Anxiety is an uncomfortable feeling

Anxiety is an uncomfortable feeling performance when we need to speaking in the public. At the level, anxiety is viewed as a permanent trait, as some people are predisposed to be anxious. At a more local or situational level, anxiety can be experienced in response to a particular situation or act (Brown, 1994). According to Tobias (1979, 1980, 1986), anxiety may work as a mental block to cognitive performance at all three cognitive stages: Input, Processing, and Output. In other words, anxiety arousal, which is typically associated with self-deprecating thoughts, fear of failure, or worry over performance procedures, may compete for cognitive resources that normal cognitive processing will demand. Speaking anxiety in the public is common, even students have to also speak in the classroom, it always have anxiety feeling. Horwitz (1991) conducted a research examining the relationship between anxiety and foreign language learning in a classroom situation. A speaker can be nervous at any time when giving a speech. They defined communication apprehension as “a type of shyness characterized as fear of, or anxiety about communicating with people” Horwitz (p.127). Anxiety is very important affective factors have been considers very important. The major concern about the causes of language anxiety, Young (1991) listed six potential causes of language anxiety which include personal and interpersonal, learner beliefs about language learning, instructor beliefs about language teaching, instructor-learner interactions, classroom procedures and language tests. Oh (1990) thought of foreign language anxiety as a “situation-specific anxiety that students experience in the classroom which is characterized by self-centre thoughts, feelings of inadequacy, fear of failure, and emotional reactions in the language classroom”. However, up to date, findings by Horwitz, Horwitz and Cope (1986) have been the most influential. They identified three causes of language anxiety, that is, communication apprehension, test anxiety and fear of negative evaluation. It designed the Foreign Language Classroom Anxiety (FLCAS) with 33 items for examine the factors of anxiety.
Morris and Kratochwill (1985) define anxiety as “apprehension, tension, or uneasiness related to the expectation of danger, whether internal or external. Anxiety can be categorized into two types, state anxiety and trait anxiety. Reiss (1997) states that “state anxiety, which is situational in nature, is often observed through behaviors, physiological events, and cognitive symptoms, while trait anxiety, which relates to the personality of an individual, is often not observed” (p. 204).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความวิตกกังวลเป็นประสิทธิภาพการทำงานมีความรู้สึกอึดอัดเมื่อต้องพูดในสาธารณะ ระดับ ความวิตกกังวลดูเป็นติดถาวร ขณะที่บางคนกำลังสำแดงเป็นทุกข์ ในระดับท้องถิ่นมากขึ้น หรือในสถานการณ์ ความวิตกกังวลสามารถประสบการณ์ตอบสนองสถานการณ์เฉพาะ หรือดำเนินการ (Brown, 1994) ตาม Tobias (1979, 1980, 1986), วิตกกังวลอาจทำงานเป็นกลุ่มจิตรับรู้ผลการดำเนินงานในขั้นตอนรับรู้ทั้งหมดที่สาม: การป้อนข้อมูล ประมวลผล และการ ในคำอื่น ๆ ความวิตกกังวลที่เร้าอารมณ์ ซึ่งมักจะสัมพันธ์กับความคิดตนเอง deprecating กลัวความล้มเหลว หรือกังวลผ่านขั้นตอนประสิทธิภาพ อาจแย่งทรัพยากรรับรู้กระบวนการรับรู้ที่ปกติจะต้อง ความวิตกกังวลในการพูดเป็นปกติ มีนักเรียนแม้ยัง พูดในห้องเรียน มักจะมีความรู้สึกวิตกกังวล Horwitz (1991) ดำเนินการวิจัยตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลในสถานการณ์การเรียนการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ผู้บรรยายสามารถประสาทตลอดเวลาเมื่อให้การพูด