Seattle.”“Do you always impress wom

Seattle.”

“Do you always impress women this way? ‘Come and fly in my helicopter’?” I ask, genuinely interested.

“I’ve never brought a girl up here, Anastasia. It’s another first for me.” His voice is quiet, serious.

Oh, that was an unexpected answer. Another first? Oh the sleeping thing, perhaps?

“Are you impressed?”

“I’m awed, Christian.”

He smiles.

“Awed?” And for a brief moment, he’s his age again.

I nod.

“You’re just so… competent.”

“Why, thank you, Miss Steele,” he says politely. I think he’s pleased, but I’m not sure.

We ride into the dark night in silence for a while. The bright spot that is Seattle is slowly getting bigger.

“Sea-Tac tower to Charlie Tango. Flight plan to Escala in place. Please proceed. And standby. Over.”

“This is Charlie Tango, understood Sea-Tac. Standing by, over and out.”

“You obviously enjoy this,” I murmur.

“What?” He glances at me. He looks quizzical in the half-light of the instruments.

“Flying,” I reply.

“It requires control and concentration… how could I not love it? Though, my favorite is soaring.”

“Soaring?”

“Yes. Gliding, to the layperson. Gliders and helicopters – I fly them both.”

“Oh.” Expensive hobbies. I remember him telling me during the interview. I like reading and occasionally going to the movies. I am out of my depth here.

“Charlie Tango come in please, over.” The disembodied voice of air traffic control interrupts my reverie. Christian answers, sounding in control and confident.

Seattle is getting closer. We are on the very outskirts now. Wow! It looks absolutely stunning. Seattle at night, from the sky…

“Looks good, doesn’t it?” Christian murmurs.

I nod enthusiastically. It looks otherworldly – unreal – and I feel like I’m on a giant film set; José’s favorite film maybe, Bladerunner. The memory of José’s attempted kiss haunts me. I’m beginning to feel a bit cruel not calling him back. He can wait until tomorrow… surely.

“We’ll be there in a few minutes,” Christian mutters, and suddenly my blood is pounding in my ears as my heartbeat accelerates and adrenaline spikes through my system. He starts talking to air traffic control again, but I am no longer listening. Oh my… I think I’m going to faint. My fate is in his hands.

We are now flying amongst the buildings, and up ahead I can see a tall skyscraper with a helipad on top. The word Escala is painted in white on top of the building. It’s getting nearer and nearer, bigger and bigger… like my anxiety. God, I hope I don’t let him down. He’ll find me lacking in some way. I wish I’d listened to Kate and borrowed one of her dresses, but I like my black jeans, and I’m wearing a soft mint green shirt and Kate’s black jacket. I look smart enough. I grip the edge of my seat tighter and tighter. I can do this. I can do this. I chant this mantra as the skyscraper looms below us.

The helicopter slows and hovers, and Christian sets it down on the helipad on top of the building. My heart is in my mouth. I can’t decide if it’s from nervous anticipation, relief that we’ve arrived alive, or fear that I will fail in some way. He switches the ignition off and the rotor blades slow and quiet until all I hear is the sound of my own erratic breathing. Christian takes his headphones off, and reaches across and pulls mine off, too.

“We’re here,” he says softly.

His look is so intense, half in shadow and half in the bright white light from the landing lights. Dark knight and white knight, it’s a fitting metaphor for Christian. He looks strained. His jaw is clenched and his eyes are tight. He unfastens his seatbelt and reaches over to unbuckle mine. His face is inches from mine.

“You don’t have to do anything you don’t want to do. You know that, don’t you?” His tone is so earnest, desperate even, his gray eyes impassioned. He takes me by surprise.

“I’d never do anything I didn’t want to do, Christian.” And as I say the words, I don’t quite feel their conviction because at this moment in time I’d probably do anything for this man seated beside me. But this does the trick. He’s mollified.

