“You! You dare?!” Even Ya Fei’s sou

“You! You dare?!” Even Ya Fei’s soul was terrified out by Chu Feng’s action. She quickly turned her head away and didn’t dare to continue looking straight. She already subconsciously knew what Chu Feng would do.

Although she was still unyielding on the surface, when she thought of the following plan, Ya Fei’s complexion started to turn pale and her body started to tremble.

“I don’t dare? I’ll show you whether I dare or not.” Seeing Ya Fei’s timid appearance and her fearful gaze, Chu Feng felt greatly satisfied. He wanted this effect. He wanted Ya Fei to be afraid. Only like this was it a punishment to Ya Fei.

*whoosh* Suddenly, Chu Feng waved his big sleeve and tore Ya Fei’s final article of clothing into pieces.

“Ahh! Wuqing, you bastard!” Feeling the remaining piece of clothing ripped to shreds, Ya Fei immediately let out a shriek. As if mad, she flailed her hands around and clawed at Chu Feng with everything she had. She appeared she wanted to put everything on the line against Chu Feng and beat him to death.

However, she, whose power was sealed, was extremely weak. Let alone pushing Chu Feng away from her body, she could not harm Chu Feng in the slightest. There was simply no difference between every single one of her fists and cotton balls as they landed on Chu Feng’s body.

“To be honest, you are truly a thing of beauty. Rather than letting Murong Xun enjoy you, why not let me?” Chu Feng simply ignored Ya Fei’s beating. Instead, the smile on his face became wider and wider. He wanted Ya Fei to be angry. She could be as angry as she wanted to, but other than that, she could do nothing. She could only let Chu Feng do whatever he wished.

“Wuqing, stop! Otherwise, I will have my brother tear your corpse into pieces!”

Finally, Murong Wan came to her senses. When she saw there was nothing on Ya Fei’s body, and that Chu Feng was currently pressing himself on Ya Fei, Murong Wan was furious.

Even though she didn’t like Ya Fei at all, she was still her yet-to-be-married sister-in-law. She knew very well that Ya Fei was pure. If, before marriage, she were tainted by someone else, then her brother would definitely go mad upon learning of it. It would be an uncleansable shame to her Murong family.

“Quiet! I’ll come take care of you in a bit.” Chu Feng glared at Murong Wan fiercely, and even intentionally swept his gaze over her body, then made a wicked smile.

“You…” Murong Wan’s expression instantly changed when she saw that. She subconsciously felt an unpleasant feeling and didn’t dare to say anything more. She put her arms in front of her chest and turned around, truly afraid Chu Feng would extend his evil hands towards her.

“Wuqing, even if I become a ghost, I will not forgive you!” Ya Fei could not bear such disgrace. After furiously spitting those words out, she prepared to commit suicide.

*hmm* However, Chu Feng seemed to have already expected such a situation. He waved his big sleeve and a peculiar sort of energy entered her body, preventing her from all self-harm actions.

“Wuqing, you bastard!” Ya Fei was livid; she couldn’t even die when she wanted to.

“Contemptible? That comes later,” Chu Feng sneered, then like a tiger leaping towards its prey, he pushed Ya Fei down.

“No—” Ya Fei hysterically shouted. Her mind was about to collapse when she saw something horrible was about to happen.

“What? Afraid? Then beg. Beg, and perhaps I’ll consider letting you go,” said Chu Feng with an evil smile.

“Wuqing, I beg you, forgive me! Don’t do this!” Ya Fei no longer had her former arrogance at that moment, and her face was full of sparkling tears. She was akin to a little girl who was weak even to the wind, and had truly begged for forgiveness.

“What, you think that will do? Have you forgotten what you did to me before? There was no enmity between us, yet you again and again aimed to kill me. Now, you shamelessly want my forgiveness? If it were you, would you forgive me?” Chu Feng looked at Ya Fei with a cold smile. There was not a single trace of empathy on his face.

“I was wrong, I was truly wrong! It was all my fault before! I was greedy and wanted to take away your Secret Skill! I was heartless and wanted you dead!

