“Girl, since you woke up, I don’t n

“Girl, since you woke up, I don’t need to write anything.”

When Ye Feng saw the accusing look on her face, his heart skipped a beat, but he made a poker-face and immediately said: “I saw you fainted on the street and brought you here. Now that you look all right, I’ll leave first.”

From his words, it seemed as if he was like an elder brother who was passing by the street and when he saw a girl fainted on the street, he kindly gave her a helping hand. Listening to his words, one would have no alternative but to think how kind of a person he really was!

The girl gawked for a moment, and it seemed like she was pondering about the authenticity of his words. She realized that the wounds inside her body were now healed and her broken meridians were cured as well. Not just that, the tracking powder on her body was also gone, this clearly showed that someone must have saved her.

Could it be that this boy was the one who saved her?

While looking at Ye Feng, she secretly made a guess. But even if he had saved her, she still didn’t want to let go of the golden leaf grass. She had been tracked down, injured, solely because of those three golden leaf grasses, and now that she had lost them, it meant that all the hard work she had done for the past one month would go in vain.

Ye Feng secretly looked at the balcony and noticed that it was already dark outside. If he ran out now, escaping should not be a problem for him.

At first, the girl intended to take hold of Ye Feng as fast as possible and Ye Feng was also preparing to escape, when at this time, something strange occurred.

All of a sudden, the hotel room’s door was forced open from outside and a sharp voice resounded.

“Anti-vice, hands up!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"สาว ตั้งแต่คุณตื่นขึ้นมา ฉันไม่ต้องการเขียนอะไร"เมื่อ Ye Feng เห็นคิดดูหน้าของเธอ หัวใจข้ามทันที แต่เขาทำใบโป๊กเกอร์ และทันทีกล่าวว่า: "ผมเห็นคุณเป็นบนถนน และพาไป ขณะที่คุณมองทุกอย่าง ฉันจะปล่อยให้ก่อน"จากคำพูดของเขา มันดูเหมือนกับว่า เขาเป็นเหมือนพี่ที่กำลังเดินผ่านถนน และเมื่อเขาเห็นหญิงสาวเป็นบนถนน เขากรุณาให้เธอช่วยเหลือ ฟังคำพูดของเขา หนึ่งจะมีทางเลือกแต่การคิดวิธีชนิดของบุคคลว่าจริง ๆ ผมไม่สาว gawked ช่วง และดูเหมือนเธอถูกขบคิดเกี่ยวกับความถูกต้องของคำพูดของเขา เธอตระหนักว่า เดี๋ยวก็หายแผลภายในร่างกายของเธอ และเส้นเมอริเดียนของเธอเสียก็หายเช่นกัน ไม่ใช่แค่ว่า ผงติดตามบนร่างกายของเธอก็หายไป นี้อย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าบุคคลต้องมีบันทึกเธออาจจะเป็นว่า เด็กคนนี้เป็นคนหนึ่งที่บันทึกของเธอในขณะที่กำลังดู Ye Feng เธอแอบทำการคาดเดา แต่ถ้าเขาบันทึกไว้เธอ เธอยังไม่ต้องปล่อยหญ้าโกลเด้นลีฟ เธอได้ถูกติดตามลง บาดเจ็บ แต่เพียงผู้เดียวเนื่อง จากหญ้าทองใบที่สาม และตอน ที่เธอหายไปพวกเขา มันหมายความ ว่า ทำงานหนักทั้งหมดที่เธอทำเดือนหนึ่งจะไปเปล่า ๆYe Feng แอบมองไปที่ระเบียง และสังเกตเห็นว่า มันเป็นสีเข้มด้านนอก ถ้าเขาวิ่งออกมาตอนนี้ หนีไม่ควรเป็นปัญหาสำหรับเขาตอนแรก สาวที่ตั้งใจที่จะถือของ Ye Feng เร็วที่สุด และ Ye Feng ยังกำลังเตรียมหนี เมื่อในเวลานี้ บางสิ่งบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นทันที ประตูของห้องพักถูกบังคับเปิดจากภายนอกและเสียงคมชัด resounded"รองป้องกัน มือขึ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

". หญิงสาวตั้งแต่คุณตื่นขึ้นมาผมไม่จำเป็นต้องเขียนอะไร" เมื่อท่านทั้งหลายเห็นฮลักษณ์กล่าวหาบนใบหน้าของเธอหัวใจของเขาข้ามจังหวะ แต่เขาทำโป๊กเกอร์ใบหน้าและทันทีที่กล่าวว่า: "ผมเห็นคุณ ลมบนถนนและนำคุณมาที่นี่ ตอนนี้คุณมองขวาทั้งหมดผมจะปล่อยครั้งแรก. " จากคำพูดของเขามันดูราวกับว่าเขาเป็นเหมือนพี่ชายที่ถูกผ่านถนนและเมื่อเขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่งเป็นลมบนถนนเขากรุณาให้เธอ ยื่นมือเข้ามาช่วย ฟังคำพูดของเขาหนึ่งจะต้องไม่มีทางเลือกที่จะคิดว่าชนิดของคนที่เขาเป็นจริงๆ! สาว gawked สักครู่และมันดูเหมือนว่าเธอได้รับการขบคิดเกี่ยวกับความถูกต้องของคำพูดของเขา เธอรู้ว่าบาดแผลภายในร่างกายของเธอได้รับการเยียวยาในขณะนี้และเส้นเมอริเดียนเสียของเธอถูกรักษาให้หายขาดได้เป็นอย่างดี ไม่เพียง แต่ที่ผงติดตามบนร่างกายของเธอก็ยังหายไปนี้อย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าคนที่จะต้องมีการบันทึกของเธอ. มันสามารถเป็นที่เด็กคนนี้เป็นคนที่ช่วยเธอได้หรือไม่ขณะที่มองเจ้าฮเธอแอบทำเดา แต่ถึงแม้ว่าเขาได้ช่วยเธอเธอยังคงไม่ต้องการที่จะปล่อยให้ไปของหญ้าใบไม้สีทอง เธอได้รับการติดตามลงได้รับบาดเจ็บเพียงเพราะทั้งสามหญ้าใบไม้สีทองและตอนนี้ว่าเธอได้สูญเสียพวกเขาก็หมายความว่าทุกคนที่ทำงานอย่างหนักที่เธอได้ทำผ่านมาหนึ่งเดือนจะไปในไร้สาระ. เจ้าฮแอบมองไปที่ ระเบียงและพบว่ามันมืดแล้วออกไปข้างนอก ถ้าเขาวิ่งออกมาในขณะนี้หนีไม่ควรเป็นปัญหาสำหรับเขา. ตอนแรกหญิงสาวที่ตั้งใจที่จะถือของเจ้าฮเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และเยฮยังได้เตรียมความพร้อมที่จะหลบหนีเมื่อในเวลานี้สิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้น. ทั้งหมด ในทันทีที่ประตูห้องพักที่โรงแรมที่ถูกบังคับให้เปิดจากภายนอกและเสียงที่คมชัดดังก้อง. "ต่อต้านรอง Hands Up!"