He eyes me warily for a moment and somehow, even though he’s so tall, he manages to ease his way gracefully to the door of the helicopter and open it. He jumps out, waiting for me to follow, and takes my hand as I clamber down on to the helipad. It’s very windy on top of the building, and I’m nervous about the fact that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซีแอตเทิล"

"ทำคุณจะประทับใจหญิงวิธีนี้ 'มา และบินในเฮลิคอปเตอร์ของฉัน' หรือไม่" ฉันถาม สนใจจริงใจ

"ฉันได้เคยนำผู้หญิงที่นี่ อนาสตาเซีย ได้อีกครั้งแรกสำหรับผม" เสียงของเขาจะเงียบ รุนแรง.

Oh ที่คำตอบที่ไม่คาดคิด แรกหรือไม่ แหม นอนสิ่ง บางที?

"คุณประทับใจ"

"ฉันกลัว คริสเตียน"

ยิ้ม

"กลัว"ช่วงสั้น ๆ เขาเป็นยุคของเขาอีก

ฉันพยักหน้า

"คุณเพียงดังนั้น... มีอำนาจ "

"ทำไม ขอบคุณ นางสาว Steele เขากล่าวว่า สุภาพ ผมคิดว่า เขามีความยินดี แต่ฉันไม่แน่ใจ

เราขี่เป็นสีเข้มในความเงียบในขณะนั้น จุดสว่างที่ซีแอตเทิลช้ากำลังใหญ่

"มาตรวัดซีทาวเวอร์กับแทงโก้ชาร์ลี แผนบินไป Escala ที่ โปรดดำเนินการ และการสแตนด์บาย กว่า"

"เป็นแทงโก้ชาร์ลี ซีมาตรวัดที่เข้าใจ ยืนโดย เหนือ และออก"

"จะเห็นได้ชัดกับการนี้ ฉันเมอร์เมอร์

"อะไร " เขาสายตาที เขามอง quizzical ใน half-light ตรา

"ไป ฉันตอบ

"ต้องการควบคุม และความเข้มข้น...วิธีอาจไม่ชอบมัน แม้ว่า ฉันชอบจะสูงขึ้น"

"สูงขึ้น"

"ใช่ Gliding การฆราวาส Gliders และเฮลิคอปเตอร์ – ฉันบินได้ทั้งนั้น"

"โอ้" งานอดิเรกราคาแพง ผมจำได้ว่า เขาบอกฉันในระหว่างการสัมภาษณ์ ชอบอ่าน และบางครั้งไปภาพยนตร์ ฉันออกจากความลึกของฉันที่นี่

"แทงโก้ชาร์ลีมาในกรุณา กว่า" เสียง disembodied ของการควบคุมจราจรทางอากาศขัดจังหวะสบายของฉัน คริสเตียนตอบ เสียงในการควบคุม และความเชื่อมั่น

ซีแอตเทิลกำลังใกล้ชิดกัน เราได้กี่มากตอนนี้ ว้าว มันดูสวยงามจริง ๆ ซีแอตเทิลในเวลากลางคืน จากฟากฟ้า...

"หน้าตาดี ไม่ได้? " คริสเตียน murmurs

ฉันพยักหน้าใหม่ ๆ มันดูแปลก – ลวง ตา – และฉันรู้สึกเหมือนฉันในชุดฟิล์มยักษ์ ของ José อาจจะชื่นชอบฟิล์ม Bladerunner หน่วยความจำของของ José พยายามจูบ haunts ฉัน ผมเริ่มรู้สึกว่าโหดร้ายมากไม่เรียกเขากลับมา เขาสามารถรอจนถึงวันพรุ่งนี้...ย่อมได้

"เราจะมีกี่นาที คริสเตียน mutters และทันใดนั้นเลือดของฉันจะห้ำหั่นในหูของฉันเป็นการเพิ่มความเร็วของฉันเต้น และตื่นเต้น spikes ผ่านระบบของฉันได้ เขาเริ่มพูดถึงการควบคุมจราจรทางอากาศอีกครั้ง แต่ฉันกำลังฟังไม่ โอ้ ฉัน... ฉันคิดว่า ฉันจะเป็นลม ชะตากรรมของฉันอยู่ในมือของเขา

