Incorrect bicycle configuration may

Incorrect bicycle configuration may predispose athletes to injury and reduce their cycling performance. There is disagreement within scientific and coaching communities regarding optimal configuration of bicycles for athletes. This review summarizes literature on methods for determining bicycle saddle height and the effects of bicycle saddle height on measures of cycling performance and lower limb injury risk. Peer-reviewed journals, books, theses and conference proceedings published since 1960 were searched using MEDLINE, Scopus, ISI Web of Knowledge, EBSCO and Google Scholar databases, resulting in 62 references being reviewed. Keywords searched included 'body positioning', 'saddle', 'posture, 'cycling' and 'injury'. The review revealed that methods for determining optimal saddle height are varied and not well established, and have been based on relationships between saddle height and lower limb length (Hamley and Thomas, trochanteric length, length from ischial tuberosity to floor, LeMond, heel methods) or a reference range of knee joint flexion. There is limited information on the effects of saddle height on lower limb injury risk (lower limb kinematics, knee joint forces and moments and muscle mechanics), but more information on the effects of saddle height on cycling performance (performance time, energy expenditure/oxygen uptake, power output, pedal force application). Increasing saddle height can cause increased shortening of the vastii muscle group, but no change in hamstring length. Length and velocity of contraction in the soleus seems to be more affected by saddle height than that in the gastrocnemius. The majority of evidence suggested that a 5% change in saddle height affected knee joint kinematics by 35% and moments by 16%. Patellofemoral compressive force seems to be inversely related to saddle height but the effects on tibiofemoral forces are uncertain. Changes of less than 4% in trochanteric length do not seem to affect injury risk or performance. The main limitations from the reported studies are that different methods have been employed for determining saddle height, small sample sizes have been used, cyclists with low levels of expertise have mostly been evaluated and different outcome variables have been measured. Given that the occurrence of overuse knee joint pain is 50% in cyclists, future studies may focus on how saddle height can be optimized to improve cycling performance and reduce knee joint forces to reduce lower limb injury risk. On the basis of the conflicting evidence on the effects of saddle height changes on performance and lower limb injury risk in cycling, we suggest the saddle height may be set using the knee flexion angle method (25-30°) to reduce the risk of knee injuries and to minimize oxygen uptake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จักรยานที่ไม่ถูกต้องตั้งค่าคอนฟิกอาจ predispose นักกีฬาบาดเจ็บ และลดประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาขี่จักรยาน กันภายในชุมชนวิทยาศาสตร์ และฝึกอบรมเกี่ยวกับการกำหนดค่าสูงสุดที่นักกีฬาจักรยานได้ บทความนี้สรุปวรรณคดีเกี่ยวกับวิธีการกำหนดความสูงของอานจักรยานและผลของความสูงของอานจักรยานการวัดประสิทธิภาพการทำงานขี่จักรยานและความเสี่ยงต่ำกว่าขาบาดเจ็บ เพื่อนตรวจสอบสมุดรายวัน หนังสือ วิทยานิพนธ์ และตอนประชุมเผยแพร่ตั้งแต่ 1960 ถูกค้นใช้ MEDLINE, Scopus, ISI Web ความรู้ EBSCO และ Google นักวิชาการฐานข้อมูล ผลใน 62 อ้างอิงการตรวจสอบ คำค้นหารวม 'ตัวตำแหน่ง' 'อาน', ' ท่า 'ขี่' และ 'บาดเจ็บ' ตรวจทานการเปิดเผยว่า วิธีการในการกำหนดความสูงของอานที่เหมาะสมแตกต่างกัน และก่อ ตั้งไม่ดี และได้รับขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างความสูงของอานและยาวขาล่าง (Hamley และ Thomas, trochanteric ความยาว ความยาวจากปุ่ม ischial ชั้น LeMond หนังวิธีการ) หรือการอ้างอิงช่วงเข่า flexion ร่วม มีข้อมูลจำกัดผลกระทบของความสูงของอานบนล่างขาบาดเจ็บเสี่ยง (kinematics ขาล่าง กองกำลังร่วมของเข่า และช่วงเวลา และกล้ามเนื้อกลไก), แต่ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบของความสูงของอานบนจักรยานประสิทธิภาพ (เวลาประสิทธิภาพ ดูดซับออกซิเจน/รายจ่ายพลังงาน