พวกเขากำหนดสื่อสารเข้าใจเป็น "ชนิดของลักษณะ ความกลัวหรือความวิตกกังวลเกี่ยวกับการสื่อสารกับคนความอาย" Horwitz (p.127) ความวิตกกังวลเป็นอย่างยิ่งปัจจัยผลได้รับการพิจารณาอย่างยิ่ง ปัญหาสำคัญเกี่ยวกับสาเหตุของความวิตกกังวลภาษา หนุ่ม (1991) แสดงหกเป็นสาเหตุของภาษาความวิตกกังวลที่ผู้เรียนส่วนตัว และมีมนุษย สัมพันธ์ ความเชื่อเกี่ยวกับการเรียน ผู้สอนความเชื่อเกี่ยวกับภาษาสอน ภาษา ผู้สอนผู้เรียนโต้ตอบ ขั้นตอนการเรียน และภาษาทดสอบ โอ้ (1990) คิดวิตกกังวลภาษาต่างประเทศเป็นการ "เฉพาะสถานการณ์ความวิตกกังวลที่พบนักเรียนในห้องเรียนซึ่งเป็นลักษณะตามความคิดตนเองศูนย์ ความรู้สึกของ inadequacy กลัวความล้มเหลว และปฏิกิริยาทางอารมณ์ในห้องเรียนภาษา" อย่างไรก็ตาม จนถึงวัน ผลการวิจัย โดย Horwitz, Horwitz และรับมือ (1986) ได้ทรงอิทธิพลมากที่สุด พวกเขาระบุสาเหตุสามภาษา ที่ มีความเข้าใจในการสื่อสาร ทดสอบความวิตกกังวล และวิตกกลัวการประเมินที่เป็นค่าลบ ได้ออกแบบในต่างประเทศภาษาห้องเรียนความวิตกกังวล (FLCAS) กับ 33 รายการสำหรับตรวจสอบปัจจัยของความวิตกกังวลMorris and Kratochwill (1985) define anxiety as “apprehension, tension, or uneasiness related to the expectation of danger, whether internal or external. Anxiety can be categorized into two types, state anxiety and trait anxiety. Reiss (1997) states that “state anxiety, which is situational in nature, is often observed through behaviors, physiological events, and cognitive symptoms, while trait anxiety, which relates to the personality of an individual, is often not observed” (p. 204).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความวิตกกังวลคือประสิทธิภาพการทำงานที่รู้สึกอึดอัดเมื่อเราต้องการที่จะพูดในที่สาธารณะ ในระดับความวิตกกังวลถูกมองว่าเป็นลักษณะถาวรเป็นบางคนมักจะชอบที่จะเป็นกังวล ในระดับท้องถิ่นมากขึ้นหรือสถานการณ์ความวิตกกังวลสามารถมีประสบการณ์ในการตอบสนองต่อสถานการณ์เฉพาะหรือการกระทำ (บราวน์, 1994) ตามที่โทเบียส (1979, 1980, 1986), ความวิตกกังวลอาจทำงานเป็นบล็อกจิตเพื่อประสิทธิภาพการทำงานความรู้ความเข้าใจที่ทั้งสามขั้นตอนองค์ความรู้: การป้อนข้อมูลการประมวลผลและการส่งออก ในคำอื่น ๆ เร้าอารมณ์ความวิตกกังวลซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับความคิดมักจะลดตัวลง, กลัวความล้มเหลวหรือกังวลมากกว่าขั้นตอนการปฏิบัติงานอาจจะแข่งขันกันเพื่อให้ทรัพยากรทางปัญญาที่ประมวลผลความรู้ความเข้าใจปกติจะเรียกร้อง ความวิตกกังวลการพูดในที่สาธารณะเป็นเรื่องธรรมดาแม้นักเรียนจะต้องยังพูดในชั้นเรียนก็มักจะมีความรู้สึกวิตกกังวล Horwitz (1991) ได้ทำการวิจัยการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลและการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศในสถานการณ์ที่ห้องเรียน ลำโพงสามารถประสาทในเวลาใด ๆ เมื่อให้พูด พวกเขาเข้าใจการสื่อสารที่กำหนดไว้ว่า "ชนิดของความขี้อายมีลักษณะเป็นความกลัวของหรือความวิตกกังวลเกี่ยวกับการสื่อสารกับผู้คน" Horwitz (p.127) ความวิตกกังวลเป็นปัจจัยที่สำคัญมากอารมณ์ได้รับการพิจารณาที่สำคัญมาก ความกังวลหลักเกี่ยวกับสาเหตุของความวิตกกังวลภาษาหนุ่ม (1991) ระบุไว้หกสาเหตุที่อาจเกิดขึ้นจากความวิตกกังวลภาษาซึ่งรวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลส่วนบุคคลและความเชื่อเกี่ยวกับการเรียนการเรียนรู้ภาษาความเชื่อเกี่ยวกับการสอนการเรียนการสอนภาษาปฏิสัมพันธ์ผู้สอนผู้เรียนวิธีการเรียนและการทดสอบภาษา โอ้ (1990) ความคิดของความวิตกกังวลภาษาต่างประเทศว่าเป็น "ความวิตกกังวลกับสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงว่านักเรียนมีประสบการณ์ในห้องเรียนซึ่งเป็นลักษณะความคิดของศูนย์ตัวเองความรู้สึกของความไม่เพียงพอ, กลัวความล้มเหลวและปฏิกิริยาทางอารมณ์ในห้องเรียนภาษา" แต่ถึงวันที่ผลการวิจัยโดย Horwitz, Horwitz และรับมือ (1986) ได้รับอิทธิพลมากที่สุด พวกเขาระบุว่าสาเหตุของความวิตกกังวลภาษานั่นคือความเข้าใจการสื่อสารทดสอบความวิตกกังวลและความกลัวของการประเมินผลเชิงลบ มันได้รับการออกแบบความวิตกกังวลในชั้นเรียนภาษาต่างประเทศ (FLCAS) 33 รายการสำหรับการตรวจสอบปัจจัยของความวิตกกังวล.