“But I know my wrongs, I truly do! Please forgive me and let me go, and give me a chance to start anew. I will never do anything against you ever again! For everything that happened today, and previous grudges, let us write it off entirely, okay?”

With her beautiful and moving, yet pitiful and tearful eyes, Ya Fei looked at Chu Feng and sorrowfully begged.

Seeing Ya Fei who acted in such a manner, Chu Feng asked, “You said this. Everything that happens today, as well as previous grudges, let us write it off entirely, right?”

“Right! Write everything off, and forgive me, okay?” Ya Fei strongly nodded.

“Okay, I promise you.” Chu Feng smiled vilely.

But Ya Fei cried out.

Pain—unprecedented pain, and one that would only be felt once. It forced Ya Fei to clench her fists. Like the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณ คุณกล้า!" แม้ Ya หุยวิญญาณถูกกลัวออก โดยการกระทำของชูฮ เธอหันหัวของเธอ และไม่กล้าไปมองตรงอย่างรวดเร็ว เธอไม่รู้ตัวแล้วรู้ว่าฮชูจะทำอะไรแม้ว่าเธอก็ไม่ยอมยังคงบนพื้นผิว เมื่อเธอคิดว่า แผนการต่อไปนี้ ไปเปิดซีดผิว Ya หุย และร่างกายของเธอเริ่มสั่นเครือ"ฉันไม่กล้า ฉันจะแสดงว่าผมกล้า หรือไม่" เห็นลักษณะขี้ Ya หุยและจ้องมองกลัวเธอ ฮองชูรู้สึกพอใจอย่างมาก เขาต้องการผลกระทบนี้ เขาต้อง Ya หุยกลัว เท่านั้นเช่นนี้เป็นมันการลงโทษเพื่อ Ya หุย*whoosh* ทันใดนั้น ฮองชูโบกแขนของเขาใหญ่ และฉีก Ya หุยบทสุดท้ายของเสื้อผ้าเป็นชิ้น"ปรบมือ อู๋ คุณ bastard " ความรู้สึกเป็นชิ้นส่วนที่เหลือของเสื้อผ้าฉีกจะ Ya หุยทันทีให้ออกกรี๊ด ว่าบ้า เธอ flailed มือของเธอรอบ ๆ และข่วนฮชูกับเธอ เธอปรากฏตัวขึ้นเธอต้องการเอาทุกอย่างบนบรรทัดกับฮชู และตีเขาตายอย่างไรก็ตาม เธอ พลังงานถูกปิดผนึก ก็อ่อนมาก ประสาที่ผลักดันชูฮออกจากร่างกายของเธอ เธออาจไม่เป็นอันตรายต่อชูฮในน้อยที่สุด ได้ก็ไม่แตกต่างทุกหนึ่งเดียวของเธอหมัดและสำลีเป็นพวกเขาที่ดินบนร่างกายชูฮ"จะซื่อสัตย์ คุณอย่างแท้จริงสิ่งสวยงาม แทนที่จะปล่อยให้สนุกกับคุณซัน Murong ทำไมไม่ให้ฉัน" ชูฮเพียงละเว้น Ya หุยตี แทน กลายเป็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาที่กว้างขึ้น และกว้างขึ้น เขาต้อง Ya หุยโกรธ เธออาจจะโกรธเธอต้องการ แต่นอกเหนือว่า เธอสามารถทำอะไร เธอเท่านั้นอาจให้ฮชูทำสิ่งที่เขาอยาก"อู๋ หยุด มิฉะนั้น ฉันจะมีพี่ฉีกศพของคุณเป็นชิ้น"ในที่สุด Murong Wan มาพร้อมกับความรู้สึก เมื่อเธอเห็นมันมีอะไรบนร่างกาย Ya หุย และที่ ชูฮถูกกำลังกดตัวเองบน Ya หุย Murong Wan โกรธมากแม้ว่าเธอไม่ชอบ Ya หุยเลย เธอยังเธอยังไม่ ได้ไปจะแต่งงาน