Louis Pasteur was born in 1822 in D

Louis Pasteur was born in 1822 in Dole, France. Louis Pasteur’s name is forever cemented in the history of medicine. He, along with Alexander Fleming, Edward Jenner, Robert Koch and Joseph Lister, is of great importance when studying medical history. Pasteur’s discovery – that of germs – may seem reasonably tame by the standards of 2002, but his discovery was to transform medicine and see his name forever immortalised on a day-to-day basis in pasteurised milk – named in his honour.

pasteur3

Pasteur is important for three reasons:

Pasteur showed that airborne microbes were the cause of disease. Pasteur built on the work of Edward Jenner and helped to develop more vaccines Pasteur’s career showed how conservative the medical establishment was at the time.

As a young man, Pasteur studied at the Ecôle Normale in Paris. In 1843, he became a research chemist. He developed such a reputation, that in 1854, aged just 32, he became Dean of the Faculty of Science at the University of Lille. At this time, Lille was the centre of alcohol manufacture in France. IN 1856, Pasteur received a visit from a man called Bigo who worked at a factory that made alcohol from sugar beet. Bigo’s problem was that many of his vats of fermented beer were turning sour and, as a result, the beer had gone off and had to be thrown away. From a business point of view, this was a disaster. Bigo asked Pasteur to find out why this was happening.

After using a microscope to analyse samples from the vats, Pasteur found thousands of tiny micro-organisms. He became convinced that they were responsible for the beer going sour. Pasteur believed that they caused the putrefaction of the beer – not that they were the result of the putrefaction.

Pasteur continued his work on this theme by studying other liquids such as milk, wine and vinegar. In 1857, he was appointed Director of Scientific Studies at the Ecôle Normale in Paris. Between 1857 and 1859, Pasteur became convinced that the liquids he had studied were being contaminated with microbes that floated in the air. The medical establishment ridiculed him:

“I am afraid that the experiments you quote, M. Pasteur, will turn against you. The world into which you wish to take us is really too fantastic.” La Presse, 1860
Pasteur was vilified in public but rather than give up, he determined to fight for what he believed in. Pasteur started to devise tests to prove that he was right. He was able to prove that:

Air contained living organisms That these microbes can produce putrefaction That these microbes could be killed by the heating of the liquid they were in That these microbes were not uniformly distributed in the air.

In April 1864, Pasteur explained his beliefs in front of a gathering of famous scientists at the University of Paris. He proved his case beyond doubt – even if some of those present refused to believe him including Dr. Charlton Bastian who maintained his belief that putrefaction came from within and not from invading micro-organisms.

Up to 1865, Pasteur’s work only involved beer, wine and milk. In 1865, he was asked to investigate his first disease called pébrine that affected the silk worm industry. Within a year, Pasteur had established that the disease was caused by a living organism and he now became convinced that microbes could also affect humans as well as beer and silk worms. In this sense, Pasteur believed that microbes could spread diseases among humans. Three of Pasteur’s daughters had died between 1859 and 1865; two from typhoid and one from a brain tumour.

In 1865, a cholera epidemic hit Marseilles. Pasteur carried out a number of experiments in a hospital in the hope of finding the germ that caused this feared disease. He was not successful.

In 1868, Pasteur suffered from a brain haemorrhage that affected the left side of his body. This affected his ability to work but the work that he had done up to 1868, had inspired a number of younger scientists.

Pasteur developed his work by finding out ways humans could be prevented from getting a disease. He was inspired by his own desire to develop his knowledge but also by patriotism. Robert Koch was getting a great deal of attention throughout Europe for his discoveries and the French versus German rivalry that occurred provided a great spur to medical advances. In 1881, Pasteur met Koch at a meeting in London when the German was giving a lecture on what he had discovered up to that date. All Pasteur said to Koch after the lecture was “That is great progress”.

Koch had gathered around him a team of skilled research scientists. Pasteur frequently worked by himself. He realised that this was not the way to proceed and he also gathered around him a team of research scientists. Pasteur had always lacked detailed medical knowledge. Because of this he introduced into his team two brilliant young doctors, Emile Roux and Charles Chamberland. The first disease this team worked on was chicken cholera – a disease that affected many poultry farmers.

Pasteur knew about the work done by Edward Jenner regarding smallpox. Pasteur reasoned that if a vaccine could be found for smallpox, then a vaccine could be found for all diseases. Pasteur did not know how Jenner’s vaccination worked so he had to proceed searching for a chicken cholera vaccine using a process of trial and error.

In the summer of 1880, he found a vaccine by chance. Chamberland had inoculated some chickens with chicken cholera germs from an old culture that had been around for some time. The chickens did not die. Pasteur asked Chamberland to repeat what he had done but with a fresh culture of chicken cholera germs. Pasteur reasoned that a new culture would provide more potent germs.

Two groups of chickens were inoculated; one that had been given the old culture and one group that had not. Those chickens that had been given the old culture survived, those that had not died. The chickens that had been inoculated with the old culture had become immune to chicken cholera. Pasteur believed that their bodies had used the weaker strain of germ to form a defence against the more powerful germs in the fresher culture.

In April 1881, Pasteur announced that his team had found a way to weaken anthrax germs and so could produce a vaccine against it. Despite his fame, there were still those in the medical world who mocked Pasteur.

“Will you have some microbe? There is some everywhere. Microbiolatry is the fashion, it reigns undisputed; it is a doctrine which must not even be discussed, especially when its Pontiff, the learned Monsieur Pasteur, has pronounced the sacramental words, “I have spoken”. The microbe alone is and shall be the characteristic of a disease; that is understood and settled;…..the Microbe alone is true, and Pasteur is its prophet.” Rossignol, written in 1881.
Rossignol was the editor of “The Veterinary Press” and in 1882 he challenged Pasteur to a public test of his anthrax vaccine. The tests were held in May 1882. Sixty sheep used in the test. Pasteur kept ten as they were and divided the other fifty into two groups of twenty-five. One group was inoculated with his vaccine while twenty-five were not. All fifty were then injected with the anthrax virus. Those that were not inoculated died within two days. The inoculated group suffered no ill-effects and were described as being “sound, and (they) frolicked and gave signs of perfect health”. They proved that Pasteur was not exaggerating the powers of his vaccine. “The Times” in Great Britain called Pasteur “one of the scientific glories of France”.

