The Mongol emperors of Yuan dynas­t

The Mongol emperors of Yuan dynas­ty, following the tradition of a people who won their empire on horseback, looked down upon scholars who were thus driven to use their talent in drama and painting. The four landscape masters of the era were Huang Kung-wang, Wang Meng, Ni Tsan and Wu Chen. They had in common a "dry" technique in wielding the brush. Ni was especially famous for his reticent and delicate style which leaves much to suggestion. Chao Meng-fu, though a scion of the royal house of Sung, held official posts at the Yuan court and thus incurred the censure of historians. His paintings were rich and beautiful. The Ming critic Tung Chi-chang once said, "Chao Meng-fu had the grace of the Tang artists without their meticulosity, and the strength of the Sung masters without their coarseness."

Wang Cheng-peng, another Yuan artist, specialised in architectural paint­ing, combining perspective with detail. His Regatta on the Dragon Lake gave view­ers a glance of the resplendent court life, so vividly described by Marco Polo.

As in ceramics and other arts, the Ming and Ching dynasties saw mere improve­ment in the techniques of painting, char­acterized at the same time by a gradual fading out of the originality and the in­terior glow which marked the earlier dy­nasties. Conservatism reigned supreme. It was also during the Ming dynasty that the firm tradition of wen-jen-hua, meaning "learned man's painting"" won its battle against the professional painters of the revived Academy of Painting at the Ming court.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ Mongol จักรพรรดิหของราชวงศ์หยวน ตามประเพณีของคนที่ชนะจักรวรรดิของพวกเขาบนหลังม้า มองลงเมื่อนักวิชาการที่ถูกขับเคลื่อนจึงใช้ความสามารถของพวกเขาในละครและภาพวาด แบบแนวนอน 4 ยุคหวงกุ้งวัง วังเม็ง Ni Tsan และ เฉินอู๋ พวกเขาร่วมเทคนิค "แห้ง" ใน wielding แปรง Ni มีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสไตล์ของเขาละเอียดอ่อน และ reticent ที่ก่อสร้างให้คำแนะนำ เจ้าเม็ง-fu ว่าไซออนของราชวงศ์สูง จัดบทความอย่างเป็นทางการที่ศาลหยวน และตำหนิของนักประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นดังนั้น ภาพวาดของเขาได้สมบูรณ์ และสวยงาม หมิงใครตุงชีช้างเคยกล่าว "เจ้าเม็งฟูได้พระคุณของศิลปินถังโดยไม่ต้อง meticulosity ของพวกเขา และความแข็งแรงของแบบสูงไม่มีความหยาบของพวกเขา"วังเช็งเป็ง ศิลปินอื่นที่หยวน เฉพาะในสถาปัตยกรรมจิตรกรรม รวมมุมมองที่ มีรายละเอียด เขากัทในทะเลสาบมังกรให้ชมคร่าว ๆ ของศาล resplendent ชีวิต อธิบายให้น่าฟัง โดยมาร์โคโปโลในการเคลือบและศิลปะอื่น ๆ ราชวงศ์หมิงและชิงเห็นปรับปรุงเพียงในเทคนิคจิตรกรรม ลักษณะในเวลาเดียวกัน โดยค่อย ๆ ขึ้นที่ความคิดริเริ่มและการเรืองแสงภายในซึ่งทำเครื่องหมายราชวงศ์ก่อนหน้า อนุรักษนิยม reigned สูงสุด เนื่องจากในช่วงราชวงศ์หมิงที่ประเพณีของเหวินตี้เฉินโตหัวหิน หมายถึง "ภาพวาดของมนุษย์ได้เรียนรู้" ของบริษัท "ชนะสู้ของชื่อจิตรกรมืออาชีพมาออสการ์ของภาพเขียนที่คอร์ทหมิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จักรพรรดิมองโกลราชวงศ์หยวนตามประเพณีของคนที่ได้รับรางวัลอาณาจักรของเขาอยู่บนหลังม้าที่มองลงมานักวิชาการที่ถูกขับจึงใช้ความสามารถของพวกเขาในละครและภาพวาด สี่โทภูมิทัศน์ของยุคเป็น Huang กุงวังวังเม้ง, Ni Tsan และอู๋เฉิน พวกเขามีในการร่วมกันเป็นเทคนิค "แห้ง" ในการควงแปรง พรรณีเป็นคนมีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับรูปแบบมีเงื่อนงำและละเอียดอ่อนของเขาที่ออกมากเป็นข้อเสนอแนะ เจ้าเม้งฟูแม้ว่าการปลูกถ่ายอวัยวะของราชวงศ์ของซองที่จัดขึ้นโพสต์อย่างเป็นทางการที่ศาลหยวนและที่เกิดขึ้นจึงตำหนิของประวัติศาสตร์ ภาพวาดของเขามีความสมบูรณ์และสวยงาม นักวิจารณ์หมิงตุง Chi-ช้างเคยกล่าวว่า "เจ้าเม้งฟูมีพระคุณของศิลปินถังโดยไม่ต้อง meticulosity ของพวกเขาและความแข็งแรงของโทสูงโดยไม่มีความเลวของพวกเขา." วังเฉิงเป็งอีกศิลปินหยวนเฉพาะในสถาปัตยกรรม ภาพวาดรวมมุมมองที่มีรายละเอียด การแข่งเรือของเขาเกี่ยวกับมังกรทะเลสาบให้ผู้ชมได้อย่างรวดเร็วในชีวิตของศาลรุ่งโรจน์เพื่อฟังบรรยายโดยมาร์โคโปโล. ในฐานะที่เป็นเซรามิกและศิลปะอื่น ๆ , หมิงและราชวงศ์ชิงได้เห็นการปรับปรุงเพียงในเทคนิคของการวาดภาพโดดเด่นในเวลาเดียวกันโดย ค่อยๆจางหายไปจากความคิดริเริ่มและเรืองแสงภายในซึ่งเป็นราชวงศ์ก่อนหน้านี้ อนุรักษ์ปกครองสูงสุด มันเป็นช่วงราชวงศ์หมิงว่าประเพณีของ บริษัท wen-jen-หัว, ความหมาย "เรียนรู้การวาดภาพของมนุษย์" "ได้รับรางวัลการต่อสู้กับจิตรกรมืออาชีพของฟื้นขึ้นมาสถาบันการศึกษาของจิตรกรรมที่ศาลหมิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จักรพรรดิมองโกลแห่งราชวงศ์หยวน dynas องไท ตามประเพณีของคนที่ชนะอาณาจักรของพวกเขาบนหลังม้า ดูถูกนักวิชาการที่ขับเคลื่อนด้วย ) จึงใช้ความสามารถพิเศษของพวกเขาในละครและภาพวาด สี่ภูมิทัศน์ต้นแบบของยุคเป็นหวงกัง วัง วัง เมง ผม tsan และวูเฉิน พวกเขามีเหมือนกันเทคนิค " บริการ " ในการกวัดแกว่งแปรงผมมีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ พูดน้อย และละเอียดอ่อนซึ่งลักษณะใบมากข้อเสนอแนะ จ้าวเมิ่งฟู แม้ว่าหน่อเนื้อเชื้อไขของราชวงศ์ซัง ที่จัดขึ้นอย่างเป็นทางการโพสต์ที่ศาลหยวนจึงมีค่าตำหนิของนักประวัติศาสตร์ ภาพวาดของเขาร่ำรวยและสวยงาม นักวิจารณ์ตุงหมิงฉี จาง เคยกล่าวไว้ว่า " จ้าวเมิ่งฟูมีพระคุณของราชวงศ์ถัง โดย meticulosity ศิลปินของพวกเขาและความแข็งแรงของซองต้นแบบโดยไม่ต้องหยาบของพวกเขา . "

หวังเฉิงเผิงหยวนศิลปินอื่น เฉพาะในไอเอ็นจีองสีสถาปัตยกรรม , รวมมุมมองที่มีรายละเอียด การแข่งเรือมังกรให้มุมมองของเขาในทะเลสาบอง ERS คร่าว ๆ ของชีวิตในราชสำนักพรรณราย อย่างชัดเจนอธิบายโดย Marco Polo

เช่น เซรามิก และศิลปะอื่น ๆราชวงศ์หมิงและชิงราชวงศ์เห็นเพียงปรับปรุงอง ment ในเทคนิคของการวาดภาพถ่านอง acterized ในเวลาเดียวกันโดยค่อยๆจางหายไปของความคิดริเริ่มและในอง terior เรืองแสงซึ่งไว้ก่อนหน้านี้ดี้อง nasties . อนุรักษนิยมปกครองสูงสุด . นอกจากนี้ ในช่วงราชวงศ์หมิงที่ประเพณีของบริษัทเวนเจน หัวหิน ,คำแปล " บัณฑิตจิตรกรรม " " ชนะการต่อสู้กับจิตรกรมืออาชีพในการฟื้นฟูโรงเรียนจิตรกรรมที่หมิงศาล