ตอนนี้เราจะบินท่ามกลางอาคาร และขึ้นข้างหน้าสามารถเห็นตึกระฟ้าสูงกับ helipad ด้านบน คำ Escala ทาสีขาวด้านบนของอาคาร รับชนิด และชนิด ใหญ่ และใหญ่กว่า...เช่นความวิตกกังวลของฉันได้ พระเจ้า ฉันหวังว่า ฉันไม่ให้เขาลง เขาจะพบฉันขาดในบางวิธี ฉันขอให้ฉันได้ฟังเคต และยืมชุดของเธอ หนึ่ง แต่ชอบกางเกงยีนส์สีดำของฉัน และฉันก็สวมใส่เสื้อสีเขียวมิ้นท์นุ่มและแจ็คเก็ตสีดำของ Kate ขอดูฉลาดพอ ผมจับขอบของที่นั่งของฉันสัด และสัด ฉันจะทำ ฉันจะทำ ฉันสวดมนต์ตรานี้เป็นตึกระฟ้า looms ด้านล่างเรา

เฮลิคอปเตอร์ช้า และค้างไว้ และคริสเตียนตั้งมันลงบน helipad บนอาคาร หัวใจของฉันอยู่ในปากของฉัน ฉันไม่สามารถตัดสินใจว่า ถ้า มันมาจากความคาดหมายประสาท บรรเทาทุกข์ที่เราได้มามีชีวิตอยู่ หรือกลัวว่าผมจะล้มเหลวในบางวิธี เขาสลับจุดระเบิดที่ปิด และพัดช้า และเงียบจนทั้งหมดที่ผมได้ยินเป็นเสียงหายใจของตัวเองความ คริสเตียนใช้หูฟังของเขาปิด และจนถึงข้ามและดึงเหมืองปิด เกินไป.

"เราอยู่ที่นี่ เขากล่าวเบา ๆ

ดูเขาจะรุนแรงมาก ครึ่งในเงาอีกครึ่งหนึ่งในแสงสีขาวสว่างจากไฟจอด อัศวินสีดำและสีขาวอัศวิน ก็อุปมัยเหมาะสมสำหรับคริสเตียน เขาดูเครียด กัดกรามของเขา และตาของเขาอย่างแน่นหนา เขา unfastens ของเขา seatbelt และถึงผ่านการ unbuckle เหมือง หน้าที่เป็นนิ้วจากเหมือง

"ไม่ได้ทำอะไรคุณไม่ต้องการทำ คุณรู้ว่า ไม่คุณ"เสียงของเขาได้ดังนั้นแม้แต่เอาจริงเอาจัง หมดหวัง ตาสีเทา impassioned เขาใช้ฉัน ด้วยความประหลาดใจ

"ฉันไม่เคยทำอะไรที่ไม่อยากทำ คริสเตียน" และเป็นคำพูดฉัน ไม่ค่อนข้างรู้สึกเชื่อมั่นของพวกเขาเนื่องจากในช่วงเวลานี้ ฉันคงทำอะไรสำหรับคนนี้นั่งข้างฉัน แต่นี้ไม่หลอกลวง เขาเป็น mollified.

เขาดวงตาฉัน warily สำหรับครู่ และอย่าง ใด ถึงแม้ว่าเขาจะสูงดังนั้น เขาจัดการเพื่อความสะดวกของเขาไปอย่างสิ้นเชิงประตูของเฮลิคอปเตอร์ และเปิด เขากระโดด รอผมต่อ และใช้มือของฉันเป็นฉัน clamber ลงระบบ helipad เป็นลม ๆ บนอาคาร และฉันประสาทเกี่ยวกับความจริงที่