Pasteur and his team turned next to the disease of rabies. Most human victims of rabies died a painful death and the disease appeared to be getting more and more common in France. Though the team could not identify the germ, they did find that the rabies germ attacked the nervous system only after it had made its way to the brain. The team traced the germ to the brain and spinal cord of infected animals and by using dried spinal cords, they produced a vaccine for rabies. The vaccine was first tried out on animals.

Pasteur injected ‘clean’ animals with the rabies germ found in spinal cord that was fourteen days old. At this age, the germ was relatively weak and unlikely to threaten the life of the animals. He then used spinal cords that were thirteen days old, twelve days etc. on the animals until they were injected with the most virulent germ found in infected spinal cord that was fresh. All survived this. But Pasteur faced a serious problem. What worked on animals might not work on humans.

In 1885, a young boy, Joseph Meister, had been bitten by a rabid dog, and was brought to Pasteur. The boy almost certainly would have died an agonising death if nothing was done so Pasteur took the risk on using his untested vaccine.

“The death of this child appearing to be inevitable, I decided, not without lively and sore anxiety, as may well be believed, to try upon Joseph Meister, the method which I had found constantly successful with dogs. Consequently, sixty hours after the bites, and in the presence of Drs Vulpian and Grancher, young Meister was inoculated under a fold of skin with half a syringeful of the spinal cord of a rabbit, which had died of rabies. It had been preserved (for) fifteen days in a flask of dry air. In the following days, fresh inoculations were made. I thus made thirteen inoculations. On the last days, I inoculated Joseph Meister with the most virulent virus of rabies.” Pastuer
The boy survived and Pasteur knew that he had found a vaccine for rabies. Three months later, when he examined Meister again, Pasteur reported that the boy was in good health.