sister-in-law เธอรู้ดีว่า Ya หุยบริสุทธิ์ ถ้า ก่อนแต่งงาน เธอถูกปนเปื้อน โดยบุคคลอื่น แล้วพี่ชายของเธอจะแน่นอนเป็นบ้าเมื่อการเรียนรู้ของมัน มันจะเป็นอับอาย uncleansable Murong ครอบครัวของเธอ"เงียบ ฉันจะมาดูแลคุณในบิต" ชูฮ glared Murong Wan ที่ดุเดือด และแม้แต่ตั้งใจกวาดสายตาของเขาผ่านร่างกายของเธอ แล้วทำรอยยิ้มชั่วร้าย"คุณ..." Murong Wan นิพจน์ที่เปลี่ยนแปลงทันทีเมื่อเธอเห็นที่ เธอไม่รู้ตัวรู้สึกว่าความรู้สึกที่ไม่พึงประสงค์ และไม่กล้าที่จะพูดอะไรมาก เธอวางแขนหน้าอกของเธอ และหันไปรอบ ๆ กลัวอย่างแท้จริงชูฮจะยืดมือของเขาชั่วร้ายต่อเธอ"อู๋ แม้ว่าจะเป็นผี ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณ" ยาเฟยไม่สามารถแบกความน่าอัปยศอดสูเช่นนี้ หลังจากผจญภัยคายคำเหล่านั้นออกมา เธอเตรียมที่จะฆ่าตัวตาย*hmm* However, Chu Feng seemed to have already expected such a situation. He waved his big sleeve and a peculiar sort of energy entered her body, preventing her from all self-harm actions.“Wuqing, you bastard!” Ya Fei was livid; she couldn’t even die when she wanted to.“Contemptible? That comes later,” Chu Feng sneered, then like a tiger leaping towards its prey, he pushed Ya Fei down.“No—” Ya Fei hysterically shouted. Her mind was about to collapse when she saw something horrible was about to happen.“What? Afraid? Then beg. Beg, and perhaps I’ll consider letting you go,” said Chu Feng with an evil smile.“Wuqing, I beg you, forgive me! Don’t do this!” Ya Fei no longer had her former arrogance at that moment, and her face was full of sparkling tears. She was akin to a little girl who was weak even to the wind, and had truly begged for forgiveness.“What, you think that will do? Have you forgotten what you did to me before? There was no enmity between us, yet you again and again aimed to kill me. Now, you shamelessly want my forgiveness? If it were you, would you forgive me?” Chu Feng looked at Ya Fei with a cold smile. There was not a single trace of empathy on his face.“I was wrong, I was truly wrong! It was all my fault before! I was greedy and wanted to take away your Secret Skill! I was heartless and wanted you dead!“But I know my wrongs, I truly do! Please forgive me and let me go, and give me a chance to start anew. I will never do anything against you ever again! For everything that happened today, and previous grudges, let us write it off entirely, okay?”With her beautiful and moving, yet pitiful and tearful eyes, Ya Fei looked at Chu Feng and sorrowfully begged.Seeing Ya Fei who acted in such a manner, Chu Feng asked, “You said this. Everything that happens today, as well as previous grudges, let us write it off entirely, right?”