Similarly, ⟨i⟩ and ⟨j⟩ were also no

Similarly, ⟨i⟩ and ⟨j⟩ were also not yet considered two distinct letters, but different forms of the same letter. the custom of using ⟨i⟩ as a vowel and ⟨j⟩ as a consonant is first found in the 1630s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทำนองเดียวกัน ⟨i⟩ และ ⟨j⟩ นอกจากนี้ยังไม่ได้พิจารณาว่าสองตัวที่แตกต่างกัน แต่ตัวอักษรเดียวกันรูปแบบต่าง ๆ การใช้ ⟨i⟩ เป็น ⟨j⟩ และสระเป็นพยัญชนะที่พบครั้งแรกใน 1,630

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทำนองเดียวกัน⟨i⟩และ⟨j⟩ก็ยังไม่ถือว่ายังตัวอักษรสองตัวที่แตกต่างกัน แต่รูปแบบที่แตกต่างกันของตัวอักษรเดียวกัน ที่กำหนดเองของการใช้⟨i⟩เป็นเสียงสระและ⟨j⟩เป็นพยัญชนะที่พบครั้งแรกในยุค 1630

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทํานองเดียวกัน ⟨ผม⟩⟨ J ⟩และยังไม่ได้พิจารณาสองตัวอักษรที่แตกต่างกัน แต่ในรูปแบบที่แตกต่างกันของตัวอักษรเดียวกัน ประเพณีของการใช้⟨ผม⟩เป็นเสียงสระและ⟨ J ⟩เป็นพยัญชนะตัวแรกที่พบใน 1610 .