Ironically, though Pasteur and his team knew that the vaccine worked, no one then in the world of science knew how it worked!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปาสเตอร์ Louis เกิด 1822 ไร่ ฝรั่งเศส ชื่อ Louis เมืองบันดุงเป็นตลอดคาร์ในประวัติศาสตร์ เขา อเล็กซานเดอร์เฟลมมิง เอดเวิร์ด โรเบิร์ตคอ และโจเซฟลิ สเตอร์ เป็นสำคัญยิ่งเมื่อศึกษาประวัติศาสตร์ทางการแพทย์ ค้นพบของเมืองบันดุง –ที่เชื้อโรค – อาจดูเหมือนค่อนข้างเชื่อง โดยมาตรฐานของ 2002 แต่การค้นพบของเขาถูกแปลงยา และเห็นชื่อของเขาตลอดไป immortalised บนพื้นฐานประจำวันนม pasteurised – ชื่อในเกียรติของเขาpasteur3ดาโกเป็นสำคัญสามประการ:ปาสเตอร์พบว่า เชื้อโรคมีสาเหตุของโรค พาสเจอร์เน้นการทำงานของเอดเวิร์ด และช่วยพัฒนาอาชีพของปาสเตอร์พบว่าหัวเก่าก่อตั้งแพทย์มีเวลารู้เพิ่มเติมเป็นชายหนุ่ม พาสเจอร์ศึกษาที่ Ecôle Normale ในปารีส ใน 1843 เขาเป็นนักเคมีวิจัย เขาได้รับการพัฒนาดังกล่าวมีชื่อเสียง 1854 ที่อายุเพียง 32 เขาก็ได้เป็นคณบดีของคณะวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยลีล ตอนนี้ ลีลเป็นศูนย์การผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศฝรั่งเศส ปาสเตอร์ได้รับชมจากคนที่เรียกว่า Bigo ที่ทำงานที่โรงงานทำแอลกอฮอล์จากนทาน ใน 1856 ปัญหาของ Bigo ถูกว่า เขา vats หมักเบียร์มากมายถูกเปิดเปรี้ยว และ ดัง เบียร์ที่ไปปิด และได้ไป จากจุดของมุมมองธุรกิจ นี้มีภัยพิบัติ Bigo ขอเมืองบันดุงเพื่อค้นหาสาเหตุนี้ได้เกิดขึ้นหลังจากใช้กล้องจุลทรรศน์ในการวิเคราะห์ตัวอย่างจากใน vats ปาสเตอร์พบพันไมโครสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ เขาก็มั่นใจว่า พวกเขาชอบเบียร์จะเปรี้ยว ปาสเตอร์เชื่อว่า พวกเขาเกิด putrefaction เบียร์ – ไม่ว่า พวกเขามีผลของการ putrefactionระดับต่องานของเขาบนชุดรูปแบบนี้ โดยการศึกษาอื่น ๆ ของเหลวเช่นนม ไวน์ และน้ำส้มสายชู ในค.ศ. 1857 เขาถูกแต่งตั้งกรรมการของการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่ Ecôle Normale ในปารีส ระหว่างค.ศ. 1857 ปี 1859 พาสเจอร์ก็มั่นใจว่า ของเหลวที่ได้เรียนมีการปนเปื้อนจุลินทรีย์ที่ลอยในอากาศ สถานประกอบการแพทย์เยาะเย้ยเขา:"ฉันกลัวว่า การทดลองคุณราคา ม.เมืองบันดุง จะเปิดกับคุณ เป็นโลกที่คุณต้องการเราจริง ๆ สวยเกินไป " ลา Presse, 1860ระดับที่ vilified ในที่สาธารณะ แต่แทนที่ให้ขึ้น เขาขึ้นสู้เพื่อสิ่งที่เขาเชื่อว่าใน ระดับเริ่มต้นประดิษฐ์ทดสอบเพื่อพิสูจน์ว่า เขาถูก เขาพิสูจน์ที่:อากาศที่ประกอบด้วยชีวิตซึ่งจุลินทรีย์เหล่านี้สามารถผลิต putrefaction ที่จุลินทรีย์เหล่านี้อาจจะ ฆ่า ด้วยความร้อนของของเหลวพวกจุลินทรีย์เหล่านี้มีไม่สม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงกระจายในอากาศในเดือนเมษายน พาสเจอร์อธิบายความเชื่อของเขาหน้ารวบรวมนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงในมหาวิทยาลัยปารีส เขาพิสูจน์กรณีของเขาสงสัย – แม้ว่าบางส่วนของผู้นำเสนอปฏิเสธที่จะเชื่อว่าเขารวมทั้งดร.ชาร์ Bastian ที่รักษาความเชื่อของเขาว่า putrefaction มา จากภายใน และไม่บุกรุกไมโครสิ่งมีชีวิตถึงปี 1865 ของปาสเตอร์ทำงานเกี่ยวข้องเฉพาะเบียร์ ไวน์ และนม ในปี 1865 เขาถูกขอให้ตรวจสอบโรคแรกของเขาที่เรียกว่า pébrine ที่ได้รับผลกระทบอุตสาหกรรมหนอนไหม ภายในปี ปาสเตอร์ได้ก่อตั้งว่า โรคที่เกิดจากการมีชีวิต และเขาตอนนี้ก็มั่นใจว่า จุลินทรีย์สามารถมีผลกระทบต่อมนุษย์เช่นเดียวกับหนอนไหมและเบียร์ ในนี้รู้สึก ปาสเตอร์เชื่อว่า จุลินทรีย์สามารถแพร่กระจายโรคระหว่างมนุษย์ สามธิดาของปาสเตอร์เสียชีวิตระหว่างปี 1859 และปี 1865 สองจากรากสาดและจากเนื้องอกสมองในปี 1865 โรคระบาดอหิวาตกโรคการตี Marseilles ระดับดำเนินการจำนวนทดลองในโรงพยาบาลในหวังของการค้นหาจมูกที่ทำให้เกิดโรคกลัวนี้ เขาไม่ประสบความสำเร็จใน 1868 พาสเจอร์ประสบจาก haemorrhage สมองที่ได้รับผลกระทบด้านซ้ายของร่างกายของเขา นี้ได้รับผลกระทบความสามารถในการทำงานของเขา แต่งานที่เขาทำถึง 1868 มีแรงบันดาลใจจากจำนวนของนักวิทยาศาสตร์น้อยระดับพัฒนางานของเขา โดยหาวิธีที่สามารถป้องกันมนุษย์จากการเป็นโรค เขาได้แรงบันดาลใจ โดยความปรารถนาของเขาเองเพื่อพัฒนาความรู้แต่ยัง โดยหมี โรเบิร์ตคอคือการสนใจยุโรปมากสำหรับการค้นพบของเขา และภาษาฝรั่งเศสกับเยอรมันแข่งขันที่เกิดขึ้นให้แรงที่ดีเพื่อความก้าวหน้าทางการแพทย์ ใน 1881 พาสเจอร์ตรงตามสาขาในการประชุมในกรุงลอนดอนเมื่อเยอรมันถูกให้บรรยายในสิ่งที่เขาได้ค้นพบจนถึงวันที่ ระดับทั้งหมดกล่าวถึงคอหลังจากการบรรยายได้ "ที่จะเจริญก้าวหน้า"สาขารวบรวมรอบทีมนักวิทยาศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญการวิจัย ระดับบ่อยทำงานเอง เขาเองก็ยังคิดว่า นี่ไม่ใช่วิธีการดำเนินต่อ และเขายังรวบรวมรอบทีมนักวิทยาศาสตร์วิจัย เมืองบันดุงได้เสมอขาดความรู้ทางการแพทย์อย่างละเอียด ด้วยเหตุนี้ เขานำเข้าเขาทีมสองสดใสหนุ่มแพทย์ Chamberland ชาร์ลส์และเอไมล์ Roux อหิวาตกโรคในไก่ – โรคที่ได้รับผลกระทบเกษตรกรสัตว์ปีกหลายโรคแรกที่ทีมงานนี้ทำได้ระดับรู้เกี่ยวกับงานที่ทำ โดยเอดเวิร์ดเกี่ยวกับไข้ทรพิษ ระดับ reasoned ว่า ถ้าพบเป็นวัคซีนสำหรับไข้ทรพิษ แล้ววัคซีนที่พบการเกิดโรค