“Right! Write everything off, and forgive me, okay?” Ya Fei strongly nodded.“Okay, I promise you.” Chu Feng smiled vilely.But Ya Fei cried out.Pain—unprecedented pain, and one that would only be felt once. It forced Ya Fei to clench her fists. Like the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เธอ! คุณกล้า ?! "วิญญาณแม้ยาเฟกลัวออกมาโดยการกระทำจือฮ เธอรีบหันหัวของเธอออกไปและไม่กล้าที่จะยังคงมองตรง เธอแล้วจิตใต้สำนึกรู้ว่าสิ่งที่จือฮจะทำ. แม้ว่าเธอจะยังคงไม่ยอมอยู่บนพื้นผิวเมื่อเธอคิดว่าแผนดังต่อไปนี้ผิวยาเฟยเริ่มที่จะหันซีดและร่างกายของเธอเริ่มที่จะสั่นสะเทือน. "ผมไม่กล้า? ผมจะแสดงให้เห็นว่าผมกล้าหรือไม่. "เห็นลักษณะขี้อายยาเฟยและสายตาที่น่ากลัวของเธอชูฮรู้สึกพอใจอย่างมาก เขาต้องการผลกระทบนี้ เขาอยากยาเฟยที่จะต้องกลัว เพียงเช่นนี้เป็นเรื่องที่ได้รับการลงโทษเพื่อ Ya Fei. * * * * * * * * หวือทันใดนั้นชูฮโบกแขนของเขาใหญ่และฉีกบทความสุดท้าย Ya เฟของเสื้อผ้าเป็นชิ้น. "อ่า! Wuqing คุณไอ้เลวเอ้ย! "รู้สึกชิ้นส่วนที่เหลือของเสื้อผ้าฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย Ya เฟทันทีให้ออกกรีดร้อง ถ้าเป็นคนบ้าเธอ flailed มือของเธอไปรอบ ๆ และเล็บที่จือฮกับทุกสิ่งที่เธอมี เธอปรากฏตัวเธออยากจะใส่ทุกอย่างในบรรทัดกับจือฮและเอาชนะเขาไปสู่ความตาย. แต่เธอซึ่งมีอำนาจถูกปิดผนึกไว้เป็นที่อ่อนแอมาก นับประสาผลักดันจือฮวงออกไปจากร่างกายของเธอเธอไม่อาจเป็นอันตรายต่อจือฮในน้อย มีเพียงความแตกต่างระหว่างทุกหนึ่งเดียวของหมัดและลูกฝ้ายของเธอขณะที่พวกเขาลงบนร่างกายจือฮ. "จะซื่อสัตย์คุณอย่างแท้จริงเรื่องของความงาม มากกว่าการปล่อยให้ Murong ซุนเพลิดเพลินไปกับคุณทำไมไม่ให้ผมได้ไหม "จือฮเพียงละเว้นเต้น Ya เฟ แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลายเป็นที่กว้างขึ้นและกว้างขึ้น เขาอยากยาเฟยจะโกรธ เธออาจจะเป็นความโกรธที่เธอต้องการที่จะ แต่นอกเหนือจากนั้นเธอจะทำอะไร เธอเท่านั้นที่สามารถให้จือฮทำในสิ่งที่เขาอยาก. "Wuqing หยุด! มิฉะนั้นผมจะมีพี่ชายของฉันฉีกศพของคุณเป็นชิ้น! " สุดท้าย Murong Wan มาถึงความรู้สึกของเธอ เมื่อเธอเห็นมีอะไรในร่างกายของยาเฟและที่จือฮปัจจุบันได้รับการกดตัวยาเฟ Murong Wan โกรธ. แม้ว่าเธอไม่ชอบยาเฟยที่ทุกคนที่เธอยังเธอยังไปกร น้องสาวในกฎหมายแต่งงาน เธอรู้ดีว่ายาเฟบริสุทธิ์ ถ้าก่อนแต่งงานเธอถูกปนเปื้อนโดยคนอื่นแล้วพี่ชายของเธอแน่นอนจะไปบ้าเมื่อการเรียนรู้จากมัน มันจะเป็นความอัปยศให้กับครอบครัว uncleansable Murong เธอ. "เงียบ! ฉันจะมาดูแลคุณในบิต. "ชูฮจ้อง Murong Wan อย่างรุนแรงและแม้กระทั่งจงใจกวาดสายตาของเขาไปทั่วร่างกายของเธอแล้วทำให้รอยยิ้มชั่วร้าย. " คุณ ... "การแสดงออก Murong Wan เปลี่ยนทันทีเมื่อเธอเห็นว่า . เธอคืรู้สึกความรู้สึกไม่พอใจและไม่กล้าที่จะพูดอะไรมาก เธอใส่แขนของเธอในด้านหน้าของหน้าอกของเธอและหันไปรอบ ๆ กลัวอย่างแท้จริงจือฮจะขยายมือชั่วร้ายของเขาที่มีต่อเธอ. "Wuqing แม้ว่าผมจะกลายเป็นผีฉันจะไม่ให้อภัยคุณ!" Ya Fei ไม่สามารถทนความอับอายดังกล่าว หลังจากคึกคายคำพูดเหล่านั้นออกเธอเตรียมที่จะฆ่าตัวตาย. * * * * * * * * อืม แต่จือฮดูเหมือนจะมีอยู่แล้วคาดว่าสถานการณ์ดังกล่าว เขาโบกแขนของเขาใหญ่และการจัดเรียงที่แปลกประหลาดของพลังงานป้อนร่างกายของเธอเพื่อป้องกันไม่ให้เธอจากทุกการกระทำที่ทำร้ายตัวเอง. "Wuqing คุณไอ้เลวเอ้ย!" ยาเฟโกรธ; เธออาจไม่ได้ตายเมื่อเธออยากจะ. "รังเกียจ? ที่ตามมาในภายหลัง "จือฮ sneered แล้วเหมือนเสือกระโจนต่อเหยื่อของมันเขาผลักยาเฟลง. " No- "Ya เฟบ้าคลั่งตะโกน ใจของเธอกำลังจะล่มสลายเมื่อเธอเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวเป็นเรื่องที่จะเกิดขึ้น. "คืออะไร? เกรงกลัว? จากนั้นขอ ขอและบางทีฉันจะพิจารณาให้คุณไป "จือฮกล่าวด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย. " Wuqing ผมขอให้คุณยกโทษให้ฉัน! อย่าทำอย่างนี้! "ยาเฟยไม่ได้มีความหยิ่งในอดีตของเธอในขณะนั้นและใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาประกาย เธอเป็นคนที่คล้ายกับสาวน้อยที่อ่อนแอแม้จะเป็นลมและได้ขอร้องอย่างแท้จริงสำหรับการให้อภัย. "สิ่งที่คุณคิดว่าจะทำอย่างไร คุณลืมสิ่งที่คุณทำกับผมมาก่อนหรือไม่ มีความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างเราไม่ได้ แต่คุณอีกครั้งและอีกครั้งมีวัตถุประสงค์เพื่อฆ่าฉัน ตอนนี้คุณลงคอต้องการการให้อภัยของฉันได้อย่างไร ถ้าเป็นคุณคุณจะยกโทษให้ฉัน? "จือฮมองที่ Ya Fei ด้วยรอยยิ้มเย็น ไม่มีร่องรอยของการเอาใจใส่บนใบหน้าของเขา. "ผมผิดผมผิดอย่างแท้จริง! มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมดก่อน! ผมเป็นคนโลภและอยากจะนำมาใช้ทักษะความลับของคุณ! ผมเป็นคนใจร้ายและอยากให้คุณตาย! " แต่ฉันรู้ว่าผิดของฉันฉันทำอย่างแท้จริง! โปรดยกโทษให้ฉันและให้ฉันไปและให้ผมมีโอกาสที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ฉันจะไม่ทำอะไรกับคุณเคยอีกครั้ง! สำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้และความแค้นก่อนหน้านี้ให้เราเขียนมันออกทั้งหมดโอเค? " ด้วยดวงตาที่สวยงามและการเคลื่อนย้าย