<<ก่อนหน้าถัดไปหน้า >>

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซีแอตเติ. " "คุณมักจะสร้างความประทับใจให้ผู้หญิงแบบนี้ 'มาและบินในเฮลิคอปเตอร์ของฉัน'? "ฉันถามความสนใจอย่างแท้จริง"ฉันไม่เคยนำหญิงสาวคนหนึ่งขึ้นที่นี่ Anastasia มันเป็นอีกครั้งแรกสำหรับฉัน. "เสียงของเขาเป็นที่เงียบสงบอย่างจริงจังโอ้ว่าเป็นคำตอบที่ไม่คาดคิด อีกครั้งแรก? โอ้สิ่งที่การนอนหลับบางที"คุณประทับใจ" "ฉันกลัวคริสเตียน." เขายิ้ม"กลัว" และสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เขาอายุของเขาอีกครั้งผมพยักหน้า"คุณเพียงเพื่อให้ ... อำนาจ. " "ทำไมขอขอบคุณมิสสตีล" เขากล่าวอย่างสุภาพ ฉันคิดว่าเขายินดี แต่ผมไม่แน่ใจว่าเรานั่งลงในคืนที่มืดอยู่ในความเงียบในขณะที่ จุดสว่างที่ซีแอตเติจะค่อยๆเริ่มมีขนาดใหญ่"หอทะเล Tac ชาร์ลี Tango แผนเที่ยวบินไป Escala ในสถานที่ กรุณาดำเนินการต่อไป และสแตนด์บาย กว่า. " "นี่คือชาร์ลี Tango เข้าใจทะเล Tac ยืนกว่าและออก. " "คุณเห็นได้ชัดเพลิดเพลินนี้" ผมบ่น"อะไร" เขาสายตามาที่ผม เขาดูน่าขันในครึ่งแสงของเครื่องมือ"การบิน" ผมตอบ"มันต้องมีการควบคุมและความเข้มข้น ... วิธีการที่ฉันไม่รักมันได้หรือไม่ แต่ที่ชื่นชอบเป็นที่ทะยาน. " "ทะยาน" "ใช่ ร่อนเพื่อฆราวาส เครื่องร่อนและเฮลิคอปเตอร์ - ฉันบินพวกเขาทั้งสอง ". "โอ้." งานอดิเรกราคาแพง ผมจำได้ว่าเขาบอกฉันในระหว่างการสัมภาษณ์ ผมชอบอ่านและบางครั้งก็ไปดูหนัง ฉันออกจากความลึกของฉันที่นี่"ชาร์ลี Tango มาในโปรดกว่า." เสียงปลดจากการควบคุมการจราจรทางอากาศขัดจังหวะภวังค์ของฉัน คำตอบคริสเตียนเสียงในการควบคุมและมีความมั่นใจซีแอตเติคือการใกล้ชิด เราอยู่ในพื้นที่รอบนอกมากตอนนี้ ว้าว! มันมีลักษณะที่สวยงามอย่างแน่นอน ซีแอตเติในเวลากลางคืนมาจากท้องฟ้า ... "ดูดีไม่ได้หรือไม่" พึมพำคริสเตียนฉันพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น มันดูอย่าง - ไม่จริง - และฉันรู้สึกเหมือนฉันอยู่ในชุดหนังยักษ์ Joséภาพยนตร์ที่ชื่นชอบอาจจะ Bladerunner ความทรงจำของโฮเซ่พยายามจูบหลอกหลอนฉัน ฉันเริ่มที่จะรู้สึกบิตโหดร้ายไม่ได้เรียกร้องให้เขากลับมา เขาสามารถรอจนกว่าวันพรุ่งนี้ ... แน่นอน"เราจะมีในไม่กี่นาที" พึมพำคริสเตียนและก็เลือดของฉันจะเต้นอยู่ในหูของฉันเป็นของฉันเร่งการเต้นของหัวใจและแหลมตื่นเต้นผ่านระบบของฉัน เขาเริ่มพูดคุยกับการควบคุมการจราจรทางอากาศอีกครั้ง แต่ผมไม่ได้ฟัง