เมืองบันดุงได้ไม่ทราบว่าวัคซีนของ Jenner ทำงานเขาจึงมีการดำเนินการค้นหาสำหรับวัคซีนอหิวาตกโรคเป็นไก่ที่ใช้กระบวนการของการลองผิดลองถูกในฤดูร้อนของ 1880 เขาพบเป็นวัคซีนโดยบังเอิญ Chamberland ได้ inoculated บางไก่กับไก่เชื้อโรคอหิวาตกโรคจากวัฒนธรรมเก่าที่ได้รับรอบสำหรับบางเวลา ไม่ได้ตายไก่ เมืองบันดุงถาม Chamberland ซ้ำท่านได้ทำอะไรแต่ ด้วยวัฒนธรรมของเชื้อโรคอหิวาตกโรคไก่สด ระดับ reasoned วัฒนธรรมใหม่จะให้เชื้อโรคที่มีศักยภาพมากขึ้นกลุ่มที่สองของไก่ได้ inoculated หนึ่งที่ได้รับวัฒนธรรมเก่าและกลุ่มที่ไม่มี เหล่าไก่ที่ได้รับวัฒนธรรมเก่าที่รอดชีวิต ที่ไม่เสียชีวิต ไก่ที่ได้รับ inoculated กับวัฒนธรรมเก่าได้กลายเป็นภูมิคุ้มกันไก่อหิวาตกโรค ปาสเตอร์เชื่อว่า ร่างกายได้ใช้สายพันธุ์แกร่งของจมูกเพื่อป้องกันต่อต้านเชื้อโรคมีประสิทธิภาพมากขึ้นในวัฒนธรรมสดในเดือน 1881 เมษายน พาสเจอร์ประกาศว่า ทีมของเขาได้พบวิธีโรยเชื้อโรคแอนแทรกซ์ และเพื่อให้ สามารถผลิตวัคซีนต่อต้านมัน แม้ มีชื่อเสียงของเขา มียังผู้ที่อยู่ในโลกทางการแพทย์ที่เลียนเมืองบันดุง"จะมี microbe บางไหม มีแต่ไร่กะหล่ำปลี Microbiolatry เป็นแฟชั่น มัน reigns ว่า เป็นหลักคำสอนที่ต้องไม่แม้แต่จะกล่าวถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความ Pontiff พาสเจอร์ Monsieur เรียนรู้ มีการออกเสียงคำศักดิ์สิทธิ์ "ฉันได้พูด" Microbe เพียงอย่างเดียว และจะมีลักษณะของโรค ที่จะเข้าใจ และจับ คู่;... Microbe คนเดียวจริง และระดับ ของผู้เผยพระวจนะ " Rossignol เขียนใน 1881Rossignol ถูกแก้ไข "กดสัตวแพทย์" และใน 1882 เขาท้าทายระดับทดสอบสาธารณะของเขาวัคซีนโรคแอนแทรกซ์ การทดสอบใน 1882 พฤษภาคมถือได้ว่า แกะหกสิบที่ใช้ในการทดสอบ ระดับเก็บสิบพวกเขาได้ และแบ่งสิบเป็นยี่สิบห้ากลุ่มสอง กลุ่มหนึ่งถูก inoculated กับวัคซีนของเขาในขณะที่ยี่สิบห้าไม่ได้ ทั้งหมดสิบได้แล้วฉีด ด้วยเชื้อแอนแทรกซ์ ผู้ที่มี inoculated เสียชีวิตภายใน 2 วัน กลุ่ม inoculated รับความเดือดร้อนไม่มีผลร้าย และถูกอธิบายเป็น "เสียง (พวกเขา) frolicked และให้สัญญาณของสุขภาพที่สมบูรณ์แบบ" พวกเขาพิสูจน์ว่า เมืองบันดุงได้ exaggerating อำนาจของวัคซีนของเขา "เวลา" ในสหราชอาณาจักรเรียกระดับ "หนึ่งสิริวิทยาศาสตร์ของฝรั่งเศส"ปาสเตอร์และทีมงานของเขาเปิดติดกับโรคของโรค เหยื่อมนุษย์มากที่สุดของโรคตาย ตายเจ็บปวด และโรคเกิดขึ้นจะ ได้รับมากขึ้นทั่วไปในประเทศฝรั่งเศส แม้ว่าทีมงานสามารถระบุจมูก พวกเขาได้พบว่า จมูกโรคโจมตีระบบประสาทหลังจากที่มันมีทางไปอยู่ในสมองเท่านั้น ทีมติดตามจมูกสมองและสันหลังสัตว์ติดเชื้อ และโดยสายสไปนัลแห้ง พวกเขาผลิตวัคซีนสำหรับโรค วัคซีนครั้งแรกได้ลองไปในสัตว์ระดับฉีดสัตว์ 'สะอาด' กับจมูกโรคที่พบในสันหลังที่สิบสี่วันเก่า ในยุคนี้ จมูกคือค่อนข้างอ่อนแอ และไม่คุกคามชีวิตของสัตว์ แล้วเขาใช้สายสไปนัลที่มีสิบสามลักษณะวันเก่า สิบสองวันฯลฯ ในสัตว์จนกว่าจะถูกฉีด ด้วยจมูก virulent สุดที่พบในสันหลังติดเชื้อคำสด ทั้งหมดรอดชีวิตนี้ แต่ปาสเตอร์ประสบปัญหาร้ายแรง ทำสัตว์อาจไม่ทำงานกับมนุษย์ใน 1885 เด็กผู้ชาย โจเซฟ Meister ได้ถูกกัด โดยสุนัขรุนแรง และถูกนำไปยังเมืองบันดุง เด็กเกือบแน่นอนจะได้ตาย เป็นตาย agonising ถ้าไม่ทำดังนั้นความเสี่ยงในการใช้วัคซีนของเขา untested เอาเมืองบันดุง"การตายของเด็กคนนี้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง ฉันตัดสินใจ ไม่วิตกกังวลมีชีวิตชีวา และเจ็บ ไม่เป็นอาจดีจะเชื่อ พยายามตามโจเซฟ Meister วิธีการที่ได้พบประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องกับสุนัข ดังนั้น 60 ชั่วโมงหลัง จากกัด ในต่อหน้า ของ Drs Vulpian และ Grancher, Meister หนุ่มถูก inoculated ภายใต้รอยพับของผิวหนังกับครึ่ง syringeful ของสันหลังของกระต่าย การเสียชีวิตของโรค มันได้รับการรักษา (วัน) 15 ในหนาวอากาศแห้ง ในวันต่อไปนี้ ประเทศสดก็ได้ ฉันจึงทำประเทศสิบสามลักษณะ ในวันสุดท้าย ฉัน inoculated Meister โจเซฟ virulent สุดไวรัสของโรค" Pastuerเด็กรอดชีวิต และรู้ระดับที่เขาได้พบกับวัคซีนสำหรับโรค สามเดือนต่อมา เมื่อเขาตรวจสอบ Meister อีก พาสเจอร์รายงานว่า เด็กมีสุขภาพดีแดกดัน แม้ว่าระดับและทีมของเขารู้ว่า วัคซีนทำ งาน ไม่มี แล้วในโลกของวิทยาศาสตร์รู้วิธีการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลุยส์ปาสเตอร์เกิดใน 1822 ในโด, ฝรั่งเศส ชื่อหลุยส์ปาสเตอร์ถูกยึดไปตลอดกาลในประวัติศาสตร์ของยา เขาพร้อมด้วยอเล็กซานเดเฟลมมิ่งเอ็ดเวิร์ดเจนเนอร์, โรเบิร์ตโคช์สและโจเซฟลิสเตอร์, มีความสำคัญมากเมื่อศึกษาประวัติทางการแพทย์ การค้นพบของปาสเตอร์ - ที่ของเชื้อโรค - อาจจะดูเหมือนมีเหตุผลที่เชื่องตามมาตรฐานของปี 2002 แต่การค้นพบของเขาคือการเปลี่ยนการแพทย์และเห็นชื่อของเขา immortalized ตลอดไปในแต่ละวันต่อวันในนมพาสเจอร์ไรส์ -. ชื่อของผมในpasteur3 ปาสเตอร์เป็น สิ่งสำคัญสำหรับเหตุผลที่สาม: ปาสเตอร์พบว่าจุลินทรีย์ในอากาศเป็นสาเหตุของการเกิดโรค ปาสเตอร์ที่สร้างขึ้นในการทำงานของเอ็ดเวิร์ดเจนเนอร์และช่วยในการพัฒนาวัคซีนเพิ่มเติมอาชีพปาสเตอร์แสดงให้เห็นว่าหัวโบราณสถานพยาบาลได้ในเวลา. ขณะที่ชายหนุ่มปาสเตอร์ศึกษาในÉcole Normale ในปารีส ใน 1843 เขาก็กลายเป็นนักเคมีวิจัย