวิจัยของเราได้รับการสนับสนุนจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่พบความไม่แน่นอนของวิตามิน D3 ในช่วงร้อนของวิตามินบริสุทธิ์ D3 (เฉิน, เรย์มอนด์ Terepka เลนและมาร์ช 1965) เพื่อความรู้ของเราเราเป็นคนแรกที่ศึกษาการเก็บรักษา vitD3 ในมาการีนเสริมในการปรุงอาหารในครัวเรือน การสูญเสียน้ำหนักในมาการีนที่ 28-30% สามารถอธิบายได้โดยเปอร์เซ็นต์ไขมัน 70% การเก็บรักษาในเนยเทียมเมื่อทอดมันเป็นเวลา 3 นาทีในกระทะที่ 82% และความร้อนในเตาอบเป็นเวลา 40 นาทีที่ 45% อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจาก 100% และมีความหมายที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ การเก็บรักษา vitD3 มาจากมาการีนเป็นส่วนผสมในขนมเค้กอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจาก 100% แต่ผลการศึกษาพบความแตกต่างในการเก็บข้อมูลจากการทอดหรือไม่มีการเตรียมความพร้อมในเตาอบเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงสูงในผลสำหรับเค้ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่จำเป็นสำหรับการศึกษาคือ การประยุกต์วิธีการวิเคราะห์ที่มีความแม่นยำสูง และมีขอบเขตที่เหมาะสมของปริมาณ . เรามุ่งศึกษาความคงทนที่แท้จริงของ vitd แสดงการวิเคราะห์ระหว่างวันมีความแม่นยำระหว่าง 3% และ 7% สำหรับสี่อาหารทดสอบ นอกจากนี้ในการออกแบบของเราเรารวม
ควบคุมที่เหมาะสมของอุณหภูมิที่ใช้การศึกษาแรกในการเก็บรักษา vitd อยู่ในเนื้อ พบในระดับที่ประมาณ 35 - 42 % อย่างไรก็ตาม การวิจัย
ไม่มีข้อมูลในขั้นตอนการเตรียมและวิธีการวิเคราะห์ที่ใช้ไม่ได้ใช้มาตรฐานภายในข้อบังคับสำหรับปริมาณและพบที่น่าพอใจเพื่อการแทรกแซง ( แยก bennink &โอโนะ , 1982 )ตั้งแต่นั้นมาการรักษาที่แท้จริงของ vitd ในปลาและหมูได้แสดงการสูญเสียและกระจอก vitd3 25ohd3 โดยการทำอาหาร หรือสูบบุหรี่ และ vitd2 เห็ดทอด ( bhuiyan น้อย& , , ackman , 1993 ; เคลาเซิ่น leth จาคอบเซ่น , , , & ovesen , 2003 ; mattila ronkainen lehikoinen , , ,
piironen & , 1999 ) . การสืบสวนของปลาแซลมอนสุกพบคล้ายกันสูงความคงทน ( elmadfa et al . , 2006 )ผลของเราเพื่อความคงทนและ vitd3 25ohd3 ในต้ม
ไข่อายุ 82 และ 88 เปอร์เซ็นต์ สำหรับไข่ในเพื่อที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ 25ohd3 84 % จาก 100 % ความสำคัญเนื่องจากความไม่แน่นอนต่ำ ( SD = 2% ) อดีตศึกษาพบผลขาดทุนไม่มีความร้อนไข่แดงและไข่เมื่อไข่ ( mattila et al . , 1999 ; ไข่ปลา , pinchen , โบสถ์ , & finglas , 2012 )เราพบการสูญเสียที่สำคัญของวิตามิน D ในไข่ ไข่อุ่นในเตาอบสำหรับ 40 นาทีที่ 160 องศาเซลเซียส มีความคงทน  39 % และ vitd3 25ohd3 อย่างมีนัยสำคัญจาก 100% การค้นพบของเราได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษาก่อนหน้านี้ที่พบความไม่มั่นคงของวิตามิน D3 ระหว่างความร้อนของบริสุทธิ์วิตามิน D3 ( เฉิน เรย์มอนด์ terepka เลน &มาร์ช , 1965 ) ความรู้ของเราเราเป็นครั้งแรกเพื่อศึกษาความคงทนในการจำของ vitd3 ในเนยเทียมเสริมในการปรุงอาหารในครัวเรือน การสูญเสียน้ำหนักในเนยเทียมที่ 28 – 30 % สามารถอธิบายได้จากไขมันร้อยละ 70 % การเก็บรักษาในเนยเทียมเมื่อทอดไว้นาน 3 นาทีในกระทะที่ 82% และความร้อนในเตาอบสำหรับ 40 นาทีที่ 45 % แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจาก 100% และแตกต่างกันอย่างมากจากแต่ละอื่น ๆใน vitd3 ได้มาจากเนยเทียม เป็นส่วนผสมในเค้ก ก็แตกต่างจาก 100% แต่ ไม่พบความแตกต่างในการเก็บรักษาจากการทอดหรือเตรียมเข้าเตาอบ เนื่องจากการสูงในผลการค้นหาสำหรับเค้ก