โอ้ ... ฉันคิดว่าฉันจะเป็นลม ชะตากรรมของฉันอยู่ในมือของเขาขณะนี้เรากำลังบินอยู่ในหมู่อาคารและขึ้นข้างหน้าฉันสามารถมองเห็นตึกสูงด้วยลานจอดเฮลิคอปเตอร์ด้านบน คำ Escala ทาสีในสีขาวอยู่ด้านบนของอาคาร ก็เริ่มใกล้และใกล้ใหญ่และขนาดใหญ่ ... เช่นความวิตกกังวลของฉัน พระเจ้าฉันหวังว่าฉันจะไม่ปล่อยให้เขาลง เขาจะพบฉันขาดในทางใดทางหนึ่ง ผมหวังว่าผมได้ฟังเคทและยืมหนึ่งในชุดของเธอ แต่ผมชอบกางเกงยีนส์สีดำของฉันและฉันสวมใส่เสื้อสีเขียวมิ้นท์อ่อนและแจ็คเก็ตสีดำของเคท ผมมองสมาร์ทพอ ผมจับขอบของที่นั่งของฉันที่เข้มงวดมากขึ้นและเข้มงวดมากขึ้น ฉันสามารถทำเช่นนี้ ฉันสามารถทำเช่นนี้ ฉันสวดมนต์มนต์นี้เป็นตึกระฟ้า looms ด้านล่างเราเฮลิคอปเตอร์ช้าและอังและคริสเตียนชุดมันลงบนลานจอดเฮลิคอปเตอร์ด้านบนของอาคาร หัวใจของฉันอยู่ในปากของฉัน ฉันไม่สามารถตัดสินใจว่าจะเป็นจากการคาดหวังประสาทบรรเทาที่เราได้มามีชีวิตอยู่หรือกลัวว่าฉันจะล้มเหลวในบางวิธี เขาปิดการเผาไหม้และใบพัดช้าและเงียบสงบจนกระทั่งฉันได้ยินเป็นเสียงของการหายใจผิดปกติของตัวเอง คริสเตียนต้องใช้หูฟังของเขาออกและถึงฝั่งตรงข้ามและดึงกระปิดด้วย"เราอยู่ที่นี่" เขาพูดเบา ๆมองของเขาเป็นที่รุนแรงเพื่อให้ครึ่งหนึ่งอยู่ในเงาและอีกครึ่งหนึ่งในที่มีแสงสีขาวสว่างจากไฟเชื่อมโยงไปถึง อัศวินดำและอัศวินม้าขาวก็อุปมาที่เหมาะสมสำหรับคริสเตียน เขาดูเครียด ขากรรไกรของเขาถูกกำแน่นและดวงตาของเขาจะแน่น เขา unfastens เข็มขัดนิรภัยของเขาและถึงกว่าจะปลดเหมือง ใบหน้าของเขาคือนิ้วจากเหมือง"คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรที่คุณไม่ต้องการที่จะทำ คุณรู้ว่าคุณไม่ "เสียงของเขาเป็นอย่างจริงจังเพื่อให้หมดหวังแม้ดวงตาสีเทาของเขารุนแรง เขาใช้เวลาฉันด้วยความประหลาดใจ"ผมไม่เคยทำอะไรที่ฉันไม่ต้องการที่จะทำคริสเตียน." และที่ผมพูดคำที่ฉันไม่รู้สึกเชื่อมั่นของพวกเขาเพราะในขณะนี้ในเวลาฉันอาจจะทำ อะไรให้คนนั่งอยู่ข้างผมนี้ แต่นี้ไม่หลอกลวง เขาสงบตาเขาฉันอย่างรอบคอบสักครู่และอย่างใดแม้เขาจะเป็นสูงเพื่อให้เขาจัดการเพื่อความสะดวกทางของเขาอย่างสง่างามไปที่ประตูของเฮลิคอปเตอร์และเปิด เขากระโดดออกมารอสำหรับผมที่จะปฏิบัติตามและใช้มือของฉันเป็นฉันปีนป่ายลงไปยังลานจอดเฮลิคอปเตอร์ มันมีลมแรงมากในด้านบนของอาคารและผมประสาทเกี่ยวกับความจริงที่ว่า<

































