เขาได้พัฒนาชื่อเสียงดังกล่าวว่าในปี 1854 อายุแค่ 32 เขาก็กลายเป็นคณบดีคณะวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยลีลล์ ในเวลานี้ลีลล์เป็นศูนย์กลางของการผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศฝรั่งเศส ในปี 1856 ปาสเตอร์ได้รับการมาเยือนจากคนที่เรียกว่า Bigo ที่ทำงานในโรงงานที่ทำให้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากน้ำตาลหัวผักกาดที่ Bigo ปัญหาคือว่าหลายถังของเขาในการหมักเบียร์หันเปรี้ยวและเป็นผลเบียร์ได้ไปออกและต้องถูกโยนออกไป จากจุดธุรกิจของมุมมองนี้เป็นภัยพิบัติ Bigo ถามปาสเตอร์เพื่อหาว่าทำไมนี้เกิดขึ้น. หลังจากใช้กล้องจุลทรรศน์ในการวิเคราะห์ตัวอย่างจากถังที่ปาสเตอร์พบพันของจุลินทรีย์เล็ก ๆ เขาก็เชื่อว่าพวกเขามีความรับผิดชอบสำหรับเบียร์จะเปรี้ยว ปาสเตอร์เชื่อว่าพวกเขาก่อให้เกิดการเน่าเปื่อยของเบียร์ -. ไม่ว่าพวกเขาเป็นผลมาจากการเน่าเปื่อยที่ปาสเตอร์ยังคงทำงานของเขาในรูปแบบนี้โดยการศึกษาของเหลวอื่นๆ เช่นนมไวน์และน้ำส้มสายชู ใน 1857 เขาได้รับการแต่งตั้งผู้อำนวยการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่École Normale ในปารีส ระหว่าง 1857 และ 1859, ปาสเตอร์จึงมั่นใจว่าของเหลวที่เขาได้ศึกษาที่ถูกปนเปื้อนด้วยจุลินทรีย์ที่ลอยอยู่ในอากาศ สถานประกอบการทางการแพทย์เยาะเย้ยเขา: "ฉันกลัวว่าการทดลองที่คุณพูดเอ็มปาสเตอร์จะเปิดกับคุณ โลกเข้าสู่ที่คุณต้องการที่จะพาเราเป็นจริงที่ยอดเยี่ยมมากเกินไป. "ลาเป, 1860 ปาสเตอร์ถูกป้ายสีในที่สาธารณะ แต่แทนที่จะให้ขึ้นเขามุ่งมั่นที่จะต่อสู้เพื่อสิ่งที่เขาเชื่อใน. ปาสเตอร์เริ่มต้นในการออกแบบการทดสอบเพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาเป็น ขวา. เขาก็สามารถที่จะพิสูจน์ได้ว่า:. แอร์ที่มีสิ่งมีชีวิตที่จุลินทรีย์เหล่านี้สามารถผลิตเน่าเปื่อยที่จุลินทรีย์เหล่านี้อาจจะถูกฆ่าตายด้วยความร้อนของของเหลวที่พวกเขาอยู่ในที่จุลินทรีย์เหล่านี้ไม่ได้กระจายไปในอากาศในเดือนเมษายน 1864 ปาสเตอร์อธิบายของเขา ความเชื่อในหน้าของการชุมนุมของนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงที่มหาวิทยาลัยปารีส เขาพิสูจน์กรณีของเขาโดยปราศจากข้อสงสัย - แม้ว่าบางส่วนของปัจจุบันผู้ที่ปฏิเสธที่จะเชื่อเขารวมทั้งดร. ชาร์ลตันบาสเตียนที่การบำรุงรักษาความเชื่อที่ว่าเน่าเปื่อยมาจากภายในและไม่ได้มาจากการบุกรุกจุลินทรีย์. ถึงปี 1865 การทำงานของปาสเตอร์มีส่วนร่วมเพียงเบียร์ไวน์ และนม ในปี 1865 เขาได้รับการขอให้ตรวจสอบการเกิดโรคครั้งแรกของเขาที่เรียกว่าpébrineที่มีผลต่ออุตสาหกรรมหนอนไหม ภายในเวลาหนึ่งปี, ปาสเตอร์ได้ยอมรับว่าโรคที่เกิดจากสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่และตอนนี้เขาก็เชื่อว่าเชื้อจุลินทรีย์ที่อาจส่งผลกระทบต่อมนุษย์เช่นเดียวกับเบียร์และหนอนไหม ในแง่นี้ปาสเตอร์ที่เชื่อกันว่าเชื้อจุลินทรีย์ที่สามารถแพร่กระจายโรคในหมู่มนุษย์ สามลูกสาวปาสเตอร์เสียชีวิตระหว่าง 1859 และ 1865; อีกสองคนจากไทฟอยด์และหนึ่งจากเนื้องอกในสมอง. ในปี 1865 อหิวาตกโรคระบาดตีมาร์เซย์ ปาสเตอร์ดำเนินการจำนวนของการทดลองในโรงพยาบาลในความหวังของการหาเชื้อโรคที่ทำให้เกิดนี้กลัวโรค เขาไม่ประสบความสำเร็จ. ในปี ค.ศ. 1868 ปาสเตอร์ได้รับความเดือดร้อนจากเลือดคั่งในสมองที่ได้รับผลกระทบทางด้านซ้ายของร่างกายของเขา นี้ได้รับผลกระทบความสามารถของเขาในการทำงาน แต่งานที่เขาเคยทำมาถึงปี ค.ศ. 1868 ได้รับแรงบันดาลใจจำนวนของนักวิทยาศาสตร์ที่มีอายุน้อยกว่า. ปาสเตอร์ได้รับการพัฒนาผลงานของเขาโดยการหาวิธีการที่มนุษย์สามารถป้องกันได้จากการเป็นโรค เขาได้รับแรงบันดาลใจจากความปรารถนาของเขาเองที่จะพัฒนาความรู้ของเขา แต่ยังรักชาติ โรเบิร์ตคอคได้รับการจัดการที่ดีของความสนใจไปทั่วยุโรปสำหรับการค้นพบของเขาและฝรั่งเศสเมื่อเทียบกับการแข่งขันที่เกิดขึ้นในเยอรมันให้แรงกระตุ้นที่ดีที่จะก้าวหน้าทางการแพทย์ ในปี 1881, ปาสเตอร์ได้พบกับโคช์ในที่ประชุมในกรุงลอนดอนเมื่อเยอรมันได้ให้การบรรยายเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้ค้นพบถึงวันที่ ปาสเตอร์ทั้งหมดพูดกับโคช์หลังจากการบรรยายคือ "นั่นคือความก้าวหน้าอย่างมาก". Koch ได้รวมตัวกันรอบ ๆ ตัวเขาทีมงานของนักวิจัยที่มีทักษะ ปาสเตอร์ทำงานด้วยตัวเองบ่อย พระองค์ทรงตระหนักว่านี่ไม่ใช่วิธีที่จะดำเนินการและเขายังรวมตัวกันรอบ ๆ ตัวเขาทีมนักวิทยาศาสตร์วิจัย ปาสเตอร์ได้เสมอขาดความรู้ทางการแพทย์ที่มีรายละเอียด ด้วยเหตุนี้เขานำเข้ามาในทีมของเขาหมอสองคนหนุ่มสาวที่ยอดเยี่ยมเอมิพื้นและชาร์ลส์ Chamberland โรคแรกทีมนี้ทำงานเกี่ยวกับการเป็นโรคอหิวาต์ไก่ -. โรคที่ส่งผลกระทบต่อเกษตรกรสัตว์ปีกหลายปาสเตอร์รู้เกี่ยวกับงานที่ทำโดยเอ็ดเวิร์ดเจนเนอร์เกี่ยวกับไข้ทรพิษ ปาสเตอร์ให้เหตุผลว่าถ้าวัคซีนอาจจะพบสำหรับไข้ทรพิษแล้ววัคซีนสามารถพบได้ทุกโรค ปาสเตอร์ไม่ทราบวิธีการฉีดวัคซีนของเจนเนอร์ทำงานให้เขามีการดำเนินการค้นหาวัคซีนอหิวาต์ไก่โดยใช้กระบวนการของการทดลองและข้อผิดพลาด. ในฤดูร้อนปี 1880 เขาพบว่าวัคซีนโดยบังเอิญ Chamberland ได้เชื้อไก่บางคนที่มีเชื้อโรคอหิวาต์ไก่จากวัฒนธรรมเก่าที่ได้รับรอบสำหรับบางเวลา ไก่ไม่ตาย ปาสเตอร์ถาม Chamberland ที่จะทำซ้ำสิ่งที่เขาทำ แต่มีวัฒนธรรมใหม่ของเชื้อโรคอหิวาต์ไก่ ปาสเตอร์ให้เหตุผลว่าวัฒนธรรมใหม่จะให้เชื้อโรคมีศักยภาพมากขึ้น. ทั้งสองกลุ่มของไก่ถูกเชื้อ; หนึ่งที่ได้รับวัฒนธรรมเก่าและกลุ่มหนึ่งที่ไม่ได้ ไก่ผู้ที่ได้รับวัฒนธรรมเก่ารอดชีวิตจากผู้ที่ไม่ตาย ไก่ที่ได้รับเชื้อด้วยวัฒนธรรมเก่าได้กลายเป็นภูมิคุ้มกันโรคอหิวาต์ไก่ ปาสเตอร์เชื่อว่าร่างกายของพวกเขาได้ใช้สายพันธุ์ที่อ่อนแอของเชื้อโรคในรูปแบบการป้องกันเชื้อโรคที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในวัฒนธรรมสดชื่นได้. ในเดือนเมษายน 1881 ปาสเตอร์ประกาศว่าทีมงานของเขาได้พบวิธีที่จะลดลงเชื้อโรคแอนแทรกซ์และเพื่อให้สามารถผลิตวัคซีนกับ มัน. แม้จะมีชื่อเสียงของเขายังคงมีผู้ที่อยู่ในโลกทางการแพทย์ที่เย้ยหยันปาสเตอร์. "คุณจะมีจุลินทรีย์บางอย่าง? มีบางอย่างที่ทุกที่ Microbiolatry เป็นแฟชั่นก็ปกครองไม่มีปัญหา; มันเป็นความเชื่อที่จะต้องไม่ได้มีการหารือโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสังฆราชของตนได้เรียนรู้นายปาสเตอร์ได้บอกถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์ "ผมได้พูด" จุลินทรีย์อย่างเดียวและจะเป็นลักษณะของโรคนั้น ที่เป็นที่เข้าใจและตั้งรกรากอยู่ ... ..the จุลินทรีย์เพียงอย่างเดียวเป็นความจริงและปาสเตอร์เป็นศาสดาพยากรณ์ของ "Rossignol เขียนใน 1,881. Rossignol เป็นบรรณาธิการของ" สัตวแพทย์กด "และในปี 1882 เขาท้าทายปาสเตอร์ในการทดสอบของประชาชนของเขา การฉีดวัคซีนป้องกันโรคระบาด การทดสอบถูกจัดขึ้นในปี ค.ศ. 1882 พฤษภาคมแกะหกใช้ในการทดสอบ ปาสเตอร์เก็บไว้สิบขณะที่พวกเขาและแบ่งอีกห้าสิบเป็นสองกลุ่มยี่สิบห้า กลุ่มหนึ่งได้รับเชื้อด้วยการฉีดวัคซีนของเขาในขณะยี่สิบห้าไม่ได้ ทั้งห้าสิบถูกฉีดแล้วกับไวรัสโรคระบาด ผู้ที่ไม่ได้รับเชื้อเสียชีวิตภายในสองวัน กลุ่มเชื้อได้รับความเดือดร้อนไม่มีผลร้ายและได้รับการอธิบายว่าเป็น "เสียงและ (พวกเขา) frolicked และให้สัญญาณของการมีสุขภาพที่สมบูรณ์แบบ" พวกเขาพิสูจน์ให้เห็นว่าปาสเตอร์ก็ไม่ได้เกินความจริงอำนาจของวัคซีนของเขา "ไทม์" ในสหราชอาณาจักรเรียกว่าปาสเตอร์ "หนึ่งในความงามทางวิทยาศาสตร์ของฝรั่งเศส". ปาสเตอร์และทีมงานของเขาหันถัดจากโรคของโรคพิษสุนัขบ้า ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของมนุษย์ส่วนใหญ่ของโรคพิษสุนัขบ้าตายตายเจ็บปวดและโรคดูเหมือนจะได้รับมากขึ้นและบ่อยมากขึ้นในประเทศฝรั่งเศส แม้ว่าทีมไม่สามารถระบุเชื้อโรคที่พวกเขาไม่พบว่าเชื้อโรคพิษสุนัขบ้าโจมตีระบบประสาทเฉพาะหลังจากที่มันได้ทำทางไปยังสมอง ทีมงานตรวจสอบเชื้อโรคไปยังสมองและไขสันหลังของสัตว์ที่ติดเชื้อและโดยการใช้สายกระดูกสันหลังแห้งพวกเขาผลิตวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า วัคซีนก็พยายามครั้งแรกที่ออกมาในสัตว์. ปาสเตอร์ฉีด 'สะอาด' สัตว์ที่มีเชื้อโรคพิษสุนัขบ้าที่พบในเส้นประสาทไขสันหลังที่อายุสิบสี่วันเก่า ในวัยนี้เป็นเชื้อโรคที่ค่อนข้างอ่อนแอและไม่น่าจะเป็นภัยคุกคามต่อชีวิตของสัตว์ จากนั้นเขาก็ใช้สายกระดูกสันหลังที่สิบสามวันเก่าสิบสองวันอื่น ๆ ในสัตว์จนกว่าพวกเขาจะได้รับการฉีดเชื้อโรครุนแรงที่สุดที่พบในเส้นประสาทไขสันหลังที่ติดเชื้อที่สด ทั้งหมดนี้รอดชีวิตมาได้ แต่ปาสเตอร์ต้องเผชิญกับปัญหาที่ร้ายแรง สิ่งที่ทำงานในสัตว์อาจจะไม่ทำงานกับมนุษย์. ในปี 1885 เด็กหนุ่มโจเซฟสเตอร์ได้รับการกัดโดยสุนัขบ้าและถูกนำตัวไปปาสเตอร์ เด็กเกือบจะแน่นอนจะมีผู้เสียชีวิตตายที่ทนทุกข์ทรมานถ้าไม่มีอะไรทำเพื่อปาสเตอร์เอาความเสี่ยงเกี่ยวกับการใช้วัคซีนยังไม่ทดลองของเขา. "การตายของเด็กที่ปรากฏจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงนี้ฉันตัดสินใจไม่ได้โดยไม่มีความวิตกกังวลที่มีชีวิตชีวาและเจ็บเป็นอย่างดีอาจจะเป็น เชื่อว่าจะลองเมื่อโจเซฟสเตอร์วิธีการที่ฉันได้พบว่าประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องกับสุนัข ดังนั้นหกสิบชั่วโมงหลังจากที่กัดและในการปรากฏตัวของ Drs Vulpian และ Grancher หนุ่มสเตอร์ได้รับเชื้อภายใต้พับของผิวหนังที่มีครึ่ง syringeful ของเส้นประสาทไขสันหลังของกระต่ายซึ่งเสียชีวิตจากโรคพิษสุนัขบ้า มันได้รับการเก็บรักษาไว้ (สำหรับ) สิบห้าวันในขวดของอากาศแห้ง ในวันต่อไปนี้การฉีดวัคซีนที่สดใหม่ถูกสร้างขึ้นมา ผมจึงทำวัคซีนสิบสาม ในวันที่ผ่านมาฉันโจเซฟสเตอร์เชื้อไวรัสรุนแรงที่สุดของโรคพิษสุนัขบ้า. "Pastuer เด็กรอดชีวิตและปาสเตอร์รู้ว่าเขาได้พบวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า สามเดือนต่อมาเมื่อเขาตรวจสอบสเตอร์อีกครั้งปาสเตอร์รายงานว่าเด็กอยู่ในสุขภาพที่ดี. แดกดัน แต่ปาสเตอร์และทีมงานของเขารู้ว่าวัคซีนทำงานแล้วไม่มีใครในโลกของวิทยาศาสตร์รู้วิธีที่จะทำงาน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลุยส์ ปาสเตอร์เกิด 1822 ในโดล , ฝรั่งเศส ชื่อ หลุยส์ ปาสเตอร์ไปยึดในประวัติศาสตร์การแพทย์ เขา กับ อเล็กซานเดอร์ เฟลมมิ่ง เอ็ดเวิร์ด เจนเนอร์ โรเบิร์ต คอช และ โจเซฟ ลิสเตอร์ มีความสําคัญมากเมื่อเรียนการแพทย์ประวัติศาสตร์ ปาสเตอร์ก็ค้นพบว่าเชื้อโรค––อาจจะดูเชื่องพอสมควรตามมาตรฐานของ 2002แต่การค้นพบของเขาคือการเปลี่ยนยา และเห็นชื่อของเขาตลอดไป immortalised ในแต่ละวันในนมพาสเจอร์ไรซ์และตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา pasteur3



ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสามเหตุผล :

ยังพบว่า ปริมาณจุลินทรีย์ในอากาศเป็นสาเหตุของโรคสามารถสร้างขึ้นในการทำงานของ เอ็ดเวิร์ด เจนเนอร์ และช่วยพัฒนาวัคซีนปาสเตอร์เป็นอาชีพ พบว่าอนุลักษณ์สถานประกอบการทางการแพทย์ในตอนนั้น

เป็นหนุ่มปาสเตอร์ศึกษาที่ EC เป็นการเลอ เป็นธรรมดาในปารีส ใน 1843 , เขาเป็นนักเคมีวิจัย เขาพัฒนาเช่นชื่อเสียง , ในปี 1854 อายุ 32 แต่เขากลายเป็นคณบดีคณะวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยลีล .ในเวลาเดียวกันนี้ ลีลล์ คือศูนย์กลางของแอลกอฮอล์ที่ผลิตในฝรั่งเศส ในปี 1856 Pasteur ได้รับการมาเยี่ยมจากผู้ชายที่ชื่อ บีโก ผู้ทำงานในโรงงานที่ผลิตแอลกอฮอล์จากน้ำตาลหัวผักกาด ปัญหาของบีโกคือการที่หลายถังเบียร์หมักของเขาถูกเปิดเปรี้ยว และ ผล เบียร์หายไปและต้องถูกทิ้งไป จากมุมมองของธุรกิจ นี้เป็นหายนะบีโกถามปาสเตอร์เพื่อหาว่าทำไมนี้เกิดขึ้น .