มอร์ริสและ Kratochwill (1985) กำหนดความวิตกกังวลว่า "เข้าใจความตึงเครียดหรือความไม่สบายใจที่เกี่ยวข้องกับความคาดหวังของอันตรายไม่ว่าจะเป็นภายในหรือภายนอก ความวิตกกังวลสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทความวิตกกังวลและความวิตกกังวลของรัฐลักษณะ ไดอานา (1997) กล่าวว่า "ความวิตกกังวลของรัฐซึ่งเป็นสถานการณ์ในธรรมชาติเป็นที่สังเกตพฤติกรรมมักจะผ่านเหตุการณ์ทางสรีรวิทยาและอาการทางปัญญาในขณะที่ความวิตกกังวลลักษณะที่เกี่ยวข้องกับบุคลิกภาพของแต่ละบุคคลที่มักจะไม่สังเกตเห็น" (พี 204)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกังวลคือการแสดงรู้สึกอึดอัดเมื่อต้องพูดในที่สาธารณะ ระดับ ความวิตกกังวล คือดูเป็นนิสัยถาวร บางคนดูเป็นกังวล ในระดับท้องถิ่นหรือสถานการณ์ความวิตกกังวลสามารถมีประสบการณ์ในการตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงหรือการกระทำ ( สีน้ำตาล , 1994 ) โดย Tobias ( 1979 , 1980 , 1986 )ความวิตกกังวลอาจเป็นจิตบล็อกเพื่อประสิทธิภาพการรับรู้ทั้งหมดสามขั้นตอนการเข้า การประมวลผล และส่งออก ในคำอื่น ๆ , ความวิตกกังวล กระตุ้น ซึ่งโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับตนเอง deprecating ความคิด ความกลัวของความล้มเหลวหรือกังวลเกี่ยวกับขั้นตอนการปฏิบัติ อาจแย่งทรัพยากรทางปัญญาที่กระบวนการคิดปกติจะต้องการ การพูดความวิตกกังวลในที่สาธารณะทั่วไปแม้แต่นักเรียนต้องพูดในห้องเรียนมันก็จะรู้สึกวิตกกังวล Horwitz ( 1991 ) ได้ทำการวิจัยศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลกับการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศห้องเรียนในสถานการณ์ ลำโพงสามารถตื่นเต้นในเวลาใด ๆเมื่อให้พูด พวกเขากำหนดการสื่อสารความเข้าใจเป็น " ชนิดของลักษณะของความอาย ความกลัว ,หรือความกังวลเกี่ยวกับการติดต่อสื่อสารกับผู้คน " Horwitz ( p.127 ) ความวิตกกังวลเป็นสิ่งสำคัญมากอารมณ์ปัจจัยที่ได้รับการพิจารณาที่สำคัญมาก ที่สำคัญความกังวลเกี่ยวกับสาเหตุของความวิตกกังวล , ภาษาหนุ่ม ( 1991 ) แสดงศักยภาพภาษา 6 สาเหตุของความวิตกกังวลซึ่งรวมถึงบุคคลและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลผู้เรียนความเชื่อเกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษา อาจารย์ ความเชื่อเกี่ยวกับการสอนภาษาผู้สอนผู้เรียนปฏิสัมพันธ์ กระบวนการในชั้นเรียนและการทดสอบภาษา โอ้ ( 1990 ) คิดว่าความกังวลภาษาต่างประเทศเป็น " สถานการณ์เฉพาะความกังวลว่าประสบการณ์นักเรียนในชั้นเรียนซึ่งเป็นลักษณะความคิดที่ศูนย์ด้วยตนเอง ความรู้สึกของความไม่เพียงพอ กลัวความล้มเหลว และปฏิกิริยาทางอารมณ์ในชั้นเรียนภาษา " แต่ถึงวันที่โดย Horwitz , ผล ,Horwitz และรับมือ ( 1986 ) ได้รับอิทธิพลมากที่สุด พวกเขาระบุสาเหตุของความวิตกกังวล 3 ภาษา คือ การสื่อสารความเข้าใจ ความกังวลและความกลัวของการประเมินผลการทดสอบเป็นลบ มันได้รับการออกแบบชั้นเรียนภาษาต่างประเทศความวิตกกังวล ( flcas ) 33 รายการ เพื่อศึกษาว่าปัจจัยความกังวล
Morris และ kratochwill ( 1985 ) กำหนดเป็น " ความกลัวความวิตกกังวลความตึงเครียดหรือความไม่สบายใจที่เกี่ยวข้องกับความคาดหวังของอันตราย ไม่ว่าจะภายในหรือภายนอก ความวิตกกังวลสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท ความวิตกกังวล สภาพและลักษณะความวิตกกังวล รีส ( 1997 ) ระบุว่า " รัฐกังวล ซึ่งเป็นสถานการณ์ในธรรมชาติ มักพบผ่านพฤติกรรม , กิจกรรมทางสรีรวิทยา และอาการรับรู้ ขณะที่ความวิตกกังวลทั่วไปซึ่งเกี่ยวข้องกับบุคลิกของแต่ละคนมักจะไม่สังเกต "
( หน้า 204 )