As an infant, Philip Pirrip was una

As an infant, Philip Pirrip was unable to pronounce either his first name or his last; doing his best, he called himself “Pip,” and the name stuck. Now Pip, a young boy, is an orphan living in his sister’s house in the marsh country in southeast England.

One evening, Pip sits in the isolated village churchyard, staring at his parents’ tombstones. Suddenly, a horrific man, growling, dressed in rags, and with his leg in chains, springs out from behind the gravestones and seizes Pip. This escaped convict questions Pip harshly and demands that Pip bring him food and a file with which he can saw away his leg irons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นทารก Philip Pirrip ไม่สามารถออกเสียงชื่อของเขาหรือล่าสุดของเขา ทำดีที่สุดของเขา เขาเรียกว่าตัวเอง "จุด" และติดชื่อ ตอนนี้ แต้ม เด็กผู้ชาย คือ มีเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ในบ้านของน้องสาวของเขาในอังกฤษตะวันออกเฉียงใต้ประเทศมาร์ชเย็นวันหนึ่ง แต้มอยู่ใน churchyard หมู่บ้านแยก จ้อง tombstones พ่อแม่ของเขา ทันใดนั้น คนแบบผิด ๆ ที่นำ คำราม แต่งตัว ในผ้าขี้ริ้ว และขาของเขาในโซ่ สปริงออกจากด้านหลัง gravestones และโจร Pip นักโทษหนีคุกนี้ถามแต้มอย่างรุนแรง และต้องให้ แต้มนำเขาอาหารและไฟล์ที่เขาสามารถเห็นเก็บเตารีดขาของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นทารก , ฟิลิป pirrip ไม่สามารถออกเสียงให้เขาชื่อแรกหรือสุดท้ายของเขา เขาทำได้ดีมาก เขาเรียกตัวเองว่า " จุด " และชื่อติด ตอนนี้ๆ เป็นเด็ก เป็นเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ในบ้านน้องสาวของเขาในบึงประเทศในตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษเย็นวันหนึ่ง ๆนั่งอยู่แยกหมู่บ้านธรณีสงฆ์ จ้องป้ายสุสานของพ่อแม่ของเขา ทันใดนั้น ชายที่น่ากลัว , เสียงคำรามใส่เศษผ้า และขาของเขาในโซ่ , สปริงออกมาจากด้านหลังบนหลุมฝังศพและ seizes pip คำถามนี้หลบหนีนักโทษ pip pip อย่างรุนแรงและเรียกร้องให้นำอาหาร และแฟ้มที่เขาสามารถเห็นห่างโซ่ตรวนที่ขาของเขา