หลังจากใช้กล้องจุลทรรศน์เพื่อศึกษาตัวอย่างจาก vats ปาสเตอร์พบพันเล็ก ๆของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก เขาจึงมั่นใจว่าพวกเขามีความรับผิดชอบสำหรับเบียร์ไปเปรี้ยว ยังเชื่อว่าเกิดจากการเน่าเปื่อยของเบียร์–ไม่ว่าผลของการเน่า

สามารถต่อการทำงานของเขาในรูปแบบนี้ โดยศึกษาจากของเหลวอื่น ๆ เช่น นม , ไวน์และน้ำส้มสายชู ใน 1857 เขาได้รับการแต่งตั้งผู้อำนวยการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่ EC เป็นการเลอ เป็นธรรมดาในปารีส และระหว่าง 1857 1859 Pasteur มั่นใจว่าของเหลวที่เขาได้ศึกษาการปนเปื้อนด้วยจุลินทรีย์ที่ลอยอยู่ในอากาศ สถานประกอบการทางการแพทย์เยาะเย้ยเขา :

" ผมกลัวว่า การทดลองที่คุณอ้าง ม. ปาสจะต่อต้านคุณ โลกในที่ที่คุณต้องการที่จะใช้เรา มันยอดเยี่ยมจริงๆ " La กด 1860
ปาสเตอร์เป็น vilified ในที่สาธารณะ แต่แทนที่จะยอมแพ้ เขามุ่งมั่นที่จะต่อสู้เพื่อสิ่งที่เขาเชื่อ ปาสเตอร์เริ่มประดิษฐ์การทดสอบเพื่อพิสูจน์ว่าเขาพูดถูก เขาสามารถพิสูจน์ได้ว่า :

เครื่องบรรจุสิ่งมีชีวิตที่จุลินทรีย์เหล่านี้สามารถผลิตการเน่าที่จุลินทรีย์เหล่านี้อาจถูกฆ่าโดยความร้อนของน้ำที่พวกเขาอยู่ที่จุลินทรีย์เหล่านี้ไม่ได้โดยการกระจายในอากาศ

ในเมษายน 1864 ปาสเตอร์อธิบายความเชื่อของเขาในด้านหน้าของการรวมตัวกันของนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงที่มหาวิทยาลัยแห่งปารีสเขาพิสูจน์ของเขา กรณีไม่ต้องสงสัย – แม้ว่าบางส่วนของปัจจุบันปฏิเสธที่จะเชื่อเขา รวมทั้งดร. ชาร์ลตัน Bastian ใครรักษาความเชื่อของเขาว่า การเน่าออกมาจากภายในและจากการบุกรุกจุลินทรีย์

ถึง 1865 ปาสเตอร์ก็ทำงานเพียง เกี่ยวข้องกับ เบียร์ ไวน์ และนม ในปี 1865 เขาถูกถามเพื่อตรวจสอบก่อนโรคที่เรียกว่า P éน้ำเกลือต่อหม่อนไหมอุตสาหกรรมภายในปีนี้ ปาสเตอร์ได้ก่อตั้งว่าโรคเกิดจากสิ่งมีชีวิต และตอนนี้เขาก็มั่นใจว่าจุลินทรีย์สามารถส่งผลกระทบต่อมนุษย์เช่นเดียวกับเบียร์และหนอนไหม ในความรู้สึกนี้ ยังเชื่อว่า จุลินทรีย์ที่สามารถแพร่กระจายโรคของมนุษย์ สามของปาสเตอร์ ลูกสาวเสียชีวิตระหว่าง 1859 และ 1865 ; สองจากไทฟอยด์และหนึ่งจากเนื้องอกสมอง

ใน 1865เป็นอหิวาตกโรคระบาดกดปุ่มมาร์เซลส์ สามารถดำเนินการจำนวนของการทดลองในโรงพยาบาลในหวังของการค้นหาเชื้อโรคที่เกิดขึ้นนี้ กลัวโรค เขาไม่ประสบความสำเร็จ

ใน 1868 Pasteur ความเดือดร้อนจากสมองหรือที่ได้รับผลกระทบ ด้านซ้ายของร่างกายของเขา ผลกระทบในความสามารถของเขาที่จะทำงาน แต่ผลงานที่เขาได้ทำมาจนถึง 1868 , มีจำนวนของนักวิทยาศาสตร์

น้องแรงบันดาลใจสามารถพัฒนางานของเขา โดยการหาวิธีที่มนุษย์สามารถป้องกันได้จากการเป็นโรค เขาได้แรงบันดาลใจจากความปรารถนาของเขาที่จะพัฒนาความรู้ของเขา แต่ยังโดยรักชาติ โรเบิร์ต คอช ได้รับการจัดการที่ดีของความสนใจทั่วยุโรปสำหรับการค้นพบของเขาและฝรั่งเศสกับเยอรมันตีเสมอ ที่เกิดขึ้นให้กระตุ้นที่ดีเพื่อความก้าวหน้าทางการแพทย์ ใน 1881 ,