พลังงาน แรงลแอพลิเคชัน) เพิ่มความสูงของอานอาจทำให้เกิดทำให้สั้นขึ้น vastii กล้ามเนื้อกลุ่ม แต่ไม่เปลี่ยนแปลงความยาว hamstring ความยาวและความเร็วของการหดตัวใน soleus ดูเหมือนว่าจะได้รับผลกระทบมากอยู่ โดยความสูงของอานได้ gastrocnemius ส่วนใหญ่หลักฐานแนะนำว่า การเปลี่ยนความสูงของอาน 5% รับผลกระทบเข่าร่วม kinematics โดย 35% และช่วง 16% Patellofemoral compressive แรงดูเหมือนเกี่ยวข้องกับความสูงของอาน inversely แต่ผลการกอง tibiofemoral ไม่แน่ใจ เปลี่ยนแปลงน้อยกว่า 4% trochanteric ยาวดูเหมือนไม่มีผลต่อความเสี่ยงของการบาดเจ็บหรือประสิทธิภาพ ข้อจำกัดหลักจากการศึกษารายงานมีว่า วิธีมีการจ้างงานสำหรับกำหนดความสูงของอาน การใช้ขนาดตัวอย่างเล็ก ประเมิน cyclists ระดับต่ำสุดของความเชี่ยวชาญส่วนใหญ่ และมีการวัดตัวแปรผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน ระบุว่าการเกิดขึ้นของ overuse เข่าปวดเป็น 50% ใน cyclists การศึกษาในอนาคตอาจเน้นว่าสามารถปรับความสูงของอานเพื่อประสิทธิภาพของการขี่จักรยาน และลดเข่ากองกำลังร่วมเพื่อลดความเสี่ยงต่ำกว่าขาบาดเจ็บ ตามหลักฐานที่ขัดแย้งกันในผลของการเปลี่ยนแปลงความสูงของอานกับประสิทธิภาพและความเสี่ยงขาบาดเจ็บต่ำกว่าในการขี่จักรยาน เราขอแนะนำอาจตั้งความสูงของอานโดยวิธีมุม flexion เข่า (25-30 องศา) เพื่อลดความเสี่ยง ของการบาดเจ็บของข้อเข่า และลดการดูดซับออกซิเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำหนดค่าจักรยานไม่ถูกต้องอาจจูงใจให้นักกีฬาที่จะได้รับบาดเจ็บและลดประสิทธิภาพการขี่จักรยานของพวกเขา มีความขัดแย้งภายในชุมชนทางวิทยาศาสตร์และการฝึกเกี่ยวกับการกำหนดค่าที่ดีที่สุดของจักรยานสำหรับนักกีฬา รีวิวนี้สรุปหนังสือที่เกี่ยวกับวิธีการในการกำหนดความสูงของอานจักรยานและผลกระทบของความสูงของอานจักรยานเกี่ยวกับมาตรการของการปฏิบัติงานการขี่จักรยานและขามีความเสี่ยงได้รับบาดเจ็บ ทบทวนวารสารหนั​​งสือวิทยานิพนธ์และการประชุมตีพิมพ์ตั้งแต่ 1960 ถูกค้นโดยใช้ MEDLINE, ปัสเอสเว็บความรู้และฐานข้อมูล EBSC​​O Google Scholar ผลใน 62 อ้างอิงถูกตรวจสอบ คำสำคัญสืบค้นรวมร่างกายตำแหน่ง ',' อาน ',' ท่า 'ขี่จักรยาน' และ 'การบาดเจ็บ' ตรวจสอบพบว่าวิธีการในการกำหนดความสูงของอานที่เหมาะสมมีความหลากหลายและไม่เป็นที่ยอมรับอย่างดีและได้รับการขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างความสูงของอานและระยะเวลาในขา (Hamley และโทมัสความยาว trochanteric ยาวจาก tuberosity ischial กับพื้น, LeMond วิธีส้นเท้า) หรือช่วงที่อ้างอิงงอข้อเข่า มีข้อมูลที่ จำกัด เกี่ยวกับผลกระทบของความสูงของอานเกี่ยวกับความเสี่ยงได้รับบาดเจ็บแขนขาที่ต่ำกว่า (ต่ำกว่ากลศาสตร์การเคลื่อนไหวแขนขากองกำลังข้อเข่าและช่วงเวลาและกลไกของกล้ามเนื้อ) แต่ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบของความสูงของอานก​​ับประสิทธิภาพของการขี่จักรยาน (เวลาประสิทธิภาพการใช้พลังงาน / ออกซิเจน การดูดซึมเอาท์พุท, การประยุกต์ใช้แรงเหยียบ) ความสูงของอานที่เพิ่มขึ้นอาจทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นสั้นลงของกล้ามเนื้อกลุ่ม vastii แต่การเปลี่ยนแปลงในความยาวไม่มีเอ็นร้อยหวาย ความยาวและความเร็วของการหดตัวใน Soleus ที่ดูเหมือนว่าจะได้รับผลกระทบมากขึ้นโดยความสูงของอานก​​ว่าใน gastrocnemius ส่วนใหญ่ของหลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่า 5% การเปลี่ยนแปลงในระดับความสูงได้รับผลกระทบอานกลศาสตร์การเคลื่อนไหวข้อเข่า 35% และช่วงเวลาที่ 16% แรงอัด patellofemoral ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องแปรผกผันกับความสูงของอาน แต่ผลกระทบต่อกองกำลัง tibiofemoral มีความไม่แน่นอน การเปลี่ยนแปลงน้อยกว่า 4% ในความยาว trochanteric ดูเหมือนจะไม่ส่งผลกระทบต่อความเสี่ยงในการบาดเจ็บหรือผลการดำเนินงาน ข้อ จำกัด หลักจากการศึกษารายงานว่าวิธีการที่แตกต่างกันได้รับการว่าจ้างในการกำหนดความสูงของอานขนาดกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กที่มีการใช้จักรยานที่มีระดับต่ำของความเชี่ยวชาญส่วนใหญ่ได้รับการประเมินและตัวแปรผลลัพธ์ที่แตกต่างได้รับการวัด ระบุว่าการเกิดขึ้นของการใช้มากเกินไปอาการปวดข้อเข่าเป็น 50% ในการปั่นจักรยานการศึกษาในอนาคตอาจจะมุ่งเน้นไปที่วิธีการที่อานสูงสามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการปรับปรุงประสิทธิภาพการขี่จักรยานและลดแรงข้อเข่าเพื่อลดความเสี่ยงขาได้รับบาดเจ็บ บนพื้นฐานของหลักฐานที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงอานสูงต่อประสิทธิภาพการทำงานและขาเสี่ยงได้รับบาดเจ็บในการขี่จักรยานที่เราขอแนะนำให้สูงอานอาจจะกำหนดโดยใช้วิธีมุมงอเข่า (25-30 องศา) เพื่อลดความเสี่ยงจากการที่หัวเข่า ได้รับบาดเจ็บและเพื่อลดการดูดซึมออกซิเจน