>

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซีแอตเติล "

" คุณมักจะสร้างความประทับใจให้ผู้หญิงแบบนี้ ' มาและบินในเฮลิคอปเตอร์ของฉัน ' ? " ฉันถามความสนใจอย่างแท้จริง

" ผมไม่เคยพาผู้หญิงมาที่นี่ อนาสตาเซีย มันเป็นครั้งแรกสำหรับฉัน " เสียงเขาเงียบ จริงจัง

อ้อ นั่นเป็นคำตอบที่ไม่คาดคิด อื่นก่อน โอ้ หลับอย่างเดียว บางทีนะ

" คุณประทับใจ ? "

" ฉันตกใจ คริสเตียน "

เขายิ้ม

" เรียก ?" และสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ เขาก็อายุเท่าเขาอีกแล้ว

ฉันพยักหน้า

" นายดู . . . . . . . เก่ง "

" ขอบคุณ คุณ Steele , " เขากล่าวอย่างสุภาพ ฉันคิดว่าเขายินดี แต่ผมไม่แน่ใจว่า

เราขี่ในเวลากลางคืน มืด เงียบ สักพัก จุดสว่างที่ Seattle ค่อยๆใหญ่ขึ้น

" ซีแทค ทาวเวอร์ ชาร์ลี แทงโก้ มีแผนจะบินไปที่บันไดในสถานที่ กรุณาดำเนินการด้วย แสตนด์บาย มากกว่า "
.
" นี่ ชาร์ลี แทงโก้ เข้าใจทะเลยุทธวิธี ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ แค่นี้นะ "

" คุณก็สนุกกับมัน " ฉันบ่น

" อะไร ? " เค้ามองฉัน เขาดูน่าขันในครึ่งแสงของเครื่องมือ

" บิน " ฉันตอบ

" ต้องควบคุม และสมาธิ . . . . . . . ทำไมผมไม่ได้ชอบมัน แม้ว่าฉันชอบลอย "

" ( ? "

" ครับ ขน ให้ผู้ฟัง .เครื่องร่อนและเฮลิคอปเตอร์–ฉันบินทั้งคู่ "

" โอ้ " งานอดิเรกราคาแพง ผมจำได้ว่าเขาบอกว่า ในระหว่างการสัมภาษณ์ ผมชอบอ่าน และบางครั้งจะไปดูหนัง ฉันออกจากความลึกของฉันที่นี่

" ชาร์ลี แทงโก้ มาช่วยมากกว่า " เสียงปลดการควบคุมการจราจรทางอากาศขัดจังหวะภวังค์ของฉัน คริสเตียนตอบเสียงในการควบคุม และมั่นใจ

ซีแอตเทิลกำลังใกล้เข้ามาเราอยู่ในเขตชานเมืองมากตอนนี้ ว้าว ! ! ! มันดูช่างสวยงาม ซีแอตเติลในเวลากลางคืนจากท้องฟ้า . . . . . . .

" ดูดี , ใช่ไหม ? " คริสเตียน ดี

ฉันพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น มันดูเหมือนไม่จริง––และฉันรู้สึกเหมือนฉันในชุดภาพยนตร์ขนาดยักษ์ของโฮเซ ชื่นชอบภาพยนตร์บางที เบลด รันเนอร์ . หน่วยความจําของโฮเซ พยายามจูบหลอกหลอนฉันผมเริ่มที่จะรู้สึกบิตที่โหดร้ายไม่เรียกเขากลับมา เขาจะรอจนกว่าวันพรุ่งนี้ . . . . . . . แน่นอน

" พวกเราจะถึงในไม่กี่นาที คริสเตียน บ่น และก็เลือดผมมันสั่นในหูของฉันเป็นหัวใจของฉันเร่งและตื่นเต้นแทบผ่านระบบของฉัน เขาเริ่มพูดเพื่อควบคุมการจราจรทางอากาศอีกครั้ง แต่ผมก็ไม่ฟัง โอ้ . . . . . . . ฉันคิดว่าฉันกำลังจะเป็นลมชะตากรรมของฉันอยู่ในมือของเขา . . . . . .