แต่ที่น่าสงสารและน้ำตาของเธอ Ya Fei มองที่จือฮและเศร้าใจขอร้อง. เห็น Ya Fei ผู้ทำหน้าที่ดังกล่าว ลักษณะจือฮถามว่า "คุณบอกว่านี้ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ความแค้นให้เราเขียนมันออกทั้งหมดใช่มั้ย? " " ขวา! เขียนทุกอย่างออกและยกโทษให้ฉันได้ไหม "ยาเฟขอพยักหน้า. " โอเคฉันสัญญาว่าคุณ. "ชูฮยิ้มชั่ว. แต่ยาเฟร้องออกมา. อาการปวดปวดประวัติการณ์และคนที่จะได้รับความรู้สึกในครั้งเดียว มันบังคับให้ยาเฟคอยเอากำปั้นของเธอ ชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณ ! เธอกล้าเหรอ " แม้ท่านเฟย วิญญาณกลัวออกโดย ชู ฟง การกระทํา เธอรีบหันกลับมาทันที และไม่กล้าที่จะยังคงมองตรง แล้วเธอก็ไม่รู้ตัวว่า ชู ฟง จะทำแม้ว่าเธอยังไม่ยอมบนพื้นผิว เมื่อเธอคิดแผนต่อไป คือ ยาเฟย ผิวเริ่มซีดจางและร่างของเธอเริ่มสั่นสะท้าน" ฉันไม่กล้าเหรอ ฉันจะแสดงให้เธอดูว่าฉันกล้าหรือไม่ " เห็นนายเฟยขี้ขลาดและหวาดกลัวปรากฏสายตาเธอ ชู ฟงรู้สึกพอใจอย่างมาก เขาต้องการผลนี้ เขาต้องการยาเฟย ต้องกลัว แต่แบบนี้มันเป็นการลงโทษนะเฟย* . * จู่ๆ ชู ฟงโบกแขนเสื้อของเขาใหญ่ และฉีกยาเฟยเป็นบทความสุดท้ายของเสื้อผ้าออกเป็นชิ้นๆ" อ้า ! wuqing , ไอ้สารเลว ! " ความรู้สึกอีกชิ้นของเสื้อผ้าฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ยาเฟยทันที ให้เราออกเสียงกรีดร้อง เช่น ถ้าโกรธ เธอ flailed มือของเธอไปรอบ ๆและกรงเล็บที่ชู ฟงกับทุกอย่างที่เธอมี เธอดูเหมือนเธอต้องการที่จะใส่ทุกอย่างในบรรทัด กับ ชู ฟง และตีเขาจนตายอย่างไรก็ตาม เธอมีอำนาจปิด ค่อนข้างอ่อนแอ อย่าว่าแต่ผลัก ชู ฟงห่างจากร่างของเธอ เธอไม่สามารถทำร้าย ชู ฟงในน้อยที่สุด มีอะไรแตกต่างระหว่างทุกหนึ่งเดียวของกำปั้นของเธอและลูกฝ้ายเช่นที่พวกเขามีที่ดินบนร่างกายของ ชู ฟง" บอกตามตรง เจ้าช่างเป็นสิ่งที่สวยงาม แทนที่จะปล่อยให้มู่หรงซุ่นเพลิดเพลินไปกับคุณ ทำไมไม่ปล่อยให้ฉัน " ชู ฟงก็ละเว้น Ya เฟ่ยเต้น แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลายเป็นที่กว้างขึ้นและกว้างขึ้น เขาต้องการยาเฟยโกรธ เธออาจจะโกรธที่เธอต้องการ แต่นอกเหนือจากนั้น เธอจะทำอะไร เธอจะให้ ชู ฟงทำในสิ่งที่เขาปรารถนา" wuqing หยุด ! ไม่อย่างนั้น ฉันจะให้พี่ชายฉันฉีกศพเป็นชิ้นๆ "ในที่สุด มูรยองวานกลับมามีสติอีกครั้ง เมื่อเธอพบว่าไม่มีอะไรในร่างกายของยาเฟย และ ชู ฟงกำลังกดตัวบนนี่เฟยมู่หรง วาน , โกรธถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ชอบเฟยเลย เธอยังเธอยังไม่ได้แต่งงานกับพี่สะใภ้ นางรู้ดีว่าท่านเฟยยังบริสุทธิ์ ถ้าก่อนแต่งงาน เธอยังบริสุทธิ์อยู่หรือไม่ แล้วพี่ชายของเธอจะต้องไปโกรธ เมื่อเรียนรู้แล้ว มันคงน่าเสียดาย uncleansable กับครอบครัวของเธอ มู่หรง ." เงียบ ! ! ! ผมจะดูแลคุณในบิต " ชูเฟิงถลึงตามองมู่หรง วาน อย่างรุนแรง และแม้ตั้งใจกวาดสายตาของเขาบนร่างกายของเธอ ก็ทำให้รอยยิ้มที่ชั่วร้าย" คุณ . . . . . . . " มูรอง วาน สีหน้าเปลี่ยนทันทีเมื่อเธอเห็นมัน เธอ subconsciously รู้สึกรู้สึกไม่พอใจ และไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีก เธอวางแขนของเธอในด้านหน้าของหน้าอกของเธอ และหันไปรอบ ๆ กลัว ชู ฟงจะขยายมือร้ายของเขาที่มีต่อเธอ" wuqing ถ้าฉันเป็นผี ผมจะไม่ให้อภัยคุณ ! " นี่เฟไม่อาจทนความอัปยศอดสู หลังจากพยายามคายคำนั้นออกมา เธอเตรียมที่จะฆ่าตัวตาย* - * แต่ ชู ฟงดูเหมือนจะได้คาดว่าสถานการณ์ดังกล่าว เขาแกว่งแขนของเขาใหญ่ และการจัดเรียงเฉพาะพลังงานเข้าร่างกายเธอ ปกป้องเธอจากอันตรายทั้งหมด การกระทำของตนเอง" wuqing , ไอ้สารเลว ! " นี่ เฟยก็ซีด เธอไม่สามารถแม้แต่จะตายเมื่อเธอต้องการ" น่ารังเกียจ ? ที่มาทีหลัง " ชูเฟิง sneered แล้วเหมือนเสือกระโจนเข้าหาเหยื่อของมัน เขาผลักยาเฟยลง" เปล่า " นายเฟยอย่างคลุ้มคลั่งตะโกน จิตใจของเธอกำลังจะพังทลายลงมาเมื่อเธอเห็นบางอย่างที่น่ากลัวกำลังจะเกิดขึ้น" อะไร ? กลัวเหรอ แล้วขอร้อง ขอร้อง และบางทีฉันอาจจะพิจารณาให้คุณไป " กล่าวว่า ชู ฟงด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย" wuqing , ฉันขอให้คุณยกโทษให้ฉัน อย่าทำอย่างนี้ ! " นี่เฟไม่มีอดีตความเย่อหยิ่งของเธอในตอนนั้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาที่แสน . เธอคล้ายกับเด็กที่อ่อนแอ แม้ลมและมีอย่างแท้จริงร้องขอการให้อภัย" อะไร คุณคิดว่าจะทำอะไร ? คุณลืมสิ่งที่คุณทำกับฉันมาก่อน ไม่มีการเป็นปฏิปักษ์กับเรา แต่คุณอีกครั้งและอีกครั้งเพื่อฆ่าฉัน ตอนนี้ , คุณไม่ต้องการให้อภัยฉัน ? ถ้าเป็นคุณ คุณจะยกโทษให้ฉัน " ชู ฟงมองนายเฟยด้วยรอยยิ้มเย็น มีไม่มีร่องรอยของความรู้สึกบนใบหน้าของเขา" ผมผิด ผมผิดจริงๆ มันเป็นความผิดของฉันก่อน ! ผมโลภ และต้องการเอาทักษะลับของคุณ ฉันคือหัวใจและต้องการให้นายตาย !" แต่ผมรู้ความผิดของฉันฉันจริงๆ ! ได้โปรดยกโทษให้ผม และปล่อยผมและให้ฉันโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ผมจะไม่ทำอะไรกับเธอได้อีก สำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ และก่อนหน้านี้ไม่พอใจ ให้เราเขียนออกทั้งหมด โอเคไหม "กับเธอที่สวยงามและย้าย แต่น่าสงสาร ร้องไห้ตา ย่าเฟยมอง ชู ฟง และเศร้าโศกขอร้องเจอเฟยที่กระทำการในลักษณะดังกล่าว ชู ฟงถามว่า " คุณพูดอย่างนี้ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ เช่นเดียวกับ ก่อนหน้านี้ไม่พอใจ ให้เราเขียนมันออกทั้งหมดใช่มั้ย ? "" ใช่ ! เขียนทุกอย่างออก และยกโทษให้ฉันนะ โอเค ? " นี่เฟขอพยักหน้า" โอเค ฉันสัญญา " ชู ฟงยิ้มระยำตำบอน .แต่ยาเฟยร้องไห้หรือ