ตอนนี้เรากำลังบินอยู่ท่ามกลางอาคาร และข้างหน้าผมเห็นตึกระฟ้าสูงที่มีลานจอดเฮลิคอปเตอร์บน คำว่าบันไดคือวาดในสีขาวที่ด้านบนของอาคาร มันเริ่มใกล้และใกล้ที่ใหญ่กว่าและใหญ่กว่า . . . . . . . เหมือนความกังวลของฉัน พระเจ้า ฉันหวังว่า ฉันจะไม่ปล่อยเขาลง เขาจะรู้ว่าฉันขาดในบางวิธี ฉันหวังว่าฉันจะฟัง เคท และ ยืมชุดของเธอแต่ผมชอบกางเกงยีนส์สีดำของฉัน และฉันก็ใส่เสื้อสีเขียวมินท์และอ่อนนุ่มของเคท เสื้อสีดำ ฉันดูฉลาดพอ ผมจับขอบเก้าอี้แน่น และแน่น ฉันสามารถทำสิ่งนี้ได้ ฉันสามารถทำสิ่งนี้ได้ ผมสวดมนต์นี้เป็นตึกระฟ้า looms ด้านล่างเรา

เฮลิคอปเตอร์ช้าและโผบิน และ คริสเตียน วางมันลงบนลานจอดเฮลิคอปเตอร์บนดาดฟ้าของตึก หัวใจของฉันอยู่ในปากของฉันฉันไม่สามารถตัดสินใจได้ว่ามันมาจากประสาทความ ชื้น เราก็มาถึงยังมีชีวิตอยู่ หรือกลัวว่าผมจะล้มเหลวในบางวิธี เขาเปลี่ยนจุดระเบิดออก และโรเตอร์ใบพัดช้าและเงียบจนผมได้ยินเสียง ลมหายใจปกติของตัวเอง คริสเตียนใช้หูฟังของเขาออก แล้วถึงข้ามและดึงมันออกด้วย

" เราอยู่ที่นี่ " เขากล่าวเบาๆ

ดูของเขารุนแรงมากครึ่งหนึ่งอยู่ในเงามืดและครึ่งหนึ่งในแสงสีขาวสว่างจากไฟจอด อัศวินและอัศวินสีขาว มันเป็นคำเปรียบเทียบที่เหมาะสมสำหรับคริสเตียน เขาดูเครียด ขากรรไกรของเขา clenched และตาของเขาแน่น เขา unfastens เข็มขัดนิรภัยของเขาและถึงไปแก้เงื่อนของฉัน ใบหน้าของเขาถูกนิ้วของฉัน

" คุณไม่ต้องทำในสิ่งที่คุณไม่ต้องการทำ คุณรู้ใช่มั้ยน้ำเสียงของเขาดูจริงจัง หมดหวังเลย ดวงตาสีเทาของเขาประทับใจมาก เขาทำให้ฉันแปลกใจ

" ผมไม่เคยทำอะไรที่ฉันไม่อยากทำ คริสเตียน และอย่างที่ผมพูด ผมก็ไม่ค่อยรู้สึกถึงความเชื่อมั่นของพวกเขาเพราะในขณะนี้ในเวลาที่ฉันอาจจะทำอะไรให้ผู้ชายที่นั่งข้างฉัน แต่นี้ไม่หลอกลวง เขา mollified

เขาตาฉันอย่างระมัดระวังสำหรับสักครู่และอย่างใดแม้ว่าเขาก็สูง เขาจัดการเพื่อความสะดวกในทางของเขาอย่างสง่างามไปยังประตูของเฮลิคอปเตอร์ และเปิดมัน เขากระโดดออกมา รอให้ฉันตาม และต้องใช้มือของฉันเป็นฉันตะกายลงบนลานจอดเฮลิคอปเตอร์ มันลมแรงมากที่ด้านบนของอาคารและฉันตื่นเต้นมากเกี่ยวกับความจริงที่ว่า

< < < หน้าก่อนหน้า หน้าถัดไป > >